wat er over blijft!

[Peter Rijntjes]

Er wordt inmiddels heel wat geschreven op dit forum over zaadlijsten , zaaien , zaaigrond enz.
Maar wat is nu het resultaat. Hier enkele voorbeelden en hoe is het zover gekomen?

foto 1+2 = Campanula oreadum. Zaad van een professionele seedhunter. Gezaaid in de winter( januari) op tuf en het restant in een potje. Grond mengsel steenslag, superdensa en wat zaai-en stekgrond. Zaad is ontkiemd in Mei( niet dat op de tuf) en inmiddels  verpot in 80% perliet en steenslag. Zelfde mengsel als waar ik mijn Ophryssen en Orchissen in kweek.
foto 3 = Callianthemum farrerii. Zaad van AGS van 2 jaar geleden. Gezaaid in gewone zaaigrond. Inmiddels verpot in goed doorlatende grond, met bladaarde.
foto 4= Gentiana syringea. Zaad van eigen plant. 2 jarig. In bladaarde, turf en perliet. Bloeit in het 2e jaar en dan voor meerdere maanden. De moederplant heeft van Mei tot en met September staan bloeien verleden jaar!

[Kris De Raeymaeker]

Hoeveel hou je er dan van over Peter ? M.a.w. wat is het kiemingpercentage en wat is het percentage dat het verspenen goed doorkomt ? 

[Peter Rijntjes]

Hoi Kris,

het percentage wat kiemt van alles wat ik zaai komt op ongeveer tussen de 80 en 90%. Wel afhankelijk van de winter omstandigheden die het zaad over zich heen krijgt. Afgelopen winter was het niet zo koud en dat merk ik wel aan de koude kiemers. Maar die potten laat ik gewoon staan tot volgend jaar. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
De moeilijkere soorten krijg je zo wie zo niet veel zaad van. Sommige zelfs maar 5 zaadjes. Als er dan 2 of 3 kiemen is het al best wel goed te noemen. Maar meestal zijn dat ook nog eens soortjes die toch wel de specifieke winterse omstandigheden nodig hebben.
Van de Celmisia soorten heb ik er nu 3 soorten over. Ik heb in totaal een soort of 6 besteld en je krijgt dan ongeveer tussen de 10 en 30 zaadjes. Van alles heb ik dus nu 5 gezonde zaailingen over! Na verspenen zijn er nog enkele weg gevallen. Dus 5 zaailingen op de 90 zaadjes( gemiddelde). Dat is dus afgerond 5 %.
Haleloeja, wat een feest! Maar goed, dat was bij deze soort al bekend, omdat zij snel hun kiemkracht verliezen.
Aan de andere kant denk ik het volgend jaar gewoon weer te gaan doen. Anders kom je toch ook niet aan deze soorten.........

[Peter Rijntjes]

Dit jaar ook enkele soorten Townsendia gezaaid en deze maar direct in grote potten gezet om ze te laten overwinteren in de alpine kas. In de 1e pot ( foto1) ook wat andere soorten zoals Shoshonea pulvinata eveneens uit Noord-Amerika, naast de Townsendia scapigera ( 2 potjes)
Daarnaast ook nog Ranunculus sequieri en Callianthemum coriandrifolia aangeplant.
De Amerikanen in hun eigen potje met veel grof zand, iets turf en bims of perliet. De kleine potjes weer in grof zand gezet. Gaat tot nu toe heel goed. Veel zon en niet superdroog doet het bij mij prima.

De 2e pot is bepland met Townsendia spathulata, Townsendia mensana en Townsendia condensata. Verder nog een Lewisia brachycalyx, die inmiddels in rust is.( foto2 en3)

[Peter Rijntjes]

Hier nog enkel zaailingen waar ik heel blij mee ben:

Calceolaria uniflora darwinii          (foto1)
Gentiana bavarica var. imbricata  (foto 2)
Primula ellisae                            ( foto 3)

De eerste ( Calceolaria) zal ik aankomende winter in ieder geval rond het vriespunt houden en niet buiten laten staan.
Gentiana bavarica gaat de alpine kas in en de Primula krijgt een afdakje. Deze Primula lijkt wel wat op Primula rusbyi. Wordt daarom ook wel Primula rusbyi var. ellisae genoemd. Maar er zit wel wat verschil in. Bijv. de vindplaats is anders nml. New Mexico. De plant is wat grover en de bloemen zijn groter dan die van Pr. rusbyi. Ook de bladeren zijn wat breder en groter. Groeit op vochtige crevice's op hoogte's van 2400 tot 3600 meter.