Planten > Schaduwplanten
Hepatica 2024
Herman Mylemans:
Kerstmis is zo een periode van verhalen te horen en te vertellen.
Daar Hepatica transsilvenica 'Blumenstadt Erfurt' nu in bloei staat, ga ik hier het verhaal achter deze plant even weergeven.
Andreas Händel heeft deze plant in omloop gebracht en vertelt hierover het volgende:
"Ik was er ooit bij toen deze plant in bloei stond in Erfurt, het was Kerstmis. Ik was meteen enthousiast! Een groot aantal grote, hemelsblauwe bloemen stonden boven het gebladerte van vorig jaar, ik kon het nauwelijks geloven. Uiteraard heb ik meteen aan de bel getrokken. Een heel chagrijnige vrouw verscheen door een klein raam. Ze sloot het raam weer en zei: “Ik geef er niets van!”
Uiteraard liet ik het daar niet bij en stond twee weken later weer aan haar deur met een doos met allemaal bloemen. Opnieuw aanbellen: Klein raampje open, gezicht nog chagrijniger, maar voordat ze dat het raam dicht doet hield ik de doos omhoog.
Ik vraag naar een klein stukje van deze plant en zou deze hele doos ervoor geven.
Toen liet ze me binnen en vertelde me iets ongelooflijks: De geschiedenis van deze plant.
Ze werd gevonden door haar overgrootmoeder, een Transsylvanische van geboorte, als jonge vrouw tijdens een nieuwjaarswandeling in de bossen bij Sibiu, waar de familie woonde. Het hele bos zat vol Hepatica transsilvanica’s, nog steeds kaal, alleen deze ene plant stond in volle bloei. Ze werd door de jonge vrouw meegenomen en in haar tuin geplant. Deze plant werd al snel een familieschat.
Al jaren een bekende sensatie. Toen kwam het einde van de oorlog en de verdrijving van de Duitsers. Het gezin moest binnen een paar uur vertrekken, de essentiële zaken werden op een klein karretje geladen en dan vertrokken ze. Zelf mocht zij, toen tien jaar oud, wel één speeltje meenemen: je favoriete pop.
Er was geen ruimte voor meer. Maar toen ze wegging, rende ze terug en scheurde met haar hand een stukje van de ‘grootmoederbloem’, wikkelde het in een oude doek en verborg het onderaan in de auto. Deze ontsnapping duurt meer dan drie weken, de plant overleefde het. Deze plant zorgde voor herinneringen aan ouders, grootouders en het oude thuisland."
Kris De Raeymaeker:
6)) 6)) 6)) 6)) 6)) 6)) 6)) Wat een schitterend (kerst)verhaal Herman !!!! Echt super, alleen voor het verhaal al zou je deze plant kopen en koesteren .Bedankt om dit mooi stukje te delen . Mag zelfs een keer verschijnen in ons tijdschrift .
Danny Bonnez:
--- Citaat van: Herman Mylemans op 24 december 2023, 16:37:07 ---Kerstmis is zo een periode van verhalen te horen en te vertellen.
Daar Hepatica transsilvenica 'Blumenstad Erfurt' nu in bloei staat, ga ik hier het verhaal achter deze plant even weergeven.
(Link naar bijlage)
Andreas Händel heeft deze plant in omloop gebracht en vertelt hierover het volgende:
"Ik was er ooit bij toen deze plant in bloei stond in Erfurt, het was Kerstmis. Ik was meteen enthousiast! Een groot aantal grote, hemelsblauwe bloemen stonden boven het gebladerte van vorig jaar, ik kon het nauwelijks geloven. Uiteraard heb ik meteen aan de bel getrokken. Een heel chagrijnige vrouw verscheen door een klein raam. Ze sloot het raam weer en zei: “Ik geef er niets van!”
Uiteraard liet ik het daar niet bij en stond twee weken later weer aan haar deur met een doos met allemaal bloemen. Opnieuw aanbellen: Klein raampje open, gezicht nog chagrijniger, maar voordat ze dat het raam dicht doet hield ik de doos omhoog.
Ik vraag naar een klein stukje van deze plant en zou deze hele doos ervoor geven.
Toen liet ze me binnen en vertelde me iets ongelooflijks: De geschiedenis van deze plant.
Ze werd gevonden door haar overgrootmoeder, een Transsylvanische van geboorte, als jonge vrouw tijdens een nieuwjaarswandeling in de bossen bij Sibiu, waar de familie woonde. Het hele bos zat vol Hepatica transsilvanica’s, nog steeds kaal, alleen deze ene plant stond in volle bloei. Ze werd door de jonge vrouw meegenomen en in haar tuin geplant. Deze plant werd al snel een familieschat.
Al jaren een bekende sensatie. Toen kwam het einde van de oorlog en de verdrijving van de Duitsers. Het gezin moest binnen een paar uur vertrekken, de essentiële zaken werden op een klein karretje geladen en dan vertrokken ze. Zelf mocht zij, toen tien jaar oud, wel één speeltje meenemen: je favoriete pop.
Er was geen ruimte voor meer. Maar toen ze wegging, rende ze terug en scheurde met haar hand een stukje van de ‘grootmoederbloem’, wikkelde het in een oude doek en verborg het onderaan in de auto. Deze ontsnapping duurt meer dan drie weken, de plant overleefde het. Deze plant zorgde voor herinneringen aan ouders, grootouders en het oude thuisland."
--- Einde van citaat ---
Een mooi verhaal Herman !!! 6))
Mark Stolk:
Heel bijzonder verhaal Herman!! Mooi in deze Kersttijd. Wonderlijk hoe planten soms ergens opduiken en wat er dan achter zit. Ook hele fijne dagen gewenst! )2) )))2
Theo Stronks:
--- Citaat van: Herman Mylemans op 24 december 2023, 16:37:07 ---Kerstmis is zo een periode van verhalen te horen en te vertellen.
Daar Hepatica transsilvenica 'Blumenstad Erfurt' nu in bloei staat, ga ik hier het verhaal achter deze plant even weergeven.
(Link naar bijlage)
Andreas Händel heeft deze plant in omloop gebracht en vertelt hierover het volgende:
"Ik was er ooit bij toen deze plant in bloei stond in Erfurt, het was Kerstmis. Ik was meteen enthousiast! Een groot aantal grote, hemelsblauwe bloemen stonden boven het gebladerte van vorig jaar, ik kon het nauwelijks geloven. Uiteraard heb ik meteen aan de bel getrokken. Een heel chagrijnige vrouw verscheen door een klein raam. Ze sloot het raam weer en zei: “Ik geef er niets van!”
Uiteraard liet ik het daar niet bij en stond twee weken later weer aan haar deur met een doos met allemaal bloemen. Opnieuw aanbellen: Klein raampje open, gezicht nog chagrijniger, maar voordat ze dat het raam dicht doet hield ik de doos omhoog.
Ik vraag naar een klein stukje van deze plant en zou deze hele doos ervoor geven.
Toen liet ze me binnen en vertelde me iets ongelooflijks: De geschiedenis van deze plant.
Ze werd gevonden door haar overgrootmoeder, een Transsylvanische van geboorte, als jonge vrouw tijdens een nieuwjaarswandeling in de bossen bij Sibiu, waar de familie woonde. Het hele bos zat vol Hepatica transsilvanica’s, nog steeds kaal, alleen deze ene plant stond in volle bloei. Ze werd door de jonge vrouw meegenomen en in haar tuin geplant. Deze plant werd al snel een familieschat.
Al jaren een bekende sensatie. Toen kwam het einde van de oorlog en de verdrijving van de Duitsers. Het gezin moest binnen een paar uur vertrekken, de essentiële zaken werden op een klein karretje geladen en dan vertrokken ze. Zelf mocht zij, toen tien jaar oud, wel één speeltje meenemen: je favoriete pop.
Er was geen ruimte voor meer. Maar toen ze wegging, rende ze terug en scheurde met haar hand een stukje van de ‘grootmoederbloem’, wikkelde het in een oude doek en verborg het onderaan in de auto. Deze ontsnapping duurt meer dan drie weken, de plant overleefde het. Deze plant zorgde voor herinneringen aan ouders, grootouders en het oude thuisland."
--- Einde van citaat ---
Indrukwekkend verhaal Herman, waar een bos bloemen al niet goed voor is 6))
Navigatie
[0] Berichtenindex
[#] Volgende pagina
Naar de volledige versie