Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Beelden van en activiteiten in en rond onze rotstuinen => In en rond onze rotstuinen => Topic gestart door: Kris De Raeymaeker op 12 juli 2010, 21:59:23
-
Stilaan komen we toch min of meer terecht in een periode waarin de bloei vermindert of misschien zelfs geheel wegvalt in sommige tuinen ...Hoe houden we dan onze rotstuinen nog interessant om naar te kijken? Door planten met mooi en interessant blad, door mooie kussens en plantenvormen,door planten met sterke structuren enzovoort.
Zelf vind ik deze Pinus heldreichii 'schmidtii' zo'n fantastische conifeer die ook voor structuur zorgt en de rotstuin boeiend maakt als er eens wat minder bloei is ...
-
Dat exemplaar ziet er beeldig uit, Kris. Hoe oud is die juist? De mijne groeit wat platter tegen de grond, ik zal hem dezer dagen nog eens posten. Overigens een interessante topic die je hebt opgestart. Ik zelf kan vooral ook genieten van de combinatie van 'kussenvormende rotsplanten en het lijnenspel van stenen' zoals deze saxifraga's in een schaal die de crevicestijl illustreren.
-
Dat exemplaar ziet er beeldig uit, Kris. Hoe oud is die juist? De mijne groeit wat platter tegen de grond, ik zal hem dezer dagen nog eens posten. Overigens een interessante topic die je hebt opgestart. Ik zelf kan vooral ook genieten van de combinatie van 'kussenvormende rotsplanten en het lijnenspel van stenen' zoals deze saxifraga's in een schaal die de crevicestijl illustreren.
Deze Pinus is in 1993 aangeplant in onze rotstuin Frankie en staat nog steeds op dezelfde plaats.Is dus nu aan zijn zeventiende levensjaar bezig in onze tuin.Ik zal hem eens opmeten zodat je een idee hebt..
2 jaar terug heb ik de onderste takken wat weggehaald zodat hij er wat meer bonsai-achtig en verweerd uitziet.
Inderdaad de kussens zijn ook mijn favorieten...
-
Dit is een heel boeiend topic - het is uiteraard nog maar een begin , maar ik hoop er veel van te leren .Het klopt dat ,als de hoofdbloei voorbij is , dat een rotstuin vaak niet zo opvallend en spectaculair meer is ( zeker mijn rotstuin ) - Ben benieuwd naar jullie info over dit onderwerp , zodat ik hier veel tips uit kan halen om in eigen tuin toe te passen
groetjes
Lily-Anne
-
Ik ben ook altijd op zoek naar "laatbloeiers" om ook in de hoogzomer nog wat bloei over te houden.
Sommige Delosperma's (cooperi - aberdenensis - enz...) zijn doorbloeiend en houden het vol tot het gaat vriezen.
Silene schafta is dan weer een betrouwbare en uitbundige augustus bloeier, terwijl Gentiana septemfida (ik heb een vrij korte vorm ervan) ook nu pas gaat bloeien.
Een doodgewone Gazania zorgt ook voor een kleuraccent tot het gaat vriezen en die vind ik best passen in een rotstuin.
Het helemaal terugsnoeien van een uitgebloeide plant onmiddellijk na de bloei resulteert ook soms in een tweede bloei : Geranium "Guisseppi" is er zo ééntje.
-
Dit zijn interessante ervaringen Luc ,ook voor mezelf omdat deze materie mij ook bezig houd !
Acantholimons bloeien ook nog wat later (sommigen zijn nog bezig)maar beantwoorden ook aan het profiel van interessante (blauwe)kussens die de rotstuin nog structuur ,kleur en cachet geven als ze niet bloeien.
-
Een boompje dat zeer traag groeit en er dus echt uitziet als een bonsai....
Een dwergvorm van onze inheemse linde nl. Tilia 'Komstja '.
-
Een aantal grijze planten hoeven voor mij niet te bloeien om er het ganse jaar door goed uit te zien.
Door hun mooie grijze kleur en in dit geval ook hun vormen zorgen ze het hele jaar door voor vorm en kleur zonder dat ze daar voor moeten bloeien.
Twee voorbeelden zijn oa Leucogenes leontopodium en Celmisia semicordata waarvan ik niet zeker weet of ik ze onze strenge winters doorkrijg?
-
Dit zijn interessante ervaringen Luc ,ook voor mezelf omdat deze materie mij ook bezig houd !
Acantholimons bloeien ook nog wat later (sommigen zijn nog bezig)maar beantwoorden ook aan het profiel van interessante (blauwe)kussens die de rotstuin nog structuur ,kleur en cachet geven als ze niet bloeien.
Een prachtig gezicht die stekelige bollen, Kris!
Deze stekelige Arenaria acantholimonoides mag ik eveneens graag zien. De bloei op zich stelt niet echt veel voor.
-
Eveneens bijzonder boeiend, ook na de bloei;
Draba sphaeroides en Phlox austromontana.
-
Een prachtig gezicht die stekelige bollen, Kris!
Deze stekelige Arenaria acantholimonoides mag ik eveneens graag zien. De bloei op zich stelt niet echt veel voor.
Helemaal akkoord Pim ,ziet er prachtig uit en inderdaad: het zou een Acantholimon kunnen zijn.
-
Eveneens bijzonder boeiend, ook na de bloei;
Draba sphaeroides en Phlox austromontana.
Schitterende rozetjes die Draba ! Mooie shots Pim 8)
-
Eveneens bijzonder boeiend, ook na de bloei;
Draba sphaeroides en Phlox austromontana.
Schitterende rozetjes die Draba ! Mooie shots Pim 8)
Bedankt voor je complimenten Kris,
Er valt nog meer dan genoeg te genieten zonder bloei.
Nog slechts enkele voorbeelden:
Dianthus lumnitzeri
Saxifraga marginata species
Saxifraga oppositifolia collected Cole de Puortalet 1
Saxifraga paniculata 'Labradorica'
-
Jawel Pim ,de Saxi's zijn meer dan alleen voorjaarsbloeiers.
Ik ga nog even verder met enkele grijsaards... Antennaria umbrinella moet je niet houden voor de bloemen,want die zijn niet spectaculair .De kleine grijze rozetjes echter boeien het hele jaar door.
Townsendia hookeri vind ik ook het hele jaar door de moeite met zijn fijne blauwgrijze loof en mooie symmetrische vorm.
Beide soorten komen uit de USA.
-
Nog een mooie Draba ,zeker als we hem van kortbij gaan bewonderen is Draba polytricha. Op de vindplaats in NO Turkije waren ze wel iets grijzer.
-
Sempervivums zijn misschien wel gemeengoed geworden en worden dan wel vaak als ordinaire of te gemakkelijke rotsplanten versleten maar de kleuren mogen er toch wel zijn.
Ook Ceterach officinarum ziet er altijd goed uit zonder te bloeien.Dit minivarentje kan tegen de zon en houd van kalk.
-
Nog een mooie Draba ,zeker als we hem van kortbij gaan bewonderen is Draba polytricha. Op de vindplaats in NO Turkije waren ze wel iets grijzer.
Draba polytricha is ook één van mijn favorieten, zowel in bloei als zonder bloemen is hij werkelijk een plaatje, vooral in een steen. Je had dan ook nog eens het geluk hem te zien in de vrije natuur? In wat voor condities groeien ze daar?
-
Draba polytricha is ook één van mijn favorieten, zowel in bloei als zonder bloemen is hij werkelijk een plaatje, vooral in een steen. Je had dan ook nog eens het geluk hem te zien in de vrije natuur? In wat voor condities groeien ze daar?
In net dezelfde omstandigheden Frankie ,bijna altijd in kalkrijke stenen .
Vaak op de hoogste en soms meest onbereikbare plaatsen.Bij gelegenheid krijg je nog wel foto's te zien.
-
Eveneens bijzonder boeiend, ook na de bloei;
Draba sphaeroides en Phlox austromontana.
Schitterende rozetjes die Draba ! Mooie shots Pim 8)
Bedankt voor je complimenten Kris,
Er valt nog meer dan genoeg te genieten zonder bloei.
Nog slechts enkele voorbeelden:
Dianthus lumnitzeri
Saxifraga marginata species
Saxifraga oppositifolia collected Cole de Puortalet 1
Saxifraga paniculata 'Labradorica'
Draba's en Saxifraga's behoren ook tot mijn favoriete kussenvormende rotsplanten, Pim. Er gaat waarschijnlijk geen dag voorbij dat ik ze eens bekijk. Het is zelfs een beetje een verslaving geworden.
-
Draba polytricha is ook één van mijn favorieten, zowel in bloei als zonder bloemen is hij werkelijk een plaatje, vooral in een steen. Je had dan ook nog eens het geluk hem te zien in de vrije natuur? In wat voor condities groeien ze daar?
In net dezelfde omstandigheden Frankie ,bijna altijd in kalkrijke stenen .
Vaak op de hoogste en soms meest onbereikbare plaatsen.Bij gelegenheid krijg je nog wel foto's te zien.
Ik zie er naar uit, Kris. :P
-
Sempervivums zijn misschien wel gemeengoed geworden en worden dan wel vaak als ordinaire of te gemakkelijke rotsplanten versleten maar de kleuren mogen er toch wel zijn.
Ook Ceterach officinarum ziet er altijd goed uit zonder te bloeien.Dit minivarentje kan tegen de zon en houd van kalk.
Het mag al eens gemakkelijk zijn, deze sempervivum kocht ik jaren geleden in een tuincentrum vanwege zijn mooie kleuren. (foto 1)
Ook deze jovibarba, hier met een Draba archibaldii als naaste buur, staat in de rotstuin om dezelfde reden. (foto 2)
-
Hier nog eens enkele saxjes in de spotligts. De rozettenvormende polletjes blijven me iedere dag opnieuw bekoren.
De botanische Saxifraga juniperifolia, uit de Kaukasus, Bulgarije en Turkije (foto 1) is niet altijd even rijk bloeiend maar zijn stekelige pol maakt veel goed.
Saxifraga 'Roklan' (foto 2) vormt een hard matje.
Saxifraga 'Arabella' (foto 3) maakt iets grotere rozetjes in een bekoorlijke blauwgroengrijze kleur, die tesamen een compact heuveltje vormen.
Saxifraga x anglica ‘Cranbourne’ (foto 4), is door de jaren heen een klassieker geworden in het opwindende saxifragawereldje, die in een tufsteen nog aantrekkelijker wordt.
-
Ziet er goed uit Frankie ! Saxen zijn dus wel echt planten voor de 4 jaargetijden ...
-
Niet alleen Saxjes hebben intrigerende polvormen. Deze Arenaria lithops is ook een hele aardige. (foto 1)
Ook androsaces hebben veelal mooie rozetten zoals Androsace himalaica (foto 2) en Androsace sarmentosa 'Watkinsii' (foto 3) die op den duur een grote mat vormt.
Dianthus microlepsis toonde ik dit voorjaar vol met bloemen zodat het kussen niet zichtbaar was, nu kun je het zilverblauwe polletje ook eens zien.(foto 4)
-
Een rozet van een Saxifraga longifolia (foto 1) kan iedereen ook wel waarderen, zeker? Ondertussen uitgegroeid tot een echte klassieker in de meeste rotstuinen.
Minder bekend, maar daarom niet minder mooi is Saxifraga paniculata minutissima (foto 2). Dit jaar heb ik eens een scheutje in een tufsteen geplaatst, met de bedoeling om nog een compacter polletje te verkrijgen.
Picea abies 'Little Gem' (foto 3) is één van de vele coniferen die het jaar rond voor een mooi silhouet zorgt in de rotstuin.
-
Niet alleen mooie polvormende planten houden de rotstuin boeiend, de lijnwerking van stenen in combinatie met de planten vindt ik ook al fraai. (foto 1 en 2).
En bezie de rotstuin eens vanuit een andere hoek, van bovenaf bijvoorbeeld. Dan krijg je nog een mooier overzicht van de planten die een opmerkelijk mozaïek vormen. (foto 3)
-
Hier nog eens enkele saxjes in de spotligts. De rozettenvormende polletjes blijven me iedere dag opnieuw bekoren.
De botanische Saxifraga juniperifolia, uit de Kaukasus, Bulgarije en Turkije (foto 1) is niet altijd even rijk bloeiend maar zijn stekelige pol maakt veel goed.
Saxifraga 'Roklan' (foto 2) vormt een hard matje.
Saxifraga 'Arabella' (foto 3) maakt iets grotere rozetjes in een bekoorlijke blauwgroengrijze kleur, die tesamen een compact heuveltje vormen.
Saxifraga x anglica ‘Cranbourne’ (foto 4), is door de jaren heen een klassieker geworden in het opwindende saxifragawereldje, die in een tufsteen nog aantrekkelijker wordt.
Prachtige exemplaren Frankie, mijn complimenten. 'Zo hoort het' !
Hier wat beelden uit de natuur.
Saxifraga squarrosa, Stijve Steenbreek, lokatie Dolemieten, San Martino di Castrozza.
-
Hier nog eens enkele saxjes in de spotligts. De rozettenvormende polletjes blijven me iedere dag opnieuw bekoren.
De botanische Saxifraga juniperifolia, uit de Kaukasus, Bulgarije en Turkije (foto 1) is niet altijd even rijk bloeiend maar zijn stekelige pol maakt veel goed.
Saxifraga 'Roklan' (foto 2) vormt een hard matje.
Saxifraga 'Arabella' (foto 3) maakt iets grotere rozetjes in een bekoorlijke blauwgroengrijze kleur, die tesamen een compact heuveltje vormen.
Saxifraga x anglica ‘Cranbourne’ (foto 4), is door de jaren heen een klassieker geworden in het opwindende saxifragawereldje, die in een tufsteen nog aantrekkelijker wordt.
Prachtige exemplaren Frankie, mijn complimenten. 'Zo hoort het' !
Hier wat beelden uit de natuur.
Saxifraga squarrosa, Stijve Steenbreek, lokatie Dolemieten, San Martino di Castrozza.
Magnifieke saxifraga daar in de Dolomieten. In het wild lijken ze altijd net ietsje mooier of is dit maar een gedacht?
-
Jaja mooi gerief Frankie en Pim.
Deze Acantholimon is al even uitgebloeid maar van ver lijkt het nog of hij volop bloeit.
-
Planten hoeven inderdaad niet te bloeien om de aandacht te trekken.
Deze inmiddels 12 tot 15 jaar oude Arenaria tetraquetra var granatensis heeft bijna een doormeter van 40 cm en vlijt zich netjes tussen en over de rotsen.
Deze kleine Daphne petrea "Persebee" vond ook de energie om nog eens te gaan bloeien en dit jonge plantje van Silene hookeri var. ingrammii produceert nu al zo'n 3 maanden telkens weer en opéénvolgend 1 bloempje.
-
Prachtige planten, Luc. Die arenaria is :o.
Die Silene is ook een hele mooie. In wat voor omstandigheden hou je die, Luc?
-
Die staat in de rotstuin op een zuidwaarts gerichte steile helling Frankie - normaal hoort hij in een alpiene kas thuis, maar ik wou het toch eens proberen buiten... :-\
-
Die staat in de rotstuin op een zuidwaarts gerichte steile helling Frankie - normaal hoort hij in een alpiene kas thuis, maar ik wou het toch eens proberen buiten... :-\
Ik heb hem nooit lang in leven gehouden buiten maar daar in het " Provencaalse" Harelbeke gaat het misschien wel lukken. ;) Trouwens gaan ze bij mij altijd in rust in de zomer en als ze dan water krijgen zijn ze om zeep......
-
We hebben al heel wat aardige saxjes gezien die het jaarrond een mooie aanblik geven. Dit nog jonge exemplaartje Saxifraga x boydii ‘Faldonside’, is het 'hardste bolletje' en tevens één van de meest compacte saxifragaatjes die ik heb.
-
We hebben al heel wat aardige saxjes gezien die het jaarrond een mooie aanblik geven. Dit nog jonge exemplaartje Saxifraga x boydii ‘Faldonside’, is het 'hardste bolletje' en tevens één van de meest compacte saxifragaatjes die ik heb.
Keiharde kussens zoals in de natuur Frankie ,daar doen we het voor.....
-
Degenia velebetica zagen we al meermaals als bloeiende plant, maar ook zonder bloemen is dit een mooie blikvanger. (foto 1)
Op een maanrots staat deze Douglasia vitaliana chionotricha. (foto 2) De plant vormt gestaag een grotere mat. Ik heb de indruk dat voor een goede bloei de plant in rijkere grond moet staan en regelmatig eens worden gescheurd en herplant worden.
Een sempervivum (foto 3), geprangd tussen twee rotsblokken vraagt ook om eens op de gevoelige plaat te worden vastgelegd.
-
We hebben al heel wat aardige saxjes gezien die het jaarrond een mooie aanblik geven. Dit nog jonge exemplaartje Saxifraga x boydii ‘Faldonside’, is het 'hardste bolletje' en tevens één van de meest compacte saxifragaatjes die ik heb.
Daar doe je het voor Frankie, prachtig!
-
Degenia velebetica zagen we al meermaals als bloeiende plant, maar ook zonder bloemen is dit een mooie blikvanger. (foto 1)
Op een maanrots staat deze Douglasia vitaliana chionotricha. (foto 2) De plant vormt gestaag een grotere mat. Ik heb de indruk dat voor een goede bloei de plant in rijkere grond moet staan en regelmatig eens worden gescheurd en herplant worden.
Een sempervivum (foto 3), geprangd tussen twee rotsblokken vraagt ook om eens op de gevoelige plaat te worden vastgelegd.
Ook zonder bloei, zeer de moeite waard. Erg fraai!! ;)
-
Planten hoeven inderdaad niet te bloeien om de aandacht te trekken.
Deze inmiddels 12 tot 15 jaar oude Arenaria tetraquetra var granatensis heeft bijna een doormeter van 40 cm en vlijt zich netjes tussen en over de rotsen.
Deze kleine Daphne petrea "Persebee" vond ook de energie om nog eens te gaan bloeien en dit jonge plantje van Silene hookeri var. ingrammii produceert nu al zo'n 3 maanden telkens weer en opéénvolgend 1 bloempje.
Die S.hookeri heb ik enkele jaren geleden ook eens geprobeerd, Luc. Wel aan de bloei gekregen, buiten dan, maar daarna was ie gauw wijlen. Prachtig plantje maar, niets voor buiten inderdaad. Althans bij mij.
Die Arenaria is een beautie. Wat een groene vingers heb je Luc!! Prachtig.
Die Daphne petrea "Persebee' zal ook wel aangenaam ruiken Luc? Fraai exemplaartje! :o
-
Dit haarmos (Polytrichumspecies) doet het goed in de schaduwtuin bij dit watervalletje.
-
Een saxifraga die zeer de moeite is ook zonder bloemen, is deze botanische Saxifraga stribrnyi. Bij droog weer (zoals gisteren in tegenstelling tot vandaag) zijn heel goed de kalkkorsten waar te nemen. Eén en ander heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat dit exemplaar in een tufsteen staat.
-
Een saxifraga die zeer de moeite is ook zonder bloemen, is deze botanische Saxifraga stribrnyi. Bij droog weer (zoals gisteren in tegenstelling tot vandaag) zijn heel goed de kalkkorsten waar te nemen. Eén en ander heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat dit exemplaar in een tufsteen staat.
Bijzonder fraai Frankie!! Die gedijt uitstekend zo te zien. Dat belooft wat in 2011.
-
Ik wed dat Frankie ons een foto laat zien als hij in bloei staat !!
-
Mooie sax, Frankie.
Dat mosje is ook wel leuk om te zien.
-
Jawel heren, binnen hier en een viertal maanden staat hij erop, samen met zijn familieleden.
-
Bukiniczia cabulica.
Zomer en winter mooi in de rotstuin :) behalve als hij gaat bloeien, want daarna gaat hij namelijk dood.
Wat gevoelig voor vocht, daarom staan ze bij mij hoog, droog en zonnig (niet vandaag) en verticaal.
Gerrit.
-
Prachtig ding, Gerrit, die moet ik zeker ook nog eens proberen.
-
Bukiniczia cabulica.
Zomer en winter mooi in de rotstuin :) behalve als hij gaat bloeien, want daarna gaat hij namelijk dood.
Wat gevoelig voor vocht, daarom staan ze bij mij hoog, droog en zonnig (niet vandaag) en verticaal.
Gerrit.
Heb ik altijd een uitstekende rotsplant gevonden Gerrit. Dit is een schitterende bladplant ,ben het helemaal met je eens dat hij er jaarrond goed uitziet.
Hij doet het ook goed in tufsteen.En dat is dus eentje waarvan je hoopt dat hij niet bloeit...Soms willen ze slecht bloeien en smeken we voor bloei en deze keer dan weer liefst niet!
-
3 tot 4 jaar doet hij erover om tot bloei te komen, als je de bloeiwijze lang genoeg laat staan valt er wel wat zaad op de grond en kiemt dan na een paar weken (ik heb al wat moeten wieden) en als je wilt zaaien zoek dan niet teveel naar zaden(bijna niet te vinden) maar zaai wat van het droge spul van de bloeiwijze. Van het vroege voorjaar tot in de herfst het maakt niet uit. Het lukt ook bij beginner Bert.
p.s. Op de foto zie je een plant die volgend jaar gaat bloeien, het begin van de bloemstengels is al te zien.
-
Beste allemaal
Het is me inderdaad goed gelukt zowel het zelf zaaien als met zaden die op de gond vallen.
Heb op de grond enkele opkomende buckiniczia's staan zowel in de trog waar hij staat als in de trog ernaast.
enkele ok in de tuin staan.
veel plezier iedereen hier
groetjes bert
-
buckiniczia wegwieden :o :o ! zonde om weg te gooien - prachtig voor de tombola ! - die wil ik wel eens winnen ! Nog nooit gezien - lijkt me heel mooi !
Ik heb het grootste deel van mijn leven al groene vingers , maar over ongewone rotsplanten heb ik nog heel veel te leren !
groetjes
Lily-Anne
-
Leuke plant, Gerrit. Had ik nog nooit van gehoord.
-
Wellicht komen ze op de zadenlijst van de N.R.V. ik heb zaden daarheen gestuurd, ik heb ook nog wat plantjes over die ik mee kan brengen in het voorjaar als er een interessante lezing is ;D
-
Hallo Gerrit,
Voor mij mag je gerust een buckiniczia plantje meebrengen naar de voorjaarsvergadering !
groetjes
Lily-Anne
-
Wim
misschien bekend onder de oude naam Dictyolimon macrorhabdus en lid van de Plumbaginaceae, doorsnede rozet zo'n 13 cm de bloemstengel is een tot 50 cm hoge houtige tak met zijscheuten. De bloemen zijn onbeduidend, na de bloei sterft de plant langzaam af.
Op de eerste foto de bloeiwijze op 31-5.
Tweede foto spontane zaailingen op 19-9. (ter vergelijking de gebroken stoeptegel is 4 cm dik).
Lily-Anne
Als alles goed gaat zal dat geen probleem zijn.
Gerrit.
-
Gerrit,
die oude naam zegt me ook niets. Maar het is altijd leuk om nieuwe planten te leren kennen. Bedankt voor de vakkundige uitleg. Net daarvoor is een forum als dit perfect.
-
doorsnede rozet zo'n 13 cm de bloemstengel is een tot 50 cm hoge houtige tak met zijscheuten. De bloemen zijn onbeduidend, na de bloei sterft de plant langzaam af.
Op de eerste foto de bloeiwijze op 31-5.
Tweede foto spontane zaailingen op 19-9. (ter vergelijking de gebroken stoeptegel is 4 cm dik).
@ Gerrit, die zaailingen lijken (nog) niet erg op hun moeder. Die zou ik mogelijk ook als "onkruid" wieden 8) ;D.
-
doorsnede rozet zo'n 13 cm de bloemstengel is een tot 50 cm hoge houtige tak met zijscheuten. De bloemen zijn onbeduidend, na de bloei sterft de plant langzaam af.
Op de eerste foto de bloeiwijze op 31-5.
Tweede foto spontane zaailingen op 19-9. (ter vergelijking de gebroken stoeptegel is 4 cm dik).
@ Gerrit, die zaailingen lijken (nog) niet erg op hun moeder. Die zou ik mogelijk ook als "onkruid" wieden 8) ;D.
Als er een baby geboren wordt lijkt hij ook niet op zijn moeder ;D, al zeggen de deskundigen (ooms :-*, tantes :-*, opa's :-* en oma's :-*) van wel.
Ik vind ze altijd het meest op een baby lijken. Met planten is het gaat het dikwijls ook zo. toe ik een paar jaar geleden nog in treurnis was bij het verlies van mijn enige plant :'( (en geen zaden kon vinden in de bloemresten) vond ik een zaailing, ik herkende hem niet als B. cabulica maar zo'n soort 'onkruid' :-\ had ik ook nog nooit gezien dus plantje laten staan en even afwachten. 8) 8) Wat ik wil zeggen is dat het goed is om te weten hoe een zaailing van een bepaalde soort er uitziet.
-
dus plantje laten staan en even afwachten. 8) 8) Wat ik wil zeggen is dat het goed is om te weten hoe een zaailing van een bepaalde soort er uitziet.
Dat is de reden dat ik niet graag het wieden overlaat aan anderen Gerrit. Want hoe ik ook tegen die klus opzie , ik wil zelf gezien hebben wat eruit wordt gehaald.
Mijn vrouw weet dit al ,als ze helpt bij het wieden komt ze regelmatig om expertise ....
En ook bij rotsplanten hebben we vaak te doen met een juveniele vorm die niet echt de volwassen toestand van een plant benadert.
-
Beste iedereen hier
Ik ga helemaal met Kris mee.
Zelf ga ik nu ook steeds meer de zaailingen herkennen als plant en niet als onkruid.
Maar bij onkruid is het wel wat de ene mooi vind vind de andere helemaal niks en haald dit eruit.
Ik doe meestal het laatste.
Toen ik voor het eerst de zaailingen van de Buckiniczia zag wist ik ook niet hoe ze eruit zagen na navraag gedaan te hebben bij me schoonvader waren het inderdaad de bewuste zaailingen die nu mooi groeien.
en hoop volgend jaar iets moois te hebben.
ik heb hier een foto van afgelopen voorjaar waar de buckiniczia in volle groei is.
in bloei is hij natuurlijk vele malen mooier
Bert
-
Toepasselijk vandaag, een plantje dat niet van zon en ook wel van vocht houdt.
Arenaria balearica staat er nog steeds mooi fris bij.
Ik zag hem net staan toen ik een paar minuten buiten buiten was om een nat pak te halen.
breidt zich langzaam uit over de tufsteen
-
Leuk, zo'n groen tapijtje, Gerrit. Doet me wat denken aan Soleirolia soleirolii.
-
Alhoewel helemaal niets bijzonders, toch een plant die vanaf nu een opvallend accent is: Arum italicum. Deze exemplaren zijn vanzelf in mijn tuin gekomen. Blijkbaar is het een plant die gemakkelijk verwilderd want je ziet ze ook al hier en daar in de bossen en langs haagkanten.
-
Zou het niet boeiend zijn , om een topic te starten met foto's van jonge zaailingen ? Op die manier zouden de mensen die een plant voor het eerst hebben ,de zaailingen kunnen herkennen en niet weg wieden ! Zo zouden we heel wat materiaal kunnen bekomen, om aan de tombola te schenken !!!
Ik ben wel van het idee ,als ik een nieuwe zaailing zie, die ik niet ken ,dat ik die nog even laat staan, tot ik zeker ben dat het onkruid is
groetjes
Lily-Anne
-
Leuk, zo'n groen tapijtje, Gerrit. Doet me wat denken aan Soleirolia soleirolii.
Klopt helemaal Wim, Soleirolia soleirolii heeft hier ooit in huis gestaan (geen succes) ik kende de latijnse naam niet dus even gegoogled. Zolang het over het blad gaat lijken ze sterk op elkaar maar bloemen en winterhardheid zijn een ander verhaal. niet moeilijk waar mijn voorkeur naar uitgaat.
Gerrit.
-
Hoi lily Anne
Ik den dat het wel een goed iedee is .
het is voor beginners zoals ik altijd goed om te zien hoe een zaailing er aan het begin uitziet.
Nu begin ik daar al wat meer op te letten begin nu ook wat zaailingen te herkennen. kijk vaak voor ik het weghaal hoe het er uitziet en of het niet een zaailing is.
Dus ik zeg doen.
kijk er met plezier naar uit
Heb zelf even geen foto's van zaailingen maar wie weet ;D :P
bert
-
Alhoewel helemaal niets bijzonders, toch een plant die vanaf nu een opvallend accent is: Arum italicum. Deze exemplaren zijn vanzelf in mijn tuin gekomen. Blijkbaar is het een plant die gemakkelijk verwilderd want je ziet ze ook al hier en daar in de bossen en langs haagkanten.
Als ik het goed heb Frankie zijn deze planten wintergroen en niet zomergroen, bloemen in het voorjaar en een kolf met bessen in de zomer?
Misschien bij U zaden gedropt door onze merels of ander gevogelte.
Gerrit.
-
Hoi Hoi Allemaal
Heb even gekeken naar de soleirolia soleirolii op internet is wel een mooi plantje.
Maar vond de nederlandse naam ook wel goed Slaapkamergeluk ofwel 'baard van mozes' genoemd
Bert
-
Zou het niet boeiend zijn , om een topic te starten met foto's van jonge zaailingen ? Op die manier zouden de mensen die een plant voor het eerst hebben ,de zaailingen kunnen herkennen en niet weg wieden ! Zo zouden we heel wat materiaal kunnen bekomen, om aan de tombola te schenken !!!
Ik ben wel van het idee ,als ik een nieuwe zaailing zie, die ik niet ken ,dat ik die nog even laat staan, tot ik zeker ben dat het onkruid is
groetjes
Lily-Anne
Best wel een goed idee, Ikzelf ben een liefhebber van zaaien en alles wat daarmee te maken heeft MAAR als het gaat om zaailingen te herkennen in je eigen tuin is het belangrijk om te weten welke plant heeft gebloeid, welke plant heeft zaad gezet, wat voor zoort zaden b.v. met een pluis waaien weg of Geranium springt weg enz. ofwel waar kan je de zaailingen tegenkomen? Soms vlakbij en soms vele meters weg. Let ook op hoe het onkruid eruit ziet zodat je zeker bent van wat weg te wieden.
Gerrit.
-
Leuk, zo'n groen tapijtje, Gerrit. Doet me wat denken aan Soleirolia soleirolii.
Klopt helemaal Wim, Soleirolia soleirolii heeft hier ooit in huis gestaan (geen succes) ik kende de latijnse naam niet dus even gegoogled. Zolang het over het blad gaat lijken ze sterk op elkaar maar bloemen en winterhardheid zijn een ander verhaal. niet moeilijk waar mijn voorkeur naar uitgaat.
Gerrit.
Gerrit, hoe bloeit jouw Arenaria? Soleirolia soleirolii bloeit met bijna onzichtbare bloemetjes en in tegenstelling tot wat de meeste mensen denken is deze soort winterhard en nogal woekerend in België. Hierbij een foto van een stukje in mijn tuin.
-
Ik had deze foto's gisteren al willen posten maar ik zat met een onwillige externe harddisk >:( dit is nu opgelost.
Foto's zijn van half mei, formaat van de bloemen kan ik zo niet zeggen maar de bladeren van de plant zijn ongeveer 1,5 mm breed. Als ik de foto's vergelijk met de tuin zal ik na de bloei toch maar eens gaan snoeien.
Gerrit.
-
Toch heel mooi hoe hij zich tussen die rotsen in vleit Gerrit ! Een echte rotsplant.
-
Zoals Luc zegt, een heel mooi plantje, Gerrit. Moet ik ook eens naar op zoek.
-
Nog even over de winterhardheid van A. balearica. ik heb nog even nagezocht in Rotsplanten van Wiert Nieuman, deze schrijft dat er dikwijls na de winter niet veel van over blijft maar in het voorjaar hersteld hij zich. hiervan heb ik afgelopen winter niets gemerkt. Ik had 2 planten staan en na de winter is er een spontaan bijgekomen. En deze winter was toch streng genoeg dacht ik.
-
Alhoewel helemaal niets bijzonders, toch een plant die vanaf nu een opvallend accent is: Arum italicum. Deze exemplaren zijn vanzelf in mijn tuin gekomen. Blijkbaar is het een plant die gemakkelijk verwilderd want je ziet ze ook al hier en daar in de bossen en langs haagkanten.
Als ik het goed heb Frankie zijn deze planten wintergroen en niet zomergroen, bloemen in het voorjaar en een kolf met bessen in de zomer?
Misschien bij U zaden gedropt door onze merels of ander gevogelte.
Gerrit.
Inderdaad Gerrit, de bladeren verschijnen in het najaar en in de loop van het voorjaar zijn ze alweer weg. De bloemkolf stelt niet veel voor, de bessen daarentegen zijn opvallender evenals het blad nu.
-
Ik had deze foto's gisteren al willen posten maar ik zat met een onwillige externe harddisk >:( dit is nu opgelost.
Foto's zijn van half mei, formaat van de bloemen kan ik zo niet zeggen maar de bladeren van de plant zijn ongeveer 1,5 mm breed. Als ik de foto's vergelijk met de tuin zal ik na de bloei toch maar eens gaan snoeien.
Gerrit.
Ziet er erg fraai uit Gerrit.
-
Nog even over de winterhardheid van A. balearica. ik heb nog even nagezocht in Rotsplanten van Wiert Nieuman, deze schrijft dat er dikwijls na de winter niet veel van over blijft maar in het voorjaar hersteld hij zich. hiervan heb ik afgelopen winter niets gemerkt. Ik had 2 planten staan en na de winter is er een spontaan bijgekomen. En deze winter was toch streng genoeg dacht ik.
Ik heb wel altijd moeite met dit plantje Gerrit. Meestal verdwijnt ie bij mij, inderdaad in de herfst of 's winters en dan komt ie het jaar daarna weer gedeeltelijk terug, als ik geluk heb. Wat zijn de groeicondities bij jou?
Ik heb 'm in de schaduw staan op neutrale doorlatende grond. Wel met enige concurrentie van andere soortjes.
-
Het stukje rotstuin op de foto heb ik vorig jaar aangelegd en in de nazomer aangeplant. de Arenaria kwam uit een potje van 7x7 cm staat in de schaduw met in de zomer een paar uren ochtendzon, neutrale humeuze zandgrond vermengd met split. Geplant tussen tufsteen en ondertussen over, op en in de tufsteen groeiend. De twee andere planten in de halfschaduw langs een pad in dezelfde grond maar zonder split deze groeien minder hard en staan er al een jaar langer. ook heb ik er al een keertje opgestaan met mijn grote voeten ;D daar moest hij weer een tijdje van herstellen. maar last van de winter, nee nog niet. Dit jaar is er ook zaad gevormd waarvan een deel op de grond gevallen is. Ben benieuwt.
-
Het stukje rotstuin op de foto heb ik vorig jaar aangelegd en in de nazomer aangeplant. de Arenaria kwam uit een potje van 7x7 cm staat in de schaduw met in de zomer een paar uren ochtendzon, neutrale humeuze zandgrond vermengd met split. Geplant tussen tufsteen en ondertussen over, op en in de tufsteen groeiend. De twee andere planten in de halfschaduw langs een pad in dezelfde grond maar zonder split deze groeien minder hard en staan er al een jaar langer. ook heb ik er al een keertje opgestaan met mijn grote voeten ;D daar moest hij weer een tijdje van herstellen. maar last van de winter, nee nog niet. Dit jaar is er ook zaad gevormd waarvan een deel op de grond gevallen is. Ben benieuwt.
Bedankt voor je toelichting Gerrit.
-
Twee gasten die er nu nog kleur inhouden plus ook nog zorgen voor wat structuur...
Saxifraga cotyledon (- erg leuke vorm !)
Saxifraga longifolia
-
Tijdens de bloei zijn Pulsatilla's opvallende planten, maar ook nadien wanneer de zaadpruiken verschijnen zijn het nog blikvangers in de rotstuin.
-
Dryas na de bloei fascineren ook altijd
Dryas x suendermannii
-
Dryas na de bloei fascineren ook altijd
Dryas x suendermannii
Helemaal akkoord met je Luit. De " pluizen" zijn best attraktief !
-
Tijd om deze topic weer wat nieuw leven in te blazen. Sanguinaria canadensis flore pleno trekt ook na zijn eerdere bloei de aandacht met zijn decoratief blad !
-
Momenteel is er weinig kleur te bekennen in de rotstuin, groenblijvende planten zoals deze Erinacea anthyllis hebben nu zeker een meerwaarde.
-
Dat is zeker een blikvanger nu en als hij in bloei staat ook.
Is deze makkelijk te vermeerderen.
Of makkelijk aan te komen?
-
Dat is zeker een blikvanger nu en als hij in bloei staat ook.
Is deze makkelijk te vermeerderen.
Of makkelijk aan te komen?
Hij is heel moeilijk te vermeerderen, Bert. Deze heester kan je niet delen, ik heb er ook nog nooit zaad van gehad, dus de enige optie is stek nemen. Ieder jaar probeer ik dat, maar het is me nog nooit gelukt. Je ziet hem bijgevolg dan ook weinig in de aanbieding. Spijtig, want het is echt wel een knappe plant.
-
dan word het maar genieten via dit prachtige forum van deze heester
-
De grootste bloei is weer stilaan achter de rug en we gaan weer op zoek naar de andere kwaliteiten die sommige van onze plantjes ook gelukkig nog hebben .Speciale vormen of bladkleuren ....bijv. zoals enkele bonte vormen ....
Een bonte Haquetia of een klein en bont zeggesoortje zijn enkele voorbeeldjes....
-
Er zijn nog meer kleurtjes die het bont kunnen maken ...Rood werkt ook altijd .
De rode Imperata houd de wacht in mijn cyclamenbed .
Een dwergesdoorn (Acer ' Wilson's Pink Dwarf ' )doet het hier goed bij de vijverrrand maar is dank zij zijn compacte groeiwijze ook in de rotstuin goed toe te passen.
En deze Shortia is natuurlijk op zijn best in het peatbed .
-
Je kan ook kiezen voor een tapijtje ...... ;D
-
Besjes doen het ook altijd zoals bij deze Gaultheria in het peatbed ..........
-
Enkele bijzondere grijsaards ....eentje uit Marokko en eentje uit Amerika .
Teucrium musimonum
Een Antennaria uit de USA waarvan me nu even de tweede naam ontsnapt ... edit : Het is A. umbrinella
-
Grijs kan heel mooi zijn. ;)
-
Die zijn bij jou in goede handen zie ik kris ((14
-
Enkele bijzondere grijsaards ....eentje uit Marokko en eentje uit Amerika .
Teucrium musimonum
Een Antennaria uit de USA waarvan me nu even de tweede naam ontsnapt ... edit : Het is A. umbrinella
Kris, als je volgende maand in Utrecht bent, moet je eens naar de Kanaalstraat...........daar zijn heel,veel grijsjes uit Marokko......... :P :P :P
-
Enkele bijzondere grijsaards ....eentje uit Marokko en eentje uit Amerika .
Teucrium musimonum
Een Antennaria uit de USA waarvan me nu even de tweede naam ontsnapt ... edit : Het is A. umbrinella
Mooi hoor.
-
Grijs kan heel mooi zijn. ;)
Dat zie ik elke morgen in de spiegel..............
-
Grijs kan zeker heel mooi zijn, Jan ! Helemaal mee eens ! -7(
Deze zilvergrijze jongens maken de zomertuin ook altijd interessant :
1) Saxifraga longifolia
2) Saxifraga x 'Tumbling Waters' - op tufsteen.
-
We zijn weer aanbeland in die periode dat de hoofdbloei achter de rug is. De vele groenblijvende planten vormen daarbij de basis voor een rotstuin die toch nog interessant is.
Zo staan deze rozetten van Buckinizia cabulica te roepen om gefotografeerd te worden. (foto 1 en 2)
Ook de fraaie rozetten van S. longifolia doen zich nu gelden. (foto 3 en 4)
-
De diverse mat en polvormende rotsplanten blijven eveneens de moeite.
Een Vitaliana (foto 1), een Arenaria tetraquetra (foto 2) en deze dinges (foto 3) waarvan de naam me nu ontsnapt zijn daar voorbeelden van.
-
Deze Pinus mugo blijft ook een blikvanger in de rotstuin net zoals zovele andere groenblijvende coniferen.
-
De rotstuin blijft eigenlijk het hele jaar door interessant door de stenen en groenblijvende planten die een contrasterende lappendeken vormen.
-
Die 'dingens' is dat een 'Minuartia' Frankie?
Lijkt er wel op heb net zo'n ding gaat ook zo mooi door de tuin en ook het label kwijt -1(
En dit is eigenlijk een heel mooi Topic,want hier is de tuin achter ook heel mooi het hele jaar door,vanwege
al die groenblijvende alpinen en conifeertjes en.......natuurlijk door al die duizenden Saxifraga's!...haha
misschien heb ik wel de 'Groenste' tuin van iedereen....en dat zonder gazon! :P
-
De rotstuin blijft eigenlijk het hele jaar door interessant door de stenen en groenblijvende planten die een contrasterende lappendeken vormen.
Erg mooi.
-
Grijsaards en silvers ....neen we hebben het niet over ons zelf ....roepen steeds een bepaalde sfeer op in de rotstuin . Eentje van zon en warmte ....
Hier 2 vormen van Convolvulus compactus. De eerste extreem compact met smalle blaadjes en super laag . De tweede iets grover maar nog steeds compacter dan wat ik soms ook zie onder die naam ....
-
Enkele silvers uit Nieuw Zeeland die zich allen in de peatgarden bevinden :
1 - Leucogenes tarahaoa
2 - Celmisia semicordata
3 - Celmisia hectori
4- Celmisia sessiliflora
-
Ook Androsace hirtella is nog interessant zonder bloemen ....
-
Grijsaards en silvers ....neen we hebben het niet over ons zelf ....roepen steeds een bepaalde sfeer op in de rotstuin . Eentje van zon en warmte ....
Hier 2 vormen van Convolvulus compactus. De eerste extreem compact met smalle blaadjes en super laag . De tweede iets grover maar nog steeds compacter dan wat ik soms ook zie onder die naam ....
Een topic dat verdient om nog eens gereanimeerd te worden Kris ! ((14
Twee aantrekkelijke tapijtjes zijn dat ! Bloeien ze ook goed ??
Enkele silvers uit Nieuw Zeeland die zich allen in de peatgarden bevinden :
1 - Leucogenes tarahaoa
2 - Celmisia semicordata
3 - Celmisia hectori
4- Celmisia sessiliflora
De Celmisia's vormen altijd een uitdaging Kris. Hier, in mijn beschaduwd peatbed wil het helaas niet lukken. --13