Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Planten => Rotsplanten => Topic gestart door: Frankie Wulleman op 28 januari 2023, 13:21:43
-
Elders op dit forum werd de bedenking gemaakt dat het heden ten dage niet gemakkelijk meer is om alpiene planten te kweken in de rotstuin. Het klimaat verandert in sneltempo en veel van onze favoriete planten die we vroeger vrij gemakkelijk konden cultiveren in de tuin zijn niet meer deftig te kweken. Dan ontstaat wel eens de gedachte wat er wel nog kan in de tuin. Ervaren liefhebbers hebben ondertussen wel een sortiment opgekweekt waarvan men weet dat ze ons harde klimaat wel aankunnen.
Ons klimaat wordt momenteel gekenmerkt door intens lange droge periodes afgewisseld met lange natte episodes. Extreme hitte is dan vaak ook nog eens een factor die er bij komt en het nog harder maakt. Dit zijn dus de factoren die "ideale rotstuinplanten" moeten kunnen verdragen: droogte, nattigheid, hitte en niet te vergeten vorst, willen ze in dit topic terecht komen. Dat is de bedoeling van dit topic: planten die zonder al te veel heksentoeren vrij gemakkelijk in de open tuin of trog kunnen worden gecultiveerd.
Sommige planten zullen ongetwijfeld al lang bekend zijn in het hobbygebeuren en andere zullen dan weer nieuwkomers zijn in het sortiment die nog (vrij) onbekend zijn. Aan ons "forumnisten" om hier een reeks neer te zetten die een leidraad kan vormen voor zowel de beginner als de doorwinterde rotstuinmaniak.
-
Ik zou willen beginnen met een klassieker die al lang bekend is in de rotstuinwereld, nl. Verbascum 'Letitia'. Vroeger werd deze plant bestempeld als een zorgenkindje voor de alpiene kas. Niks is minder waar. In de rotstuin kan hij perfect buiten het jaar rond, zonder enige bescherming. De droge zomers die we de laatste jaren kennen was geen probleem en ook met natte omstandigheden kan hij perfect om in een goed gedraineerde grond van de rotstuin. De plant is steriel en kan alleen vermeerderd worden door heel vroeg in het seizoen stekken te nemen. Diverse mensen die langere tijd met rotstuinen bezig zijn, hebben ongetwijfeld deze zeer rijk bloeiende plant wel in de rotstuin staan.
-
Een plant die nog vrij nieuw is in het rotstuingebeuren is deze Zauschneria septentrionalis, afkomstig van droge hellingen uit Californië. Deze matvormende species met fuschia achtige bloemen in een opvallende kleur verdient het echter om aangeplant te worden in ons grillige klimaat, want hij is beresterk en kan zowat alles aan! Bovendien strekt de bloeiperiode zich uit over het hele seizoen tot de eerste vorst er een eind aan maakt. Hij staat pas enkele seizoenen in de tuin, maar ik heb nu al het idee dat dit een plant tot het einde ter tijden zal zijn in de tuin.
-
Frankie...
Prachtig dat je het initiatief hebt genomen en dit onderwerp hebt geopend.
Een verandering in denken zal nodig zijn voor ons allen om op de klimaatverandering te reageren.
De twee planten die je liet zien zijn een goed voorbeeld dat er mooie alternatieven zijn. Vooral de oneindige verscheidenheid van de Californische flora zal ons in de toekomst van pas komen.
In het algemeen zou ik zeggen dat weerstand tegen hitte en droogte in de toekomst het belangrijkste zal zijn. Er zijn genoeg trucs tegen winterse nattigheid door gerichte bedekking. Kou maakt niet uit voor de meeste soorten op het noordelijk halfrond... mits het droog blijft.
Aangezien de flora van het Amerikaanse Westen een van mijn favorieten is geworden, wil ik hier beginnen met een familie die mij hopelijk in de toekomst door de droge zomers zal vergezellen... kleine varens voor de droge zonnige rotstuin.
Cheilanthes eatonii uit het zuidwesten van de VS is misschien een van de mooiste...
-
Oei, dat is een mooie plant! De bladeren zijn inderdaad bestand tegen droogte en koude met hun bijzondere zilveren bedekking
-
Heel goed initiatief Thomas en Frankie ! Ook hier onderscheiden we ons als VRV weer van de rest ! Ik haak mijn wagon nog wel aan ...
Prachtige varen Thomas en ook Zauschneria septentrionalis is een prachtige plant Frankie !
-
Ik zou willen beginnen met een klassieker die al lang bekend is in de rotstuinwereld, nl. Verbascum 'Letitia'. Vroeger werd deze plant bestempeld als een zorgenkindje voor de alpiene kas. Niks is minder waar. In de rotstuin kan hij perfect buiten het jaar rond, zonder enige bescherming. De droge zomers die we de laatste jaren kennen was geen probleem en ook met natte omstandigheden kan hij perfect om in een goed gedraineerde grond van de rotstuin. De plant is steriel en kan alleen vermeerderd worden door heel vroeg in het seizoen stekken te nemen. Diverse mensen die langere tijd met rotstuinen bezig zijn, hebben ongetwijfeld deze zeer rijk bloeiende plant wel in de rotstuin staan.
Prachtig initiatief Frankie! Wel moet ik zeggen dat ik Verbascum 'Letitia' na een aantal jaren toch altijd kwijt speel. Met andere woorden de plaats in België of een ander land gaat ook invloed hebben. Het zal geen gemakkelijke topic worden.
-
inderdaad mooi nieuw topic ga het zekers volgen. ((12
-
Niet alleen rotsplanten in onze eigen tuinen gaan het moeilijk krijgen door veranderend klimaat.
Maar ook de rotsplanten in hun oorspronkelijke habitat.
Door de opwarmende aarde zullen rotsplanten die bij sneeuwveldjes groeien ook of weg gaan of hoger op gaan groeien misschien.
word in de bergen ook warmer en minder sneeuw. dus minder smeltwater.
dus ook daar zullen ze een (klap) krijgen denk ik zo
Weet niet of ik dit hier kan plaatsen maar bedacht me dit.
-
Ik zou willen beginnen met een klassieker die al lang bekend is in de rotstuinwereld, nl. Verbascum 'Letitia'. Vroeger werd deze plant bestempeld als een zorgenkindje voor de alpiene kas. Niks is minder waar. In de rotstuin kan hij perfect buiten het jaar rond, zonder enige bescherming. De droge zomers die we de laatste jaren kennen was geen probleem en ook met natte omstandigheden kan hij perfect om in een goed gedraineerde grond van de rotstuin. De plant is steriel en kan alleen vermeerderd worden door heel vroeg in het seizoen stekken te nemen. Diverse mensen die langere tijd met rotstuinen bezig zijn, hebben ongetwijfeld deze zeer rijk bloeiende plant wel in de rotstuin staan.
Prachtig initiatief Frankie! Wel moet ik zeggen dat ik Verbascum 'Letitia' na een aantal jaren toch altijd kwijt speel. Met andere woorden de plaats in België of een ander land gaat ook invloed hebben. Het zal geen gemakkelijke topic worden.
Herman, ook in mijn tuin geeft deze Verbascum na x aantal jaren de geest. Gemiddeld staan ze zo'n 6 à 8 jaar vast in de tuin. Deze cultivar begint na enkele jaren ter verhouten en verjongt zichzelf niet meer. Maar ik bedoel dat de plant geen problemen heeft met de huidige klimaatsomstandigheden. Het kortlevende aspect van deze toorts is gewoon eigen aan de species.
Maar inderdaad, je hebt overschot van gelijk dat de standplaats vast en zeker van invloed is op het welbehagen van iedere plant. De omstandigheden aan de kust zijn verschillend met de condities diep in het binnenland. Elke plant reageert daar anders op. Het wordt inderdaad geen makkelijk topic, maar wel o zo boeiend.
-
Niet alleen rotsplanten in onze eigen tuinen gaan het moeilijk krijgen door veranderend klimaat.
Maar ook de rotsplanten in hun oorspronkelijke habitat.
Door de opwarmende aarde zullen rotsplanten die bij sneeuwveldjes groeien ook of weg gaan of hoger op gaan groeien misschien.
word in de bergen ook warmer en minder sneeuw. dus minder smeltwater.
dus ook daar zullen ze een (klap) krijgen denk ik zo
Weet niet of ik dit hier kan plaatsen maar bedacht me dit.
Ja zeker, Bert. Goed opgemerkt, ook in de natuur zullen veel planten het moeilijk krijgen. Als we kijken in onze eigen natuur, met name de kalkgraslanden, gaan veel orchideeën er op achteruit. Deze planten verdragen heel wat, maar het mag natuurlijk niet al te gortig worden. Er zijn grenzen.
-
Frankie...
Prachtig dat je het initiatief hebt genomen en dit onderwerp hebt geopend.
Een verandering in denken zal nodig zijn voor ons allen om op de klimaatverandering te reageren.
De twee planten die je liet zien zijn een goed voorbeeld dat er mooie alternatieven zijn. Vooral de oneindige verscheidenheid van de Californische flora zal ons in de toekomst van pas komen.
In het algemeen zou ik zeggen dat weerstand tegen hitte en droogte in de toekomst het belangrijkste zal zijn. Er zijn genoeg trucs tegen winterse nattigheid door gerichte bedekking. Kou maakt niet uit voor de meeste soorten op het noordelijk halfrond... mits het droog blijft.
Aangezien de flora van het Amerikaanse Westen een van mijn favorieten is geworden, wil ik hier beginnen met een familie die mij hopelijk in de toekomst door de droge zomers zal vergezellen... kleine varens voor de droge zonnige rotstuin.
Cheilanthes eatonii uit het zuidwesten van de VS is misschien een van de mooiste...
De Californische flora is mij grotendeels onbekend, Thomas. Misschien dat jij in dit topic daar verandering kan in brengen? Er moeten inderdaad nog meer planten uit die regio geschikt zijn voor ons klimaat.
Cheilanthes is een mooi varengeslacht. Ik ken enkel Cheilanthes lanosa, wellicht de meest aangeboden soort.
-
Mooi dat er op het forum weer nieuwe/andere gesprekstof komt. ((14
-
Mooi dat er op het forum weer nieuwe/andere gesprekstof komt. ((14
Nu nog genoeg liefhebbers vinden die dit topic verder kunnen uitbouwen, Theo. Oude klassiekers, onbekende nieuwigheden, rotsplanten, heestertjes, bollen, knollen en orchideetjes. Alles moet hier kunnen. Zolang ze de rotstuin continue kunnen bevolken zonder al te veel zottigheden te moeten ondernemen komen in aanmerking om een soort van lijst op te bouwen met aardig spul.
Ik vernoemde bollen. Deze Allium senescens kan er ook wat van. Hij bloeit op het einde van de zomer en dit in een bodem die volledig is uitgedroogd na een maandenlange droogte en loden hitte. Onwaarschijnlijk. Hij staat daarbij ook nog een een meter boven het maaiveld...
De species is ook zeer vorstbestendig. Een aantal bollen in een pot hebben temperaturen van -8°C perfect doorstaan. Een ijzersterk uitje die een plaats in dit topic waard is.
-
@Frankie
Ik denk dat het heel goed is dat dit nieuwe onderwerp sommige mensen hier evenveel interesseert als ons tweeën.
De Allium senescens die je liet zien is een zeer dankbare soort. Hij groeit ook in de volle zon in een bak op het terras. Voor mij is het Allium senescens ssp. glaucum. Hij is niet alleen overtuigend door zijn late bloei. Het licht golvende blad van deze ondersoort is ook zeer aantrekkelijk. Heel gemakkelijk te verzorgen.
Hier is nog een suggestie voor zonnige en droge locaties...Matthiola montana uit Turkije. Hij heeft geen bedekking nodig in de winter...experiment succesvol. 😎
Op de foto van vanmorgen kun je misschien zien dat veel planten ook zonder bloemen veel vreugde kunnen brengen.
-
Hier is nog een suggestie voor zonnige en droge locaties...Matthiola montana uit Turkije. Hij heeft geen bedekking nodig in de winter...experiment succesvol. 😎
Op de foto van vanmorgen kun je misschien zien dat veel planten ook zonder bloemen veel vreugde kunnen brengen.
Mooi blad en mooie structuur Thomas ! Lijkt me een erg waardevolle plant voor deze topic en ons doel !
-
Ik zal de komende dagen ook eens graven in mijn foto's om mijn steentje bij te dragen in deze erg interessante topic ...
Al moet ik ook opmerken dat de zeer natte winter ,die waarschijnlijk erg nodig is om alle water tekorten uit de natuur weer aan te vullen, toch ook wel erg nadelig is voor een aantal planten die we hier willen bespreken ...Het is toch wel een serieuze evenwichtsoefening om planten te vinden die zowel de hete, lange droge zomers met water tekorten als de erg natte en zachte winters kunnen weerstaan zonder al te veel kunst en vliegwerk ...
-
Hier is nog een suggestie voor zonnige en droge locaties...Matthiola montana uit Turkije. Hij heeft geen bedekking nodig in de winter...experiment succesvol. 😎
Op de foto van vanmorgen kun je misschien zien dat veel planten ook zonder bloemen veel vreugde kunnen brengen.
Mooi blad en mooie structuur Thomas ! Lijkt me een erg waardevolle plant voor deze topic en ons doel !
Dank je, Kris.
De flora van de Turkse en Griekse bergen bevat zeker veel meer geweldige soorten die iets beter bestand zijn tegen de klimaatverandering. Zeker, de meeste van hen hebben bescherming nodig tegen winterse nattigheid. Een ander probleem is waarschijnlijk de hoge vochtigheid hier in de herfst en winter.
Maar we moeten het gewoon proberen...!
-
Dank je, Kris.
De flora van de Turkse en Griekse bergen bevat zeker veel meer geweldige soorten die iets beter bestand zijn tegen de klimaatverandering. Zeker, de meeste van hen hebben bescherming nodig tegen winterse nattigheid. Een ander probleem is waarschijnlijk de hoge vochtigheid hier in de herfst en winter.
Maar we moeten het gewoon proberen...!
Ik ben het helemaal met je eens Thomas !!!
-
@Frankie
Ik denk dat het heel goed is dat dit nieuwe onderwerp sommige mensen hier evenveel interesseert als ons tweeën.
De Allium senescens die je liet zien is een zeer dankbare soort. Hij groeit ook in de volle zon in een bak op het terras. Voor mij is het Allium senescens ssp. glaucum. Hij is niet alleen overtuigend door zijn late bloei. Het licht golvende blad van deze ondersoort is ook zeer aantrekkelijk. Heel gemakkelijk te verzorgen.
Hier is nog een suggestie voor zonnige en droge locaties...Matthiola montana uit Turkije. Hij heeft geen bedekking nodig in de winter...experiment succesvol. 😎
Op de foto van vanmorgen kun je misschien zien dat veel planten ook zonder bloemen veel vreugde kunnen brengen.
Matthiola is zeker en vast een genus met vertegenwoordigers dat in onze hedendaagse tuinen kan toegepast worden. De bladrozetten zijn ook zonder bloemen knap om te zien.
Ik heb al enkele jaren Matthiola trojanum in de tuin. Dat gaat ook prima zonder afdekking. En heel sporadisch kan ik al eens een spontane zaailing opmerken.
-
Ik zal de komende dagen ook eens graven in mijn foto's om mijn steentje bij te dragen in deze erg interessante topic ...
Al moet ik ook opmerken dat de zeer natte winter ,die waarschijnlijk erg nodig is om alle water tekorten uit de natuur weer aan te vullen, toch ook wel erg nadelig is voor een aantal planten die we hier willen bespreken ...Het is toch wel een serieuze evenwichtsoefening om planten te vinden die zowel de hete, lange droge zomers met water tekorten als de erg natte en zachte winters kunnen weerstaan zonder al te veel kunst en vliegwerk ...
Je mag niet vergeten, Kris, dat veel planten uit mediterrane en zuiderse gebieden eveneens een aantal natte periodes kennen. Onze natte winters hoeven niet perse problemen op te leveren zoals we vaak denken. Ook op hun natuurlijke standplaats hebben ze vaak beslist wat te verduren.
-
Zeker een interessant topic, te gelegener tijd doe ik ook mee ! ((14
Het is een onderwerp dat mij zeer na aan het hart ligt. Ten bewijze, mijn artikel dat ik over dit gegeven pleegde in het september nummer van 2020.
-
Zeker een interessant topic, te gelegener tijd doe ik ook mee ! ((14
Het is een onderwerp dat mij zeer na aan het hart ligt. Ten bewijze, mijn artikel dat ik over dit gegeven pleegde in het september nummer van 2020.
Zeker Luc, een heel informatief artikel dat wellicht voor veel mensen een inspiratiebron zal geweest zijn. Het voordeel om lid te zijn van een vereniging als de onze wordt hierbij nogmaals onderstreept. We leren immers enorm veel van elkaar, waardoor het mogelijk wordt om voor iedereen een interessante tuin te hebben.
In artikels die ik zelf schrijf probeer ik het gegeven van droogtebestendig ook zoveel mogelijk te vermelden indien dit zo is voor de betreffende plant, want het is o zo belangrijk geworden in onze liefhebberij.
-
Niemand had hier waarschijnlijk sneeuwklokjes verwacht in dit topic? Sneeuwklokjes horen inderdaad eerder thuis op een niet uitdrogende bodem onder de schaduw van bladverliezende bomen. Ook in mijn tuin gedijen de meeste sneeuwklokjes niet in de meest zonnige gedeeltes van de tuin. Daar gaan ze vrij snel achteruit om dan te verdwijnen. Dus worden ze op de meest schaduwrijke en koele hoekjes geplant.
Er zijn echter uitzonderingen. Deze oude cultivar Galanthus nivalis 'Atkinsii' staat al bijna 20 jaar in een zeer zonnig en in de zomer droog deel van de rotstuin, zonder dat de plant er schade van ondervindt. In tegendeel, de groep groeit ieder jaar goed aan en bloeit elk jaar zeer uitbundig.
-
Frankie...
Prachtig dat je het initiatief hebt genomen en dit onderwerp hebt geopend.
Een verandering in denken zal nodig zijn voor ons allen om op de klimaatverandering te reageren.
De twee planten die je liet zien zijn een goed voorbeeld dat er mooie alternatieven zijn. Vooral de oneindige verscheidenheid van de Californische flora zal ons in de toekomst van pas komen.
In het algemeen zou ik zeggen dat weerstand tegen hitte en droogte in de toekomst het belangrijkste zal zijn. Er zijn genoeg trucs tegen winterse nattigheid door gerichte bedekking. Kou maakt niet uit voor de meeste soorten op het noordelijk halfrond... mits het droog blijft.
Aangezien de flora van het Amerikaanse Westen een van mijn favorieten is geworden, wil ik hier beginnen met een familie die mij hopelijk in de toekomst door de droge zomers zal vergezellen... kleine varens voor de droge zonnige rotstuin.
Cheilanthes eatonii uit het zuidwesten van de VS is misschien een van de mooiste...
De Californische flora is mij grotendeels onbekend, Thomas. Misschien dat jij in dit topic daar verandering kan in brengen? Er moeten inderdaad nog meer planten uit die regio geschikt zijn voor ons klimaat.
Cheilanthes is een mooi varengeslacht. Ik ken enkel Cheilanthes lanosa, wellicht de meest aangeboden soort.
Frankie...ik begin me net te verdiepen in de wereld van de varens. Maar deze botanische dinosaurussen hebben een grote fascinatie voor mij.
Ik hou vooral van het geslacht Cheilanthes, omdat er enkele kleinblijvende soorten zijn die het best geschikt zijn voor zonnige en droge gebieden in de alpiene omgeving.
Hier, bijvoorbeeld, Cheilanthes acrostica...die wijdverspreid is in het Middellandse Zeegebied en het Nabije Oosten. De uitdaging is om het enigszins te beschermen tegen de kou. Daarom heb ik mijn kleine exemplaar beschermd tegen nattigheid van bovenaf. Tot nu toe heeft hij het goed overleefd. Deze kloon is afkomstig van sporen verzameld in het Iraanse Zāgrosgebergte.
-
Frankie...ik begin me net te verdiepen in de wereld van de varens. Maar deze botanische dinosaurussen hebben een grote fascinatie voor mij.
Ik hou vooral van het geslacht Cheilanthes, omdat er enkele kleinblijvende soorten zijn die het best geschikt zijn voor zonnige en droge gebieden in de alpiene omgeving.
Hier, bijvoorbeeld, Cheilanthes acrostica...die wijdverspreid is in het Middellandse Zeegebied en het Nabije Oosten. De uitdaging is om het enigszins te beschermen tegen de kou. Daarom heb ik mijn kleine exemplaar beschermd tegen nattigheid van bovenaf. Tot nu toe heeft hij het goed overleefd. Deze kloon is afkomstig van sporen verzameld in het Iraanse Zāgrosgebergte.
Super interessant Thomas ! Brengt zeker weer een extra dimensie mee ...We volgen dit nauwgezet .
-
Cheilanthes fendleri is natuurlijk het meest geschikt voor de rotstuin. Het houdt van de zon en de droogte. Dat is geen verrassing, want hij is inheems in Texas, Arizona en New Mexico.
Een toekomstige "klassieker", zeg maar...🤞
-
Frankie...ik begin me net te verdiepen in de wereld van de varens. Maar deze botanische dinosaurussen hebben een grote fascinatie voor mij.
Ik hou vooral van het geslacht Cheilanthes, omdat er enkele kleinblijvende soorten zijn die het best geschikt zijn voor zonnige en droge gebieden in de alpiene omgeving.
Hier, bijvoorbeeld, Cheilanthes acrostica...die wijdverspreid is in het Middellandse Zeegebied en het Nabije Oosten. De uitdaging is om het enigszins te beschermen tegen de kou. Daarom heb ik mijn kleine exemplaar beschermd tegen nattigheid van bovenaf. Tot nu toe heeft hij het goed overleefd. Deze kloon is afkomstig van sporen verzameld in het Iraanse Zāgrosgebergte.
Super interessant Thomas ! Brengt zeker weer een extra dimensie mee ...We volgen dit nauwgezet .
Dat klopt Kris...en aangezien je weet dat kleur en vorm van de bladeren voor mij even belangrijk zijn als bloemen, zijn kleine varens ideaal om interessante aspecten te creëren.
Ik hoef echt niet te vermelden dat ik alle getoonde planten in de toekomst wil vermeerderen om ze later aan jullie weg te geven...toch? 😉
-
Dat klopt Kris...en aangezien je weet dat kleur en vorm van de bladeren voor mij even belangrijk zijn als bloemen, zijn kleine varens ideaal om interessante aspecten te creëren.
Dat ik alle getoonde planten in de toekomst wil vermeerderen om ze later aan u weg te geven, moet ik eigenlijk wel vermelden...nietwaar?😉
Daar kunnen we alleen maar heel blij om zijn Thomas ! ((12 ((12
-
Vorig jaar ben ik specifiek begonnen om precies deze planten in de volle grond uit te proberen, die volgens de literatuur en eerdere berichten daar in ons land eigenlijk niet (of slechts in beperkte mate) geschikt voor zijn...want ik hou van zulke kleine experimenten.
Misschien een beetje naïef...maar het kan mogelijk nieuwe inzichten opleveren voor het toekomstige ontwerp van onze tuinen?
Zo staat Oxytropis megalantha tot nu toe relatief ontspannen onder een klein plexiglas ruitje en laat al wat nieuwe bladeren zien.
Trouwens, de edele schenker van de zaden was Gerrit E.
...die ik daarom zeer dankbaar ben.
-
Vorig jaar ben ik specifiek begonnen om precies deze planten in de volle grond uit te proberen, die volgens de literatuur en eerdere berichten daar in ons land eigenlijk niet (of slechts in beperkte mate) geschikt voor zijn...want ik hou van zulke kleine experimenten.
Misschien een beetje naïef...maar het kan mogelijk nieuwe inzichten opleveren voor het toekomstige ontwerp van onze tuinen?
Zo staat Oxytropis megalantha tot nu toe relatief ontspannen onder een klein plexiglas ruitje en laat al wat nieuwe bladeren zien.
Trouwens, de edele schenker van de zaden was Gerrit E.
...die ik daarom zeer dankbaar ben.
Het is alleen door het pionierswerk van liefhebbers zoals jij dat we vooruit komen en bijleren Thomas . Het enige nadeel is dat zoiets gaat met vallen en opstaan en dat je ook wel eens planten kwijt speelt . Maar dat moeten we er bij nemen ...Zelf experimenteer ik ook graag en zoek de grenzen en limieten op . De Oxytropis staat er overigens heel goed bij ...
-
Het veranderend klimaat brengt (voorlopig ?) ook opportuniteiten met zich mee ...Planten die we vroeger onmogelijk of toch moeilijk buiten in onze tuinen konden houden wegens niet voldoende winterhard . Nu de winters te zacht zijn voor vele rotsplanten zijn ze dan weer beter voor een aantal soorten uit het zuiden van Europa . Cyclamen rhodium ssp. peloponnesiacum (afkomstig van de Peloponnesos ) was tot over 10 of misschien 15 jaar een lastig verhaal onbeschermd buiten .Nu zijn dit soort planten geen probleem meer ...Hierbij een foto van de prachtige bloemen in het voorjaar en de plant nu in de tuin (peatbed)al volop in blad ..
-
Niemand had hier waarschijnlijk sneeuwklokjes verwacht in dit topic? Sneeuwklokjes horen inderdaad eerder thuis op een niet uitdrogende bodem onder de schaduw van bladverliezende bomen. Ook in mijn tuin gedijen de meeste sneeuwklokjes niet in de meest zonnige gedeeltes van de tuin. Daar gaan ze vrij snel achteruit om dan te verdwijnen. Dus worden ze op de meest schaduwrijke en koele hoekjes geplant.
Er zijn echter uitzonderingen. Deze oude cultivar Galanthus nivalis 'Atkinsii' staat al bijna 20 jaar in een zeer zonnig en in de zomer droog deel van de rotstuin, zonder dat de plant er schade van ondervindt. In tegendeel, de groep groeit ieder jaar goed aan en bloeit elk jaar zeer uitbundig.
Heel plausibel Frankie ! Ik kom hier meteen ook met zulke onverwachte vaststelling in huis vallen ...Want ook Hepatica valt onder een gelijkaardige categorie die je daar noemt . Dat wil in dit geval zeggen: bosplanten die toch eerder schaduw nodig hebben in de zomer en die toch altijd meer vocht nodig hebben . Maar ook hier zijn er uitzonderingen vast te stellen . Herman , onze Hepatica specialist, zal me misschien tegen spreken maar ik heb toch proefondervindelijk kunnen vast stellen dat deze Hepatica pyrenaica x japonica veel droogte en hitte kan verdragen ...Staat hier al 7 jaar op een warme, droge en zeg maar zelfs hete plek . Ieder jaar is de bloei rijk en de plant lijd nauwelijks van deze harde condities . Zelfs verbranding van het blad komt nauwelijks voor ...Hierbij de plant in bloei vorig jaar en de huidige "clump" net ontdaan deze week van het oude blad .
-
Misschien worden er toekomstig wel een aantal cactussen en succulenten geïntegreerd in onze rotstuin ...Deze Echinocereus soorten staan al heel de winter gewoon buiten maar wel onder de oversteek van het tuinhuis en dus beschermd tegen regen ...Maar mits een cover in de winter zijn er zeker nog meer mogelijkheden .
-
Niemand had hier waarschijnlijk sneeuwklokjes verwacht in dit topic? Sneeuwklokjes horen inderdaad eerder thuis op een niet uitdrogende bodem onder de schaduw van bladverliezende bomen. Ook in mijn tuin gedijen de meeste sneeuwklokjes niet in de meest zonnige gedeeltes van de tuin. Daar gaan ze vrij snel achteruit om dan te verdwijnen. Dus worden ze op de meest schaduwrijke en koele hoekjes geplant.
Er zijn echter uitzonderingen. Deze oude cultivar Galanthus nivalis 'Atkinsii' staat al bijna 20 jaar in een zeer zonnig en in de zomer droog deel van de rotstuin, zonder dat de plant er schade van ondervindt. In tegendeel, de groep groeit ieder jaar goed aan en bloeit elk jaar zeer uitbundig.
Heel plausibel Frankie ! Ik kom hier meteen ook met zulke onverwachte vaststelling in huis vallen ...Want ook Hepatica valt onder een gelijkaardige categorie die je daar noemt . Dat wil in dit geval zeggen: bosplanten die toch eerder schaduw nodig hebben in de zomer en die toch altijd meer vocht nodig hebben . Maar ook hier zijn er uitzonderingen vast te stellen . Herman , onze Hepatica specialist, zal me misschien tegen spreken maar ik heb toch proefondervindelijk kunnen vast stellen dat deze Hepatica pyrenaica x japonica veel droogte en hitte kan verdragen ...Staat hier al 7 jaar op een warme, droge en zeg maar zelfs hete plek . Ieder jaar is de bloei rijk en de plant lijd nauwelijks van deze harde condities . Zelfs verbranding van het blad komt nauwelijks voor ...Hierbij de plant in bloei vorig jaar en de huidige "clump" net ontdaan deze week van het oude blad .
Kris, zo te zien mag die Hepatica wel gedeeld worden! Enkele uren namiddag zon en geen water in de volle zomer geven meestal toch omgekrulde bladeren en verbrandingsverschijnselen.
-
Kris, zo te zien mag die Hepatica wel gedeeld worden! Enkele uren namiddag zon en geen water in de volle zomer geven meestal toch omgekrulde bladeren en verbrandingsverschijnselen.
Ik heb er al eens een stukje afgehaald voor de Frankie maar inderdaad hij kan gedeeld worden Herman en daar ben ik eigenlijk nooit mee bezig geweest . Ik veronderstel dat het op termijn voor de plant nefast kan zijn als je hem niet deelt ? Ben altijd bang om er veel aan te prutsen omdat hij het nu zo goed doet .
Ik ga je niet tegenspreken over het verbranden van de bladeren maar ik kan je in alle eer en geweten zeggen dat ik er heel weinig last van heb . Tenzij meer op het einde van de zomer een keertje . Ik heb andere Hepatica vormen die daar wel last van hebben .
-
Misschien worden er toekomstig wel een aantal cactussen en succulenten geïntegreerd in onze rotstuin ...Deze Echinocereus soorten staan al heel de winter gewoon buiten maar wel onder de oversteek van het tuinhuis en dus beschermd tegen regen ...Maar mits een cover in de winter zijn er zeker nog meer mogelijkheden .
Hoi Kris.
Wat een grappig toeval...dit is precies het onderwerp waar ik al een paar dagen intensief mee bezig ben. Geïnspireerd door foto's van een vriend in British Columbia wil ik op een andere plek in de rotstuin extreem zonhongerige planten kweken. Ik heb een stuk in de rotstuin dat dringend gerenoveerd moet worden. Er is bijna geen schaduw. Aangezien er enkele winterharde cactussen staan, wil ik dit bed een semi-woestijnachtig karakter geven.
Ik veronderstel dat de Noord-Amerikaanse cactussen hiervoor bijzonder geschikt zijn... nietwaar? Tenminste die soorten die als winterhard worden beschreven in gespecialiseerde winkels. Sommige van hen zullen blij zijn om beschermd te zijn tegen het nat.
Ik hoop dat u mij in dit nieuwe project zult vergezellen met uw expertise. 😎
-
Hoi Kris.
Wat een grappig toeval...dit is precies het onderwerp waar ik al een paar dagen intensief mee bezig ben. Geïnspireerd door foto's van een vriend in British Columbia wil ik op een andere plek in de rotstuin extreem zonhongerige planten kweken. Ik heb een stuk in de rotstuin dat dringend gerenoveerd moet worden. Er is bijna geen schaduw. Aangezien er enkele winterharde cactussen staan, wil ik dit bed een semi-woestijnachtig karakter geven.
Ik veronderstel dat de Noord-Amerikaanse cactussen hiervoor bijzonder geschikt zijn... nietwaar? Tenminste die soorten die als winterhard worden beschreven in gespecialiseerde winkels. Sommige van hen zullen blij zijn om beschermd te zijn tegen het nat.
Ik hoop dat u mij in dit nieuwe project zult vergezellen met uw expertise. 😎
((3 ((3 ((14 ((14 Is het toeval of is het voorbestemdheid Thomas -2(
Super project dat je daar hebt ! Een aantal Noord-Amerikaanse (en New Mexico ) cactussen is hier zeker erg voor geschikt .Vooral in de geslachten Echinocereus , Escobaria , Neobesseya , Toumeya , Pediocactus,Sclerocactus etc is er genoeg dat heel lage temperaturen aankan .Er zijn zelfs enkele Mammillaria's en een Epithelantha die goed tegen de kou kan . Ook enkele Agaves etc ..En dan vergeten we nog een aantal Zuid Amerikaanse cactussen en succulenten. And last but not least , de vele sterke winterharde Mesembryanthaceae zoals Titanopsis , Aloinopsis , Ruschia etc ...Maak dit gedeelte groot genoeg .
1 zaak is belangrijk , ze moeten droog staan in de winter en eigenlijk al vanaf eind augustus zodat ze goed kunnen schrompelen en in rust gaan met een minimum aan vocht opslag .Ze moeten een dakje boven hun krijgen in de natte wintertijd . Ik ga er zelf ook mee aan de slag in een later stadium ...Verder is het ook belangrijk om te starten met materiaal dat al wat afgehard is . Dus eigen zaailingen of species die ook uit een koude omgeving komen .Als bovengenoemde soorten altijd in warme omstandigheden zijn groot gebracht zullen ze niet plots zo maar tegen de kou kunnen . Ben erg benieuwd naar je resultaten en hou ons vooral op de hoogte . En uiteraard mag je me altijd bevragen , als ik kan helpen dan heel graag ...
-
Mag ik ook mijn bijdrage leveren in de vorm van het geslacht Eriogonum - Noord Amerikanen die het allemaal van droogte en warmte moeten hebben.
Een eerste exemplaar : Eriogonum ovalifolium nivale
Hij staat hoog in de rotstuin, op een helling tegen onze achtermuur op het Oosten. Ik mag wel zeggen 'hyperdroog' aangezien wij vrij zelden regen uit het Oosten krijgen. Met zijn zilvergrijs, ietwat behaard blad verraadt hij al dat hij het graag warm en droog heeft. In de winter geef ik hem toch een glasplaatje.
-
Mag ik ook mijn bijdrage leveren in de vorm van het geslacht Eriogonum - Noord Amerikanen die het allemaal van droogte en warmte moeten hebben.
Een eerste exemplaar : Eriogonum ovalifolium nivale
Hij staat hoog in de rotstuin, op een helling tegen onze achtermuur op het Oosten. Ik mag wel zeggen 'hyperdroog' aangezien wij vrij zelden regen uit het Oosten krijgen. Met zijn zilvergrijs, ietwat behaard blad verraadt hij al dat hij het graag warm en droog heeft. In de winter geef ik hem toch een glasplaatje.
Heel graag zelfs Luc . Een prachtig exemplaar en inderdaad het soort van planten waar we naar toe gaan ...,al is bescherming in de winter voor deze inderdaad niet uit te sluiten . Zo te zien heeft hij het erg naar de zin ...
-
Mag ik ook mijn bijdrage leveren in de vorm van het geslacht Eriogonum - Noord Amerikanen die het allemaal van droogte en warmte moeten hebben.
Een eerste exemplaar : Eriogonum ovalifolium nivale
Hij staat hoog in de rotstuin, op een helling tegen onze achtermuur op het Oosten. Ik mag wel zeggen 'hyperdroog' aangezien wij vrij zelden regen uit het Oosten krijgen. Met zijn zilvergrijs, ietwat behaard blad verraadt hij al dat hij het graag warm en droog heeft. In de winter geef ik hem toch een glasplaatje.
Hier moet ik meteen op antwoorden...Luc. 😂. Zoals je je kunt voorstellen. Het geslacht Eriogonum is altijd een van mijn absolute favorieten geweest.
Hartelijk dank om dit prachtige exemplaar weer in het spel te brengen. Kris heeft natuurlijk helemaal gelijk... bescherming tegen vocht is een goede methode buiten. Tenminste bij de bijzonder compacte soorten.
Ik krijg nooit genoeg van het promoten van de zeer diverse Eriogonum. Uw uitstekende voorbeeld zal ook anderen aanmoedigen.
Heeft dit exemplaar ooit zaden geproduceerd in uw huis? Helaas ben ik daarin nog niet geslaagd.
-
Hoi Kris.
Wat een grappig toeval...dit is precies het onderwerp waar ik al een paar dagen intensief mee bezig ben. Geïnspireerd door foto's van een vriend in British Columbia wil ik op een andere plek in de rotstuin extreem zonhongerige planten kweken. Ik heb een stuk in de rotstuin dat dringend gerenoveerd moet worden. Er is bijna geen schaduw. Aangezien er enkele winterharde cactussen staan, wil ik dit bed een semi-woestijnachtig karakter geven.
Ik veronderstel dat de Noord-Amerikaanse cactussen hiervoor bijzonder geschikt zijn... nietwaar? Tenminste die soorten die als winterhard worden beschreven in gespecialiseerde winkels. Sommige van hen zullen blij zijn om beschermd te zijn tegen het nat.
Ik hoop dat u mij in dit nieuwe project zult vergezellen met uw expertise. 😎
((3 ((3 ((14 ((14 Is het toeval of is het voorbestemdheid Thomas -2(
Super project dat je daar hebt ! Een aantal Noord-Amerikaanse (en New Mexico ) cactussen is hier zeker erg voor geschikt .Vooral in de geslachten Echinocereus , Escobaria , Neobesseya , Toumeya , Pediocactus,Sclerocactus etc is er genoeg dat heel lage temperaturen aankan .Er zijn zelfs enkele Mammillaria's en een Epithelantha die goed tegen de kou kan . Ook enkele Agaves etc ..En dan vergeten we nog een aantal Zuid Amerikaanse cactussen en succulenten. And last but not least , de vele sterke winterharde Mesembryanthaceae zoals Titanopsis , Aloinopsis , Ruschia etc ...Maak dit gedeelte groot genoeg .
1 zaak is belangrijk , ze moeten droog staan in de winter en eigenlijk al vanaf eind augustus zodat ze goed kunnen schrompelen en in rust gaan met een minimum aan vocht opslag .Ze moeten een dakje boven hun krijgen in de natte wintertijd . Ik ga er zelf ook mee aan de slag in een later stadium ...Verder is het ook belangrijk om te starten met materiaal dat al wat afgehard is . Dus eigen zaailingen of species die ook uit een koude omgeving komen .Als bovengenoemde soorten altijd in warme omstandigheden zijn groot gebracht zullen ze niet plots zo maar tegen de kou kunnen . Ben erg benieuwd naar je resultaten en hou ons vooral op de hoogte . En uiteraard mag je me altijd bevragen , als ik kan helpen dan heel graag ...
@Kris
Bedankt voor de eerste details over het geplande "halfwoestijngebied". Dit is zeer nuttig voor verder onderzoek naar de individuele kandidaten. Dat Mammillaria er zelfs bij hoort was mij tot nu toe geheel onbekend.
Ik vermoed dat dit project in onze twee tuinen zo omvangrijk is dat het later een apart onderwerp wordt. Maar het is geweldig dat je deze uitbreiding van het tuinbouwspectrum hier hebt genoemd en zo nieuwe deuren hebt geopend.
Ik hoop dat we wat navolgers vinden.
-
@Frankie
Ik denk dat het heel goed is dat dit nieuwe onderwerp sommige mensen hier evenveel interesseert als ons tweeën.
De Allium senescens die je liet zien is een zeer dankbare soort. Hij groeit ook in de volle zon in een bak op het terras. Voor mij is het Allium senescens ssp. glaucum. Hij is niet alleen overtuigend door zijn late bloei. Het licht golvende blad van deze ondersoort is ook zeer aantrekkelijk. Heel gemakkelijk te verzorgen.
Hier is nog een suggestie voor zonnige en droge locaties...Matthiola montana uit Turkije. Hij heeft geen bedekking nodig in de winter...experiment succesvol. 😎
Op de foto van vanmorgen kun je misschien zien dat veel planten ook zonder bloemen veel vreugde kunnen brengen.
Matthiola is zeker en vast een genus met vertegenwoordigers dat in onze hedendaagse tuinen kan toegepast worden. De bladrozetten zijn ook zonder bloemen knap om te zien.
Ik heb al enkele jaren Matthiola trojanum in de tuin. Dat gaat ook prima zonder afdekking. En heel sporadisch kan ik al eens een spontane zaailing opmerken.
Frankie...ik heb net de foto van je Matthiola trojanum ontdekt. 🙈
Absoluut fantastisch. Ik had deze betoverende soort een paar jaar geleden ook...maar in het tweede jaar verloor ik hem weer. Een ondergrondse aanval door mieren bezegelde het einde...helaas. Ik hou vooral van het kleurenspectrum van de bloemen bij deze soort. Van bruin en roodachtig tot een delicaat geel.
Geweldig dat je zelfs een paar nieuwe zaailingen hebt kunnen vinden. Je moet dit juweel selectief vermeerderen. Ik weet zeker dat er veel mensen in geïnteresseerd zijn... waaronder ik.😉
Bedankt voor het laten zien...
-
@Frankie
Ik denk dat het heel goed is dat dit nieuwe onderwerp sommige mensen hier evenveel interesseert als ons tweeën.
De Allium senescens die je liet zien is een zeer dankbare soort. Hij groeit ook in de volle zon in een bak op het terras. Voor mij is het Allium senescens ssp. glaucum. Hij is niet alleen overtuigend door zijn late bloei. Het licht golvende blad van deze ondersoort is ook zeer aantrekkelijk. Heel gemakkelijk te verzorgen.
Hier is nog een suggestie voor zonnige en droge locaties...Matthiola montana uit Turkije. Hij heeft geen bedekking nodig in de winter...experiment succesvol. 😎
Op de foto van vanmorgen kun je misschien zien dat veel planten ook zonder bloemen veel vreugde kunnen brengen.
Matthiola is zeker en vast een genus met vertegenwoordigers dat in onze hedendaagse tuinen kan toegepast worden. De bladrozetten zijn ook zonder bloemen knap om te zien.
Ik heb al enkele jaren Matthiola trojanum in de tuin. Dat gaat ook prima zonder afdekking. En heel sporadisch kan ik al eens een spontane zaailing opmerken.
Frankie...ik heb net de foto van je Matthiola trojanum ontdekt. 🙈
Absoluut fantastisch. Ik had deze betoverende soort een paar jaar geleden ook...maar in het tweede jaar verloor ik hem weer. Een ondergrondse aanval door mieren bezegelde het einde...helaas. Ik hou vooral van het kleurenspectrum van de bloemen bij deze soort. Van bruin en roodachtig tot een delicaat geel.
Geweldig dat je zelfs een paar nieuwe zaailingen hebt kunnen vinden. Je moet dit juweel selectief vermeerderen. Ik weet zeker dat er veel mensen in geïnteresseerd zijn... waaronder ik.😉
Bedankt voor het laten zien...
Mijn plant staat er nu al een viertal seizoenen, Thomas. Geen idee of hij langlevend is. Ik zal dit jaar er eens opletten of ik er zaad van kan winnen. Momenteel kweek ik enkele planten op, verkregen van een andere zaadbron.
-
Mag ik ook mijn bijdrage leveren in de vorm van het geslacht Eriogonum - Noord Amerikanen die het allemaal van droogte en warmte moeten hebben.
Een eerste exemplaar : Eriogonum ovalifolium nivale
Hij staat hoog in de rotstuin, op een helling tegen onze achtermuur op het Oosten. Ik mag wel zeggen 'hyperdroog' aangezien wij vrij zelden regen uit het Oosten krijgen. Met zijn zilvergrijs, ietwat behaard blad verraadt hij al dat hij het graag warm en droog heeft. In de winter geef ik hem toch een glasplaatje.
Fantastische mooie soort, Luc, ik heb die ook, maar staat beschut in een pot. Cultivatie in de open tuin heb ik alsnog niet uitgetest.
-
Mag ik ook mijn bijdrage leveren in de vorm van het geslacht Eriogonum - Noord Amerikanen die het allemaal van droogte en warmte moeten hebben.
Een eerste exemplaar : Eriogonum ovalifolium nivale
Hij staat hoog in de rotstuin, op een helling tegen onze achtermuur op het Oosten. Ik mag wel zeggen 'hyperdroog' aangezien wij vrij zelden regen uit het Oosten krijgen. Met zijn zilvergrijs, ietwat behaard blad verraadt hij al dat hij het graag warm en droog heeft. In de winter geef ik hem toch een glasplaatje.
Hier moet ik meteen op antwoorden...Luc. 😂. Zoals je je kunt voorstellen. Het geslacht Eriogonum is altijd een van mijn absolute favorieten geweest.
Hartelijk dank om dit prachtige exemplaar weer in het spel te brengen. Kris heeft natuurlijk helemaal gelijk... bescherming tegen vocht is een goede methode buiten. Tenminste bij de bijzonder compacte soorten.
Ik krijg nooit genoeg van het promoten van de zeer diverse Eriogonum. Uw uitstekende voorbeeld zal ook anderen aanmoedigen.
Heeft dit exemplaar ooit zaden geproduceerd in uw huis? Helaas ben ik daarin nog niet geslaagd.
Ik heb nog nooit zaden gezocht Thomas, daarnet nog even gaan kijken, maar van de afgelopen zomer vind ik geen bloemhoofdjes met eventuele zaden meer terug. Daar moet ik volgend jaar dan maar even beter op letten ! ((14
-
Thlaspi kerneri zaait zichzelf makkelijk uit en vormt steeds een grotere kolonie in de tuin, zonder hinderlijk te zijn. Eens in de tuin, raak je hem nooit meer kwijt en dat is geen negatief gegeven. In het snel veranderende klimaat zal deze kleine alpine een blijver zijn.
-
De Thlaspi laat zien hoe je met klimaat verandering om moet gaan, steeds opnieuw kruisen om soorten te vinden die het veranderende klimaat wel aankunnen. In de genen zitten veel meer eigenschappen verstopt dan een hybride laat zien. Dus niet treuren om een hybride die het niet zo goed meer doet als in het verleden, maar zoeken naar nieuwe vormen.
-
De Thlaspi laat zien hoe je met klimaat verandering om moet gaan, steeds opnieuw kruisen om soorten te vinden die het veranderende klimaat wel aankunnen. In de genen zitten veel meer eigenschappen verstopt dan een hybride laat zien. Dus niet treuren om een hybride die het niet zo goed meer doet als in het verleden, maar zoeken naar nieuwe vormen.
Zo is dat Sjaak. That's the spirit.
-
Narcissus bulbocodium en deze Muscari... ze zaaien zich allebei overvloedig uit in de rotstuin. De Muscari wiedt ik al diverse jaren weg, de Narcissus sinds kort... maar allebei zorgen ze elk jaar voor heel wat kleur in de rotstuin. Blij dat ik ze heb. De klimaatswijzigingen lijken ze helemaal niet te deren, want ze staan op een gortdroog stukje, hoog in de rotstuin.
-
Deze komen ook uit erg mediterrane gebieden en misschien zijn het wel de ideale planten voor de toekomst ...bloeiperiode is nogal kort natuurlijk maar we willen toch graag ook ieder seizoen iets in onze tuin.
En kleur brengen ze zeker in het voorjaar .Ik heb ze vaak gezien in Griekenland, Turkije en ze staan daar in heel droge omstandigheden .Ik heb er dit weekend terug 2 aangeschaft ...Anemone pavonina .
-
Armeria juniperifolia 'Brno' heeft heel kleine en smalle blaadjes . Dus een heel kleine oppervlakte aan blad waar ze vocht kunnen verliezen . Dat is een pluspunt bij hitte en droogte . Planten met grotere bladeren verdampen meer water . Deze planten komen van nature ook uit schrale gebieden en kunnen dus tegen een stootje .. Bloeit momenteel volop in de tuin .
-
Deze komen ook uit erg mediterrane gebieden en misschien zijn het wel de ideale planten voor de toekomst ...bloeiperiode is nogal kort natuurlijk maar we willen toch graag ook ieder seizoen iets in onze tuin.
En kleur brengen ze zeker in het voorjaar .Ik heb ze vaak gezien in Griekenland, Turkije en ze staan daar in heel droge omstandigheden .Ik heb er dit weekend terug 2 aangeschaft ...Anemone pavonina .
Mooie planten, ik heb ze ook zien staan. Maar of ze continue in onze tuin kunnen? Ik dacht dat Danny er ooit nog eens eentje had in een overdekt bollenbed?
-
Armeria juniperifolia 'Brno' heeft heel kleine en smalle blaadjes . Dus een heel kleine oppervlakte aan blad waar ze vocht kunnen verliezen . Dat is een pluspunt bij hitte en droogte . Planten met grotere bladeren verdampen meer water . Deze planten komen van nature ook uit schrale gebieden en kunnen dus tegen een stootje .. Bloeit momenteel volop in de tuin .
Deze ijzersterke plant komt zeker in aanmerking als toekomstplant. Hij maakt een mooie pol en bloeit vrij goed. Oudere planten hebben wel de neiging om minder te gaan bloeien. Dan is verjonging door stek aangewezen.
-
Deze Iberis pruittii hoort zeker in dit topic thuis. Staat sinds het begin van de hobby in de rotstuin. Nog een exemplaar afkomstig van de peetvader van de Vlaamse rotstuinen... .
-
Deze komen ook uit erg mediterrane gebieden en misschien zijn het wel de ideale planten voor de toekomst ...bloeiperiode is nogal kort natuurlijk maar we willen toch graag ook ieder seizoen iets in onze tuin.
En kleur brengen ze zeker in het voorjaar .Ik heb ze vaak gezien in Griekenland, Turkije en ze staan daar in heel droge omstandigheden .Ik heb er dit weekend terug 2 aangeschaft ...Anemone pavonina .
Heel interessant Kris...ik kreeg vorig jaar twee potten Anemone pavonina. Op dit moment zijn er maar een paar blaadjes te zien. Aangezien ik er geen ervaring mee heb, zou ik dankbaar zijn voor enige "basiskennis". Ik neem aan dat een kalkrijk substraat en een droge standplaats het beste zijn...toch?
Misschien zelfs een permanente afdekking van bovenaf?
-
Deze komen ook uit erg mediterrane gebieden en misschien zijn het wel de ideale planten voor de toekomst ...bloeiperiode is nogal kort natuurlijk maar we willen toch graag ook ieder seizoen iets in onze tuin.
En kleur brengen ze zeker in het voorjaar .Ik heb ze vaak gezien in Griekenland, Turkije en ze staan daar in heel droge omstandigheden .Ik heb er dit weekend terug 2 aangeschaft ...Anemone pavonina .
Heel interessant Kris...ik kreeg vorig jaar twee potten Anemone pavonina. Op dit moment zijn er maar een paar blaadjes te zien. Aangezien ik er geen ervaring mee heb, zou ik dankbaar zijn voor enige "basiskennis". Ik neem aan dat een kalkrijk substraat en een droge standplaats het beste zijn...toch?
Misschien zelfs een permanente afdekking van bovenaf?
Ik vermoed dat ze moeten aangeplant worden in een erg doorlatend en kalkrijk mengsel Thomas . Enige winterbescherming tegen teveel vocht zal allicht ook nodig zijn. Hoeveel vorst ze kunnen verdragen heb ik nog niet kunnen testen ...In de natuur zijn er vormen die voorkomen op geringe hoogte maar ook vormen die wat hoger voorkomen ...Die laatste zullen waarschijnlijk beter tegen de kou kunnen .
-
Deze jongen hoort echt thuis in ons nieuw veranderde klimaat en zien we echt veel te weinig in onze rotstuinen ..Carduncellus rhaponticoides , deze vorm komt uit Algerije ...
-
Nog eentje voor de warmte en droogte ...uit de Pelops :Asperula arcadiensis . Hier in de tufsteen geplant.
-
Deze jongen hoort echt thuis in ons nieuw veranderde klimaat en zien we echt veel te weinig in onze rotstuinen ..Carduncellus rhaponticoides , deze vorm komt uit Algerije ...
Ik heb hem hier ook nog gehad in de tuin, Kris, maar was geen lang leven beschoren. Wat zijn uw ervaringen met deze opmerkelijke plant?
-
Een rotstuinplant die al heel lang in cultuur is, en die uitstekend ons wisselvallige en harde klimaat kan doorstaan is deze Onosma alboroseum met opvallende bloemen en grijs behaard plant. Je hebt er wel wat ruimte voor nodig, maar ik vind hem best aantrekkelijk.
-
Een plant die intussen ruim 20 jaar vast in de rotstuin staat en dus al heel wat pokkeweer over zich heen heeft gehad in al die jaren, gaande van maandenlange droogte, hevige zonneschijn, harde vorst, sneeuw en bakken water is deze Erinacea anthyllis, maar desondanks geen krimp geeft. Een dwergheester die het dus absoluut waard is om in dit topic te verschijnen. Bij mij staat hij al lang heel hoog aangeschreven als ideale rotstuinplant. De combinatie van het uitlopende loof, de blauwe bloemen en de harde stekels vind ik onweerstaanbaar. Ook buiten de bloeitijd is dit speldenkussen het aanzien meer dan waard.
-
Deze jongen hoort echt thuis in ons nieuw veranderde klimaat en zien we echt veel te weinig in onze rotstuinen ..Carduncellus rhaponticoides , deze vorm komt uit Algerije ...
Ik heb hem hier ook nog gehad in de tuin, Kris, maar was geen lang leven beschoren. Wat zijn uw ervaringen met deze opmerkelijke plant?
Ik heb nog een oudere en grotere plant in een ander gedeelte Frankie en die staat er nu toch al een 3 of 4 jaar schat ik .Ik dacht vroeger altijd dat de bloei eindstandig was en dat dus de plant afstierf na de bloei.
Mijn oudste plant zag er na de eerste keer dat hij bloeide ook niet goed uit en ik dacht dus dat hij zou afsterven . Maar hij is er doorgekomen en de diameter van de plant is nu flink toegenomen.Hij heeft zich uit de grond gewurmd .Hij maakt een lange dikke penwortel en die steekt nu gedeeltelijk boven het grondoppervlak uit. Bloeien doet hij voorlopig niet ..
Het zijn planten voor droogte en warmte , zoveel is zeker. De oudere plant heeft geen afdekking gekregen en de natte winter zal hem allicht geen deugd hebben gedaan . Hij ziet er best ok uit maar het heeft misschien wel invloed op het uitblijven van de bloei ?Dus in mijn opinie zijn ze niet super moeilijk .Arme stenige grond , schuin planten (al trekken ze zich na verloop van tijd wel recht ! )en wat droger proberen houden in de winter .
-
Ik ben mijn moederplant (Erinacea anthyllis) enkele jaren geleden kwijtgespeeld. Er zijn wel 2 zaailingen achtergebleven, 1 midden in een grote tufa blok en de andere tussen enkele rotsen. Het zal nog wel een tijd duren eer ik een bloem zal zien.
-
Ik ben mijn moederplant (Erinacea anthyllis) enkele jaren geleden kwijtgespeeld. Er zijn wel 2 zaailingen achtergebleven, 1 midden in een grote tufa blok en de andere tussen enkele rotsen. Het zal nog wel een tijd duren eer ik een bloem zal zien.
Geduld is een schone zaak Herman,maar geduld loont zich wel --11
-
Ik ben mijn moederplant (Erinacea anthyllis) enkele jaren geleden kwijtgespeeld. Er zijn wel 2 zaailingen achtergebleven, 1 midden in een grote tufa blok en de andere tussen enkele rotsen. Het zal nog wel een tijd duren eer ik een bloem zal zien.
Geduld is een schone zaak Herman,maar geduld loont zich wel --11
Ja Theo, de moederplant heeft alvorens te sterven toch voor nakomelingen gezorgd. Daarvoor nooit een zaailing gezien en nu staan er twee. Ik heb nog wel een andere grotere plant ergens anders in de tuin ;D.
Zelf heb ik de zaden ook al eens gezaaid zonder succes.
-
Ik ben mijn moederplant (Erinacea anthyllis) enkele jaren geleden kwijtgespeeld. Er zijn wel 2 zaailingen achtergebleven, 1 midden in een grote tufa blok en de andere tussen enkele rotsen. Het zal nog wel een tijd duren eer ik een bloem zal zien.
Geduld is een schone zaak Herman,maar geduld loont zich wel --11
Ja Theo, de moederplant heeft alvorens te sterven toch voor nakomelingen gezorgd. Daarvoor nooit een zaailing gezien en nu staan er twee. Ik heb nog wel een andere grotere plant ergens anders in de tuin ;D.
Zelf heb ik de zaden ook al eens gezaaid zonder succes.
Opmerkelijk Herman, nooit heb ik hier maar 1 zaailing kunnen vinden.
-
Nog eentje die het beeld gaat bepalen in mijn rotstuin van de nieuwe tijden is deze Anthyllis hermanniae 'Minor'.
Van nature wordt deze soort vrij groot, tot 90 cm breed en 40 cm hoog. Deze compacte vorm blijft laag en groeit traag over de bodem. Is oorspronkelijk afkomstig uit de Balkan, Griekenland, Kreta, Turkije, waar hij droge en warme kliffen bewoont. Ideaal dus om in onze uitdrogende rotstuinen te planten. Tijdens de bloei gaat de hele plant schuil onder de gele bloemetjes. Bovendien is het ook een echte bijenplant.
-
Acantholimon is een genus dat zeker meer moet worden toegepast in onze 'nieuwe' rotstuinen. Sommige worden wel wat groot.
Deze Acantholimon trojanum groeit niet al te snel en bloeit nog behoorlijk, dit in tegenstelling tot sommige andere soorten. Ook buiten de bloeitijd is dit stekelvarken absoluut een blikvanger. Na enkele seizoenen nu al een favoriet voor mij.
-
Nog eentje die het beeld gaat bepalen in mijn rotstuin van de nieuwe tijden is deze Anthyllis hermanniae 'Minor'.
Van nature wordt deze soort vrij groot, tot 90 cm breed en 40 cm hoog. Deze compacte vorm blijft laag en groeit traag over de bodem. Is oorspronkelijk afkomstig uit de Balkan, Griekenland, Kreta, Turkije, waar hij droge en warme kliffen bewoont. Ideaal dus om in onze uitdrogende rotstuinen te planten. Tijdens de bloei gaat de hele plant schuil onder de gele bloemetjes. Bovendien is het ook een echte bijenplant.
Heel mooi Frankie, een troef in deze bar droger wordende tijden !
-
Dit is een kleine thijmsoort ( ik ben helaas de naam even kwijt) die al 3 weken uitbundig staat te bloeien in in piepkleine spleet op het terras. Een raadsel hoe die aan z’n water komt.
-
Dit is een kleine thijmsoort ( ik ben helaas de naam even kwijt) die al 3 weken uitbundig staat te bloeien in in piepkleine spleet op het terras. Een raadsel hoe die aan z’n water komt.
Pure overlever Mark !
-
Deze komt van Corsica en Sardinië en zou dus in deze rubriek moeten passen ...nog maar het eerste jaar .Denk wel dat hij onze natte winters niet verdraagt ?
Helichrysum frigidum ....
-
Deze komt van Corsica en Sardinië en zou dus in deze rubriek moeten passen ...nog maar het eerste jaar .Denk wel dat hij onze natte winters niet verdraagt ?
Helichrysum frigidum ....
Je hoeft niet bang te zijn Kris... het is voldoende als je deze Helichrysum frigidum vanaf de herfst beschermt tegen nattigheid. Ik heb een iets grotere steen achter mijn plant geplaatst om een klein plexiglas ruitje schuin op te laten leunen. Dit werkt heel goed... zoals je misschien kunt zien.
Trouwens... zoals bij de meeste planten vind ik de fase net voordat de bloemen helemaal open zijn het mooist.
-
Acantholimon is een genus dat zeker meer moet worden toegepast in onze 'nieuwe' rotstuinen. Sommige worden wel wat groot.
Deze Acantholimon trojanum groeit niet al te snel en bloeit nog behoorlijk, dit in tegenstelling tot sommige andere soorten. Ook buiten de bloeitijd is dit stekelvarken absoluut een blikvanger. Na enkele seizoenen nu al een favoriet voor mij.
Frankie... Het is erg leuk dat je het onderwerp acantholimon ter sprake brengt.
Een zeer divers geslacht. Ik ben het helemaal met je eens... dit zijn de planten van de toekomst. Daarom heb ik vijf of zes verschillende soorten in de wacht staan. Ze gaan de hoofdmoot vormen van een nieuw bed dat de hele dag aan de zon zal worden blootgesteld. Maximale drainage zal de basis vormen voor Eriogonum, Acantholimon, Cacti & Co.
-
Deze komt van Corsica en Sardinië en zou dus in deze rubriek moeten passen ...nog maar het eerste jaar .Denk wel dat hij onze natte winters niet verdraagt ?
Helichrysum frigidum ....
Een vorm van Helichrysum die ik niet eerder zag Kris en Thomas! Mooi ding is dat !
Op het droogste plekje in de tuin bloeien momenteel Eriogonum ovalifolium nivale en Eriogonum umbellatum. Die kunnen droogte en hitte ook best verdragen, die horen hier ook wel thuis.
-
Deze komt van Corsica en Sardinië en zou dus in deze rubriek moeten passen ...nog maar het eerste jaar .Denk wel dat hij onze natte winters niet verdraagt ?
Helichrysum frigidum ....
Een vorm van Helichrysum die ik niet eerder zag Kris en Thomas! Mooi ding is dat !
Op het droogste plekje in de tuin bloeien momenteel Eriogonum ovalifolium nivale en Eriogonum umbellatum. Die kunnen droogte en hitte ook best verdragen, die horen hier ook wel thuis.
Ik zie dat Eriogonum ovalifolium nivale bij u in de rotstuin staat, Luc? Geef je hem een bescherming in de winter? Ik heb hem staan in een schaal, die ik tijdens de natte winter onder een afdak zet. Toch ook wel een knappe plant die inderdaad heel goed overweg kan met de droogte.
-
Nog eentje die goed overweg kan met droogte en warmte is deze Moltkia petraea.
-
Het is al eerder opgemerkt dat Verbascum 'Letitia' een beperkte levensduur heeft, maar niettemin is hij heel goed opgewassen tegen droogte en warmte.
-
Deze komt van Corsica en Sardinië en zou dus in deze rubriek moeten passen ...nog maar het eerste jaar .Denk wel dat hij onze natte winters niet verdraagt ?
Helichrysum frigidum ....
Een vorm van Helichrysum die ik niet eerder zag Kris en Thomas! Mooi ding is dat !
Op het droogste plekje in de tuin bloeien momenteel Eriogonum ovalifolium nivale en Eriogonum umbellatum. Die kunnen droogte en hitte ook best verdragen, die horen hier ook wel thuis.
Ik zie dat Eriogonum ovalifolium nivale bij u in de rotstuin staat, Luc? Geef je hem een bescherming in de winter? Ik heb hem staan in een schaal, die ik tijdens de natte winter onder een afdak zet. Toch ook wel een knappe plant die inderdaad heel goed overweg kan met de droogte.
Hij staat inderdaad bovenaan de rotstuin op de helling tegen de muur op het Oosten. Hij vangt bijgevolg heel weinig regen, Frankie. Hij krijgt wel geen glasplaatje, op een andere plaats zou ik dat echter wel doen.
-
Het is al eerder opgemerkt dat Verbascum 'Letitia' een beperkte levensduur heeft, maar niettemin is hij heel goed opgewassen tegen droogte en warmte.
Ik zou V. x 'Letitia' zeker niet kortlevend noemen, Frankie. Dit exemplaar moet al meer dan 12 jaar oud zijn en is nog steeds springlevend. Ik moet hem regelmatig bijsnoeien.
Ooit ben ik er eentje verloren in een heeeeeel strenge winter, heel harde vorst moeten ze niet en dat wordt wellicht verklaard door het feit dat Verbascum dumulosum één van de ouders is en die is bij ons niet winterhard.
-
Ik zou V. x 'Letitia' zeker niet kortlevend noemen, Frankie. Dit exemplaar moet al meer dan 12 jaar oud zijn en is nog steeds springlevend. Ik moet hem regelmatig bijsnoeien.
Ooit ben ik er eentje verloren in een heeeeeel strenge winter, heel harde vorst moeten ze niet en dat wordt wellicht verklaard door het feit dat Verbascum dumulosum één van de ouders is en die is bij ons niet winterhard.
Kanjer Luc !
-
Ook deze Dianthus erinaceus zou ik heel erg willen aanbevelen voor de " droogte tuin " .....
-
Ook deze Dianthus erinaceus zou ik heel erg willen aanbevelen voor de " droogte tuin " .....
Inderdaad Kris, een heel sterke plant! Ik heb hem vele jaren gehad, maar ja aan alles komt een eind zeker.
Deze plant wordt wel niet veel aangeboden.
-
Inderdaad Kris, een heel sterke plant! Ik heb hem vele jaren gehad, maar ja aan alles komt een eind zeker.
Deze plant wordt wel niet veel aangeboden.
Ik denk dat ik hem nog heb van Jiri toen die in Gent zijn lezing kwam geven ....Zal hem in het najaar is proberen stekken ....
-
Dit jong exemplaar van Convolvulus suendermanii kan wel weg met droogte en hitte ....
-
Ook deze spontane zaailing (kwam dit voorjaar ergens te voorschijn in een pot van bolgewassen die in rust waren )van Townsendia weet raad met dit huidige weertype ...
-
Wat een handig en interessant topic!
Voor mijn nieuwe stukje warme droge (kalk)rotstuin zie ik veel kandidaten voorbij komen.
Hier staat de Moltkia petraea nu ook in bloei.
Die is goed aangeslagen vanaf toen ik hem kocht op de voorjaarsmarkt in Utrecht.
-
Ook deze Dianthus erinaceus zou ik heel erg willen aanbevelen voor de " droogte tuin " .....
Mooi Kris, om de een of andere reden doet deze plant het niet goed in mijn tuin. Ik heb er nu eentje in de tuf, maar ook daar is het precies geen vette.
-
Ook deze Dianthus erinaceus zou ik heel erg willen aanbevelen voor de " droogte tuin " .....
Mooi Kris, om de een of andere reden doet deze plant het niet goed in mijn tuin. Ik heb er nu eentje in de tuf, maar ook daar is het precies geen vette.
Soms moet je ze ook wat de tijd geven Frankie ....Ik weet niet hoe lang jouw plant er inmiddels staat ? Mijn plant deed het de eerste jaren ook niet zo geweldig qua bloei ..Ik vermoed dat dit ook weer zo een plant is die eerst met zijn wortels diep genoeg moet zitten om dan pas op volle rendement te komen ..Dit weekend waren alle bloemen open . Niet slecht voor een plant met toch een reputatie van minder te bloeien ...... Vroeger werd er wel eens gezegd/geschreven dat je voor de beste bloei de zogenaamde "Duguid form" moest hebben .Deze werd hier al op ons forum getoond door Luc S.Ook bij de grote plant van Luc zie je vooral bloemen aan de zonnekant .Mijn plant komt nog van Jiri en er stond geen verdere specificatie bij .
-
Hypericum nummularium komt voor van de Pyreneeën (NW Spanje )tot ook in de zuidelijke Alpen , zelfs Provence .Deze komt wat later in bloei .Dat is altijd een goede eigenschap en ik ga er van uit dat hij ook wel goed tegen warmte en droogte kan .
-
Ook deze Dianthus erinaceus zou ik heel erg willen aanbevelen voor de " droogte tuin " .....
Mooi Kris, om de een of andere reden doet deze plant het niet goed in mijn tuin. Ik heb er nu eentje in de tuf, maar ook daar is het precies geen vette.
Soms moet je ze ook wat de tijd geven Frankie ....Ik weet niet hoe lang jouw plant er inmiddels staat ? Mijn plant deed het de eerste jaren ook niet zo geweldig qua bloei ..Ik vermoed dat dit ook weer zo een plant is die eerst met zijn wortels diep genoeg moet zitten om dan pas op volle rendement te komen ..Dit weekend waren alle bloemen open . Niet slecht voor een plant met toch een reputatie van minder te bloeien ...... Vroeger werd er wel eens gezegd/geschreven dat je voor de beste bloei de zogenaamde "Duguid form" moest hebben .Deze werd hier al op ons forum getoond door Luc S.Ook bij de grote plant van Luc zie je vooral bloemen aan de zonnekant .Mijn plant komt nog van Jiri en er stond geen verdere specificatie bij .
Een uitzonderlijk resultaat Kris, zoveel bloei zie je zelden. Ik heb ook de Duguid vorm staan, maar helaas bloeit hij veel minder, al staat hij er heel gezond bij.
Overigens, voor wie D. erinaceus zoekt, hij wordt ook vaak aangeboden als Dianthus arpadianus en volgens mij is dat een synoniem.
-
Een uitzonderlijk resultaat Kris, zoveel bloei zie je zelden. Ik heb ook de Duguid vorm staan, maar helaas bloeit hij veel minder, al staat hij er heel gezond bij.
Overigens, voor wie D. erinaceus zoekt, hij wordt ook vaak aangeboden als Dianthus arpadianus en volgens mij is dat een synoniem.
Interessant gegeven Luc ...denk je dat die 2 hetzelfde zijn ? Kan hoor ....maar arpadianus zou zowel in Griekenland als in Turkije voorkomen terwijl erinaceus alleen afkomstig zou zijn van Kaz Dag in Turkije ))4 ))4 ))4 Weer stof tot nadenken maar ze gelijken alleszins heel erg op mekaar ...Misschien hebben de heren botanici het ons weer nodeloos lastig gemaakt -2( -2(
-
Een uitzonderlijk resultaat Kris, zoveel bloei zie je zelden. Ik heb ook de Duguid vorm staan, maar helaas bloeit hij veel minder, al staat hij er heel gezond bij.
Overigens, voor wie D. erinaceus zoekt, hij wordt ook vaak aangeboden als Dianthus arpadianus en volgens mij is dat een synoniem.
Interessant gegeven Luc ...denk je dat die 2 hetzelfde zijn ? Kan hoor ....maar arpadianus zou zowel in Griekenland als in Turkije voorkomen terwijl erinaceus alleen afkomstig zou zijn van Kaz Dag in Turkije ))4 ))4 ))4 Weer stof tot nadenken maar ze gelijken alleszins heel erg op mekaar ...Misschien hebben de heren botanici het ons weer nodeloos lastig gemaakt -2( -2(
Mijn geheugen liet mij gedeeltelijk (en daar ben ik al tevreden mee) in de steek Kris -2( Het synoniem van erinaceus dat ik bedoelde is D. webbianus, onder die naam wordt hij ook al eens verkocht.
-
Mijn geheugen liet mij gedeeltelijk (en daar ben ik al tevreden mee) in de steek Kris -2( Het synoniem van erinaceus dat ik bedoelde is D. webbianus, onder die naam wordt hij ook al eens verkocht.
No worries Luc , overkomt mij ook wel eens ....ja dat klinkt mij meer in de oren ...
Ondertussen kreeg ik ook op FB een paar reacties die er op wijzen dat het inderdaad een meer dan normaal bloemen exploot is . Ik ben benieuwd hoe het ondertussen was/is met dat reuzen kussen van Luc S. ))4 ))4 ))4
-
Mijn geheugen liet mij gedeeltelijk (en daar ben ik al tevreden mee) in de steek Kris -2( Het synoniem van erinaceus dat ik bedoelde is D. webbianus, onder die naam wordt hij ook al eens verkocht.
No worries Luc , overkomt mij ook wel eens ....ja dat klinkt mij meer in de oren ...
Ondertussen kreeg ik ook op FB een paar reacties die er op wijzen dat het inderdaad een meer dan normaal bloemen exploot is . Ik ben benieuwd hoe het ondertussen was/is met dat reuzen kussen van Luc S. ))4 ))4 ))4
Dat grote, oude exemplaar bij Luc S is helaas ter ziele gegaan... --13
-
Dat grote, oude exemplaar bij Luc S is helaas ter ziele gegaan... --13
Ok , ondergetekende zal maar eens aan het stekken gaan zeker ..... ??? ???
-
Ook ideaal geschikt voor het veranderende klimaat...Eriogonum kennedyi var. alpigenum uit Californië.
-
Ook ideaal geschikt voor het veranderende klimaat...Eriogonum kennedyi var. alpigenum uit Californië.
Zeker weten Thomas ! Ik denk dat de Eriogonum soorten bij ons in de toekomst meer en meer gaan bekoren. Ik zoek in elk geval naar nieuwe soorten. Dit is alvast een mooi exemplaar!
-
Limonium minutum moet aan de lijst worden toegevoegd vanwege zijn mediterrane oorsprong... heeft geen bescherming nodig tegen nattigheid of droogte.
-
Mooi! Ik zet m direct op mijn lijstje
-
Limonium minutum moet aan de lijst worden toegevoegd vanwege zijn mediterrane oorsprong... heeft geen bescherming nodig tegen nattigheid of droogte.
Staat er heel mooi en gezond bij Thomas ! Ik lees dat hij van de Balearen en het zuiden van Frankrijk afkomstig is waar hij onder andere op rotsen langs de zee groeit .Zou een "halofyt" zijn en dus houden van een zeker percentage zout ...Maar misschien is dit eerder "tolereren" . De late bloei en de mooie blauwe bloemen zijn zeker een meerwaarde ! Volgens dokter Google wordt hij max 10 tot 15 cm hoog...
-
Ook ideaal geschikt voor het veranderende klimaat...Eriogonum kennedyi var. alpigenum uit Californië.
Echt een mooi tapijtje !
-
Limonium minutum moet aan de lijst worden toegevoegd vanwege zijn mediterrane oorsprong... heeft geen bescherming nodig tegen nattigheid of droogte.
Wat een mooi ding Thomas ! :o Schitterend ! ((14 Mocht je daar ooit zaad kunnen van winnen... -1( _07
-
Limonium minutum moet aan de lijst worden toegevoegd vanwege zijn mediterrane oorsprong... heeft geen bescherming nodig tegen nattigheid of droogte.
Wat een mooi ding Thomas ! :o Schitterend ! ((14 Mocht je daar ooit zaad kunnen van winnen... -1( _07
Hallo Mark, Kris en Luc...
Ik wist niet dat deze Limonium minutum zo populair was. Aangezien hij hier op dit moment op verschillende plaatsen bloeit, zal ik proberen de zaden voor jullie te oogsten.
-
Limonium minutum moet aan de lijst worden toegevoegd vanwege zijn mediterrane oorsprong... heeft geen bescherming nodig tegen nattigheid of droogte.
Wat een mooi ding Thomas ! :o Schitterend ! ((14 Mocht je daar ooit zaad kunnen van winnen... -1( _07
Hallo Mark, Kris en Luc...
Ik wist niet dat deze Limonium minutum zo populair was. Aangezien hij hier op dit moment op verschillende plaatsen bloeit, zal ik proberen de zaden voor jullie te oogsten.
Dank!
-
Een plant voor de toekomstige rotstuin is ongetwijfeld deze Pelargonium endlicherianum uit Turkije. Staat hier nu al weken te bloeien. Zon, droogte en warmte is al wat deze plant verlangt.
-
Limonium minutum moet aan de lijst worden toegevoegd vanwege zijn mediterrane oorsprong... heeft geen bescherming nodig tegen nattigheid of droogte.
Wat een mooi ding Thomas ! :o Schitterend ! ((14 Mocht je daar ooit zaad kunnen van winnen... -1( _07
Hallo Mark, Kris en Luc...
Ik wist niet dat deze Limonium minutum zo populair was. Aangezien hij hier op dit moment op verschillende plaatsen bloeit, zal ik proberen de zaden voor jullie te oogsten.
Ik hou mij eveneens aanbevolen voor wat zaad Thomas.
In de tuin heb ik ook een Limonium staan, maar die heeft heel wat kleinere bloempjes op lange stengels en ziet er niet zo compact uit als uw plant.
Jaren gelegen zag ik langs de Spaanse kust ook een Limonium die heel goed gelijkt op wat ik thuis in de tuin heb. Geen idee om welke soort het gaat. Maar het is ook een typische plant die heel dicht bij de zee groeit op de rotsen. Wind, zon, droogte zijn daar zijn deel. Ook zeezout zal natuurlijk niet ontbreken op het menu.
-
Ook deze Dianthus erinaceus zou ik heel erg willen aanbevelen voor de " droogte tuin " .....
Mooi Kris, om de een of andere reden doet deze plant het niet goed in mijn tuin. Ik heb er nu eentje in de tuf, maar ook daar is het precies geen vette.
Soms moet je ze ook wat de tijd geven Frankie ....Ik weet niet hoe lang jouw plant er inmiddels staat ? Mijn plant deed het de eerste jaren ook niet zo geweldig qua bloei ..Ik vermoed dat dit ook weer zo een plant is die eerst met zijn wortels diep genoeg moet zitten om dan pas op volle rendement te komen ..Dit weekend waren alle bloemen open . Niet slecht voor een plant met toch een reputatie van minder te bloeien ...... Vroeger werd er wel eens gezegd/geschreven dat je voor de beste bloei de zogenaamde "Duguid form" moest hebben .Deze werd hier al op ons forum getoond door Luc S.Ook bij de grote plant van Luc zie je vooral bloemen aan de zonnekant .Mijn plant komt nog van Jiri en er stond geen verdere specificatie bij .
Een uitzonderlijk resultaat Kris, zoveel bloei zie je zelden. Ik heb ook de Duguid vorm staan, maar helaas bloeit hij veel minder, al staat hij er heel gezond bij.
Overigens, voor wie D. erinaceus zoekt, hij wordt ook vaak aangeboden als Dianthus arpadianus en volgens mij is dat een synoniem.
Ondertussen toch nog wat bloemen op Dianthus erinaceus. Deze plant staat in een tufsteen, al meer dan tien jaar.
-
Klein maar fijn is deze Micromeria croatica en eveneens zeer droogtetolerant.
-
Ondertussen staat Zauschneria septentrionalis al geruime tijd in bloei. Een waardevolle bloeier in de droge en hete zomermaanden.
-
toch mooi te zien frankie
hier in bladel al veel uitgebloeid.
nog wel wat bloei maar niet veel meer.
ondanks dat vind ik mijn tuin er goed bij liggen.
heb de tuin ook veel water gegeven in droge periode
-
Ondertussen staat Zauschneria septentrionalis al geruime tijd in bloei. Een waardevolle bloeier in de droge en hete zomermaanden.
Erg mooi deze rode ‘lawine’!
-
Ondertussen staat Zauschneria septentrionalis al geruime tijd in bloei. Een waardevolle bloeier in de droge en hete zomermaanden.
Ik vind het een pracht van een plant Frankie . En ook -buiten de prachtige bloemkleur -is de latere bloeitijd echt een zegen voor onze tuinen .Waar ik wel mee worstel is de uiteindelijke plaats die hij gaat innemen ? Lijkt me nogal een grotere jongen en in onze eerder kleine tuin kan dat wel lastig worden heb ik de indruk ....Of kan je hem via snoei of andere een beetje onder controle houden ? Is hij te stekken ?
-
Delosperma's moeten hier zeker uitgebreid aan bod komen ...al zijn sommige toch niet zo winterhard gebleken deze winter na afwisselende periodes van veel te veel regen en dan toch daartussen een paar keer tot minus 10 graden .Het hangt er ook vanaf hoe die planten zijn opgekweekt . Soms kan je ze kopen en staan de planten heel vlok en hebben ze allicht heel veel meststoffen gekregen om ze snel groot en " verkoopsklaar "te krijgen . Die planten sneuvelen veel sneller dan de traag opgekweekte en hard gekweekte exemplaren .Ik ben nu weer een paar soorten aan het testen en ook in de nieuwe crevice heb ik er een paar los gelaten .Het voordeel van deze succulenten is dat je ze zelfs met dit warme/droge weer nog kunt aanplanten . Hier zien we Delosperma luckhoffii 'Beauford West' op zijn nieuwe stekje ...
-
Een tweede Delosperma die ik toegevoegd heb in dit tuingedeelte is Delosperma cooperi 'Dwarf' . Je ziet aan beide soorten dat de blaadjes niet opgeblazen staan en de cellen zijn zeker niet uitgerekt. Dat betekent dat ze correct zijn opgekweekt ...
-
Ondertussen staat Zauschneria septentrionalis al geruime tijd in bloei. Een waardevolle bloeier in de droge en hete zomermaanden.
Ik vind het een pracht van een plant Frankie . En ook -buiten de prachtige bloemkleur -is de latere bloeitijd echt een zegen voor onze tuinen .Waar ik wel mee worstel is de uiteindelijke plaats die hij gaat innemen ? Lijkt me nogal een grotere jongen en in onze eerder kleine tuin kan dat wel lastig worden heb ik de indruk ....Of kan je hem via snoei of andere een beetje onder controle houden ? Is hij te stekken ?
Inderdaad Kris, de rijke bloei in deze tijd van het jaar is zeer welgekomen.
Maar het is niet een van de kleinste planten in de rotstuin. De mat meet nu in zijn tweede jaar al ongeveer 40 cm doorsnede en groeit nog verder. Hij neemt dus wel wat ruimte in beslag. Eventueel kan hij door snoei wel wat korter gehouden denk ik. Stekken heb ik nog niet gedaan. Dat zou je eens moeten vragen aan Luc G. want ik heb de plant van hem.
-
Een tweede Delosperma die ik toegevoegd heb in dit tuingedeelte is Delosperma cooperi 'Dwarf' . Je ziet aan beide soorten dat de blaadjes niet opgeblazen staan en de cellen zijn zeker niet uitgerekt. Dat betekent dat ze correct zijn opgekweekt ...
Ik heb hier ook nog een D. cooperi staan, ook nog van Luc G. Het is echter een plant die razend snel groeit en vrij gemakkelijk grotere ruimtes in beslag kan nemen. Deze winter heeft hij echter een serieuze klap gekregen en is nu nog aan het herstellen. Hevige vorst moeten ze toch niet hebben.
-
hier is er ook eentje overleden van de cooperi.
op andere plek in de tuin meer beschut beetje onder klein boompje. staat hij hier in bloei ((14
-
Origanum amanum, de witte vorm is eveneens een plant die niet te lijden heeft van een veranderend klimaat.
-
Ondertussen staat Zauschneria septentrionalis al geruime tijd in bloei. Een waardevolle bloeier in de droge en hete zomermaanden.
Ik vind het een pracht van een plant Frankie . En ook -buiten de prachtige bloemkleur -is de latere bloeitijd echt een zegen voor onze tuinen .Waar ik wel mee worstel is de uiteindelijke plaats die hij gaat innemen ? Lijkt me nogal een grotere jongen en in onze eerder kleine tuin kan dat wel lastig worden heb ik de indruk ....Of kan je hem via snoei of andere een beetje onder controle houden ? Is hij te stekken ?
Inderdaad Kris, de rijke bloei in deze tijd van het jaar is zeer welgekomen.
Maar het is niet een van de kleinste planten in de rotstuin. De mat meet nu in zijn tweede jaar al ongeveer 40 cm doorsnede en groeit nog verder. Hij neemt dus wel wat ruimte in beslag. Eventueel kan hij door snoei wel wat korter gehouden denk ik. Stekken heb ik nog niet gedaan. Dat zou je eens moeten vragen aan Luc G. want ik heb de plant van hem.
Oei, pas nu gezien, sorry...
De plant breidt uit door ondergrondse uitlopertjes, die wortelen en kunnen gemakkelijk als reeds bewortelde stek gebruikt worden. Die uitlopertjes moet je toch wel in de gaten houden, want ze kunnen soms verschijnen waar je't niet op prijs stelt.... Al is dat enkel bij de naaste buren, ze komen in mijn ervaring niet bepaald plots 30 cm of meer van de moederplant vandaan boven.
-
Origanum amanum, de witte vorm is eveneens een plant die niet te lijden heeft van een veranderend klimaat.
Die staat er heel mooi bij Frankie ! In of tussen de tufstenen ?? Mijn exemplaar staat gewoon in de rotstuin maar doet het niet zo goed. Hij 'tjoolt' verder met slechts een paar bloempjes... ((--11
-
Convolvulus suendermannii bloeit lang door met diverse tussenpozen ...Een ander bloei patroon dan Convolvulus compactus die hier altijd zo goed als 1 bloeiperiode heeft (en dan helemaal vol staat in 1 keer ) en het daarna een beetje voor bekeken houd qua bloei .( sporadisch is er enige nabloei ) Deze suendermannii heeft per keer minder bloemen (al naar gelang de groottte van de plant , dit is nog een jonge plant en dus ongeveer 3 per keer) maar bloeit meerdere keren in de zomer . Onnodig te zeggen dat deze soort heel goed de droogte en warmte verdraagt en dus zeker in deze topic thuis hoort ....
-
Origanum amanum, de witte vorm is eveneens een plant die niet te lijden heeft van een veranderend klimaat.
Die staat er heel mooi bij Frankie ! In of tussen de tufstenen ?? Mijn exemplaar staat gewoon in de rotstuin maar doet het niet zo goed. Hij 'tjoolt' verder met slechts een paar bloempjes... ((--11
Hij staat tussen de tufstenen, Luc. De witte vorm is inderdaad iets minder groeikrachtig dan de gewone roze vorm. Het duurt wel een tijdje vooraleer een nieuw exemplaar aanslaat in de tuin.
-
Convolvulus suendermannii bloeit lang door met diverse tussenpozen ...Een ander bloei patroon dan Convolvulus compactus die hier altijd zo goed als 1 bloeiperiode heeft (en dan helemaal vol staat in 1 keer ) en het daarna een beetje voor bekeken houd qua bloei .( sporadisch is er enige nabloei ) Deze suendermannii heeft per keer minder bloemen (al naar gelang de groottte van de plant , dit is nog een jonge plant en dus ongeveer 3 per keer) maar bloeit meerdere keren in de zomer . Onnodig te zeggen dat deze soort heel goed de droogte en warmte verdraagt en dus zeker in deze topic thuis hoort ....
Ik heb ook wel wat Convolvulus in de tuin, maar zelden zie ik daar bloemen op. Ook weer niet gemakkelijkste om te behagen in de tuin vind ik. Misschien eens uitkijken naar een goede kloon.
-
Convolvulus suendermannii bloeit lang door met diverse tussenpozen ...Een ander bloei patroon dan Convolvulus compactus die hier altijd zo goed als 1 bloeiperiode heeft (en dan helemaal vol staat in 1 keer ) en het daarna een beetje voor bekeken houd qua bloei .( sporadisch is er enige nabloei ) Deze suendermannii heeft per keer minder bloemen (al naar gelang de groottte van de plant , dit is nog een jonge plant en dus ongeveer 3 per keer) maar bloeit meerdere keren in de zomer . Onnodig te zeggen dat deze soort heel goed de droogte en warmte verdraagt en dus zeker in deze topic thuis hoort ....
Ik heb ook wel wat Convolvulus in de tuin, maar zelden zie ik daar bloemen op. Ook weer niet gemakkelijkste om te behagen in de tuin vind ik. Misschien eens uitkijken naar een goede kloon.
Een andere kloon kan altijd uitkomst bieden Frankie ...Al vind ik suendermannii meestal wel een betrouwbare bloemer. De kleinere Convolvulus compactus kan wel eens wisselvalliger zijn qua bloei .
Ze hebben in ieder geval warmte en zon nodig ....En geen te natte winters ....
-
prachtige Origanum amanum ((12 frankie
-
Met deze Convolvulus parnassicus ben ik ook heel blij ....voorlopig nog geen bloei maar dat komt wel ...Was dit juweeltje na de winter bijna kwijt en had hem blijkbaar ook op een totaal foutieve plek gezet .Nu staat hij in deze schaal tussen tufsteen en heeft hij zich herpakt ...
-
Ook bepaalde "Silvers " uit het geslacht Saxifraga kunnen tocg wel wat hebben op gebied van droogte en warmte ...
-
Ik heb deze gezaaid als Townsendia montana en ik denk dat dit correct is ....Er zijn in dit geslacht naar alle waarschijnlijkheid wel wat foutief benaamde planten in omloop maar de zaden kwamen van een liefhebber in de USA die zijn namen wel goed op orde heeft . Het is overigens ook allemaal niet simpel om de soms kleine verschillen te onderscheiden en misschien dat ze soms ook kruisen in cultuur ?
De meeste Townsendia's zijn wit of soms wat flets van kleur maar deze heeft mijn inziens een heel goede kleur .
-
Heel mooi
-
Ik heb deze gezaaid als Townsendia montana en ik denk dat dit correct is ....Er zijn in dit geslacht naar alle waarschijnlijkheid wel wat foutief benaamde planten in omloop maar de zaden kwamen van een liefhebber in de USA die zijn namen wel goed op orde heeft . Het is overigens ook allemaal niet simpel om de soms kleine verschillen te onderscheiden en misschien dat ze soms ook kruisen in cultuur ?
De meeste Townsendia's zijn wit of soms wat flets van kleur maar deze heeft mijn inziens een heel goede kleur .
Mooie planten die Townsendia's, Kris, maar naar mijn mening horen ze niet thuis in dit topic. Ik heb er reeds verschillende geprobeerd in de open tuin, trog en pot. Zonder bescherming tegen overmatige regenval redden ze het niet. Droogte en hoge temperaturen kunnen ze gemakkelijk aan, maar een veranderend klimaat is natuurlijk meer dan hitte en zon. Ook overvloedige regen en lange natte periodes horen er ook bij.
Ik wil hier niet de schoolmeester uithangen ;D maar dat was eigenlijk een beetje de bedoeling bij het opstarten van dit topic, dat toekomstige rotstuinplanten tegen ALLES bestand moeten zijn bij buitenteelt. Maar nogmaals, het genus Townsendia is een prachtig geslacht met onwaarschijnlijk mooie planten in het genus.
-
Ook bepaalde "Silvers " uit het geslacht Saxifraga kunnen tocg wel wat hebben op gebied van droogte en warmte ...
Hmmm, dit is op het randje, Kris. Heel wat silvers kunnen inderdaad heel wat aan, maar toch... indien ze tijdens de heetste uren van de dag niet in de schaduw staan mag je het echt wel vergeten. Ze verbranden allemaal bij temperaturen hoger dan 30°. Maar akkoord, ze verdragen heel wat droogte en ook met natte winters hebben ze niet al te veel problemen, indien ze op de juiste plaats staan.
-
Ook bepaalde "Silvers " uit het geslacht Saxifraga kunnen tocg wel wat hebben op gebied van droogte en warmte ...
Hmmm, dit is op het randje, Kris. Heel wat silvers kunnen inderdaad heel wat aan, maar toch... indien ze tijdens de heetste uren van de dag niet in de schaduw staan mag je het echt wel vergeten. Ze verbranden allemaal bij temperaturen hoger dan 30°. Maar akkoord, ze verdragen heel wat droogte en ook met natte winters hebben ze niet al te veel problemen, indien ze op de juiste plaats staan.
Hmmmm .... -2( -2( Ik heb met een aantal 'silvers' niet zo'n last in de volle zon Frankie ....Ook niet met de warme en droge periodes...Wel als ik nieuwe planten krijg van iemand anders die waarschijnlijk nog niet zijn aangepast aan mijn warme en droge tuin ...Maar het zal zich stilaan wel op het randje aan het begeven zijn . Als het nog extremer gaat worden zal ik ook moeten passen zeker...Dat besef is er zeker .Nu er is - tenminste hier in onze tuin - ook wat verschil tussen de diverse soorten , cultivars etc ...Zoals je weet heb ik ook die Hepatica in volle zon . En bakken doet het hier heus wel in de tuin .Ik verspeel dan weer andere dingen .
-
Ik heb deze gezaaid als Townsendia montana en ik denk dat dit correct is ....Er zijn in dit geslacht naar alle waarschijnlijkheid wel wat foutief benaamde planten in omloop maar de zaden kwamen van een liefhebber in de USA die zijn namen wel goed op orde heeft . Het is overigens ook allemaal niet simpel om de soms kleine verschillen te onderscheiden en misschien dat ze soms ook kruisen in cultuur ?
De meeste Townsendia's zijn wit of soms wat flets van kleur maar deze heeft mijn inziens een heel goede kleur .
Mooie planten die Townsendia's, Kris, maar naar mijn mening horen ze niet thuis in dit topic. Ik heb er reeds verschillende geprobeerd in de open tuin, trog en pot. Zonder bescherming tegen overmatige regenval redden ze het niet. Droogte en hoge temperaturen kunnen ze gemakkelijk aan, maar een veranderend klimaat is natuurlijk meer dan hitte en zon. Ook overvloedige regen en lange natte periodes horen er ook bij.
Ik wil hier niet de schoolmeester uithangen ;D maar dat was eigenlijk een beetje de bedoeling bij het opstarten van dit topic, dat toekomstige rotstuinplanten tegen ALLES bestand moeten zijn bij buitenteelt. Maar nogmaals, het genus Townsendia is een prachtig geslacht met onwaarschijnlijk mooie planten in het genus.
Ik was in mijn enthousiasme inderdaad een beetje voorbarig om hem hier te posten Frankie . Je opmerking als schoolmeester is dan ook terecht -2( -2( -2(
Het is inderdaad vooral een plant voor hete en droge zomers en niet voor onze natte winters .Juist is juist ....Maar toch heb ik een aantal soorten weten over te houden in onze tuin zonder extra winterbescherming ...De eerlijkheid gebied me ook te zeggen dat dit nooit in de open volle tuin was maar alleen in troggen .Degene die overgebleven waren hebben echter de voorbije extreem natte winter niet overleefd. Mits een afdakje had dat wel gelukt ...Maar omdat de voorbije winters het toelieten was ik daar wat laks in geworden . Er is zeker ook nog een verschil in vochtgevoeligheid tussen de diverse soorten . Zo ervaar ik bijvoorbeeld ook T. hookeri als nog vocht gevoeliger ... Ook nog vermelden dat ik ze alleen uitplant in een substraat van 60 procent scherp zand en 40 procent Japans grit.
-
Ik wil opnieuw reclame maken voor kleine varens in de rotstuin. Als je geïnteresseerd bent in interessante structuren en niet uitsluitend gefixeerd bent op bloemen, kunnen deze "botanische dinosaurussen" je veel plezier geven.
Voor de schaduwrijke rotstuin zijn er waarschijnlijk veel geweldige soorten die het proberen waard zijn. Maar omdat de meeste rotstuinen erg zonnig zijn aangelegd, raad ik Myriopteris fendleri (voorheen Cheilantes fendleri) uit het zuidwesten van de VS aan. Absoluut winterhard en bestand tegen langdurige hitte en droogte.
In combinatie met Eriogonum & Co kun je prachtige landschappen bereiken .... althans naar mijn smaak...😎
-
Prachtig exemplaar, Thomas !!
-
Ik heb Cheilantes fendleri (nu Myriopteris fendleri, wist niet dat de naam veranderd is) al 6 jaar in de tuin staan. Zijn er nog andere Cheilantes van naam veranderd?
-
Ik heb Cheilantes fendleri (nu Myriopteris fendleri, wist niet dat de naam veranderd is) al 6 jaar in de tuin staan. Zijn er nog andere Cheilantes van naam veranderd?
Het lijkt er zelfs op dat nog meer Cheilantes een andere naam hebben gekregen. Dit geldt ook voor twee van mijn absolute favorieten...
Cheilantes eatonii (links) is nu Myriopteris rufa en Cheilantes tomentosa (rechts) heeft ook de voornaam Myriopteris.
Het permanent hernoemen van planten kan nuttig zijn voor (verveelde 😂) wetenschappers. Wij hobbytuiniers kunnen ons beter aan de oude namen houden... of wat denk jij?
Ik ken niemand die Campanula zoysii bij zijn officiële naam noemt (Favratia zoysii)...;-)
-
Ik heb Cheilantes fendleri (nu Myriopteris fendleri, wist niet dat de naam veranderd is) al 6 jaar in de tuin staan. Zijn er nog andere Cheilantes van naam veranderd?
Het lijkt er zelfs op dat nog meer Cheilantes een andere naam hebben gekregen. Dit geldt ook voor twee van mijn absolute favorieten...
Cheilantes eatonii (links) is nu Myriopteris rufa en Cheilantes tomentosa (rechts) heeft ook de voornaam Myriopteris.
Het permanent hernoemen van planten kan nuttig zijn voor (verveelde 😂) wetenschappers. Wij hobbytuiniers kunnen ons beter aan de oude namen houden... of wat denk jij?
Ik ken niemand die Campanula zoysii bij zijn officiële naam noemt (Favratia zoysii)...;-)
Bedankt Thomas, de oudere namen zijn altijd wel gemakkelijker. Ik heb wel wat varens in de tuin staan, maar ben eigenlijk nooit dieper op het geslacht ingegaan. Bestaat Myriopteris dan nu naast Cheilantes? Van Cheilantes zouden er een 200 soorten bestaan.
-
We hebben het hier al zo vaak gehad over de "te droge " en "te warme " zomers .......Ook een terecht topic . Maar wat er ook nu weer gebeurt de laatste weken (zeg maar maand ) is minstens even erg , even schadelijk voor het soort planten wat wij proberen te kweken ....Ik veronderstel dat het bij jullie ongeveer hetzelfde is maar hier regent het al dagen extreem veel en meestal extreem intens .Ik heb hier en daar wat planten afgedekt en beschermd (iets waar ik grosso modo een beetje mee gestopt was de laatste jaren )maar je kan moeilijk een hele tuin overdekken .Dus in deze topic dienen we zeker ook verder op zoek naar planten die ook de huidige omstandigheden het hoofd kunnen bieden .....
-
Hier is het ook ongelooflijk nat. Er staat zelfs water in de put met rotsenwand, rond deze tijd van het jaar nog nooit voorgehad.
[attach=1]
Hopelijk gaat het met de regen stoppen en komt er nog eens wat zon!
-
Mooie planten die Townsendia's, Kris, maar naar mijn mening horen ze niet thuis in dit topic. Ik heb er reeds verschillende geprobeerd in de open tuin, trog en pot. Zonder bescherming tegen overmatige regenval redden ze het niet. Droogte en hoge temperaturen kunnen ze gemakkelijk aan, maar een veranderend klimaat is natuurlijk meer dan hitte en zon. Ook overvloedige regen en lange natte periodes horen er ook bij.
Ik wil hier niet de schoolmeester uithangen ;D maar dat was eigenlijk een beetje de bedoeling bij het opstarten van dit topic, dat toekomstige rotstuinplanten tegen ALLES bestand moeten zijn bij buitenteelt. Maar nogmaals, het genus Townsendia is een prachtig geslacht met onwaarschijnlijk mooie planten in het genus.
Om de Frankie nog een beetje te plagen zo op het eind van 2023 ....Deze Townsendia hookeri staat al heel de tijd buiten in een onafgedekt trogje....En de voorbije maanden waren hier niet nat maar kletsnat ....