Auteur Topic: Meten is weten  (gelezen 9523 keer)

Jan Fouquaert

  • Rotsplantfanaat
  • Superposter
  • ******
  • Berichten: 4027
  • Geslacht: Man
  • Leiomerus
Re:Meten is weten
« Reactie #15 Gepost op: 2 september 2013, 00:00:03 »
Gisteravond liep ik door de tuin met het idee om het peat bed te gaan sproeien. Het oppervlak zag er lichtbruin uit. Droog dus. Toen ben ik mijn meter gaan halen en heb op diverse plekken geprikt. De meter gaf aan dat op een diepte van 15cm ruim voldoende vocht aanwezig was.
Het bespaarde mij dus een sproeibeurt.

De teneur van uw reacties was tamelijk negatief. De essentie van de betogen was, dat je een soort van 'fingerspitzengefuhl' moest krijgen om te weten hoe het gesteld was met de vochtigheid. Maar een kenmerk van ervaring is, dat het altijd te laat komt en dat er heel wat mislukkingen aan vooraf gaan.
 
Ik moet het ook nog dagelijks met schade en schande leren en vaststellen maar het blijft vooral het gevoel dat je moet krijgen wanneer te gieten  
Als zelfs Kris schrijft, dat het juist doseren van watergift geen sinecure is, dan is er toch geen reden om er zo gemakkelijk over te doen in het
Ik wil maar zeggen, dat het soms zo nauw niet steekt.
1 vuistregel : afdekken in de winter, vanaf de lente vrijheid en water geven volgens het buikgevoel. ;)
Met dat buikgevoel van Jan kunnen de meeste mensen niet zoveel, denk ik. De onzekerheid van 'doe ik het wel goed' zal velen bekend zijn.
Het doet mij denken aan het begin van mijn rotsplantenhobby. Ik dacht alles wel even met het 'buikgevoel' te doen. Het gevolg was, dat ik mij met een gevoel van ontgoocheling afkeerde van de rotsplanten.
Jan en Kris, realiseren jullie je altijd wel, dat deze regels door misschien wel honderden mensen worden gelezen, mensen, die aan het begin staan van hun hobby en nu denken: die meter is dus niks, gaat gauw kapot, weggegooid geld. Mijns inziens is de reactie van Luc een heel verstandige. Een handig hulpmiddel, maar geen panacee (wondermiddel)
Jaren geleden heb ik mij ook zo'n meter aangeschaft.
Ik vond het vooral nuttig om een idee te krijgen van de toestand van het compost in mijn (grote) potten met Lewisias.
Die zijn afgestrooid met een dikke laag split en bij Lew. cotyledon bevoorbeeld zie je niet direct aan het vlezige blad of ze in watersnood komen of niet.  Bijzonder accuraat zijn ze niet in een stenig mengstel, dat is ook mijn ervaring, maar je krijgt toch een idee.
Na een tijdje krijg je voldoende ervaring zodat het gebruik van die meter overbodig wordt en ik hield ook niet echt van het geprik waarbij je telkens wortels beschadigt of je nu wilt of niet. Ik denk dat het ding zo'n 3 jaar heeft dienst gedaan vooraleer het de geest gaf.

Hmmm, je kan beginnende rotsplantentuiniers ook afschrikken als je dan als groentje denkt dat je dure tufstenen, allerlei apparatuur en een eveneens niet goedkope kas nodig hebt om enig succes te kunnen oogsten.
Ik was ook een naïeve beginneling toen ik ca 18 jaar geleden een Dionysia' Monika in een mengsel liet groeien met ronde steenslag (ook al fout), wat zand en een groot aandeel aan vers gecomposteerde  grond afkomstig van sparrensnoeisel van het containerpark   :o, terwijl het arme plantje nu nog altijd leeft.  -2(
Zelfs bij doorwinterde rotsplanten liefhebbers, gaan er moeilijke planten dood, ondanks alle zorgen.
Misschien door er minder voor te zorgen, dat de planten niet dood zouden zijn ?  ))4 --6
Daarbij, er bestaan honderden rotsplanten die je zonder vrees in de rotstuin kan planten. Dus nieuwe liefhebbers moeten zich zeker niet laten afschrikken. ;)




www.rots-plant.be  -  website over juwelen