Bloei in juni 2010

[Pim Hols]

Ja Luc, dat heb je goed gezien: het zijn slakkenkorrels die ik in een klein bokaaltje leg. Zo blijven die korrels langer intact als het eens regent. Eigenlijk moet ik die wegnemen als ik een foto neem, maar daar ben ik te lui voor.

Verbascum 'Letitia' is een blijvertje gebleken in mijn rotstuin. Na zo'n zestal jaar heeft hij nu een doorsnede van ruim een halve meter en wordt nu op zijn mooist.
Ook Campanula nitida staat al jaren in de tuin. Deze soort groeit echter niet zo snel aan. Gelukkig laten de slakken hem met rust.
Reeds getoond, maar nu ook hier in bloei: Gypsofila tenuifolia.

Gypsofila tenuifolia is (ook) 1 van mijn favorieten Frankie, maar bij nog niet in de bloei. Zal nog enkele dagen geduld dienen te hebben.

Wel bloeit hier nu;
Campanula sarmatica en de betoverende Phyteuma scheuchzeri.
Van C. sarmatica vind ik het blad eveneens fraai.

[Jozef Lemmens]

Wim, als je van die paardenbloemen een paar zaden moest over hebben, ben ik wel geïnteresseerd. Vele jaren terug heb ik ook een witte soort gehad, afkomstig van Halda zaad. Ik kan me de naam niet meer herinneren. Ik ben de planten ondertussen kwijtgespeeld.

[Frankie Wulleman]

Aardige plaatjes, Pim. Ik ben ook gek op Phyteuma scheuchzeri, een hele mooie blikvanger is dat.

[Pim Hols]

Aardige plaatjes, Pim. Ik ben ook gek op Phyteuma scheuchzeri, een hele mooie blikvanger is dat.

Dat mag je zeker zo stellen Frankie!

[Jozef Lemmens]

Alstroemeria pallida komt uit Chili en wordt zo'n 20 à 30 cm hoog.

[Frankie Wulleman]

Tijdens de overgang van voorjaar naar zomer beginnen de scuttelaria's te bloeien. De eerste foto's zijn Scutellaria alpina, een plant van de Europese gebergten, niet zelden terug te vinden in puinhellingen. In de tuin is het een makkelijke groeier en bloeier op niet te droge grond.
De derde foto is een Scuttelaria cordifolia. Dit plantje kocht ik jaren geleden bij de indertussen ter ziele gegane kwekerij 'De vijfhoeven' die gevestigd was te Vlijmen in Nederland. Het is een bescheiden plantje en niet zo krachtig groeiend als de eerste.
De laatste foto toont een eerste bloem van Jasione montana. In zijn natuurlijke habitat is dit een redelijk compacte plant maar in mijn tuin, ondanks de arme stenige grond, valt hij iets groter uit en maakt hij lange liggende of overhangende bloemstengels. De diameter van de bloemen is echter nog groter dan die ik heb gezien verleden jaar in de Vogezen op de Hohneck op 1362 m hoogte. Ze meten 5 cm doorsnede.

[Luc Gilgemyn]

Prachtige Alstroemeria Jef !!
Alleen voor de alpiene kas zeker
Hoe lang van zaad tot bloei ??


Frankie,
Mooie Scutelaria's !  Ik ben er ook liefhebber van - vooral omdat ze voor wat zomerkleur zorgen.
De vorm die ik heb is S. indica japonica - vrij compact, maar hij zaait zich wel vrij enthousiast uit...

[Frankie Wulleman]

Verbascum 'Letitia' nogmaals, nu in volle glorie en dé blikvanger van het moment in de rotstuin.
De tweede foto toont Edraianthus serbicus. Hij toont veel gelijkenis met de al eerder getoonde E. graminifolius, maar heeft naar mijn mening iets grotere bloemen en meer bloemen per tros.
De laatste twee foto's tonen een Thymussoort waarvan ik de naam niet meer weet. De bijen zijn er gek op.

[Frankie Wulleman]

En dit is Edraianthus horvatii in een trogje. Ik vraag me af of er iemand nog wegwijs geraakt in dit geslacht? Heel wat soorten lijken zeer goed op elkaar.

[Luc Gilgemyn]

Ik kan ook niet genoeg krijgen van Edraianthus !

Onderstaande is een link naar het forum van de Schotten (SRGC) met

een prachtige en duidelijke analyse van het hele geslacht door Zdenek Zvolanek !  Niet te missen !

http://www.srgc.org.uk/smf/index.php?topic=4612.0

[Frankie Wulleman]

Merci Luc, da's een waardevolle uiteenzetting, ik heb er zelfs nog wat soorten gezien die ik niet kende. Blijkbaar zijn er nog wel meer mensen die dit geslacht waarderen, dan zijn we dan toch geen witte raven.

[Jozef Lemmens]

Luc, Ik heb nog geen enkele Alstroemeria soort een winter buiten in de tuin kunnen overhouden, maar misschien bestaan er wel soorten. Ik heb geen idee hoe lang het duurt voor ze bloeien. Ik denk een jaar of 3 - 4. Deze is uitgeplant in 2002. Gezaaid in 2000.

[Frankie Wulleman]

De eerste twee foto's tonen Calamintha grandiflora, de bergsteentijm, een Zuideuropese plant tot 30 cm hoog met penstemonachtige bloemen en als belangrijke toegift: een zeer aromatisch ruikend blad.
De andere foto's tonen Papaver miyabeanum, een éénjarige soort met grote citroengele bloemen boven mooi fris groen blad, tot  15 cm hoogwordend.

[Wim Boens]

Luc, Ik heb nog geen enkele Alstroemeria soort een winter buiten in de tuin kunnen overhouden, maar misschien bestaan er wel soorten. Ik heb geen idee hoe lang het duurt voor ze bloeien. Ik denk een jaar of 3 - 4. Deze is uitgeplant in 2002. Gezaaid in 2000.

Luc en Jozef,

er is één soort die het buiten overleeft als ze op een warm plaatsje staat, nl. Alstroemeria aurea maar deze wordt wel groot en woekert nogal, dus niet echt een rotsplant. Voor de rest ken ik ook geen winterharde Alstroemeria's.

[Frankie Wulleman]

Een ridderspoor in de rotstuin? En waarom niet? Deze Delphinium likiangense wordt zo'n 40 cm hoog en staat aan de voet van de rotstuin in de volle zon en produceert in de zomermaanden azuurblauwe bloemen. In tegenstelling tot de hogere bordersoorten heeft deze soort geen nood aan steun of wat dan ook. Wat zijn wij rotstuinliefhebbers toch bevoordeeld. Bovendien is deze soort gemakkelijk te zaaien en komt soortecht terug.