Auteur Topic: Peatbed  (gelezen 317777 keer)

Luc Gilgemyn

  • Algemene moderator
  • Superposter
  • *****
  • Berichten: 16733
  • Geslacht: Man
    • Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Re:Peatbed
« Reactie #480 Gepost op: 23 augustus 2013, 14:54:48 »
Luc, het ziet er prachtig uit! Die Aziatische gentianen zijn nog meer wispelturig dan de Europese.

Blij dat het je bevalt, Herman !
Die Aziatische gentianen spreken mij al vele jaren aan, maar tot nu toe was ik nog niet erg succesrijk.  In deze turfomgeving wil ik ze zeker nog een kans geven want ik vind ze schitterend !
Harelbeke-West-Vlaanderen

Peter Rijntjes

  • Rotsplantfanaat
  • Top poster
  • *****
  • Berichten: 2059
  • Geslacht: Man
  • Op eenzame hoogte
    • de plantspecialist
Re:Peatbed
« Reactie #481 Gepost op: 23 augustus 2013, 17:08:28 »
Beste Luc,

ook ik ben iedere keer weer aan het experimenteren ( modderen), met die Gentianen uit Azië. Inmiddels wel succes met G. syringae, G. tizuensis, G. sinoornata, G. georgei.
Pas geleden een bericht uit Tsjechië gekregen en daar doen zij het als volgt:
De Gentianen worden in een scree( of crevice) geplaatst met ongeveer de grond die jij ook gebruikt, maar met toevoeging van klei. Waarschijnlijk om vocht vast te houden of/en body aan het grondmengsel te geven. Uiteraard niet in de heetste zon. Ik heb nu dus wat potten met dat grondmengsel gevuld, samen met een heel poreuze steensoort. Als het ware pot crevice's. Eens even kijken wat dat gaat doen, vooral in de winter. Wij moeten niet vergeten dat wij in Europa leven en die planten andere omstandigheden mee maken in de natuur als hier. Veel Primula's uit het zelfde gebied trekken zich daarom uit lijf behoudt veel eerder terug onder de grond als dat zij dat daar doen. Dat is dus ook anders. Zal met die Gentianen ook wel wat zijn. Minder koud of droger in de winter? Kijk eens naar G. sinoornata en G. farreri, planten die zich ondergronds vertoeven in de winter en keurig weer opkomen in het voorjaar. Deze planten kunnen wij toch ook overhouden?

Gerrit Eijkelenboom

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 5219
Re:Peatbed
« Reactie #482 Gepost op: 23 augustus 2013, 19:49:20 »
Saxifraga oppositifolia in een peatbed, ik heb het nog nooit geprobeerd. Mijn 'Çol du Pourtalet' staat al jaren tot volle tevredenheid in zijn tufsteen. Afgewend van de zon, en karig water, want de steen steekt een eind in de lucht.
In de Dolomieten zag ik hem ook altijd op kalkrijk gesteente. Ook bij Bert zie je hem tussen het steengruis.
Het is een overlever. Komt veel voor in Svalbard (Spitsbergen), En groeit op 4000 m in de Alpen.

Luc Gilgemyn

  • Algemene moderator
  • Superposter
  • *****
  • Berichten: 16733
  • Geslacht: Man
    • Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Re:Peatbed
« Reactie #483 Gepost op: 24 augustus 2013, 09:56:57 »
Beste Luc,

ook ik ben iedere keer weer aan het experimenteren ( modderen), met die Gentianen uit Azië. Inmiddels wel succes met G. syringae, G. tizuensis, G. sinoornata, G. georgei.
Pas geleden een bericht uit Tsjechië gekregen en daar doen zij het als volgt:
De Gentianen worden in een scree( of crevice) geplaatst met ongeveer de grond die jij ook gebruikt, maar met toevoeging van klei. Waarschijnlijk om vocht vast te houden of/en body aan het grondmengsel te geven. Uiteraard niet in de heetste zon. Ik heb nu dus wat potten met dat grondmengsel gevuld, samen met een heel poreuze steensoort. Als het ware pot crevice's. Eens even kijken wat dat gaat doen, vooral in de winter. Wij moeten niet vergeten dat wij in Europa leven en die planten andere omstandigheden mee maken in de natuur als hier. Veel Primula's uit het zelfde gebied trekken zich daarom uit lijf behoudt veel eerder terug onder de grond als dat zij dat daar doen. Dat is dus ook anders. Zal met die Gentianen ook wel wat zijn. Minder koud of droger in de winter? Kijk eens naar G. sinoornata en G. farreri, planten die zich ondergronds vertoeven in de winter en keurig weer opkomen in het voorjaar. Deze planten kunnen wij toch ook overhouden?

Een interessante benadering, Peter.  Ik had jammer genoeg geen klei voor handen om een klein percentage aan het mengsel toe te voegen, anders had ik het ook gedaan.  Bij gebrek eraan heb ik er dan maar een deel tuingrond (leemachtig) toegevoegd, in de hoop dat dit voor de nodige "body" zorgt !  Ik ben ervan overtuigd dat het ook hier moet lukken om bepaalde van die aziaten over te houden en voor de ene soort zal dit ongetwijfeld beter lukken dan voor de andere.  Naar mijn ervaring blijft een "hittegolf" echter een probleem die voor het "einde" kan zorgen...  :(  Dagelijks bebroesen 's avonds is dan misschien een verdedigingsmiddel.  Mijn peatbed is vlakbij mijn buitenkraan, dus ik hoef niet ver met de gieter te zeulen  -2(  Ik blijf dus proberen om verschillende van deze schoonheden een thuis te bieden !  ;)
Harelbeke-West-Vlaanderen

Luc Gilgemyn

  • Algemene moderator
  • Superposter
  • *****
  • Berichten: 16733
  • Geslacht: Man
    • Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Re:Peatbed
« Reactie #484 Gepost op: 24 augustus 2013, 10:08:08 »
Saxifraga oppositifolia in een peatbed, ik heb het nog nooit geprobeerd. Mijn 'Çol du Pourtalet' staat al jaren tot volle tevredenheid in zijn tufsteen. Afgewend van de zon, en karig water, want de steen steekt een eind in de lucht.
In de Dolomieten zag ik hem ook altijd op kalkrijk gesteente. Ook bij Bert zie je hem tussen het steengruis.
Het is een overlever. Komt veel voor in Svalbard (Spitsbergen), En groeit op 4000 m in de Alpen.

Jouw exemplaar staat er in elk geval schitterend bij Gerrit !  S. oppositifolia is volgens mijn informatie echter lang niet beperkt tot kalkachtige gesteenten : hij komt echt overal voor van de Pyreneeën, over de Alpen en de Dolomieten, tot in de Apenijnen, enz... zelfs in Schotland en zoals je het zelf aanhaalde ook in Scandinavië ! Met name in de Pyreneeën, waar de col du Pourtalet ligt, komt hij vaak op zure graniet gesteenten voor.
Jouw exemplaar staat "afgewend van de zon" en dat is ongetwijfeld een belangrijke factor.
Op de tufsteen staat hij misschien wel "karig in water" maar vindt hij toch waarschijnlijk een gelijkmatige en nooit opdrogende vocht voorraad, want die stenen drogen in de kern (tot waar de wortels reiken) toch slechts heel traag uit. 
Bij de exemplaren die ik in het verleden verloor leken periodes van zomerdroogte vaak de boosdoener, ten minste dat dacht ik toch. In het peatbed zal dit exemplaar daar alvast minder last van hebben hoop ik.
Zoals ik al hoger schreef staat hij ook niet "in" een turfblok, maar er tussenin, zodat de wortels ongetwijfeld ook in het compost terecht komen.
Afwachten of hij het verder goed doe !
(wat zijn dit soort discussies toch altijd inspirerend !  ;)
Harelbeke-West-Vlaanderen

Frankie Wulleman

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 16430
  • Geslacht: Man
  • Alpinelover
Re:Peatbed
« Reactie #485 Gepost op: 24 augustus 2013, 11:13:31 »
Saxifraga oppositifolia in een peatbed, ik heb het nog nooit geprobeerd. Mijn 'Çol du Pourtalet' staat al jaren tot volle tevredenheid in zijn tufsteen. Afgewend van de zon, en karig water, want de steen steekt een eind in de lucht.
In de Dolomieten zag ik hem ook altijd op kalkrijk gesteente. Ook bij Bert zie je hem tussen het steengruis.
Het is een overlever. Komt veel voor in Svalbard (Spitsbergen), En groeit op 4000 m in de Alpen.

Jouw exemplaar staat er in elk geval schitterend bij Gerrit !  S. oppositifolia is volgens mijn informatie echter lang niet beperkt tot kalkachtige gesteenten : hij komt echt overal voor van de Pyreneeën, over de Alpen en de Dolomieten, tot in de Apenijnen, enz... zelfs in Schotland en zoals je het zelf aanhaalde ook in Scandinavië ! Met name in de Pyreneeën, waar de col du Pourtalet ligt, komt hij vaak op zure graniet gesteenten voor.
Jouw exemplaar staat "afgewend van de zon" en dat is ongetwijfeld een belangrijke factor.
Op de tufsteen staat hij misschien wel "karig in water" maar vindt hij toch waarschijnlijk een gelijkmatige en nooit opdrogende vocht voorraad, want die stenen drogen in de kern (tot waar de wortels reiken) toch slechts heel traag uit. 
Bij de exemplaren die ik in het verleden verloor leken periodes van zomerdroogte vaak de boosdoener, ten minste dat dacht ik toch. In het peatbed zal dit exemplaar daar alvast minder last van hebben hoop ik.
Zoals ik al hoger schreef staat hij ook niet "in" een turfblok, maar er tussenin, zodat de wortels ongetwijfeld ook in het compost terecht komen.
Afwachten of hij het verder goed doe !
(wat zijn dit soort discussies toch altijd inspirerend !  ;)

Saxifraga oppositifolia heeft inderdaad een zeer groot verspreidingsgebied, Luc, en dit zowel op zuur als op kalkgesteente. Ik zelf zag ze reeds groeien op het kalkrijk dolomietgesteente in Italië als op een zure rotsbodem in andere delen van de Alpen.
Toch nog even opmerken dat er van S. oppositifolia vele ondersoorten en variëteiten bestaan die misschien wel elk hun specifieke habitat (kalk of zuur) nodig hebben.
Toen ik ze vroeger in de rotstuin plantte verloor ik ze ook meermaals. Ze hebben niet graag een uitdrogende bodem in de zomer, dat is funest. Nu kweek ik enkele variëteiten in troggen en potten waar ik de vochtigheidsgraad van het medium beter onder controle kan houden. Want vergeet niet, het zijn en blijven rotsplanten die het in de winter ook niet te nat mogen hebben.
De groeiplaatsen die ik in het wild zag waren altijd op en tussen de rotsen. Een echte creviceplant dus. De meeste planten zag ik altijd op grotere hoogtes, een koele atmosfeer dus. Dat zal het peatbed dan weer wel bieden: koelte in de zomer. In de winter zal het vooral opletten geblazen zijn voor te veel vocht!
Lichtervelde, West-Vlaanderen

Peter Rijntjes

  • Rotsplantfanaat
  • Top poster
  • *****
  • Berichten: 2059
  • Geslacht: Man
  • Op eenzame hoogte
    • de plantspecialist
Re:Peatbed
« Reactie #486 Gepost op: 24 augustus 2013, 11:44:48 »
Zal best wel goed komen,  Luc. Het gebied waar zij van nature vandaan komen is ontzettend groot. En ik gebruik de G. sinoornata altijd maar een beetje als een leidraad. Deze Gentiaan is uiteraard al vele jaren bij ons bekend en is van het type waar veel Gentianen die van de "nieuwe generatie" toch best veel op lijken. Ik noem even G. hexaphylla en G. helophylla. Zelfde bladtype's. Koel in de zomer en droger in de winter. Liefst rozetjes beschermen tegen teveel vocht. G. sinoornata en G.farreri trekken zich in de winter terug tot een enkele groeipunt op grond niveau. Als dit te nat wordt, dan rot het weg. Dan brengt een glasplaatje weer uitkomst. Allemaal van die overwegingen die ook wel van toepassing( of deels) zijn op die "nieuwe" soorten. G. georgei heeft een enkel groter rozet, maar hier heeft hij de neiging ( maar lukt niet helemaal in de winter), om deels wat blad te verliezen, met de bedoeling om als een enkel groeipunt te overleven. Ik weet niet of jij hier ervaring mee hebt? Dan heb je nog de Gentianen met wat groter blad uit die hoek. In noem alleen Gentiana purdomii, die in mijn beleving een stuk makkelijker zijn te kweken. Al met al hele mooie planten en een flinke uit daging.


 ???

Luc Gilgemyn

  • Algemene moderator
  • Superposter
  • *****
  • Berichten: 16733
  • Geslacht: Man
    • Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Re:Peatbed
« Reactie #487 Gepost op: 24 augustus 2013, 15:30:44 »
Saxifraga oppositifolia heeft inderdaad een zeer groot verspreidingsgebied, Luc, en dit zowel op zuur als op kalkgesteente. Ik zelf zag ze reeds groeien op het kalkrijk dolomietgesteente in Italië als op een zure rotsbodem in andere delen van de Alpen.
Toch nog even opmerken dat er van S. oppositifolia vele ondersoorten en variëteiten bestaan die misschien wel elk hun specifieke habitat (kalk of zuur) nodig hebben.
Toen ik ze vroeger in de rotstuin plantte verloor ik ze ook meermaals. Ze hebben niet graag een uitdrogende bodem in de zomer, dat is funest. Nu kweek ik enkele variëteiten in troggen en potten waar ik de vochtigheidsgraad van het medium beter onder controle kan houden. Want vergeet niet, het zijn en blijven rotsplanten die het in de winter ook niet te nat mogen hebben.
De groeiplaatsen die ik in het wild zag waren altijd op en tussen de rotsen. Een echte creviceplant dus. De meeste planten zag ik altijd op grotere hoogtes, een koele atmosfeer dus. Dat zal het peatbed dan weer wel bieden: koelte in de zomer. In de winter zal het vooral opletten geblazen zijn voor te veel vocht!

Het blijft een evenwichtsoefening, Frankie.  Maar dat maakt het natuurlijk dubbel zo leuk als het wél lukt !
Harelbeke-West-Vlaanderen

Kris De Raeymaeker

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 15383
  • Geslacht: Man
  • erevoorzitter VRV met rotsvast geloof in bergflora
Re:Peatbed
« Reactie #488 Gepost op: 24 augustus 2013, 16:29:05 »
Wat betreft de "oppo's " ;
Nog aan toevoegen dat planten gelukkig vaak nog redelijk flexibel zijn wat betreft de zuurtegraad. Het is niet altijd zo dat planten uit een specifiek  zuur of kalkrijk milieu het in cultuur ook alleen maar doen in zure of kalkrijke grond.
Er zijn zelfs voorbeelden van planten uit een zure omgeving die in cultuur ook wat kalk verdragen en vice versa.
Maar er zijn er ook die dat niet willen.
Algemeen denk ik dat we in heel wat gevallen iets te gewichtig doen over zuur en kalk en dat deze factor vaak ondergeschikt is aan de ligging van de groeiplek tov zon/wind en zeker ook aan klimaat (warmte, droogte, nat etc..) Zeker ook de factor microklimaat is misschien wel eens meer bepalend .
Dus die koelte en dat nooit mogen uitdrogen zijn dan meer bepalend dan PH in dit geval .
Al kunnen bepaalde vormen van een bepaald gebied dan weer veel lastiger zijn .Daarom weet ik altijd graag indien mogelijk waar mijn plantjes van afstammen of uit welk gebied ze oorspronkelijk komen .
Ik heb in mijn peatbed nog geen problemen gehad met S. oppositifolia in de winter ....Maar geen één winter is gelijk ....
Ik stel wel vast dat ie daar wat losser groeit dan bijv in mijn crevice waar ze nu ook staan .
Pas als ze daar wat langer instaan kan ik alle resultaten gaan vergelijken.
Maar het blijft reuze interessant om al deze ervaringen te blijven delen ......    
"zelfs de waarheid is zeer vaak maar perceptie "
"de kleinste planten maakten reeds de grootste vrienden "

Gerrit Eijkelenboom

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 5219
Re:Peatbed
« Reactie #489 Gepost op: 24 augustus 2013, 21:06:56 »

Op de tufsteen staat hij misschien wel "karig in water" maar vindt hij toch waarschijnlijk een gelijkmatige en nooit opdrogende vocht voorraad, want die stenen drogen in de kern (tot waar de wortels reiken) toch slechts heel traag uit. 
Bij de exemplaren die ik in het verleden verloor leken periodes van zomerdroogte vaak de boosdoener, ten minste dat dacht ik toch. In het peatbed zal dit exemplaar daar alvast minder last van hebben hoop ik.


Ik zal geen update houden van mijn peatbed, want ik ken meer teleurstellingen dan successen. De oorzaak is gelegen aan de onmogelijkheid om het bed vochtig te houden. Dat komt omdat  het bed aan de voet ligt van een rij hoge haagbeuk, een enorme larix en vele laurierstruiken. Het bed wordt door gebladerte overwelfd. Heeft een volledige regenschaduw. Als het gloeiend heet is, dan is het nog de beste tijd dan wordt er gesproeid, maar juist in die naamloze dagen, wanneer je niet denkt aan watergeven, verlies je je planten. Voor Arisaema is het daar ideaal, ook voor Hepatica's, maar dan houdt het ook wel zo'n beetje op.
Ik schrijf dit, omdat Luc schrijft over zomerdroogte en verwacht dat het peatbed meer vocht zal bufferen. Ik verwacht dat niet. De losse structuur van het mengsel, - bladaarde + turfstrooisel - is te luchtig en heeft teveel wisselwerking met de buitenlucht, zodat het aanwezige water snel verdampt.

Water geven is een moeilijk ding. Hoe weet je nou of het medium van de plant voldoende vocht bevat. Bij een peatbed kun je het aan de kleur zien, in een bloempot steek je een vinger. Maar bij onze tufstenen is het een kwestie van raden maar. Wij verwachten dat het binnenste van een steen vocht bevat, en dat daar de worteltjes zitten, maar wij weten het nooit. En als de planten maar doorleven in die stenen, weet je achteraf, dat hij voldoende vocht had. Ik moet mijzelf dwingen om niet te sproeien na dagen van hitte en droogte en als de stenen licht van kleur zijn.

De kunst van het watergeven. Op een ochtend - het zou meer dan 30 graden worden - liep ik langs mijn troggen en constateerde aan de kleur van het grit, dat er water bij moest. Omdat ik haast had, dacht ik, dat doe ik vanmiddag wel. Toen ik terug kwam lagen mijn Silene hookeri's er slap bij. 1 definitief dood, de andere herstelde enigszins.
Tijdens de zomerhitte ben ik een kleine week weggeweest. Ik heb mijn tientallen zaailingen van Meconopsis in de schaduw in een schaal gezet met een laagje water. Bij thuiskomst was bijna alles dood. Het zijn geen waterplanten. Ik vertel dit om aan te geven hoe nauw het luistert.

Kris De Raeymaeker

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 15383
  • Geslacht: Man
  • erevoorzitter VRV met rotsvast geloof in bergflora
Re:Peatbed
« Reactie #490 Gepost op: 26 augustus 2013, 21:46:35 »
Het wordt ook in het peatbed weer stilaan herfst ........ --13

 
"zelfs de waarheid is zeer vaak maar perceptie "
"de kleinste planten maakten reeds de grootste vrienden "

Kris De Raeymaeker

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 15383
  • Geslacht: Man
  • erevoorzitter VRV met rotsvast geloof in bergflora
Re:Peatbed
« Reactie #491 Gepost op: 26 augustus 2013, 22:19:55 »
Het wordt ook in het peatbed weer stilaan herfst ........ --13

Dus zijn er wat Colchicums die zich tonen ....C. graecum bijvoorbeeld ...
"zelfs de waarheid is zeer vaak maar perceptie "
"de kleinste planten maakten reeds de grootste vrienden "

Lily-Anne Vereecken

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 3083
  • Geslacht: Vrouw
Re:Peatbed
« Reactie #492 Gepost op: 26 augustus 2013, 23:27:26 »
Gerrit,
Het vochtgehalte van je peatbed zou je wel kunnen meten met een vochtigheidsmeter. Dat is een metalen staaf met een afleesscherm , die je in een bloempot ,  grond ..kan steken . Hierop kan je dus aflezen in welke mate er vocht aanwezig is . Een heel handig en goedkoop toestelletje dat in veel tuincentr te koop is. Uiteraard helpt dat niet als je niet thuis bent. Het vochtgehalte in tufstenen kan je er ook niet mee meten. Je moet het wel steeds uit de grond verwijderen als je het hebt afgelezen , anders gaat het kapot. Blijkbaar ben je ontgoocheld over je peatbed  -  kan  een watergeef systeem een oplossing bieden? Er zijn al systemen met voelers die je in de grond moet aanbrengen . Hopelijk kan je een oplossing vinden .
Gr. Lily-Anne

Gerrit Eijkelenboom

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 5219
Re:Peatbed
« Reactie #493 Gepost op: 27 augustus 2013, 08:44:33 »
Bedankt Lily-Anne, ik was daar niet van op de hoogte, cq had dat dat kunnen weten, alles bestaat immers.
Een muisklik verder en je komt in de wereld van de hygrometers. Voor 4.99 ben je al de trotse eigenaar.
Zoiets zou ook moeten werken al je bij wijze van proef een gaat boort in een tufsteen en daar de voeler in stopt. Dan zou je van veel onzekerheid verlost zijn.

Of het een oplossing is voor mijn problemen is maar de vraag, ik heb zelfs een watergeefsysteem in mijn peatbed, maar wat ik al schreef: het zijn die vele naamloze dagen zonder zon, zonder warmte, in voor-en naseizoen, waarbij je niet denkt aan watergeven, dus ook niet op je hygrometer kijkt of zelfs maar je watergeefsysteem in werking zet.
Mijn peatbed is gewoon verkeerd gelegen.

Afijn ik ga eens neuzen in het tuincentrum.

Luc Gilgemyn

  • Algemene moderator
  • Superposter
  • *****
  • Berichten: 16733
  • Geslacht: Man
    • Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Re:Peatbed
« Reactie #494 Gepost op: 27 augustus 2013, 08:53:36 »

Ik zal geen update houden van mijn peatbed, want ik ken meer teleurstellingen dan successen. De oorzaak is gelegen aan de onmogelijkheid om het bed vochtig te houden. Dat komt omdat  het bed aan de voet ligt van een rij hoge haagbeuk, een enorme larix en vele laurierstruiken. Het bed wordt door gebladerte overwelfd. Heeft een volledige regenschaduw. Als het gloeiend heet is, dan is het nog de beste tijd dan wordt er gesproeid, maar juist in die naamloze dagen, wanneer je niet denkt aan watergeven, verlies je je planten. Voor Arisaema is het daar ideaal, ook voor Hepatica's, maar dan houdt het ook wel zo'n beetje op.
Ik schrijf dit, omdat Luc schrijft over zomerdroogte en verwacht dat het peatbed meer vocht zal bufferen. Ik verwacht dat niet. De losse structuur van het mengsel, - bladaarde + turfstrooisel - is te luchtig en heeft teveel wisselwerking met de buitenlucht, zodat het aanwezige water snel verdampt.

Water geven is een moeilijk ding. Hoe weet je nou of het medium van de plant voldoende vocht bevat. Bij een peatbed kun je het aan de kleur zien, in een bloempot steek je een vinger. Maar bij onze tufstenen is het een kwestie van raden maar. Wij verwachten dat het binnenste van een steen vocht bevat, en dat daar de worteltjes zitten, maar wij weten het nooit. En als de planten maar doorleven in die stenen, weet je achteraf, dat hij voldoende vocht had. Ik moet mijzelf dwingen om niet te sproeien na dagen van hitte en droogte en als de stenen licht van kleur zijn.

De kunst van het watergeven. Op een ochtend - het zou meer dan 30 graden worden - liep ik langs mijn troggen en constateerde aan de kleur van het grit, dat er water bij moest. Omdat ik haast had, dacht ik, dat doe ik vanmiddag wel. Toen ik terug kwam lagen mijn Silene hookeri's er slap bij. 1 definitief dood, de andere herstelde enigszins.
Tijdens de zomerhitte ben ik een kleine week weggeweest. Ik heb mijn tientallen zaailingen van Meconopsis in de schaduw in een schaal gezet met een laagje water. Bij thuiskomst was bijna alles dood. Het zijn geen waterplanten. Ik vertel dit om aan te geven hoe nauw het luistert.

Op de goede manier water geven is inderdaad geen gemakkelijke opgave Gerrit!  Ik vind dat je dat op twee manieren kunt benaderen.
1) Je wilt zo weinig mogelijk gieten.
Dan verwerk je zoveel mogelijk humus in het substraat, humus waarin vocht langer opgeslagen blijft.  Dan hoef je wellicht minder te gieten, maar je moet waakzaam blijven voor (soms ook onverwachte) uitdroging.

2) Je hebt er geen bezwaar tegen om op droge, warme dagen dagelijks te gieten.  Voor een peatbed wellicht de ideale situatie.
Dan kan je naast veel humus ook iets toevoegen om de afwatering vlot te laten verlopen.  Dan bereik je het ideaalbeeld van wat men omschrijft als "vochthoudende en goed doorlaatbare bodem"...  lijkt eigenlijk een contradictio in terminis, maar dat is het niet.  Op die manier hebben je planten altijd een zekere hoeveelheid vocht ter beschikking (die dagelijks wordt aangevuld), maar staan nooit té nat omdat de afwatering goed is!

Ik beschouw tufsteen ook daarom als een ideaal middel om vocht te bufferen, hij laat het overtollig vocht snel lopen, maar slaat er toch voldoende op om de planten van vocht te voorzien.  Regelmatig gieten zal volgens mij dan ook minder vaak een probleem opleveren dan té weinig gieten.

Mijn theorie zou dus eerder zijn dat ik zoek naar een medium waarbij je nooit té vaak kunt gieten.... op die manier zullen planten ook beter kunnen omgaan met een lange, natuurlijk natte periode met veel regen zoals we ze hier al te vaak ook kennen...

Ik hoop dat ik mij enigszins begrijpelijk heb uitgedrukt, want dit klinkt misschien allemaal wat ondoorgrondelijk...  ((15  
« Laatst bewerkt op: 27 augustus 2013, 11:20:52 door Luc Gilgemyn »
Harelbeke-West-Vlaanderen