Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Planten => Rotsplanten => Topic gestart door: Frankie Wulleman op 23 februari 2010, 19:46:27
-
Als er nog niet zoveel bloeit op het moment in de tuin kunnen we nog altijd eens kijken naar eventuele bloemen van verleden jaar. Dit is wel geen rotsplant, maar een gewone inheemse 'wilde' plant, de kaardebol (Dipsacus silvestris). Deze tweejarige plant wordt manshoog en bloeit in de zomermaanden. De stekelige uitgebloeide bloemstengels blijven de hele winter overeind tot ver in het voorjaar. De zaaddozen zouden zeer geliefd zijn bij distelvinken, maar daar heb ik zelf nog niets van gemerkt. Verder zaait de plant zich gemakkelijk uit. Elk jaar laat ik er wel een paar staan vanwege het markante silhouet.
-
Geen slecht idee om de laatste wintermaand met wat moois van voirg jaar op te fleuren Frankie.
Dit vond ik één van de blikvangers in mijn rotstuin vorig jaar :
Phlox mesoleuca 'Mary Maslin'
Een Mexicaanse phlox die 3-4 maand aan één stuk door bloeide. Ik gaf hem deze winter een glasplaatje en wat vorstbescherming en voorlopig ziet ie er nog goed uit : fingers crossed ! ;D
-
Wat betreft kleur alleszins onklopbaar Luc.Van een eye-catcher gesproken. :o
Wordt hij wat hoger?
Ik heb Phlox nana -die ik ook heel dankbaar vind -maar die wordt aan het eind van het seizoen toch wat hoger waarbij de scheuten op den duur omvallen ...
-
Op de eerste foto kun je't een beetje zien Kris - van de grond tot de top is ie zo'n 40 cm - maar hij gaat netjes liggen, terwijl de bloemen opgericht blijven. Aan 't eind van het seizoen maakte hij wat grondscheuten, ik ga er van uit (als ie de winter tenminste overleeft...) dat hij volgend jaar nog wat meer gaat struiken. Ik kijk er al naar uit !
-
Luc, ik ging van de veronderstelling uit dat deze Phlox buiten niet te houden was. Ik heb hem besteld bij Aberconwy.
-
Voor alle duidelijkheid, mensen, de foto van de kaardebolbloem is vandaag genomen, op 23 februari 2010, dus. De uitgebloeide bloemen blijven de hele winter intact.
-
Dit is de Calandrinia umbellata waarover ik het had (zie Patagonië). Een plaatsje in de volle zon op een goed gedraineerde bodem weet hij best te waarderen. En hij bloeit midden in de zomer, als dat geen meevaller is.
-
Luc, ik ging van de veronderstelling uit dat deze Phlox buiten niet te houden was. Ik heb hem besteld bij Aberconwy.
Die van mij komt daar ook vandaan Jef, ik denk dat Aberconwy de enige is die 'em aanbiedt. Zoals ik schreef heb ik hem goed beschermd deze winter zowel tegen vorst als overdreven vocht. Ik heb de oude hoofscheut ook teruggesnoeid en reken voor dit seizoen op de nieuwe grondscheuten.
Voorlopig houdt hij zich kranig... ik ben optimist...
Frankie,
Hoe hoog bloeit die Calandrinia ? Hele mooie, felle kleur ook !
-
Hij wordt zo'n 8 cm hoog en ongeveer 12 cm breed, Luc. En ja met die fluopaarsroze kleur is het een echte eyecather.
-
Frankie, ik heb een Calandrinia die hier fel op gelijkt, gewoon onder de naam Calandrinia sp., van zaad verzameld door Alan Bradshaw (Alplains) ergens in/op Volcan Antuco ( Chili ).
Deze zaait zich gewoon uit in de tuin.
-
Dit is de Calandrinia umbellata waarover ik het had (zie Patagonië). Een plaatsje in de volle zon op een goed gedraineerde bodem weet hij best te waarderen. En hij bloeit midden in de zomer, als dat geen meevaller is.
Ongetwijfeld mooie plant Frankie en de bloeiperiode (midden in de zomer ...)is een onmiskenbaar voordeel!
We komen in onze rotstuin altijd planten te kort die later op het jaar bloeien.
-
Ja, dat is zo Kris, echter de laatste paar jaar ga ik steeds meer op zoek naar geschikte zomerbloeiende rotstuinplanten, en mits enig zoekwerk vind je soms wel eens wat.
-
Dit is er nog ééntje van verleden jaar, Draba longisiliqua, één van de mooiste draba's uit dit leuke geslacht. Het is echter wel één van de moeilijkste voor buitenteelt, een kas is beter geschikt, hij verdraagt namelijk weinig tot geen water over zich heen. Mijn exemplaar heeft ondanks m'n goede zorgen het loodje gelegd. Uit zaad zal ik hem opnieuw proberen op te kweken.
-
Dit is er nog ééntje van verleden jaar, Draba longisiliqua, één van de mooiste draba's uit dit leuke geslacht. Het is echter wel één van de moeilijkste voor buitenteelt, een kas is beter geschikt, hij verdraagt namelijk weinig tot geen water over zich heen. Mijn exemplaar heeft ondanks m'n goede zorgen het loodje gelegd. Uit zaad zal ik hem opnieuw proberen op te kweken.
Alweer mooi "gerief " Frankie ,zulke planten daar doen we het voor!
Prachtig...,maar dat zijn gewoonlijk ook de moeilijke .Succes met de zaaisessie van deze grandcru classé van de draba's.
-
Van Draba longilisiqua heb ik een plant die een doormeter heeft van minstens 20 cm en nog nooit gebloeid. >:( Sinds vorig jaar heb ik een andere kloon. Hopelijk bloeit die wel.
-
In de alpiene kas van Utrecht staat er een Draba Longisiliqua met een diameter van wel dertig cm, verleden voorjaar stonden er wel een paar honderd bloemen op. Staat jouw plant buiten of binnen, Jef?
Voorts heb ik ondervonden dat deze plant heel moeilijk te stekken is.
-
Verleden jaar zo rond deze tijd stond er ook al vanalles in bloei. Daar wij met een eerstecommunicant zaten maakten wij daar gretig gebruik van om wat foto's te nemen. Deze zijn gemaakt op het provinciaal domein "Bulskampveld" te Wingene/Beernem, onder de Westvlamingen vast en zeker bekend. Toen stonden de bosanemoontjes, speenkruid en narcissen in volle bloei.
-
En ook de Bluebells begonnen al op te komen.
-
Met enige heimwee kijk ik terug naar deze foto's van verleden jaar. Toen bloeide deze Gentiana aucalis 'Rannoch' volop in deze periode. Dit jaar staat er op die plant amper één bloem. Misschien moet ik sommige planten toch maar eens een beetje gaan bemesten en er niet vanuitgaan dat alle rotsplanten hongerlijders zijn.