Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Algemeen => Reizen, uitstappen en reisverhalen => Topic gestart door: Frankie Wulleman op 21 december 2017, 20:58:37
-
In het gebied van de hoge bergpassen, waar jaarlijks duizenden wielerliefhebbers naar toe trekken, ging ik op zoek naar de flora van die regio. Een hoekje van de Alpen waar ik nog niet eerder was geweest. Na deze trip vroeg ik me ettelijke keren af, waarom ik dat nog niet eerder had gedaan.
[attachimg=1]
-
Ik meen de Col du Lautaret te herkennen met het begin van de beklimming van de Galibier
-
Ik heb zeker goede herinneringen aan deze streek , Frankie . Misschien ook wel omdat ik wielerliefhebber ben maar de flora die ik er zag kan ook wel tellen . Ik ben heel benieuwd naar jullie avonturen ...... 3)) 6))
-
Is dit een quizvraag ? Ben geen wielerfanaat en heb geen dus geen idee waar dit kan zijn, maar je maakt het zo wel extra spannend!
Ben benieuwd naar je ontdekkingen en zal dit topic zeker volgen!
-
Toch niet óók met de fiets hè Frankie :o hoewel met jouw benen.....
-
Ik meen de Col du Lautaret te herkennen met het begin van de beklimming van de Galibier
Goed gezien, Gerrit!
-
Is dit een quizvraag ? Ben geen wielerfanaat en heb geen dus geen idee waar dit kan zijn, maar je maakt het zo wel extra spannend!
Ben benieuwd naar je ontdekkingen en zal dit topic zeker volgen!
Het hart van de Franse alpen, Lily-Anne. We verbleven een weekje op een boogscheut van de Galibier, de Tourklassieker bij uitstek!
-
Toch niet óók met de fiets hè Frankie :o hoewel met jouw benen.....
Neen Jos, niet met de fiets! Zo sportief ben ik niet.
-
Ik heb zeker goede herinneringen aan deze streek , Frankie . Misschien ook wel omdat ik wielerliefhebber ben maar de flora die ik er zag kan ook wel tellen . Ik ben heel benieuwd naar jullie avonturen ...... 3)) 6))
Dit is een prachtig hoekje van de alpen, Danny. Ik heb er een goede tijd beleefd, met heel wat leuke herinneringen.
-
Het hart van de Franse alpen, Lily-Anne. We verbleven een weekje op een boogscheut van de Galibier, de Tourklassieker bij uitstek!
Dat moet dan wel het ski dorp Valloire zijn. Beroemd om zijn tour-doorkomsten.
-
Reeds heel vroeg in de ochtend komen we na een nachtelijke autorit aan in de Franse alpen.
Onze eerste stop is de bekende Alpe - d'Huez. Sorry, maar daar is niks te zien, behalve een kolonie hotels, wielerfanaten en mountainbikers. De bekende col mag dan favoriet zijn bij de wielerliefhebbers, botanisch is er niets te zien en ook de omgeving doet me niks. Een afknapper.
We rijden verder en belanden op de al even bekende col du Lautaret.
Ook hier is de vegetatie aan de povere kant, en ik zie al snel waarom. In het eerste ochtendgloren betreedt een immense kudde schapen de malse weiden op col du Lautaret.
-
Het hart van de Franse alpen, Lily-Anne. We verbleven een weekje op een boogscheut van de Galibier, de Tourklassieker bij uitstek!
Dat moet dan wel het ski dorp Valloire zijn. Beroemd om zijn tour-doorkomsten.
Nee Gerrit, aan de andere kant, we zaten in Monetier-les-bains, bij Briancon.
-
Weinig of geen planten te zien, vanwege de alles opvretende schapen.
-
Reeds heel vroeg in de ochtend komen we na een nachtelijke autorit aan in de Franse alpen.
Onze eerste stop is de bekende Alpe - d'Huez. Sorry, maar daar is niks te zien, behalve een kolonie hotels, wielerfanaten en mountainbikers. De bekende col mag dan favoriet zijn bij de wielerliefhebbers, botanisch is er niets te zien en ook de omgeving doet me niks. Een afknapper.
Zo zijn er wel meer van die artificiële (lelijke!!!!!) ski-dorpen en -stadjes in de Franse Alpen, Frankie. Omgeving (die wordt toch overhoop gebouwd) esthetiek en flora zijn totaal onbelangrijk.
Maar er zijn er gelukkig ook andere ... -2( ik ben wel zeker dat je die zal gevonden hebben! Ik volg mee in je wiel! ((14
-
Inderdaad Luc, veel Franse stadjes en dorpjes zien er niet zo liefelijk uit als bijvoorbeeld de zwitsere.
Maar gelukkig zijn er wel voldoende mooie plekjes, zoals op de col du Lautaret.
-
Idyllischer kan niet dacht ik?
-
Maar soms is het ook maar een foto. De dingen zijn niet altijd zoals ze lijken te zijn.
Ik had van de schapen en de omgeving al een pak foto's genomen, toen de herder die op de foto's te zien is, er plots genoeg van had. Een tirade in het Frans van jewelste was plots mijn deel. -3)( En weg was het vredige beeld van de vriendelijke herder die één is met de natuur...
-
De weiden op de pashoogte zijn nagenoeg leeg gevreten. Deze Lilium martagon bleef gespaard.
-
Nog een bescheiden bestandje van Dactylorhiza alpestris gevonden.
-
Hoewel er op het eerste ogenblik niet zo veel te zien is, kunnen de zonnige plaatjes van deze magnifieke locatie mij wel een prettig gevoel geven tijdens deze somberen grijze periode.
-
Maar wie col du Lautaret zegt, zegt ook "Le jardin botanique du Lautaret".
De botanische tuin geniet al lang enige faam. Ik bezocht in het verleden reeds andere botanische rotstuinen en ik moet zeggen, het was steeds met gemengde gevoelens: mooie locaties, veel stenen en ruimte, maar niet de aanpak zoals wij het zouden doen. M.a.w. het heeft altijd een beetje tegengevallen.
Ook deze tuin heeft alvast een hele mooie locatie, wellicht de mooiste die ik ooit zag.
-
In zulke botanische tuinen, zijn het vaak eerder makkelijke planten die er te vinden zijn zoals deze papavers in diverse kleuren en vormen.
-
Ook deze ferme, rode joekel viel wel op.
-
Een aantal rijkbloeiende phloxen.
-
Ook Gentiana lutea ontbreekt niet.
-
Deze Verbascum oogt prachtig met zo'n achtergrond!
-
Deze Lilium monadelphium mag er beslist ook zijn.
-
Er staan bijzonder grote groepen van deze species in de tuin die voor een opvallend effect zorgen.
-
Er komen ook wat kleinere planten in beeld zoals Androsace lehmanniana en Viola lutea.
-
Vervolgens S. longifolia, een witbloeiende Centaurea, akelei en Geranium cinereum.
-
Prachtige foto’s Frankie, leuk om mee te kijken in deze donkere dagen! 6)) 6))
-
Prachtige foto’s Frankie, leuk om mee te kijken in deze donkere dagen! 6)) 6))
Ja 't is me wat, hé Mark, die grijze sombere dagen gaan algauw vervelen.
Deze Eryngiums kunnen misschien het leed nog wat verzachten.
-
Campanula pulla heb ik ook nog gehad in de tuin, mooie soort met hele donkere klokjes.
-
En dan dit, wat moet dit voorstellen. 't Lijkt wel een alpiene kas die nooit af is geraakt? Schijnbaar staat er niets in.
-
Frankie, deze tuin doet zo wat denken aan "Giardino Botanico Alpino Paradisia" in Italië.
-
Reeds heel vroeg in de ochtend komen we na een nachtelijke autorit aan in de Franse alpen.
Onze eerste stop is de bekende Alpe - d'Huez. Sorry, maar daar is niks te zien, behalve een kolonie hotels, wielerfanaten en mountainbikers. De bekende col mag dan favoriet zijn bij de wielerliefhebbers, botanisch is er niets te zien en ook de omgeving doet me niks. Een afknapper.
We rijden verder en belanden op de al even bekende col du Lautaret.
Ook hier is de vegetatie aan de povere kant, en ik zie al snel waarom. In het eerste ochtendgloren betreedt een immense kudde schapen de malse weiden op col du Lautaret.
Inderdaad Frankie , Alpe-d'Huez kon mij ook helemaal niet bekoren . Op col du Lautaret stonden heel wat mooie
planten in de bermen langs de weg toen wij daar langs kwamen ( net voor de top ) . Ja , elk jaar zijn het andere
omstandigheden ......
-
Idyllischer kan niet dacht ik?
Prachtig landschap Frankie , leuk om deze beelden terug te zien . In deze omgeving zijn er enkele cols rond de
4000 meter .......
-
In zulke botanische tuinen, zijn het vaak eerder makkelijke planten die er te vinden zijn zoals deze papavers in diverse kleuren en vormen.
Wij waren daar niet langs geweest wegens tijdsgebrek , Frankie
Ik heb ook geen super ervaringen met botanische Alpentuinen .......
Deze papavers kunnen me wel bekoren !
-
Deze Lilium monadelphium mag er beslist ook zijn.
Deze lelie zie je niet vaak , heel mooi !
-
Dit wordt weer een mooi reisverslag Frankie,doet me weer sterk verlangen naar het voorjaar !
-
De botanische tuin op de Lautaret is natuurlijk erg leuk, maar we worden op het verkeerde been gezet. Veel planten die je toont komen helemaal niet in de Alpen voor. De gele lelie bv. Wat een risico lopen ze, dat de zaden verspreiden en ze op die manier aan floravervalsing doen. Dat is zowat een doodzonde.
Het blauwe viooltje kan eigenlijk niet V. lutea zijn. Lijkt meer op Viola alpina, die in de oost Alpen voorkomt.
De Androsace lehmanniana is een Chinese soort. Of is het soms Androsace chamaejasme.
Staan er etiketten in die tuin??
-
De botanische tuin op de Lautaret is natuurlijk erg leuk, maar we worden op het verkeerde been gezet. Veel planten die je toont komen helemaal niet in de Alpen voor. De gele lelie bv. Wat een risico lopen ze, dat de zaden verspreiden en ze op die manier aan floravervalsing doen. Dat is zowat een doodzonde.
Het blauwe viooltje kan eigenlijk niet V. lutea zijn. Lijkt meer op Viola alpina, die in de oost Alpen voorkomt.
De Androsace lehmanniana is een Chinese soort. Of is het soms Androsace chamaejasme.
Staan er etiketten in die tuin??
De botanische tuin op de Lautaret bevat niet alleen planten uit de alpen, maar planten van over de hele wereld, Gerrit.
Maar je hebt gelijk, het is niet ondenkbeeldig dat zaden van bepaalde planten in de nabije omgeving terecht komen. Denk maar aan de papavers bijvoorbeeld. Maar die mannen zullen toch wel weten wat ze doen, zeker?
Er staan inderdaad wel degelijk etiketten in de tuin. Ik dacht dat er van Viola lutea verscheidene subspecies bestonden. Ze hoeven niet persé geel te zijn, zoals de naam aangeeft, dacht ik?
-
Frankie, deze tuin doet zo wat denken aan "Giardino Botanico Alpino Paradisia" in Italië.
Is mogelijk, Herman, daar was ik alleszins nog niet.
-
In zulke botanische tuinen, zijn het vaak eerder makkelijke planten die er te vinden zijn zoals deze papavers in diverse kleuren en vormen.
Wij waren daar niet langs geweest wegens tijdsgebrek , Frankie
Ik heb ook geen super ervaringen met botanische Alpentuinen .......
Deze papavers kunnen me wel bekoren !
Ik had een bezoekje ingecalculeerd, Danny, was het de eerste dag niet, dan wel op een andere dag, als we een gaatje vonden.
Maar de mooiste alpentuinen zijn eigenlijk in de alpen zelf te vinden, daarmee bedoel ik dan gewoon de vrije natuur! Dat kan me veel meer bekoren dan gekunstelde botanische tuinen. Maar ik geef dit maar mee, omdat ik toch de beelden heb.
-
De alpiene kas dan ...
Daar is o.a. dit te zien: een prachtig kussen van Helichrysum pagophilum. (foto 1)
En nog een exemplaar wat Helichrysum milfordiae zou moeten zijn. (foto 2 en 3)
-
Draba mollissima, met een al even schitterend kussentje (foto 1)
Azorella trifurcata. (foto 2 en 3)
-
Androsace globifera. (foto 1 en2)
Benthamiella patagonica (foto 3)
-
Ramonda myconi.
-
Tot slot om deze dan toch niet onaardige reeks uit de 'alpiene kas' af te sluiten, deze magnifieke kleine Corydalis.
-
De botanische tuin op de Lautaret bevat niet alleen planten uit de alpen, maar planten van over de hele wereld, Gerrit.
Maar je hebt gelijk, het is niet ondenkbeeldig dat zaden van bepaalde planten in de nabije omgeving terecht komen. Denk maar aan de papavers bijvoorbeeld. Maar die mannen zullen toch wel weten wat ze doen, zeker?
Opvattingen omtrent biodiversiteit veranderen. Wat 20 jaar geleden onschuldig leek (leuke plantjes in de natuur uitplanten) is nu "not-done".
Bergen zijn eigenlijk "eilanden" in de natuur. Reservaten, waar een specifiek milieu heerst. Juist daar moet je voorzichtig zijn. Dat die mensen weten wat ze doen, lijkt mij twijfelachtig. Zij moeten die tuin runnen en commercie zal ook nog wel een rol spelen. Het beste zou zijn: weg met die tuin, maar ja, al dat werk voor niets.
Een vreemd viooltje, het blad past ook niet bij V. lutea.
-
Het is natuurlijk schitterend zoals die kussen vormende planten eruit zien. Sommige Helichrysums zijn toch erg moeilijk bij ons, om maar te zwijgen van Androsace globifera. Zo'n Draba kussen is toch een lust voor het oog. En met Azorella gaat het ook niet altijd van een leien dakje.
-
In zulke botanische tuinen, zijn het vaak eerder makkelijke planten die er te vinden zijn zoals deze papavers in diverse kleuren en vormen.
Wij waren daar niet langs geweest wegens tijdsgebrek , Frankie
Ik heb ook geen super ervaringen met botanische Alpentuinen .......
Deze papavers kunnen me wel bekoren !
Ik had een bezoekje ingecalculeerd, Danny, was het de eerste dag niet, dan wel op een andere dag, als we een gaatje vonden.
Maar de mooiste alpentuinen zijn eigenlijk in de alpen zelf te vinden, daarmee bedoel ik dan gewoon de vrije natuur! Dat kan me veel meer bekoren dan gekunstelde botanische tuinen. Maar ik geef dit maar mee, omdat ik toch de beelden heb.
Helemaal mee eens Frankie
-
De botanische tuin op de Lautaret bevat niet alleen planten uit de alpen, maar planten van over de hele wereld, Gerrit.
Maar je hebt gelijk, het is niet ondenkbeeldig dat zaden van bepaalde planten in de nabije omgeving terecht komen. Denk maar aan de papavers bijvoorbeeld. Maar die mannen zullen toch wel weten wat ze doen, zeker?
Opvattingen omtrent biodiversiteit veranderen. Wat 20 jaar geleden onschuldig leek (leuke plantjes in de natuur uitplanten) is nu "not-done".
Bergen zijn eigenlijk "eilanden" in de natuur. Reservaten, waar een specifiek milieu heerst. Juist daar moet je voorzichtig zijn. Dat die mensen weten wat ze doen, lijkt mij twijfelachtig. Zij moeten die tuin runnen en commercie zal ook nog wel een rol spelen. Het beste zou zijn: weg met die tuin, maar ja, al dat werk voor niets.
Een vreemd viooltje, het blad past ook niet bij V. lutea.
Ik ben helemaal akkoord met je reactie Gerrit , deze locatie past helemaal niet voor een tuin als deze . Deze tuin ligt
net naast het natuurpark Ecrins . Deze tuin zou een verzameling moeten zijn van alle planten die in deze regio voorkomen . Ik denk dat de uitbaters van deze tuin niet goed weten met wat ze bezig zijn ?
-
Sorry Frankie zie nu pas dat je weer een mooi verslag aan het maken bent.
Maar heb het van het begin even gelezen en volg inderdaad mee.
Ja zo'n alpine tuin is mooi in de bergen maar liever zie je ze in de bergen zelf.
Ik ken het gebied.
Je hebt al heel wat prachtige foto's laten zien
-
Deze Verbascum oogt prachtig met zo'n achtergrond!
Is wel mijn favoriet
-
Heb 'vroeger' aan deze tuin geleverd.
Ze verloren wel eens botanisch materiaal in een strenge winter.
En bestelden vervangers uit het laagland, grappig eigenlijk wel.
Bij mijn weten is het geen commercieel gebeuren, tenminste toen niet.
Rekening ging naar de Botanische tuin van Grenoble.
Wat betreft het 'gevaar'van uitzaaien.....dit is niet echt groot.
Ze weten wat ze doen, en er is geen invasief spul bij.
Bovendien zijn de aantallen zo klein dat er geen kans is op setteling.
Dat ze kiezen voor een 'wereld rotstuin', ja daar kun je van mening over verschillen.
ps. heb alleen maar daar voorkomende planten geleverd.....pfoei.... ))4
-
Bijdrage gewist.
-
Heb 'vroeger' aan deze tuin geleverd.
Ze verloren wel eens botanisch materiaal in een strenge winter.
En bestelden vervangers uit het laagland, grappig eigenlijk wel.
Bij mijn weten is het geen commercieel gebeuren, tenminste toen niet.
Rekening ging naar de Botanische tuin van Grenoble.
Wat betreft het 'gevaar'van uitzaaien.....dit is niet echt groot.
Ze weten wat ze doen, en er is geen invasief spul bij.
Bovendien zijn de aantallen zo klein dat er geen kans is op setteling.
Dat ze kiezen voor een 'wereld rotstuin', ja daar kun je van mening over verschillen.
ps. heb alleen maar daar voorkomende planten geleverd.....pfoei.... ))4
Wat moest je dan wel leveren, Bart? Saxifraga's? Die heb ik daar nauwelijks gezien.
-
In de Nederlandse orchideeën wereld (WEO: Werkgroep Europese Orchideeën) is grote beroering ontstaan over de ontdekking van Amerikaanse species van de schroeforchis op diverse plekken in Nederland sinds 2015.
Waarvoor wordt gevreesd: De huidige inheemse soort Spiranthes spiralis (herfstschroeforchis) zou door contaminatie (besmetting) van vreemd dna niet meer authentiek zijn. Of: erger nog geheel worden verdrongen door hybridisering. De Amerikaanse schroeforchissen blijken het formidabel goed te doen. (en machtig mooi) In een paar jaar zijn enkelingen uitgegroeid tot populaties van 100 individuen.
Zoals altijd hebben zich 2 kampen gevormd: Een groep die het weliswaar een ongewenste ontwikkeling vindt, maar het te ver vindt gaan om ze uit te roeien (een orchideeën vereniging kan zich immers niet tot doel stellen om orchideeën te vernietigen) Zij willen de zaak aanzien en monitoren, omdat vaak blijkt dat na aanvankelijke explosieve groei er een kentering intreedt. Orchideeën gedragen zich vaak niet erg honkvast. De tweede groep wil actie, omdat er mogelijk al een "point of no return"is bereikt. Dus: ingrijpen nu het nog kan, voor het te laat is.
Een nog groter gevaar levert de gekweekte soort Spiranthes cernua var. odorata 'Cadds Ford'. Deze, in onze forumkolommen reeds beschreven Amerikaanse schroeforchis, doet het uitzonderlijk goed, vrij uitgeplant in onze tuinen, is vorstbestendig en zaait zich uit. Hij is overal te verkrijgen in de kwekerijen. Hij is al ontsnapt uit tuinen en waargenomen in de natuur.
De botanische tuin Col du Lautaret ligt gelukkig niet in het hart van de Alpen, dus contaminatie kan misschien niet veel kwaad. Frankie schreef al, dat er verder niet veel bijzonders bloeide, maar het is wel iets om over na te denken.
Op vele plaatsen in de alpen liggen er botanische tuinen, vaak op redelijke hoogte in de bergen, en dit vaak al vele jaren. Ik dacht dat ook die op de Lautaret er al heel wat jaartjes gevestigd is.
Ik heb de omgeving rond de Lautaret grondig verkend. Ik heb er niet één uitheemse plant gezien, maar wat ik wel heb gezien is een ongelooflijk mooie streekeigen flora. Volg verder het relaas en ik zal u overtuigen van de pracht van de Franse bergflora! Sommige planten zijn endemisch en andere planten groeien en bloeien er, zoals ik het nooit ergens anders heb gezien!
-
Ik trek een eerste keer naar de Galibier, die op amper een kwartiertje van ons verblijf gelegen is.
Onze eerste dag was eerder een regenachtige dag. Om geen tijd te verspelen, heb ik die dan maar aangewend voor een onvervalste raftingtocht op de Guisane, een pittige bergriivier.
Halfweg de namiddag is deze activiteit afgelopen, en omdat het weer aan de beterhand is, besluit ik nog om een 'ommetje' te gaan maken op de legendarische berg om de dag te vullen.
-
Dit bord moet wellicht al duizenden keren gefotografeerd zijn, en ik kan het ook niet laten.
-
Helemaal op de top, zie ik al een eerste interessante vondst. Een Astragalus denk ik. Een vrije klein en knap exemplaar met crème witte bloemen. Deze species zag ik nog niet eerder.
-
Dit is dan een ouwe getrouwe, die volop te vinden is op de Galibier. Jullie kennen deze wel, niet?
Eén exemplaar was toch wel flink uit de kluiten gewassen, en helemaal overladen met bloemen. Ik heb er mijn zondagse wandelschoen bijgelegd, en dat is een maat 45!
-
Nogal een taart, hé?
-
Ranunculus kuepferi, toch al een tijdje niet meer gezien.
-
Soldanella alpina, toch ook al heel wat geleden dat ik ze in massa heb gezien in, ja waar was het ook alweer, was dat niet in Wallis? Hier slechts een verdwaald exemplaar.
-
Androsace carnea brigantiaca, leuk soortje dat het ook goed doet in de tuin. Ik heb ze gisteren trouwens nog gezaaid.
-
Herman zal ons straks zeggen naar welke naam deze luistert.
-
En dan dit. Is dit de endemische Viola cenisia? Hij ziet er toch anders uit dan andere viooltjes die ik vaak in de bergen zag. Knap dingetje.
-
Ik voeg er nog even het loof bij, om volledig te zijn.
-
het is volop genieten
-
De Astraglus (heb je nog bij Oxytropis gekeken) is wel erg mooi hé, schitterende foto's. Ik ben benieuwd naar de naam.
Viola cenisia lijkt me een heel mooie vondst, hij is het beslist.
-
Is het niet Viola calcarata? Die dacht ik te hebben gevonden bij Plan Lachat.
-
Herman zal ons straks zeggen naar welke naam deze luistert.
Frankie, mijn eerste gedacht is Gentiana brachyphylla subsp.favratii.
-
Is het niet Viola calcarata? Die dacht ik te hebben gevonden bij Plan Lachat.
Viola calcarata is natuurlijk heel algemeen in de alpen. Ik zal er echt mijn hand niet voor in het vuur steken. Van viola ken ik weinig of niets af.
Gerrit denkt ook in de richting van V. cenisia die enkel in dit gebied voorkomt. Hopelijk zijn er nog mensen hier die er iets meer van af weten.
-
De Astraglus (heb je nog bij Oxytropis gekeken) is wel erg mooi hé, schitterende foto's. Ik ben benieuwd naar de naam.
Viola cenisia lijkt me een heel mooie vondst, hij is het beslist.
Oxytropis, Astragalus, dat zijn echte specialistenplanten, die lijken allemaal zo goed op elkaar.
Maar deze zag ik nog nooit eerder, een heel knap plantje. Stel je zoiets voor in je rotstuin!
-
Herman zal ons straks zeggen naar welke naam deze luistert.
Frankie, mijn eerste gedacht is Gentiana brachyphylla subsp.favratii.
Zeer waarschijnlijk, Herman. Ik dacht ook nog eventjes aan G. schleicheri, maar die heeft zo'n klein puntje op de bladeren, wat we hier niet zien.
-
Herman zal ons straks zeggen naar welke naam deze luistert.
Frankie, mijn eerste gedacht is Gentiana brachyphylla subsp.favratii.
Zeer waarschijnlijk, Herman. Ik dacht ook nog eventjes aan G. schleicheri, maar die heeft zo'n klein puntje op de bladeren, wat we hier niet zien.
Frankie, de bladeren van schleicheri zijn inderdaad puntig en ook omgekruld
[attachimg=1]
-
Ik trek een eerste keer naar de Galibier, die op amper een kwartiertje van ons verblijf gelegen is.
Onze eerste dag was eerder een regenachtige dag. Om geen tijd te verspelen, heb ik die dan maar aangewend voor een onvervalste raftingtocht op de Guisane, een pittige bergriivier.
Halfweg de namiddag is deze activiteit afgelopen, en omdat het weer aan de beterhand is, besluit ik nog om een 'ommetje' te gaan maken op de legendarische berg om de dag te vullen.
De Galibier , heb ik ook goeie herinneringen aan .....deze beelden zitten me nog vers in het geheugen ......
Ik ben heel benieuwd wat jullie daar allemaal konden vinden
-
Dit is dan een ouwe getrouwe, die volop te vinden is op de Galibier. Jullie kennen deze wel, niet?
Eén exemplaar was toch wel flink uit de kluiten gewassen, en helemaal overladen met bloemen. Ik heb er mijn zondagse wandelschoen bijgelegd, en dat is een maat 45!
Heel fraai , altijd mooi om te zien , maar wat een joekel zeg .... 3))
-
Helemaal op de top, zie ik al een eerste interessante vondst. Een Astragalus denk ik. Een vrije klein en knap exemplaar met crème witte bloemen. Deze species zag ik nog niet eerder.
Ik heb nog een tijd gezocht. Het dichtstbij komt volgens mij nog Oxytropis campestris. Is wijd verbreid in de Alpen. Is ook een beetje geel als je goed kijkt. Campestris is geel maar komt ook in wit voor. Grijs blad klopt ook, alleen deze van Frankie is zo compact. Kan door de standplaats zijn, een windgeschoren top.
O. campestris kent ook nog veel ondersoorten.
-
Helemaal op de top, zie ik al een eerste interessante vondst. Een Astragalus denk ik. Een vrije klein en knap exemplaar met crème witte bloemen. Deze species zag ik nog niet eerder.
Ik heb nog een tijd gezocht. Het dichtstbij komt volgens mij nog Oxytropis campestris. Is wijd verbreid in de Alpen. Is ook een beetje geel als je goed kijkt. Campestris is geel maar komt ook in wit voor. Grijs blad klopt ook, alleen deze van Frankie is zo compact. Kan door de standplaats zijn, een windgeschoren top.
O. campestris kent ook nog veel ondersoorten.
Je hebt wellicht gelijk, Gerrit, geen Astragalus maar Oxytropis. O. campestris is inderdaad over de hele alpen verspreid. Ik kan me niet herinneren dat ik deze soort al tegen gekomen ben.
De standplaats van deze plant is bijna helemaal bovenaan de Galibier, inderdaad een bergkam die voortdurend door te maken heeft met gure winden.
-
Ik trek een eerste keer naar de Galibier, die op amper een kwartiertje van ons verblijf gelegen is.
Onze eerste dag was eerder een regenachtige dag. Om geen tijd te verspelen, heb ik die dan maar aangewend voor een onvervalste raftingtocht op de Guisane, een pittige bergriivier.
Halfweg de namiddag is deze activiteit afgelopen, en omdat het weer aan de beterhand is, besluit ik nog om een 'ommetje' te gaan maken op de legendarische berg om de dag te vullen.
De Galibier , heb ik ook goeie herinneringen aan .....deze beelden zitten me nog vers in het geheugen ......
Ik ben heel benieuwd wat jullie daar allemaal konden vinden
Ik kan het me niet meer herinneren, was je hier ook, Danny?
-
We gaan verder met de ontdekkingstocht op de hoogste toppen van de Galibier en vinden Geum reptans (foto 1 en 2) en een mooie Galium (foto 3 en 4)
-
De Galibier is een koude berg die voortdurend door hevige winden wordt gegeseld. De natuur komt er maar traag op gang. Ik herinner me nog het verslag van Luuk Vermeer die er ergens in juni was. Toen bloeide er hier nagenoeg niets. Dat is nu wel eventjes anders. Ik heb hier ondertussen al een leuk lijstje bijeengesprokkeld, en 't is nog niet gedaan.
Ook ouwe getrouwe Ranunculus glacialis is hier te vinden met mondjesmaat in het ijskoude smeltwater. Het zijn niet de allermooiste exemplaren die ik zag, maar toch, iedere ontmoeting met deze topplant is speciaal.
-
Op de scree staan ze er fotogeniek bij.
-
Enkele leuke composities. Ik heb ze maar uit te kiezen.
-
En om volledig te zijn, ook Aster alpinus en Cirsium spinosissimum zijn hier te vinden.
-
Iedere berg heeft wel zijn toppertje. Er passeerde al heel wat leuks voor de lens, maar misschien is dit superkleine klokje wel dé topper van de Galibier.
-
Deze Campanula cenisia stond al een tijdje op de bucketlist! Yes!!!
-
Dit is wel eventjes ogenwrijven. Er staat er niet een paar, niet enkele tientallen, maar op de Galibier vind je op één piek een ganse kolonie. Nogmaals een hoogtepunt in mijn kruistocht door de alpen, door de jaren heen.
-
En als er van een bepaalde plant veel staan, dan wordt het onvermijdelijk uitkijken naar de grootste, de mooiste, de beste, die met de meest bloemen, de indrukwekkendste, ... 8))
[attachimg=1]
[attachimg=2]
[attachimg=3]
-
Hij is echt groot hoor, supergroot! Nogmaals het schoentje uitdoen om dit te staven...
-
Nog wat plaatjes met zijn hoogalpiene habitatje er bij ...
[attachimg=1]
[attachimg=2]
-
Ik keek niet op een foto meer of minder. Dit zie je niet iedere dag!
-
Nog een foto van de habitat: de hoogste top van de Galibier in een schijnbaar levenloze wereld. Niet te geloven toch dat zo'n schoon ding hier kan gedijen. Ik waai hier bijna uit mijn kleren. In tegenstelling tot veel van die andere kleine klokjes groeit deze species niet in rotsspleten maar in losse grond. In feite is het een puinhellingsplant. Want ook Linaria alpina is hier volop te vinden.
-
Fantastische beelden Frankie. Er gaat toch niets boven een mooie plant in de natuurlijke habitat. Mijn bescheiden rotstuintje kan er in elk geval niet tegen op. Ik ben reuze benieuwd wat je nog meer te tonen hebt.
-
Dit is wel eventjes ogenwrijven. Er staat er niet een paar, niet enkele tientallen, maar op de Galibier vind je op één piek een ganse kolonie. Nogmaals een hoogtepunt in mijn kruistocht door de alpen, door de jaren heen.
I know the feeling. Als je voor het eerst in je leven oog in oog staat met een bijzondere plant is dat een heel speciaal gevoel. Later als je er nog meer van tegen komt, is dat een stuk minder.
Campanula cenisia heb ik inderdaad nog nooit gezien, dus dat gevoel van "de eerste keer" houd ik hopelijk nog even tegoed. Maar wat een buitengewoon plantje. Piepkleine rozetjes en dan die grote grijs-blauwe bloemen, samen met de knoppen, net als Campanula fragilis, die dan wel weer te kweken is.
-
Campanula cenisia is prachtig! In de tuin moet je er bij blijven staan, want de slakken ruiken ze van ver denk ik.
-
Ik trek een eerste keer naar de Galibier, die op amper een kwartiertje van ons verblijf gelegen is.
Onze eerste dag was eerder een regenachtige dag. Om geen tijd te verspelen, heb ik die dan maar aangewend voor een onvervalste raftingtocht op de Guisane, een pittige bergriivier.
Halfweg de namiddag is deze activiteit afgelopen, en omdat het weer aan de beterhand is, besluit ik nog om een 'ommetje' te gaan maken op de legendarische berg om de dag te vullen.
De Galibier , heb ik ook goeie herinneringen aan .....deze beelden zitten me nog vers in het geheugen ......
Ik ben heel benieuwd wat jullie daar allemaal konden vinden
Ik kan het me niet meer herinneren, was je hier ook, Danny?
Jazeker Frankie , een jaar of drie geleden verbleven we enkele dagen in Briancon , een korte verkenning van de Galibier
stond ook op het programma .....
-
Enkele leuke composities. Ik heb ze maar uit te kiezen.
Prachtige combinaties Frankie , knap !!! 3))
-
En als er van een bepaalde plant veel staan, dan wordt het onvermijdelijk uitkijken naar de grootste, de mooiste, de beste, die met de meest bloemen, de indrukwekkendste, ... 8))
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Schitterend Frankie , knappe vondst !!! Ik wist niet dat deze campanula daar ook groeide ....
Dit is zeker een absolute topper !!!! -6(
Toen wij er waren hadden we niet de hoogste omgeving verkend , maar hadden we ook al heel veel voldoening met wat we konden spotten iets lager tussen de sneeuwveldjes .....
-
Dit is wel eventjes ogenwrijven. Er staat er niet een paar, niet enkele tientallen, maar op de Galibier vind je op één piek een ganse kolonie. Nogmaals een hoogtepunt in mijn kruistocht door de alpen, door de jaren heen.
Jazeker Frankie , in stegenstelling tot enkele andere bijzondere klokjes komt deze soms wel plaatselijk massaal
voor , dat mocht ik ondervinden enkele jaren geleden op de col de l'Iseran ......
-
De Astraglus (heb je nog bij Oxytropis gekeken) is wel erg mooi hé, schitterende foto's. Ik ben benieuwd naar de naam.
Viola cenisia lijkt me een heel mooie vondst, hij is het beslist.
Ik heb het nog eens allemaal opgezocht, en ik kan voor 99 % zeggen dat het dus toch V. cenisia moet zijn.
Viola calcarata is het al zeker niet, omdat die licht gekartelde bladeren heeft, terwijl mijn plant die bijna niet heeft, afgezien van het kleine 'karteltje' halfweg het blad, wat bijna niet zichtbaar is.
Ik twijfelde ook nog met V. diversifolia, maar die heeft eerder grijzig blad dat licht behaard is.
-
Inderdaad prachtig die Campanula cenisia.
Ik kan me voorstellen hoe blij je bent als je deze ziet.
Dat was ik in 2015 ook.
Toen we naar Les menuires op vakantie gingen en een dagje val thorens deden.
stonden ze ook te pronken ))4 althans voor mij toen.
Maar mijn foto's verdwijnen in het niets als ik jouw foto's zie. wat een prachtige grote formaties.
Ik denk dat dit te maken heeft dat ze daar de vrijheid krijgen om te groeien en te bloeien.
Zonder de overlast van mensen die de bergen veranderen en liften plaatsen.
ze worden met rust gelaten )4)
-
Campanula cenisia is prachtig! In de tuin moet je er bij blijven staan, want de slakken ruiken ze van ver denk ik.
Dit is geen plant voor de tuin, Herman. Ik denk niet dat hij in cultuur is, als je ze zijn hoogalpiene milieu ziet is het wel te begrijpen waarom.
-
Dit is wel eventjes ogenwrijven. Er staat er niet een paar, niet enkele tientallen, maar op de Galibier vind je op één piek een ganse kolonie. Nogmaals een hoogtepunt in mijn kruistocht door de alpen, door de jaren heen.
I know the feeling. Als je voor het eerst in je leven oog in oog staat met een bijzondere plant is dat een heel speciaal gevoel. Later als je er nog meer van tegen komt, is dat een stuk minder.
Campanula cenisia heb ik inderdaad nog nooit gezien, dus dat gevoel van "de eerste keer" houd ik hopelijk nog even tegoed. Maar wat een buitengewoon plantje. Piepkleine rozetjes en dan die grote grijs-blauwe bloemen, samen met de knoppen, net als Campanula fragilis, die dan wel weer te kweken is.
Helaas zijn al die kleine, endemische klokjes niet of nauwelijks te kweken. Denk maar aan morettiana-raineri-zoysii en dus ook deze C. cenisia. Genieten als je de plant ziet op locatie heeft de voorkeur.
-
En als er van een bepaalde plant veel staan, dan wordt het onvermijdelijk uitkijken naar de grootste, de mooiste, de beste, die met de meest bloemen, de indrukwekkendste, ... 8))
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Schitterend Frankie , knappe vondst !!! Ik wist niet dat deze campanula daar ook groeide ....
Dit is zeker een absolute topper !!!! -6(
Toen wij er waren hadden we niet de hoogste omgeving verkend , maar hadden we ook al heel veel voldoening met wat we konden spotten iets lager tussen de sneeuwveldjes .....
Ik wist het ook niet dat die daar groeide, Danny, noch Luuk Vermeer, noch Harry Jans maken er melding van, wellicht omdat ze er iets te vroeg waren.
De drang om de hoogste piek van de Galibier te bereiken dreef me naar boven ... recht naar deze megapopulatie. Het is een cliché, maar hartje zomer moet je de mooiste alpines heel vaak op de hoogste locaties zoeken!
-
Inderdaad prachtig die Campanula cenisia.
Ik kan me voorstellen hoe blij je bent als je deze ziet.
Dat was ik in 2015 ook.
Toen we naar Les menuires op vakantie gingen en een dagje val thorens deden.
stonden ze ook te pronken ))4 althans voor mij toen.
Maar mijn foto's verdwijnen in het niets als ik jouw foto's zie. wat een prachtige grote formaties.
Ik denk dat dit te maken heeft dat ze daar de vrijheid krijgen om te groeien en te bloeien.
Zonder de overlast van mensen die de bergen veranderen en liften plaatsen.
ze worden met rust gelaten )4)
Dat is het hem net, Bert, deze Campanula groeit graag in een veranderend milieu,het is een puinhellingsplant. Die kan dus wel tegen een stootje. In de omgeving van de klokjes groeide bijna niets!
-
Misschien leuk om te zien.
IK herinner me een YouTube filmpje over de calibier die mijn vader liet zien.
Dit moet er gebeuren voor we deze weg op kunnen. https://www.youtube.com/watch?v=7iqw0ilmg1w
https://www.youtube.com/watch?v=WN03uvqWAGM
https://www.youtube.com/watch?v=JmnOZsr4ttU
als we volgende keer een pas over moeten kun je even hierbij stil staan 10)) 10)) -2(
-
Campanula cenisia is prachtig! In de tuin moet je er bij blijven staan, want de slakken ruiken ze van ver denk ik.
Dit is geen plant voor de tuin, Herman. Ik denk niet dat hij in cultuur is, als je ze zijn hoogalpiene milieu ziet is het wel te begrijpen waarom.
Frankie, Ger Van den Beuken heeft die campanula wel gehad. Ik weet niet of hij die nog heeft.
-
De volgende dag lijkt het alweer snertweer te gaan worden. Ik heb geen zin om nogmaals af te wachten en 's morgens vroeg besluit ik om de bergen in te trekken.
Dit keer gaat het naar Les Hières, nabij la Grave. Een smalle bergweg leidt naar boven voorbij een aantal gehuchten. Ik rij zover mogelijk met de auto, tot voorbij het laatste gehucht, Le Plot, waar de weg reeds een smal steenslagpad is geworden langs diepe afgronden! Beetje bangelijk, dat wel.
Het doen is het lac du Geleon, op een hoogte ergens rond de 2500 m.
De omgeving in het dal voorbij het laatste gehucht is bijzonder mooi.
-
Ik moet de beklimming aanvatten, want het zal vrees ik niet droog blijven deze dag. Hopelijk loop ik geen blauwtje op.
-
Langs de weg naar boven zijn vele leuke planten te zien.
Wat gedacht van Dianthus sylvestris (foto 1) Aster alpinus (foto 2) Veronica allionii (foto 3) en Globularia cordifolia (foto 4)
-
Scuttelaria alpina groeit op bewegend puin, een screeplant dus.
-
Mooie plant wel, gelukkig doet die het ook goed in de tuin.
-
In de Franse alpen zijn ook heel wat mooie Sempervivums te vinden, meer dan waar ook in de alpen. Dit is een aardige vorm van Sempervivum montanum.
-
Dit moet de aantrekkelijkste Aster alpinus zijn, die ik ooit zag. Groeiend in een steen, supercompact! 6))
Deze plant doet me denken aan een exemplaar die ik enkele jaren had in een tufsteen.
[attachimg=1]
[attachimg=2]
-
Uiteindelijk bereik ik na een ferme klim, het meer. Hier hoop ik Eritrichium nanum en Gentiana alpina te vinden.
Maar ik heb tegenslag. Veel tijd heb ik niet meer. De hemel trekt nu helemaal dicht en het begint al wat te druppelen.
-
Gelukkig bevindt er zich een berghut waar ik kan gaan schuilen.
Tijdens mijn vlucht bemerk ik nog net een aantal exemplaren van Gentiana alpina. Yes!
-
Knappe soort, met bijna stengelloze bloem. Waarom heette deze eigenlijk niet G. acaulis?
-
[attachimg=1]
Dus ook de eerste keer dat ik deze live in de natuur kan aanschouwen.
-
Maar het zijn mijn laatste foto's hier. Het begint te stortregenen en ik moet geruime tijd schuilen in de hut.
Na een hele tijd besluit ik om terug af te dalen, wanneer het wat minder hard regent. Foute beslissing! Amper vertrokken, of het begint alweer te regenen dat het een lieve lust is. Na een helse afdaling, half onderkoeld bereik ik drijfnat terug mijn auto.
Eritrichium nanum ... 't zal voor een andere keer zijn.
-
Terug in ons verblijf, een warme douche nemen, andere kleren aantrekken en ... even op het uurwerk kijken: het is pas 15 h. 00. Inderdaad, tijd voor een namiddagwandelingetje op de Galibier!
Niet naar de top, maar een flink stuk eronder in de malse alpenweiden kan ik Primula latifolia en Anemone baldensis ontdekken
-
En als je je dagje nog kan afsluiten met Pulsatilla alpina, kan die helemaal niet meer stuk.
-
Een prachtplant die ik verscheidene jaren in de verzameling had. Geen makkelijke plant om te behagen!
[attachimg=1]
[attachimg=2]
-
(Link naar bijlage)
Dus ook de eerste keer dat ik deze live in de natuur kan aanschouwen.
Frankie, prachtig al die Gentiana alpina! Spijtig dat die in de tuin zo weinig aanwezig is. Op de foto's te zien staan ze precies in volle zon, zuur en vochtig, klopt dat?
-
Prachtig, foto 622. Met de donkere schaduwrandjes. Topplanten he, die witte Pulsatilla
-
Terug in ons verblijf, een warme douche nemen, andere kleren aantrekken en ... even op het uurwerk kijken: het is pas 15 h. 00. Inderdaad, tijd voor een namiddagwandelingetje op de Galibier!
Niet naar de top, maar een flink stuk eronder in de malse alpenweiden kan ik Primula latifolia en Anemone baldensis ontdekken
Jij bent ook niet meer te stuiten hé. Ik ken dat hoor, de dagen zijn te kort.
-
Ik sluit me graag bij Gerrit aan , een boeiend verslag en prachtige foto's weer Frankie!! ((14
-
3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) Staande ovatie van de kerstman Frankie, net voor hij weer afreist naar Lapland.
Je verwent ons weer met een uniek verslag van je plantkundige belevenissen in de Alpen ! Wat een weelde aan prachtbeelden van magnifieke planten. Teveel om op te noemen al vormt de Campanula cenisia zonder twijfel een hoogtepunt !
We volgen verder in het wiel tijdens de onvervalste bergrit !
-
Prachtig, foto 622. Met de donkere schaduwrandjes. Topplanten he, die witte Pulsatilla
helemaal mee eens.
-
3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) Staande ovatie van de kerstman Frankie, net voor hij weer afreist naar Lapland.
Je verwent ons weer met een uniek verslag van je plantkundige belevenissen in de Alpen ! Wat een weelde aan prachtbeelden van magnifieke planten. Teveel om op te noemen al vormt de Campanula cenisia zonder twijfel een hoogtepunt !
We volgen verder in het wiel tijdens de onvervalste bergrit !
ook helemaal mee eens.
Dat vind ik altijd het mooie aan de verhalen die Frankie hier brengt.
Hij maakt ze met zoveel passie en even veel informatie dat je eigenlijk het gevoel krijgt dat je er zelf bent of geweest bent.
)2) )2) )2)
Ook ik volg je met plezier verder.
-
(Link naar bijlage)
Dus ook de eerste keer dat ik deze live in de natuur kan aanschouwen.
Frankie, prachtig al die Gentiana alpina! Spijtig dat die in de tuin zo weinig aanwezig is. Op de foto's te zien staan ze precies in volle zon, zuur en vochtig, klopt dat?
De bodem is zuur en de planten stonden in volle zon. Vochtig, niet bepaald, maar ook niet droog. Een vruchtbare alpenweide bij een meer, waarbij de planten meer dan voldoende vocht vinden in de ondergrond.
-
Prachtig, foto 622. Met de donkere schaduwrandjes. Topplanten he, die witte Pulsatilla
Pulsatilla's zijn altijd fotogeniek, Gerrit, en al zeker P. alpina!
-
Ik sluit me graag bij Gerrit aan , een boeiend verslag en prachtige foto's weer Frankie!! ((14
Merci Jos. )2)
-
3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) Staande ovatie van de kerstman Frankie, net voor hij weer afreist naar Lapland.
Je verwent ons weer met een uniek verslag van je plantkundige belevenissen in de Alpen ! Wat een weelde aan prachtbeelden van magnifieke planten. Teveel om op te noemen al vormt de Campanula cenisia zonder twijfel een hoogtepunt !
We volgen verder in het wiel tijdens de onvervalste bergrit !
Thanks Luc, over de alpen wordt vaak wel eens wat minnetjes gedaan, omdat die in de schaduw zouden staan van exotische en verre streken, maar het tegendeel probeer ik iedere keer te bewijzen.
Volg gerust mee tijdens de volgende etappes, op zoek naar nog meer natuurschoon.
-
3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) 3)) Staande ovatie van de kerstman Frankie, net voor hij weer afreist naar Lapland.
Je verwent ons weer met een uniek verslag van je plantkundige belevenissen in de Alpen ! Wat een weelde aan prachtbeelden van magnifieke planten. Teveel om op te noemen al vormt de Campanula cenisia zonder twijfel een hoogtepunt !
We volgen verder in het wiel tijdens de onvervalste bergrit !
ook helemaal mee eens.
Dat vind ik altijd het mooie aan de verhalen die Frankie hier brengt.
Hij maakt ze met zoveel passie en even veel informatie dat je eigenlijk het gevoel krijgt dat je er zelf bent of geweest bent.
)2) )2) )2)
Ook ik volg je met plezier verder.
Merci Bert, als fervent alpenbezoeker kan jij dit natuurlijk ook wel appreciëren.
-
Het spoor van de Tour brengt ons naar één van de opmerkelijkste plekjes van de streek. Deze locatie stond heel hoog op de bucketlist vanwege het uitzonderlijke karakter van deze col. Het is de bekende col d'Izoard, die zich kenmerkt door de rafelige bergkam met bizarre en vreemde rotsformaties.
[attachimg=1]
-
Deze plek kreeg de naam 'Casse déserte', de brokkenwoestijn.
-
Deze plaats is zo speciaal, dat je je op een andere planeet waant. Het zou het perfecte decor zijn om een film te draaien als 'Planet of the Apes'.
-
In de aanloop naar de col, liggen een aantal bosweides, met een zee van Gymnadenia conopsea, de muggenorchis.
-
Ook deze Helianthemum groeit hier in overvloed.
-
Op de col zelf dan, is het uitkijken naar interessante rotsplanten, want dit stukje hooggebergte ziet er dor en droog uit.
En ja, ik vind hier Aster alpinus en Dryas octopetala.
Interessanter nog is Veroncia allionii, een heel laag soortje met kruipende soorten. Een ereprijs die niet zou misstaan in de rotstuin.
-
Globularia cordifolia vind ik ook iedere keer graag terug.
-
Het spoor van de Tour brengt ons naar één van de opmerkelijkste plekjes van de streek. Deze locatie stond heel hoog op de bucketlist vanwege het uitzonderlijke karakter van deze col. Het is de bekende col d'Izoard, die zich kenmerkt door de rafelige bergkam met bizarre en vreemde rotsformaties.
Afgelopen zomer herinner ik me nog goed de prachtige beelden van de Franse televisie, De renners op weg naar de Col d'Izoard passeerden de Casse déserte, en ik dacht: oei daar moet ik nog een keer naar toe in mijn leven, hoewel ik geen bucket list heb.
-
In de aanloop naar de col, liggen een aantal bosweides, met een zee van Gymnadenia conopsea, de muggenorchis.
Wat een zee aan orchideeën, ongelooflijk.
-
Deze plaats is zo speciaal, dat je je op een andere planeet waant. Het zou het perfecte decor zijn om een film te draaien als 'Planet of the Apes'.
prachtige beelden Frankie
Ja het is net een maanlandschap.
Hier ben ik vroeger ook geweest. toen nog met mijn ouders.
toen was ik nog geen rotsplantenliefhebber maar als ik zo jouw foto's zie herinner ik me de omgeving.
-
Was even aan het zoeken naar wanneer dat geweest was dat was 1997 ))4
dat is lang geleden foto 1 is mijn vader en broer foto 2 zijn de kale rotsen.
volgens mij word het tijd dat ik ook eens terug ga daar heen.
-
In de aanloop naar de col, liggen een aantal bosweides, met een zee van Gymnadenia conopsea, de muggenorchis.
Wat een zee aan orchideeën, ongelooflijk.
Ik ben ook net bekomen Gerrit, wat een massa ! :o :o
-
De 'Casse déserte" staat vrij vertaald voor "De verlaten breuk". Het is een "breuk" in het gebergte waar geologen een ferme kluif aan hebben en dat ie verlaten is toont elke foto van Frankie.
Ik denk dat vele minder gevleugelde "niet klimmers" er zich in de Tour de France wel vaker "verlaten" hebben gevoeld in al die jaren en luid op hun moeder hebben geroepen -2(
-
En als er van een bepaalde plant veel staan, dan wordt het onvermijdelijk uitkijken naar de grootste, de mooiste, de beste, die met de meest bloemen, de indrukwekkendste, ... 8))
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Schitterend Frankie , knappe vondst !!! Ik wist niet dat deze campanula daar ook groeide ....
Dit is zeker een absolute topper !!!! -6(
Toen wij er waren hadden we niet de hoogste omgeving verkend , maar hadden we ook al heel veel voldoening met wat we konden spotten iets lager tussen de sneeuwveldjes .....
Ik wist het ook niet dat die daar groeide, Danny, noch Luuk Vermeer, noch Harry Jans maken er melding van, wellicht omdat ze er iets te vroeg waren.
De drang om de hoogste piek van de Galibier te bereiken dreef me naar boven ... recht naar deze megapopulatie. Het is een cliché, maar hartje zomer moet je de mooiste alpines heel vaak op de hoogste locaties zoeken!
Is zeker een knappe , interessante vondst Frankie . 3)) Dit juweeltje komt dan toch op meerdere plaatsen voor .......
-
De volgende dag lijkt het alweer snertweer te gaan worden. Ik heb geen zin om nogmaals af te wachten en 's morgens vroeg besluit ik om de bergen in te trekken.
Dit keer gaat het naar Les Hières, nabij la Grave. Een smalle bergweg leidt naar boven voorbij een aantal gehuchten. Ik rij zover mogelijk met de auto, tot voorbij het laatste gehucht, Le Plot, waar de weg reeds een smal steenslagpad is geworden langs diepe afgronden! Beetje bangelijk, dat wel.
Het doen is het lac du Geleon, op een hoogte ergens rond de 2500 m.
De omgeving in het dal voorbij het laatste gehucht is bijzonder mooi.
Wat jammer van het slechte weer , Frankie . Wij deden deze tocht drie jaar geleden . We vertrokken te voet van op de grote weg want dit smal weggetje tussen de dorpjes leek me te gevaarlijk . Het is wel een vrij zware lange tocht maar er is zoveel moois te zien hé ......
-
Dit moet de aantrekkelijkste Aster alpinus zijn, die ik ooit zag. Groeiend in een steen, supercompact! 6))
Deze plant doet me denken aan een exemplaar die ik enkele jaren had in een tufsteen.
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Heel fraaie reeks Frankie , en wat een prachtige foto van deze compacte Aster ! -6(
-
Uiteindelijk bereik ik na een ferme klim, het meer. Hier hoop ik Eritrichium nanum en Gentiana alpina te vinden.
Maar ik heb tegenslag. Veel tijd heb ik niet meer. De hemel trekt nu helemaal dicht en het begint al wat te druppelen.
Eritrichium nanum stond net wat lager langs één van de smalle padjes die naar het meer liepen . Ik heb lang moeten zoeken om dit juweeltje te vinden ! Jammer toch dat het slechte weer deze prachtige tocht heeft verpest .....
Schitterend die G. alpina ! 6))
-
Maar het zijn mijn laatste foto's hier. Het begint te stortregenen en ik moet geruime tijd schuilen in de hut.
Na een hele tijd besluit ik om terug af te dalen, wanneer het wat minder hard regent. Foute beslissing! Amper vertrokken, of het begint alweer te regenen dat het een lieve lust is. Na een helse afdaling, half onderkoeld bereik ik drijfnat terug mijn auto.
Eritrichium nanum ... 't zal voor een andere keer zijn.
Wat een mens allemaal doet hé om die juweeltjes te kunnen spotten ..... ik begrijp het helemaal ....... 2))
-
Terug in ons verblijf, een warme douche nemen, andere kleren aantrekken en ... even op het uurwerk kijken: het is pas 15 h. 00. Inderdaad, tijd voor een namiddagwandelingetje op de Galibier!
Niet naar de top, maar een flink stuk eronder in de malse alpenweiden kan ik Primula latifolia en Anemone baldensis ontdekken
Gelukkig heb je de dag in schoonheid kunnen afsluiten , Frankie ! ook de pulsatilla's zijn schitterend hé ..... 8)
-
Deze plaats is zo speciaal, dat je je op een andere planeet waant. Het zou het perfecte decor zijn om een film te draaien als 'Planet of the Apes'.
Inderdaad heel speciaal Frankie , hier was ik nog nooit ......
-
In de aanloop naar de col, liggen een aantal bosweides, met een zee van Gymnadenia conopsea, de muggenorchis.
jawatte , zoveel zag ik nog nooit ....... 3))
-
Interessanter nog is Veroncia allionii, een heel laag soortje met kruipende soorten. Een ereprijs die niet zou misstaan in de rotstuin.
Knappe Veronica , Frankie !!
-
In de aanloop naar de col, liggen een aantal bosweides, met een zee van Gymnadenia conopsea, de muggenorchis.
Moh, roze onkruid 10))
-
Foei Wim, moet ik dit niet bij de moderator melden.....
-
Foei Wim, moet ik dit niet bij de moderator melden.....
Doen!!! ;D 7)) :P
-
Foei Wim, moet ik dit niet bij de moderator melden.....
Neen liever niet, Jos, als ze hem van het forum verbannen, is dat er weer ééntje minder .... ::)
-
Terug in ons verblijf, een warme douche nemen, andere kleren aantrekken en ... even op het uurwerk kijken: het is pas 15 h. 00. Inderdaad, tijd voor een namiddagwandelingetje op de Galibier!
Niet naar de top, maar een flink stuk eronder in de malse alpenweiden kan ik Primula latifolia en Anemone baldensis ontdekken
Gelukkig heb je de dag in schoonheid kunnen afsluiten , Frankie ! ook de pulsatilla's zijn schitterend hé ..... 8)
Pulsatilla alpina is erg de moeite, en jij kan het weten,hé, je zag ze met hopen op de flanken van de Hohneck, Vogezen.
-
Uiteindelijk bereik ik na een ferme klim, het meer. Hier hoop ik Eritrichium nanum en Gentiana alpina te vinden.
Maar ik heb tegenslag. Veel tijd heb ik niet meer. De hemel trekt nu helemaal dicht en het begint al wat te druppelen.
Eritrichium nanum stond net wat lager langs één van de smalle padjes die naar het meer liepen . Ik heb lang moeten zoeken om dit juweeltje te vinden ! Jammer toch dat het slechte weer deze prachtige tocht heeft verpest .....
Schitterend die G. alpina ! 6))
Tja, sometimes you loose, sometimes you win, maar ik zag toch maar lekker mijn eerste Gentiana alpina! ((12
Dat ik zou uitgeregend worden, had ik al van in het begin in de smiezen. Maar ik laat me niet snel ontmoedigen door het weer. Zo vlug als het kan omslaan in de slechte zin, kan dit ook gebeuren in de positieve zin.
-
De volgende dag lijkt het alweer snertweer te gaan worden. Ik heb geen zin om nogmaals af te wachten en 's morgens vroeg besluit ik om de bergen in te trekken.
Dit keer gaat het naar Les Hières, nabij la Grave. Een smalle bergweg leidt naar boven voorbij een aantal gehuchten. Ik rij zover mogelijk met de auto, tot voorbij het laatste gehucht, Le Plot, waar de weg reeds een smal steenslagpad is geworden langs diepe afgronden! Beetje bangelijk, dat wel.
Het doen is het lac du Geleon, op een hoogte ergens rond de 2500 m.
De omgeving in het dal voorbij het laatste gehucht is bijzonder mooi.
Wat jammer van het slechte weer , Frankie . Wij deden deze tocht drie jaar geleden . We vertrokken te voet van op de grote weg want dit smal weggetje tussen de dorpjes leek me te gevaarlijk . Het is wel een vrij zware lange tocht maar er is zoveel moois te zien hé ......
De beklimming is bijzonder intensief. Daarom ook dat ik de lange wandeling door de dorpjes zoveel mogelijk heb proberen in te korten door zo ver mogelijk te rijden. 't Scheelde niet veel, of ik reed helemaal naar boven, 7))
-
Was even aan het zoeken naar wanneer dat geweest was dat was 1997 ))4
dat is lang geleden foto 1 is mijn vader en broer foto 2 zijn de kale rotsen.
volgens mij word het tijd dat ik ook eens terug ga daar heen.
Zeker doen, Bert.
-
Het spoor van de Tour brengt ons naar één van de opmerkelijkste plekjes van de streek. Deze locatie stond heel hoog op de bucketlist vanwege het uitzonderlijke karakter van deze col. Het is de bekende col d'Izoard, die zich kenmerkt door de rafelige bergkam met bizarre en vreemde rotsformaties.
Afgelopen zomer herinner ik me nog goed de prachtige beelden van de Franse televisie, De renners op weg naar de Col d'Izoard passeerden de Casse déserte, en ik dacht: oei daar moet ik nog een keer naar toe in mijn leven, hoewel ik geen bucket list heb.
Zet deze plaats dan maar op de lijst, Gerrit, want naast een overweldigend landschap komen er ook interessante planten voor.
De topper van deze pas is vast en zeker Campanula alpestris, zonder twijfel!
-
Van alle alpiene dwergklokjes heeft deze waarschijnlijk de grootste bloemen!
-
Maar ook weer zo verdomd moeilijk in cultuur.
-
Om eerlijk te zijn, ik vind deze nog veel mooier dan C. cenisia, met zijn grote donkere klokken. Subliem, ook in combinatie met dat grijsgroen, golvend loof. Als plant kan dit echt wel tellen!
Hij wordt ook wel eens c. allionii genoemd. Hij groeit zowel in losse grond als in rotsspleten.
[attachimg=1]
[attachimg=2]
[attachimg=3]
-
Maar ook weer zo verdomd moeilijk in cultuur.
Jammer is dat, he.
-
Om eerlijk te zijn, ik vind deze nog veel mooier dan C. cenisia, met zijn grote donkere klokken. Subliem, ook in combinatie met dat grijsgroen, golvend loof. Als plant kan dit echt wel tellen!
Hij wordt ook wel eens c. allionii genoemd. Hij groeit zowel in losse grond als in rotsspleten.
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Heel mooi, Frankie
-
Deze plaats is zo speciaal, dat je je op een andere planeet waant. Het zou het perfecte decor zijn om een film te draaien als 'Planet of the Apes'.
Weet je gelijk ,waarom Gerrit daar zo graag heen wil.... 3)) 3)) 3))
-
Deze plaats is zo speciaal, dat je je op een andere planeet waant. Het zou het perfecte decor zijn om een film te draaien als 'Planet of the Apes'.
Weet je gelijk ,waarom Gerrit daar zo graag heen wil.... 3)) 3)) 3))
Zie je dan een regisseur in Gerrit, Gerard? ))4
-
Ook hier vinden we Scuttelaria alpina terug.
Evenals een mooie vorm van Sempervivum arachnoideum.
En ze staan dan nog eens graag samen op de foto ook.
-
Zie je dan een regisseur in Gerrit, Gerard? ))4
Vast niet, hij ziet mij meer als figurant.
-
Zie je dan een regisseur in Gerrit, Gerard? ))4
Vast niet, hij ziet mij meer als figurant.
Misschien moet Gerard maar zelf verduidelijken, wat hij bedoelt. 11))
-
De laatste foto van Campanula is gelijk aan foto 240, denk ik, een bijzonder exemplaar, kort, rood gesteeld met ingekeepte petalen.
-
Schitterende foto's van Campanula alpestris. Piepklein blad en enorme bloemen. Je moet ze gezien hebben om dat te weten.
Prachtig in zijn setting en tegen een blauwe hemel.
Overigens wordt het blad in cultuur veel groter dan hier op zijn locatie.
-
De laatste foto van Campanula is gelijk aan foto 240, denk ik, een bijzonder exemplaar, kort, rood gesteeld met ingekeepte petalen.
Goed opgemerkt, Gerrit!
-
Schitterende foto's van Campanula alpestris. Piepklein blad en enorme bloemen. Je moet ze gezien hebben om dat te weten.
Prachtig in zijn setting en tegen een blauwe hemel.
Overigens wordt het blad in cultuur veel groter dan hier op zijn locatie.
Heb jij ze al in de tuin gehad, Gerrit?
-
Senecio's kunnen ook heel attractief zijn.
-
Daphne cneorum in tussen het korte gras en globularia groeiend.
-
De eerste keer ook dat ik Erysimum helveticum zie. Geen idee of deze plant in cultuur is.
-
.
Heb jij ze al in de tuin gehad, Gerrit?
Eenmalig in 2013, Campanula alpestris.
-
Senecio's kunnen ook heel attractief zijn.
Deze zeker met het diepingesneden zilvergrijze loof met de spetterende oranje-gele kleur. Senecio incanus?
-
Zie je dan een regisseur in Gerrit, Gerard? ))4
Vast niet, hij ziet mij meer als figurant.
Misschien moet Gerard maar zelf verduidelijken, wat hij bedoelt.
Je hebt ook regiseurs die zelf in de film te zien zijn! ( A.Hitchcock , C.Eastwood e.a.)
Maar ik denk dat we Gerrit 's naam eerder bij de aftiteling van BBC natuurseries kunnen verwachten.....
-
Om eerlijk te zijn, ik vind deze nog veel mooier dan C. cenisia, met zijn grote donkere klokken. Subliem, ook in combinatie met dat grijsgroen, golvend loof. Als plant kan dit echt wel tellen!
Hij wordt ook wel eens c. allionii genoemd. Hij groeit zowel in losse grond als in rotsspleten.
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Toppertje toch!!!!! --6
-
De volgende dag lijkt het alweer snertweer te gaan worden. Ik heb geen zin om nogmaals af te wachten en 's morgens vroeg besluit ik om de bergen in te trekken.
Dit keer gaat het naar Les Hières, nabij la Grave. Een smalle bergweg leidt naar boven voorbij een aantal gehuchten. Ik rij zover mogelijk met de auto, tot voorbij het laatste gehucht, Le Plot, waar de weg reeds een smal steenslagpad is geworden langs diepe afgronden! Beetje bangelijk, dat wel.
Het doen is het lac du Geleon, op een hoogte ergens rond de 2500 m.
De omgeving in het dal voorbij het laatste gehucht is bijzonder mooi.
Wat jammer van het slechte weer , Frankie . Wij deden deze tocht drie jaar geleden . We vertrokken te voet van op de grote weg want dit smal weggetje tussen de dorpjes leek me te gevaarlijk . Het is wel een vrij zware lange tocht maar er is zoveel moois te zien hé ......
De beklimming is bijzonder intensief. Daarom ook dat ik de lange wandeling door de dorpjes zoveel mogelijk heb proberen in te korten door zo ver mogelijk te rijden. 't Scheelde niet veel, of ik reed helemaal naar boven, 7))
Inderdaad Frankie , zo ken ik je .....misschien moet je eens een jeep aanschaffen ..... 2)) 7))
-
Om eerlijk te zijn, ik vind deze nog veel mooier dan C. cenisia, met zijn grote donkere klokken. Subliem, ook in combinatie met dat grijsgroen, golvend loof. Als plant kan dit echt wel tellen!
Hij wordt ook wel eens c. allionii genoemd. Hij groeit zowel in losse grond als in rotsspleten.
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Knap klokje , Frankie . Ik kan me niet herinneren dat ik dit soortje al eens zag in de Franse Alpen , komt waarschijnlijk maar heel plaatselijk voor .....?
-
Wat een prachtige reeks Campanula
En de foto's zijn nog mooier.
knap werk zo. ((14 ((14 ((14 ((14 ((14 ((14 ((14 ((14 -6( -6( -6( -6( -6( -6( -6( -6( -6( -6(
-
De volgende dag lijkt het alweer snertweer te gaan worden. Ik heb geen zin om nogmaals af te wachten en 's morgens vroeg besluit ik om de bergen in te trekken.
Dit keer gaat het naar Les Hières, nabij la Grave. Een smalle bergweg leidt naar boven voorbij een aantal gehuchten. Ik rij zover mogelijk met de auto, tot voorbij het laatste gehucht, Le Plot, waar de weg reeds een smal steenslagpad is geworden langs diepe afgronden! Beetje bangelijk, dat wel.
Het doen is het lac du Geleon, op een hoogte ergens rond de 2500 m.
De omgeving in het dal voorbij het laatste gehucht is bijzonder mooi.
Wat jammer van het slechte weer , Frankie . Wij deden deze tocht drie jaar geleden . We vertrokken te voet van op de grote weg want dit smal weggetje tussen de dorpjes leek me te gevaarlijk . Het is wel een vrij zware lange tocht maar er is zoveel moois te zien hé ......
De beklimming is bijzonder intensief. Daarom ook dat ik de lange wandeling door de dorpjes zoveel mogelijk heb proberen in te korten door zo ver mogelijk te rijden. 't Scheelde niet veel, of ik reed helemaal naar boven, 7))
Inderdaad Frankie , zo ken ik je .....misschien moet je eens een jeep aanschaffen ..... 2)) 7))
Of een rupsvoertuig ... ?
-
Om eerlijk te zijn, ik vind deze nog veel mooier dan C. cenisia, met zijn grote donkere klokken. Subliem, ook in combinatie met dat grijsgroen, golvend loof. Als plant kan dit echt wel tellen!
Hij wordt ook wel eens c. allionii genoemd. Hij groeit zowel in losse grond als in rotsspleten.
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Knap klokje , Frankie . Ik kan me niet herinneren dat ik dit soortje al eens zag in de Franse Alpen , komt waarschijnlijk maar heel plaatselijk voor .....?
Het is alleszins een klokje dat typerend is voor deze streek. Wellicht een kleiner verspreidingsgebied dan cenisia.
-
Wat een prachtige reeks Campanula
En de foto's zijn nog mooier.
knap werk zo. ((14 ((14 ((14 ((14 ((14 ((14 ((14 ((14 -6( -6( -6( -6( -6( -6( -6( -6( -6( -6(
)2)
-
We dalen nu de pas af, langs de andere kant en komen in een groener gebied met leuke weides. Er is een bonte mengeling te vinden van heel wat aardige planten die een kleurrijk geheel vormen. Helianthemum, Dianthus, Campanula, 't staat er allemaal.
-
Dianthus ... 't staat er vol van. Maar welke soort ...ik twijfel, op het eerst gezicht D. sylvestris, maar kan het geen D. pavonius zijn? Luc G., jij weet iets over Dianthus, heb jij geen idee?
-
Een Centaurea, alweer een vraagteken? Maar wat een prachtplant, vrij laag groeiend en ongelooflijk mooie bloemhoofden. Ik vermoed C. uniflora.
-
Op de steenslagrijke stukjes, is ook hier nog C. alpestris te zien. Evenals zijn bekendere neefje, C. cochlearifolia.
-
Inmiddels is het pas rond 13 h. 00 als de verkenningstocht op de col d'Izoard er op zit. Ja, dat heb je, als je heel vroeg in de ochtend op pad bent: tijd zat!
Maar terugkeren is geen optie. Op de bergpas, aan de kant van Briancon, is een dodelijk ongeluk gebeurd, en de weg is versperd. We zitten vast! Tenzij...we nog een locatie aandoen, die ik later had voorzien, maar wel in het verlengde ligt van de col d'Izoard langs de andere kant. Ik heb het over de col d'Agnel, die tegen de Italiaanse grens ligt. Het is weliswaar nog een flink eindje rijden, maar terugkeren kunnen we toch niet, dus... koers zetten naar de Italiaanse grens, om een opwindend slot aan deze dag te breien!
-
Schitterende foto's van Campanula alpestris. Piepklein blad en enorme bloemen. Je moet ze gezien hebben om dat te weten.
Prachtig in zijn setting en tegen een blauwe hemel.
Overigens wordt het blad in cultuur veel groter dan hier op zijn locatie.
Heb jij ze al in de tuin gehad, Gerrit?
Ik heb hem hier al een drietal jaar staan, breidt gestaag uit met uitlopers, maar bloei..... ))8 ))8 ))8
-
Dianthus ... 't staat er vol van. Maar welke soort ...ik twijfel, op het eerst gezicht D. sylvestris, maar kan het geen D. pavonius zijn? Luc G., jij weet iets over Dianthus, heb jij geen idee?
))4 Zeer vereerd dat je mij tot Dianthus kenner uitroept Frankie, maar dit is mij op zijn minst ietwat te veel eer aandoen. -2(
Dit gezegd zijnde geloof ik niet dat het D. pavonius is, al is het blad, dat beter uitsluitsel zou kunnen brengen) moeilijk te herkennen tussen al de andere planten op je foto's, maar op de bloem ontbreekt wel het donkere centrum (oog) dat bij vele vormen van pavonius kenschetsend is. De Engelsen noemen hem niet voor niets de "Peacock-eye Pink" (Pauwoog Dianthus"). D. sylvestris lijkt mij meer voor de hand liggend, maar zekerheid durf ik je daarover niet te geven. ((--11
-
Een Centaurea, alweer een vraagteken? Maar wat een prachtplant, vrij laag groeiend en ongelooflijk mooie bloemhoofden. Ik vermoed C. uniflora.
Zeker, Centaurea uniflora, met een bloemhoofd per steel, grijs-viltig, niet getand lineair blad, lang en smal tot boven aan toe.
-
Zie je dan een regisseur in Gerrit, Gerard? ))4
Vast niet, hij ziet mij meer als figurant.
6))
Neem het me niet kwalijk.....bouwhumor
-
de Centaurea blijft mij ook altijd boeien.
die roze bloemen op zijn (kopje) vind ik prachtig
Misschien had ik het gemist maar welke tijd was je hier.
-
Dianthus ... 't staat er vol van. Maar welke soort ...ik twijfel, op het eerst gezicht D. sylvestris, maar kan het geen D. pavonius zijn? Luc G., jij weet iets over Dianthus, heb jij geen idee?
))4 Zeer vereerd dat je mij tot Dianthus kenner uitroept Frankie, maar dit is mij op zijn minst ietwat te veel eer aandoen. -2(
Dit gezegd zijnde geloof ik niet dat het D. pavonius is, al is het blad, dat beter uitsluitsel zou kunnen brengen) moeilijk te herkennen tussen al de andere planten op je foto's, maar op de bloem ontbreekt wel het donkere centrum (oog) dat bij vele vormen van pavonius kenschetsend is. De Engelsen noemen hem niet voor niets de "Peacock-eye Pink" (Pauwoog Dianthus"). D. sylvestris lijkt mij meer voor de hand liggend, maar zekerheid durf ik je daarover niet te geven. ((--11
Dat donkere oog, hé, dat ontbreekt. Ik herinner mij nog een aantal foto's van Cliff Booker ergens op FB, ik kan me niet herinneren of die ook een donker oog hadden, maar ik vermoed dat dit niet een typisch kenmerk is. Er kunnen ook planten voorkomen zonder dat donker oog.
Ja, het loof zat tussen de andere planten.
-
Een Centaurea, alweer een vraagteken? Maar wat een prachtplant, vrij laag groeiend en ongelooflijk mooie bloemhoofden. Ik vermoed C. uniflora.
Zeker, Centaurea uniflora, met een bloemhoofd per steel, grijs-viltig, niet getand lineair blad, lang en smal tot boven aan toe.
Merci voor de bevestiging, Gerrit.
-
de Centaurea blijft mij ook altijd boeien.
die roze bloemen op zijn (kopje) vind ik prachtig
Misschien had ik het gemist maar welke tijd was je hier.
Ik was er in de tweede week van juli,Bert.
-
Intussen rijden we de Col d'Agnel op. Ik word inmiddellijk getrakteerd op ... alweer een Dianthus. En wat voor één? Kijk eens wat een wolk. Ook dit keer is het loof niet te zien, door de massale bloemendracht. 8))
Alweer twijfels. Ik denk niet dat D. sylvestris zulke 'dichtbebloemde' toeven maakt. D. pavonius ligt voor de hand, ondanks het ontbreken van het donkere oog. D. pavonius kan zulke toeven maken.
Een hybride? Misschien ook mogelijk? De natuur zit vol verrassingen.
-
Campanula glomerata aan de voet van het gebergte in de malse weiden.
-
Col d'Agnel is in tegenstelling tot de voorgaande cols, een verlaten gebied waar weinig menselijke activiteit te bespeuren is. Het is mij niet bekend of deze ooit deel uit maakte van de Tour, ik dacht van niet.
Een blik op het hooggebergte. Benieuwd wat we daar te zien zullen krijgen.
Col d'Agnel. I'm ready!
-
Inmiddels is het pas rond 13 h. 00 als de verkenningstocht op de col d'Izoard er op zit. Ja, dat heb je, als je heel vroeg in de ochtend op pad bent: tijd zat!
Maar terugkeren is geen optie. Op de bergpas, aan de kant van Briancon, is een dodelijk ongeluk gebeurd, en de weg is versperd. We zitten vast! Tenzij...we nog een locatie aandoen, die ik later had voorzien, maar wel in het verlengde ligt van de col d'Izoard langs de andere kant. Ik heb het over de col d'Agnel, die tegen de Italiaanse grens ligt. Het is weliswaar nog een flink eindje rijden, maar terugkeren kunnen we toch niet, dus... koers zetten naar de Italiaanse grens, om een opwindend slot aan deze dag te breien!
Het lot heeft zo beslist , Frankie .......misschien is dat je geluk ......
-
Eenmaal we boven op de pas komen, blijkt dat het voorjaar hier nog volop bezig is. Je bevindt je hier dan ook op een hoogte van ca. 2745 m.
Knappe exemplaren van Saxifraga oppositifolia is het eerste wat we te zien krijgen.
-
Saxifraga oppositifolia staat hier bijna in het water, samen met nog wat anders, waar ik niet direct een naam kan opkleven.
-
Androsace carnea brigantiaca.
-
Petrocallis pyrenaica is de volgende plant die voor de lens komt.
-
Op het bewegend puin vormen Ranunculus glacialis en Hutchinsia alpina een mooie combinatie.
-
Langs en zelfs in koele stroompjes van smeltwater gedijt de gletsjerranonkel opperbest.
-
Iedere keer als je denkt dat je ze nu wel genoeg hebt gezien, dan denk je er toch weer anders over.
-
Genieten maar van Ranunculus glacialis met zijn voetjes in het ijskoude water. De setting is perfect om leuke foto's te nemen. Meestal staan ze vlak naast het water, maar er in zie je niet zo vaak.
[attachimg=1]
[attachimg=2]
-
Ranunculus kuepferi komt ook beperkt nog voor.
-
Het lijstje wordt langer en langer. Ook Vitaliana primulifora mag toegevoegd worden aan de flora van Col d'Agnel.
-
Gentianen maken aantrekkelijke blauwe toefjes in de weitjes. Herman kan misschien nogmaals zijn oordeelkundige toelichting gebruiken.
-
Aster alpinus en Leontopodium alpinum kunnen ook niet ontbreken in dit ware planteneldorado.
-
Prachtige reportage, Frankie. Bedankt voor het delen hiervan. Vanavond op mijn gemak alles gelezen. Ik blijf je volgen. ((14
-
samen met nog wat anders, waar ik niet direct een naam kan opkleven.
Saxifraga androsace is mijn voorstel.
-
Knappe exemplaren van Saxifraga oppositifolia is het eerste wat we te zien krijgen.
Wat is dat toch altijd een knappe plant. Daar moet je stekjes van hebben verzameld.
-
samen met nog wat anders, waar ik niet direct een naam kan opkleven.
Saxifraga androsace is mijn voorstel.
Er toch wel weer krak op zeker, merci Gerrit.
-
Knappe exemplaren van Saxifraga oppositifolia is het eerste wat we te zien krijgen.
Wat is dat toch altijd een knappe plant. Daar moet je stekjes van hebben verzameld.
Neen Gerrit, echt niet. Bovendien, de meeste oppo's zijn moeilijk in cultuur en al zeker als ze van zo'n hoogte komen. Ik heb enkele cultivars/klonen uit lager gelegen gebieden die het iets beter doen.
-
Prachtige reportage, Frankie. Bedankt voor het delen hiervan. Vanavond op mijn gemak alles gelezen. Ik blijf je volgen. ((14
)2)
-
prachtig om zo te zien bijna ongerepte natuur. mooi zo
weinig of geen huizen in de buurt. en zeker geen liften hier is het zoals ik zie puur op zijn best genieten.
-
ben je nog in Italië geweest dat is dezelfde weg daar.
Even rond geneusd op internet maar wat een weg naar boven stijl .
Maar wat een omgeving vanuit de auto kun je al genieten als je niet van planten houd.
dat word toch eens ook gaan kijken hier.
-
Eenmaal we boven op de pas komen, blijkt dat het voorjaar hier nog volop bezig is. Je bevindt je hier dan ook op een hoogte van ca. 2745 m.
Knappe exemplaren van Saxifraga oppositifolia is het eerste wat we te zien krijgen.
Interessante hoogte , Frankie . In de Franse Alpen heb je wel meerdere cols waar je met de wagen heel hoog kan rijden
........ ik vind dit wel een voordeel .....
-
Eenmaal we boven op de pas komen, blijkt dat het voorjaar hier nog volop bezig is. Je bevindt je hier dan ook op een hoogte van ca. 2745 m.
Knappe exemplaren van Saxifraga oppositifolia is het eerste wat we te zien krijgen.
Altijd mooi om te zien .....
-
Wat een bloeirijke Col Frankie !!! prachtige foto's van schitterende flora ..... -6( ((3 ((3 ((3
-
Wat een bloeirijke Col Frankie !!! prachtige foto's van schitterende flora ..... -6( ((3 ((3 ((3
Bloeirijk is het woord Danny.
We gaan steeds hogerop. Deze Doronicum is de volgende ontmoeting.
-
Bijna boven heb je een mooi uitzicht over de bergpas.
-
Uitstappen maar om een winderige rotskam te onderzoeken.
Deze reusachtige Galiums zijn de eerste die ik te zien krijg.
-
Erysimum helveticum is een plant die ik nog niet vaak zag. Hier staan er wel wat.
-
Knappe plant toch wel.
-
Dit is niet de grootste, maar wel de mooiste die ik zag op de mooiste locatie.
[attachimg=1]
[attachimg=2]
[attachimg=3]
[attachimg=4]
-
ben je nog in Italië geweest dat is dezelfde weg daar.
Even rond geneusd op internet maar wat een weg naar boven stijl .
Maar wat een omgeving vanuit de auto kun je al genieten als je niet van planten houd.
dat word toch eens ook gaan kijken hier.
In Italië zijn we niet meer geraakt, maar dat was helemaal niet nodig. Er was meer dan genoeg te zien op Frans grondgebied.
-
Fantastische foto’s Frankie en een schitterend gebied. Mag ik vragen welke camera en lens je gebruikt?
-
Fantastische foto’s Frankie en een schitterend gebied. Mag ik vragen welke camera en lens je gebruikt?
Het is zeker en vast een schitterend gebied, Mark. Eén van de opmerkelijkste plaatsen in de alpen die ik bezocht.
Mijn toestelletje is zo'n 'toeristenkodakske'. Een spiegelreflexcamera van Sony. DSC-H50.
-
De volgende ontdekking: een oogverblindende Achillea. Ik vermoed A. nana.
-
Kijk naar dat loof: oeps, superlatieven zijn al allemaal opgebruikt. Enjoy, een Pyrethrum leontopodium is er niets bij vergeleken.
[attachimg=1]
-
Salix reticulata.
-
En kijk, dan is het opeens weer klokjestijd.
-
Sublieme combinatie!
-
Het toeristenkodakske maakte die dag overuren.
[attachimg=1]
-
Kijk naar dat loof: oeps, superlatieven zijn al allemaal opgebruikt. Enjoy, een Pyrethrum leontopodium is er niets bij vergeleken.
Ja, dit is wel erg mooi he. Daar hoeft ie niet eens voor te bloeien. Ben daar altijd naar op zoek, ooit een keer gezien in cultuur, maar nooit meer gevonden.
een Pyrethrum leontopodium is er niets bij vergeleken.
Nu vlieg je uit de bocht hoor. De Pyrethrum is toch van een andere (=hogere) categorie.
-
Kijk naar dat loof: oeps, superlatieven zijn al allemaal opgebruikt. Enjoy, een Pyrethrum leontopodium is er niets bij vergeleken.
Ja, dit is wel erg mooi he. Daar hoeft ie niet eens voor te bloeien. Ben daar altijd naar op zoek, ooit een keer gezien in cultuur, maar nooit meer gevonden.
een Pyrethrum leontopodium is er niets bij vergeleken.
Nu vlieg je uit de bocht hoor. De Pyrethrum is toch van een andere (=hogere) categorie.
Ik zag hem nog niet in cultuur, Gerrit. Waarschijnlijk is dit een heel moeilijke soort in de tuin, zo niet onmogelijk. Ze lijken makkelijk, maar niets is minder waar;
Ik zwans maar wat, hé Gerrit, ik probeer wat reacties los te weken, 11)) Trouwens, waarom zou de Achillea niet kunnen wedijveren met de Pyrethrum? Omdat hij van niet zo ver komt? Stel je maar eens zo'n groepje voor in je tuin ... dan hoor je direct bij de 'hogere' categorie!
-
een toeristenkodakske noem je dat )--1 ik vind het een pracht toestel.
En er zijn veel goede reacties op internet over deze camera.
Linda is nu ook opzoek naar een camera. ik denk iets voor haar.
Maakt ze dadelijk nog betere foto's ;D
-
En dan dit, wat moet dit voorstellen. 't Lijkt wel een alpiene kas die nooit af is geraakt? Schijnbaar staat er niets in.
Zou het een bollenbak kunnen zijn, Frankie?
-
En dan dit, wat moet dit voorstellen. 't Lijkt wel een alpiene kas die nooit af is geraakt? Schijnbaar staat er niets in.
Zou het een bollenbak kunnen zijn, Frankie?
Nee Hans, 't was wel degelijk een soort alpiene kas. In de winter en bij slecht weer wordt het geheel afgedekt.
-
Kennen jullie deze nog? Inderdaad, die stond er ook.
-
Deze herken ik als Primula marginata.
-
Rood, roder, roodst. Dit is waarschijnlijk de meest intens gekleurde S. arachnoideum die ik zag.
-
We hadden het over Dianthus alpinus, Luc, deze heeft een iets donkerder centrum. Dit moet hem zijn.
-
En als het die niet is, dan toch wel deze? Ik denk, Luc, dat D. alpinus vrij variabel is. Er zullen planten met en zonder donker centrum zijn, zoals er ook felgekleurde voorkomen zoals deze. Prachtig, niet?
-
Saxifraga paniculata. Een gewone vorm en eentje met mooie rode bloemstengels.
-
Nogmaals een leuke combo.
-
Ook dit mag er zijn, Leontopodium in een bedje van Thymus en nog wat Sempervivum erbij.
-
Rood, roder, roodst. Dit is waarschijnlijk de meest intens gekleurde S. arachnoideum die ik zag.
Wat een pracht exemplaar!
-
Rood, roder, roodst. Dit is waarschijnlijk de meest intens gekleurde S. arachnoideum die ik zag.
Wat een pracht exemplaar!
Vond ik ook, Hans. Nogal wat anders, hé, dan een S. 'Jaromir', ;)
-
Ik bevind mij nu op het hoogste punt van de bergkam en daar zijn vaak de mooiste alpines te zien in de zomer.
-
Dat is ook dit keer het geval. Een aantal prachtige Androsaces. Helaas net uitgebloeid!
-
Allemaal? Deze gelukkig niet!
-
[attachimg=1]
De alpiene flora op de Col d'Agnel is uitzonderlijk! Dit doet me denken aan legendarische plekjes als de Mangart in Slovenië, de Languzoi in de Dolomieten, Col du Sanetch in Wallis en de Grigna aan het Comomeer. Dit is zo'n planteneldorado dat je zo graag ontdekt op je bergtochten.
-
Ik sluit deze wonderbaarlijke locatie af met Leucanthemopsis alpina en een Cerastium.
-
Dit is niet de grootste, maar wel de mooiste die ik zag op de mooiste locatie.
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Knappe foto's Frankie , uitzonderlijke kwaliteit ((3 ((3 ((3 -6(
-
En als het die niet is, dan toch wel deze? Ik denk, Luc, dat D. alpinus vrij variabel is. Er zullen planten met en zonder donker centrum zijn, zoals er ook felgekleurde voorkomen zoals deze. Prachtig, niet?
Heel fraaie plant , Frankie ((14
-
(Link naar bijlage)
De alpiene flora op de Col d'Agnel is uitzonderlijk! Dit doet me denken aan legendarische plekjes als de Mangart in Slovenië, de Languzoi in de Dolomieten, Col du Sanetch in Wallis en de Grigna aan het Comomeer. Dit is zo'n planteneldorado dat je zo graag ontdekt op je bergtochten.
Jawatte , deze col is wel uitzonderlijk bloeirijk en soortenrijk , Frankie !!! Schitterend om te mogen meegenieten ((14
-
Allemaal? Deze gelukkig niet!
Schitterende plant Frankie , is dit A.helvetica ?
-
Allemaal? Deze gelukkig niet!
Schitterende plant Frankie , is dit A.helvetica ?
Niet helemaal zeker, Danny. Er zitten mogelijks genen in van A. pubescens. die ook in het gebied voorkomt. Kruisingen zijn niet uitgesloten, maar zijn zonder DNA ondezoek niet te achterhalen. Maar het aandeel van A. helvetica is zeker.
-
Ik sluit deze wonderbaarlijke locatie af met Leucanthemopsis alpina en een Cerastium.
Hij kwam net op tijd voor de meet binnen. Het zal Cerastium alpinum zijn met relatief groot enigszins grijs blad, niet harig. (=subsp. lanatum)
-
Nogmaals een leuke combo.
2 doorsnee renners uit het peloton, de roze Armeria alpina (niet de bij ons voorkomende Armeria maritima) en Saxifraga moschata,die nochtans opvallen door samen te spannen.
-
Dat is ook dit keer het geval. Een aantal prachtige Androsaces. Helaas net uitgebloeid!
Echte vedettes in het peloton. Ik denk dat Androsace helvetica wat hardere kussens heeft, Androsace vandellii grijzer is en Androsace pubescens zachtere kussens die harig zijn, gelijk zijn naam. Toch de laatste dan maar? Maar wel een moeilijke keus.
-
Tsjonge....een mooi verslag zou niet misstaan in de 'Wielerrevue',......euh ik bedoel het Magazine van de NRV............
-
Rood, roder, roodst. Dit is waarschijnlijk de meest intens gekleurde S. arachnoideum die ik zag.
Oei......da's een mooie Frankie!
-
Eenmaal we boven op de pas komen, blijkt dat het voorjaar hier nog volop bezig is. Je bevindt je hier dan ook op een hoogte van ca. 2745 m.
Knappe exemplaren van Saxifraga oppositifolia is het eerste wat we te zien krijgen.
((6
-
Ik sluit deze wonderbaarlijke locatie af met Leucanthemopsis alpina en een Cerastium.
Hij kwam net op tijd voor de meet binnen. Het zal Cerastium alpinum zijn met relatief groot enigszins grijs blad, niet harig. (=subsp. lanatum)
Is er eigenlijk iets wat je niet weet, Gerrit? Nogmaals bedankt!
-
Dat is ook dit keer het geval. Een aantal prachtige Androsaces. Helaas net uitgebloeid!
Echte vedettes in het peloton. Ik denk dat Androsace helvetica wat hardere kussens heeft, Androsace vandellii grijzer is en Androsace pubescens zachtere kussens die harig zijn, gelijk zijn naam. Toch de laatste dan maar? Maar wel een moeilijke keus.
A. vandelli is het inderdaad zeker niet, die is veel grijzer van kleur.
Het kussen ziet er zacht uit, maar was wel behoorlijk hard, Gerrit. Helvetica ligt het meest voor de hand, maar zoals een kenner zei, is het best mogelijk dat er een portie A. pubescens in zit.
-
De witte Androsace is prachtig. Hij staat in een natuurlijke crevice garden met hele smalle spleten. Fantastische reportage!
-
Tsjonge....een mooi verslag zou niet misstaan in de 'Wielerrevue',......euh ik bedoel het Magazine van de NRV............
Inderdaad Bart, het zou net zo goed staan als een Saxifraga-artikel in het VRV-tijdschrift. ;) -1(
Ik zie er nog steeds naar uit!
-
De witte Androsace is prachtig. Hij staat in een natuurlijke crevice garden met hele smalle spleten. Fantastische reportage!
Dat is het favoriete biotoop van die kleine manschildjes, Mark. Oude verweerde rotsblokken met veel spleten, uitgesleten door wind, vorst en water, en opgevuld met een weinig humus. Boots dat maar eens na in de tuin!
-
Ik dacht net zo iets frankie je zal dit maar in je tuin hebben ((6 ((6 ((6 ((6 ((7 ((7
-
Een volgende onderneming is een gewone bergwandeling die eigenlijk start aan de voordeur van ons vakantieverblijf. Het is een beklimming naar lac de Combeynot (2555 m), een hoogteverschil van ruim 1000 m dat ik moet overbruggen.
Botanisch stelt het niet al te veel voor, maar het feit dat je op zo'n tocht bijna niemand tegenkomt in een magistrale bergwereld die deel uitmaakt van les Ecrins, maakt veel goed.
Aan het meer is het muisstil en ik waan me op een verlaten planeet. Heerlijk!
-
De omgeving is niet mis. Normaal gezien wordt dit gebied ook druk bezocht door gemzen, maar kan er geen waarnemen ondanks dat ik reeds vroeg op pad ben.
-
Deze aardige groep Senecio incanus is bijna het enigste wat ik te zien krijg.
-
Ook deze Sempervivumspecies met vrij grote rozetten groeit in de omgeving.
-
Op deze bergflank bulkt het van Digitalis grandiflora. Wat een massa!
Alhoewel deze tocht ruim een halve dag in beslag nam, is deze uitstap alweer afgesloten. Het kodakse mocht wat rusten, na zijn drukke dag van de dag ervoor, ;)
-
De dag is alweer nog maar halfweg dus ... inderdaad, nog maar eens de Galibier gaan verkennen op een andere locatie.
Er zijn ontiegelijk mooie weides op de Galibier. Wat gedacht van dit?
Geen enkele rotstuin die opkan tegen dit kleurenspektakel als op de Galibier.
[attachimg=1]
[attachimg=2]
-
Ik weet niet juist welke gentiaansoort hier zo welig tiert, maar ik denk dat het G.brachyphylla is.
-
De plantcombinaties zijn in ieder geval een lust voor het oog.
-
Ranunculus glacialis -nog maar eens- in een prachtige setting. Nu niet eens in of langs ijskoud smeltwater maar op een winderige helling van de Galibier.
-
Vitaliana primuliflora.
-
Linaria alpina, Androsace carnea brigantiaca en Aster alpinus.
-
Brassica repanda, de eerste keer voor mij om voor de lens te krijgen.
-
Deze jakobsladder mag de avondwandeling op de Galibier afsluiten.
-
Ik weet niet juist welke gentiaansoort hier zo welig tiert, maar ik denk dat het G.brachyphylla is.
Prachtige foto's Frankie. Ik denk dat je gelijk hebt. Zijn die foto's allemaal op dezelfde plaats genomen? Er is wel een grote verscheidenheid! De nrs 55, 60, 61 lijken dan weer sterk op subsp. favratii. De anderen hebben een slankere kroon en kelk.
-
Herman, zou het niet G. bavarica kunnen zijn (subacaulis) vanwege de ei-ronde blaadjes. G. brachyphylla heeft enigszins puntige blaadjes. En foto's van brachyphylla tonen een heel lange kelkbuis, terwijl G. bavarica een veel meer gedrongen uiterlijk heeft.
-
De plantcombinaties zijn in ieder geval een lust voor het oog.
Een prachtige combinatie met de gele Lotus alpinus.
-
Herman, zou het niet G. bavarica kunnen zijn (subacaulis) vanwege de ei-ronde blaadjes. G. brachyphylla heeft enigszins puntige blaadjes. En foto's van brachyphylla tonen een heel lange kelkbuis, terwijl G. bavarica een veel meer gedrongen uiterlijk heeft.
Gerrit, bavarica heeft geen rosetten en kleinere bladeren
[attachimg=1]
-
Oké Herman, ik heb zitten turen in mijn Alpenplantenboek, maar niet dus. Mij viel die slanke kroon-en kelkbuis ook op.
-
Allemaal? Deze gelukkig niet!
Schitterende plant Frankie , is dit A.helvetica ?
Niet helemaal zeker, Danny. Er zitten mogelijks genen in van A. pubescens. die ook in het gebied voorkomt. Kruisingen zijn niet uitgesloten, maar zijn zonder DNA ondezoek niet te achterhalen. Maar het aandeel van A. helvetica is zeker.
Is alvast terug een knappe vondst , Frankie ((14 . Leuk dat je nog een plant in bloei kon aantreffen , maar deze stond dan ook heel hoog neem ik aan . In Wallis waren ze al uitgebloeid half juli , maar deze planten groeiden dan ook iets lager
-
De dag is alweer nog maar halfweg dus ... inderdaad, nog maar eens de Galibier gaan verkennen op een andere locatie.
Er zijn ontiegelijk mooie weides op de Galibier. Wat gedacht van dit?
Geen enkele rotstuin die opkan tegen dit kleurenspektakel als op de Galibier.
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
dit is echt genieten , de Galibier is heel bloeirijk en soortenrijk ! knappe foto's Frankie 8)
-
Brassica repanda, de eerste keer voor mij om voor de lens te krijgen.
Brassica, gewoon kool, wie heeft die ooit in cultuur gehad, behalve dan in zijn/haar groentetuin? Onlangs gezien en gefotografeerd in Umbrië, weliswaar een andere soort, maar leuk deze hier te zien. Endemisch voor ZW-Alpen he. En zeldzaam volgens mijn boek.
-
Tsjonge....een mooi verslag zou niet misstaan in de 'Wielerrevue',......euh ik bedoel het Magazine van de NRV............
Inderdaad Bart, het zou net zo goed staan als een Saxifraga-artikel in het VRV-tijdschrift. ;) -1(
Ik zie er nog steeds naar uit!
Dus geen reportage voor de NRV, maar wel voor de IRG, want dit wordt ondertussen een top-reportage. De samenwerking VRV-SRGC is toch al uitstekend met beider magazins.
-
Ik weet niet juist welke gentiaansoort hier zo welig tiert, maar ik denk dat het G.brachyphylla is.
Prachtige foto's Frankie. Ik denk dat je gelijk hebt. Zijn die foto's allemaal op dezelfde plaats genomen? Er is wel een grote verscheidenheid! De nrs 55, 60, 61 lijken dan weer sterk op subsp. favratii. De anderen hebben een slankere kroon en kelk.
Alle planten werden gefotografeerd op een traject van hooguit anderhalve km, Herman.
-
Allemaal? Deze gelukkig niet!
Schitterende plant Frankie , is dit A.helvetica ?
Niet helemaal zeker, Danny. Er zitten mogelijks genen in van A. pubescens. die ook in het gebied voorkomt. Kruisingen zijn niet uitgesloten, maar zijn zonder DNA ondezoek niet te achterhalen. Maar het aandeel van A. helvetica is zeker.
Is alvast terug een knappe vondst , Frankie ((14 . Leuk dat je nog een plant in bloei kon aantreffen , maar deze stond dan ook heel hoog neem ik aan . In Wallis waren ze al uitgebloeid half juli , maar deze planten groeiden dan ook iets lager
Qua hoogte scheelt het niet zoveel, Danny. Deze planten stonden op een hoogte van rond de 2700 m. In Wallis, op col du Sanetch was dat ergens rond de 2500 m dacht ik. Maar nu was ik er wel een weekje vroeger dan toen. Maar de col d'Agnel is vast en zeker een koude plaats, getuige het grote aantal bloeiende planten die ik er heb gezien.
-
Brassica repanda, de eerste keer voor mij om voor de lens te krijgen.
Brassica, gewoon kool, wie heeft die ooit in cultuur gehad, behalve dan in zijn/haar groentetuin? Onlangs gezien en gefotografeerd in Umbrië, weliswaar een andere soort, maar leuk deze hier te zien. Endemisch voor ZW-Alpen he. En zeldzaam volgens mijn boek.
Zeker zeldzaam, Gerrit, ik heb ze maar één keer gezien.
-
Tsjonge....een mooi verslag zou niet misstaan in de 'Wielerrevue',......euh ik bedoel het Magazine van de NRV............
Inderdaad Bart, het zou net zo goed staan als een Saxifraga-artikel in het VRV-tijdschrift. ;) -1(
Ik zie er nog steeds naar uit!
Dus geen reportage voor de NRV, maar wel voor de IRG, want dit wordt ondertussen een top-reportage. De samenwerking VRV-SRGC is toch al uitstekend met beider magazins.
Merci Gerrit, als een critisch en nuchter man als jij dat zegt, mag ik dat als heel lovend beschouwen!
Trouwens, Bart moet niet klagen, ik heb nog niet zo lang geleden een epistel afgeleverd voor de NRV dat wellicht een volledige uitgave kan vullen! ;D
Als dat saxenartikel even lang zal zijn, kunnen wij ook een eindje voort. ((12
-
De dag is alweer nog maar halfweg dus ... inderdaad, nog maar eens de Galibier gaan verkennen op een andere locatie.
Er zijn ontiegelijk mooie weides op de Galibier. Wat gedacht van dit?
Geen enkele rotstuin die opkan tegen dit kleurenspektakel als op de Galibier.
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
dit is echt genieten , de Galibier is heel bloeirijk en soortenrijk ! knappe foto's Frankie 8)
De Galibier mag er vast en zeker zijn, Danny, en niet alleen voor de wielerrliefhebbers.
-
Iets anders nu.
Eventjes de bergtoerist gaan uithangen in het gletsjergebied bij la Grave. Helemaal boven op de berg la Meije heb je een wonderbaarlijk uitzicht.
-
Vanop deze plaats kan je een glimp opvangen van de Mont Blanc.
-
Allemaal? Deze gelukkig niet!
Schitterende plant Frankie , is dit A.helvetica ?
Niet helemaal zeker, Danny. Er zitten mogelijks genen in van A. pubescens. die ook in het gebied voorkomt. Kruisingen zijn niet uitgesloten, maar zijn zonder DNA ondezoek niet te achterhalen. Maar het aandeel van A. helvetica is zeker.
Is alvast terug een knappe vondst , Frankie ((14 . Leuk dat je nog een plant in bloei kon aantreffen , maar deze stond dan ook heel hoog neem ik aan . In Wallis waren ze al uitgebloeid half juli , maar deze planten groeiden dan ook iets lager
Qua hoogte scheelt het niet zoveel, Danny. Deze planten stonden op een hoogte van rond de 2700 m. In Wallis, op col du Sanetch was dat ergens rond de 2500 m dacht ik. Maar nu was ik er wel een weekje vroeger dan toen. Maar de col d'Agnel is vast en zeker een koude plaats, getuige het grote aantal bloeiende planten die ik er heb gezien.
Frankie , er is wel degelijk een grote hoogte verschil . Op col du sanetch groeiden deze planten op 2200 meter .
-
Nogmaals een fenomenale blik op de omgeving.
-
Nog wat foto's van het gletsjergebied. Je kan er trouwens een heel traject wandelen op de gletsjer;
-
Allemaal? Deze gelukkig niet!
Schitterende plant Frankie , is dit A.helvetica ?
Niet helemaal zeker, Danny. Er zitten mogelijks genen in van A. pubescens. die ook in het gebied voorkomt. Kruisingen zijn niet uitgesloten, maar zijn zonder DNA ondezoek niet te achterhalen. Maar het aandeel van A. helvetica is zeker.
Is alvast terug een knappe vondst , Frankie ((14 . Leuk dat je nog een plant in bloei kon aantreffen , maar deze stond dan ook heel hoog neem ik aan . In Wallis waren ze al uitgebloeid half juli , maar deze planten groeiden dan ook iets lager
Qua hoogte scheelt het niet zoveel, Danny. Deze planten stonden op een hoogte van rond de 2700 m. In Wallis, op col du Sanetch was dat ergens rond de 2500 m dacht ik. Maar nu was ik er wel een weekje vroeger dan toen. Maar de col d'Agnel is vast en zeker een koude plaats, getuige het grote aantal bloeiende planten die ik er heb gezien.
Frankie , er is wel degelijk een grote hoogte verschil . Op col du sanetch groeiden deze planten op 2200 meter .
Was het maar zo hoog? Ik zou het nog eens moeten opzoeken, maar best mogelijk. Nu, dan scheelt het inderdaad wel een pak. 500 m is heel wat.
-
Het is een uitstap die halverwege de middag afgelopen is.
Ik heb nog even de tijd om .... nee hoor, geen namiddagwandeling op de Galibier. -2(
't Wordt een namiddagwandeling op Col du Lautaret. Ik had er nog niets gezien en wilde het wat hoger op zoeken. Een klimmetje van zo'n kleine 1000 m moet nog kunnen.
-
Maar zelfs in de hoogte is er niet veel te bespeuren.
Deze Sempervivum, ik vermoed montanum staat er wel op zijn best.
-
De rozetten zijn behoorlijk groot, ik ben helemaal niet zeker of dit ook wel S. montanum is?
-
Dit zijn dan weer de knappe rozetjes van S. arachnoideum.
-
Deze had ik nog niet gezien, dacht ik in de Franse alpen. Gentiana nivalis.
-
Nog meer gentianen. Ik dacht G. acaulis?
-
Deze heeft echter vreemd blad, niet echt acaulis dacht ik?
-
Je hebt er een neusje voor zoals dat hier zeggen.
Al dat moois wat een pracht verhaal en elke foto is genieten.
leuke foto met jouw op de gletsjer .
-
prachtig die gentianen zo 3 naast elkaar met blauwe lucht op de achtergrond
-
Verder is hier weinig te zien wat betreft flora. Blijkbaar zijn de schapen me voor geweest.
Met deze schitterende puinhelling hoog boven de col du Lautaret sluit ik deze dag af.
Deze kerstvakantie loopt ten einde, zo ook deze alpentrip. Er wacht echter nog één uitstap. Een verkenningstocht waar ik nog vaak aan terugdenk. Als je denkt dat je alles hebt gezien, mis poes!
-
En nog ééntje. De helling was te steil, hij was er afgegleden. Ja, ik weet het, flauw mopje. ))2
-
Je hebt er een neusje voor zoals dat hier zeggen.
Al dat moois wat een pracht verhaal en elke foto is genieten.
leuke foto met jouw op de gletsjer .
Ja, mooi hé die gletsjer, spijtig dat ik de foto verknal. --11
-
Ik ben benieuwd wat je nog hebt.
-
Rood, roder, roodst. Dit is waarschijnlijk de meest intens gekleurde S. arachnoideum die ik zag.
Wat een pracht exemplaar!
Vond ik ook, Hans. Nogal wat anders, hé, dan een S. 'Jaromir', ;)
Totaal iets anders, Frankie, maar erg mooi.
-
Deze heeft echter vreemd blad, niet echt acaulis dacht ik?
Inderdaad een rare vorm van blad. Misschien een kruising met G. alpina? Bloeitijdstip van alpina is normaal wel altijd later dan acaulis maar zij staan wel allebei op zure grond.
-
De allerlaatste uitstap is een tocht naar Col d'Iseran (2764 m), één van de hoogste bergpassen in de alpen!
Het laatste dorpje vooraleer je de hoogte ingaat, is Bonneval-sur-Arc, een oud authentiek dorpje.
-
De omgeving ziet er erg schilderachtig uit.
[attachimg=1]
-
Aanlokkelijke watervalletjes begeleiden ons naar de bergpas.
-
Eenmaal boven wacht ons een vrij onaangename verrassing. Het is niet te zien op de foto's, maar boven op de col waait een ijskoude mistral die door merg en been gaat. Nog nooit meegemaakt. Het opvliegend grind striemt ons langs het gezicht. Lang zullen we hier waarschijnlijk niet blijven. Wat een helse plaats!
-
Zou het extreme klimaat deze onfortuinlijke marmot het leven hebben gekost? Ik kan het me wel voorstellen.
-
Het uitzicht is echter grandioos!
-
En dan toch, zien we een teken van leven: deze draba's houden moedig stand op de ijskoude col.
-
Er staat zelfs wat kortgeschoren Ranunculus glacialis.
-
Draba en Ranunculus glacialis zag ik nog niet vaak bij elkaar groeien.
-
Jaja, het begint te komen, nu duikt ook Saxifraga oppositifolia op.
-
Jaja, het begint te komen, nu duikt ook Saxifraga oppositifolia op.
Zo rijk bloeiend heb ik ze in de tuin nog nooit gehad!
-
Heb ik hier nogmaals te maken met Saxifraga androsace? Het is alleszins plaatselijk een vrij vochtige ondergrond.
-
Jaja, het begint te komen, nu duikt ook Saxifraga oppositifolia op.
Zo rijk bloeiend heb ik ze in de tuin nog nooit gehad!
Ik eigenlijk ook niet, Herman, in cultuur zijn de meeste vormen niet zo super. Bovendien zijn de kleuren ook niet zo intens als in de natuur.
-
De planten staan hier in ieder geval niet in grote getale, hier nog een toefje Petrocallis pyrenaica en wat gentianen.
-
Danny, jij zag ze hier in het verleden ook op deze pas. C. cenisia staat er nog altijd, maar in kleine aantallen.
-
Deze knappe Androsace doet me denken aan A. obtusifolia.
-
Maar ik heb het wel gehad in deze ijzige koude. Volledig verkleumd kruipen we terug in de auto om terug naar beneden te rijden en wat warmere oorden op te zoeken...
-
De planten staan hier in ieder geval niet in grote getale, hier nog een toefje Petrocallis pyrenaica en wat gentianen.
Frankie, die "wat gentianen" zijn precies Gentiana terglouensis subsp. schleicheri!!!!
-
Prachtige beelden Frankie toen je over deze col begon.
bedacht ik me dat deze weg in de winter dicht is en je er gewoon over heen kunt skiën.
Dat verklaart ook de ijzige kou daar boven.https://www.youtube.com/watch?v=YdQ2SSPwvtk&list=PLtBK39ZaPqxyQa0PdrDPqjkivSfr0Uwzd&index=1
Of. https://www.youtube.com/watch?v=rIYsnCh0l9I&list=PLtBK39ZaPqxyQa0PdrDPqjkivSfr0Uwzd&index=5
Als je deze filmpjes ziet weetje waarom.
-
De allerlaatste uitstap is een tocht naar Col d'Iseran (2764 m), één van de hoogste bergpassen in de alpen!
Het laatste dorpje vooraleer je de hoogte ingaat, is Bonneval-sur-Arc, een oud authentiek dorpje.
Deze col ligt me ook nog vers in het geheugen , Frankie . Ik was er enkele jaren geleden maar toen was het al de eerste week van augustus . Ik ben heel benieuwd wat er half juli te zien is ..... ((12
-
Maar ik heb het wel gehad in deze ijzige koude. Volledig verkleumd kruipen we terug in de auto om terug naar beneden te rijden en wat warmere oorden op te zoeken...
Oeps , wat jammer van het weer , Frankie ! Ik ken dit gevoel , heb deze toestanden ook meegemaakt in de centrale
Pyreneeën . Toen zijn we onmiddellijk ook terug vertrokken naar een betere (warmere) locatie .....
Op de col is het uitzicht inderdaad schitterend ....
-
Danny, jij zag ze hier in het verleden ook op deze pas. C. cenisia staat er nog altijd, maar in kleine aantallen.
Ik zag heel veel planten , honderden C. cenisia , Frankie . Op dezelfde plaats ook honderden planten S.oppositifolia ,
ofwel was dit een andere plaats ofwel zijn er aardverschuivingen geweest op deze plaats zodat er weinig van overblijft
? Ik herken niet deze omgeving , deze planten stonden in een komvormige omgeving ? Misschien ben je niet ver genoeg geweest ten gevolge van de weersomstandigheden ....
-
De planten staan hier in ieder geval niet in grote getale, hier nog een toefje Petrocallis pyrenaica en wat gentianen.
Frankie, die "wat gentianen" zijn precies Gentiana terglouensis subsp. schleicheri!!!!
Herman, merci, inderdaad het is G; terglouensis subsp. schleicheri. Ook de eerste keer dat ik deze zie.
-
Danny, jij zag ze hier in het verleden ook op deze pas. C. cenisia staat er nog altijd, maar in kleine aantallen.
Ik zag heel veel planten , honderden C. cenisia , Frankie . Op dezelfde plaats ook honderden planten S.oppositifolia ,
ofwel was dit een andere plaats ofwel zijn er aardverschuivingen geweest op deze plaats zodat er weinig van overblijft
? Ik herken niet deze omgeving , deze planten stonden in een komvormige omgeving ? Misschien ben je niet ver genoeg geweest ten gevolge van de weersomstandigheden ....
Op de top ben ik vanwege het gure weer, enkel achter de kapel geweest, zo hoog mogelijk weliswaar.
-
Nog even genieten van de vergezichten en daarna terug naar beneden, warmere oorden opzoeken.
-
Maar ook lager is het niet al te warm. Er liggen nog diverse sneeuwresten. Allerlei planten staan nog in volle bloei.
Ik vind enkele sublieme Pulsatilla alpina.
-
Uitmuntende plant uit een aantrekkelijk genus, waarvan dit absoluut één van de mooiste is.
Ik had de plant gedurende jaren in de collectie, maar ben hem inmiddels toch kwijtgeraakt. Geen makkelijk ding!
-
Ik ben wel stil in dit topic, maar ik volg met volle aandacht mee! Schitterende beelden en een leuk verhaal, veel beter dan de verhaaltjes op TV.
-
TV? Wat is dat? Oja, dat ding dat licht en lawaai geeft. --11
-
TV? Wat is dat? Oja, dat ding dat licht en lawaai geeft. --11
:P :P
-
Ik beland nu in een aantal zompige weilanden. Zompig van het smeltwater van hoger gelegen gebieden.
Primula frondosa is de eerste die ik opmerk.
-
Knappe reportage Frankie .....veel mooier dan de Tour en dopingvrij ..... ((3
Mooie foto's ook !
-
Op wat drogere stukken Geum en heel wat Anemone baldensis.
-
Knappe reportage Frankie .....veel mooier dan de Tour en dopingvrij ..... ((3
Mooie foto's ook !
Thanks Kris.
-
Een weinig Soldanella alpina en Gagea.
-
We glijden langzaam maar zeker naar het eind van dit verhaal.
Een bijzonder mooi bestand van Ranunculus kuepferi maakt me blij. De sneeuwgrens is hier begin juli nog altijd aan het wijken en verborgen schatten komen boven.
-
Knap soortje zo in een compact groepje.
[attachimg=1]
[attachimg=2]
[attachimg=3]
-
Deze soort wordt normaliter zo'n 10,12 cm hoog, maar heel soms vind je ook super compacte exemplaren.
-
En dan ga je voor de beste foto. Compact, blauwe lucht, sneeuwrest. Ranunculus kuepferi op zijn best.
[attachimg=1]
-
blijven knappe planten en jij laat dat zien met knappe foto's.
Misschien is het soms maar best dat niet alles het hier goed doet .
Dan is het alleen maar leuker en mooier als we ze in de bergen zien. --11
-
Ik beland nu in een aantal zompige weilanden. Zompig van het smeltwater van hoger gelegen gebieden.
Primula frondosa is de eerste die ik opmerk.
Knappe vondst Frankie , ken ik niet (staat ook niet in mijn boekje Bergflora van Europa ?)
wat zijn de verschillen t.o.v. P. farinosa ?
-
Een weinig Soldanella alpina en Gagea.
Dit zijn twee van mijn favoriete planten , bijzonder knappe planten ((14 ((3 .......
Is er iemand die Gagea in de tuin heeft of ooit eens geprobeerd heeft ?
-
Deze soort wordt normaliter zo'n 10,12 cm hoog, maar heel soms vind je ook super compacte exemplaren.
Heel mooie kolonie , Frankie . Knap die compacte exemplaren 8)
-
We glijden langzaam maar zeker naar het eind van dit verhaal.
Een bijzonder mooi bestand van Ranunculus kuepferi maakt me blij. De sneeuwgrens is hier begin juli nog altijd aan het wijken en verborgen schatten komen boven.
De omgeving van col de l'Iseran is ook wel bijzonder interessant hé Frankie .....heel soortenrijk
en bloeirijk en bovendien is het uitzicht super mooi ......alles wat een mens blij maakt ......
Jammer dat het zo onaangenaam koud was , dan had je wellicht nog meer gezien .......
maar toch is deze verkenning wel heel geslaagd vind ik wel ...... ((3 ((3 ((3
-
Ik beland nu in een aantal zompige weilanden. Zompig van het smeltwater van hoger gelegen gebieden.
Primula frondosa is de eerste die ik opmerk.
Knappe vondst Frankie , ken ik niet (staat ook niet in mijn boekje Bergflora van Europa ?)
wat zijn de verschillen t.o.v. P. farinosa ?
Ik denk dat het een schrijffout is van Frankie. P. frondosa komt niet voor in de Alpen
-
Is er iemand die Gagea in de tuin heeft of ooit eens geprobeerd heeft ?
Luc S heeft die al meerdere keren getoond. Ik heb er meegenomen uit Spanje en in bloei gehad, geloof ik.
Het is een bolgewasje en komt op heel veel plaatsen voor. Een raadselachtig ding. Er zijn ongelooflijk veel species van en determinatie in de natuur is (voor mij) heel lastig. Sommige zijn niet winterhard - of vele - het komt er op neer, dat je moet pionieren. En zuinig zijn, altijd maar vorstvrij houden. Het dunne blad is zo klein, smaller dan gras, meestal herken je het loof ze aan hun goot-vorm.
-
Ik beland nu in een aantal zompige weilanden. Zompig van het smeltwater van hoger gelegen gebieden.
Primula frondosa is de eerste die ik opmerk.
Knappe vondst Frankie , ken ik niet (staat ook niet in mijn boekje Bergflora van Europa ?)
wat zijn de verschillen t.o.v. P. farinosa ?
Ik denk dat het een schrijffout is van Frankie. P. frondosa komt niet voor in de Alpen
Alweer juist, Gerrit, ik haal die twee altijd door elkaar. Het is P. farinosa.
-
blijven knappe planten en jij laat dat zien met knappe foto's.
Misschien is het soms maar best dat niet alles het hier goed doet .
Dan is het alleen maar leuker en mooier als we ze in de bergen zien. --11
Inderdaad Bert, neem nu een plant als Ranunculus glacialis. Mocht het een makkelijke plant zijn in de tuin, je keek er gewoonweg niet meer naar om in de alpen.
-
En over Ranunculus glacialis gesproken...
Ik zag ze al ontelbare keren in alle uithoekjes van de alpen. Onweerstaanbaar mooi zijn ze, en elke keer gaan ze overvloedig op de foto.
Langs een bergflank langs de col d'Iseran is er een bepaalde groeiplaats, waar ze op hun allermooist staan. Het zijn er ontelbaar veel, dicht bij elkaar in grote groepen en op een locatie die kan tellen. Talrijke beekjes en koude waterloopjes die van de helling af stromen is het groeigebied van deze bijzonder mooie populatie. De mooiste die ik ooit zag!
-
Inderdaad Bert, neem nu een plant als Ranunculus glacialis. Mocht het een makkelijke plant zijn in de tuin, je keek er gewoonweg niet meer naar om in de alpen.
Of.... )--1....bijvoorbeeld Eritrichium nanum....pfft, kijken we niet meer naar, simpel blauw plantje.
-
Vaak zag ik ze langs het koude water, maar er in? Zelden of nooit.
-
Werkelijk, ontelbare pollen in het sprankelende, bruisende water.
-
Nu weet ik waarom ze niet te kweken zijn. Ik heb geen berg in de tuin waar het smeltwater er vanaf loopt!
-
Inderdaad Bert, neem nu een plant als Ranunculus glacialis. Mocht het een makkelijke plant zijn in de tuin, je keek er gewoonweg niet meer naar om in de alpen.
Of.... )--1....bijvoorbeeld Eritrichium nanum....pfft, kijken we niet meer naar, simpel blauw plantje.
Ja, inderdaad, Gerrit, nog zo'n voorbeeld. Lijkt te veel op Myosotis! -2(
-
Wat een prachtige dag moet dat geweest zijn Frankie.
Ik kan me voorstellen dat je deze dag niet gauw meer vergeet
-
Is er iemand die Gagea in de tuin heeft of ooit eens geprobeerd heeft ?
Luc S heeft die al meerdere keren getoond. Ik heb er meegenomen uit Spanje en in bloei gehad, geloof ik.
Het is een bolgewasje en komt op heel veel plaatsen voor. Een raadselachtig ding. Er zijn ongelooflijk veel species van en determinatie in de natuur is (voor mij) heel lastig. Sommige zijn niet winterhard - of vele - het komt er op neer, dat je moet pionieren. En zuinig zijn, altijd maar vorstvrij houden. Het dunne blad is zo klein, smaller dan gras, meestal herken je het loof ze aan hun goot-vorm.
Ok Gerrit , maar ik bedoel de winterharde species die voorkomen in de Alpen en andere gebergten , ik geloof zelfs
dat ze sporadisch voorkomen in het zuiden van België. Deze zouden toch in de tuin moeten kunnen ?
Ik heb alvast een plant uit Zwitserland sinds twee jaar maar nog geen bloei gehad , misschien dit jaar ?
-
Met deze beelden van op Col d'Iseran beëindig ik deze reportage.
Boeiend of toch maar niet? Vervelend, te gewoon allemaal?
I don't care, ik heb er met volle teugen van genoten.
Schrijf het op : Col d'Iseran : mooiste groeiplaats van Ranunculs glacialis ter wereld!
[attachimg=1]
[attachimg=2]
-
Is er iemand die Gagea in de tuin heeft of ooit eens geprobeerd heeft ?
Luc S heeft die al meerdere keren getoond. Ik heb er meegenomen uit Spanje en in bloei gehad, geloof ik.
Het is een bolgewasje en komt op heel veel plaatsen voor. Een raadselachtig ding. Er zijn ongelooflijk veel species van en determinatie in de natuur is (voor mij) heel lastig. Sommige zijn niet winterhard - of vele - het komt er op neer, dat je moet pionieren. En zuinig zijn, altijd maar vorstvrij houden. Het dunne blad is zo klein, smaller dan gras, meestal herken je het loof ze aan hun goot-vorm.
Ok Gerrit , maar ik bedoel de winterharde species die voorkomen in de Alpen en andere gebergten , ik geloof zelfs
dat ze sporadisch voorkomen in het zuiden van België. Deze zouden toch in de tuin moeten kunnen ?
Ik heb alvast een plant uit Zwitserland sinds twee jaar maar nog geen bloei gehad , misschien dit jaar ?
Geloof het maar vast en zeker, Danny, Gagea is zeker te vinden in België: http://www.vrvforum.be/forum/index.php?topic=1423.195
-
En over Ranunculus glacialis gesproken...
Ik zag ze al ontelbare keren in alle uithoekjes van de alpen. Onweerstaanbaar mooi zijn ze, en elke keer gaan ze overvloedig op de foto.
Langs een bergflank langs de col d'Iseran is er een bepaalde groeiplaats, waar ze op hun allermooist staan. Het zijn er ontelbaar veel, dicht bij elkaar in grote groepen en op een locatie die kan tellen. Talrijke beekjes en koude waterloopjes die van de helling af stromen is het groeigebied van deze bijzonder mooie populatie. De mooiste die ik ooit zag!
Jawatte , dit zag ik ook nog nooit ..... :o --6 schitterend toch .......
-
Is er iemand die Gagea in de tuin heeft of ooit eens geprobeerd heeft ?
Luc S heeft die al meerdere keren getoond. Ik heb er meegenomen uit Spanje en in bloei gehad, geloof ik.
Het is een bolgewasje en komt op heel veel plaatsen voor. Een raadselachtig ding. Er zijn ongelooflijk veel species van en determinatie in de natuur is (voor mij) heel lastig. Sommige zijn niet winterhard - of vele - het komt er op neer, dat je moet pionieren. En zuinig zijn, altijd maar vorstvrij houden. Het dunne blad is zo klein, smaller dan gras, meestal herken je het loof ze aan hun goot-vorm.
Ok Gerrit , maar ik bedoel de winterharde species die voorkomen in de Alpen en andere gebergten , ik geloof zelfs
dat ze sporadisch voorkomen in het zuiden van België. Deze zouden toch in de tuin moeten kunnen ?
Ik heb alvast een plant uit Zwitserland sinds twee jaar maar nog geen bloei gehad , misschien dit jaar ?
Geloof het maar vast en zeker, Danny, Gagea is zeker te vinden in België: http://www.vrvforum.be/forum/index.php?topic=1423.195
Heel waardevolle info Frankie , ((14 dan moet het zeker kunnen in de tuin ...... maar heb ik nog nooit gezien in tuinen of op foto in tuinen ?
-
Bedankt voor je fantastische reportage! Ik keek er elke dag weer naar uit wat je nu weer voor moois te tonen had. Zeer veel dank!! ((3 ((3 ((3
-
Ik vind de witte onweerstaanbaar, maar als ze rood aanlopen zijn ze nog mooier in mijn ogen.
Een werkelijk zeer bijzondere locatie, dat Ranunculus-woud.
-
Bedankt Frankie. Een top verslag! ((3 ((3 ((3
-
Jammer, het is gedaan. Ik heb er veel plezier aan beleefd in deze vervelende tijd op botanisch gebied. Het waren spetterende beelden met bijzondere planten uit een gebied waar ik alleen op de fiets ben geweest.
-
Is er iemand die Gagea in de tuin heeft of ooit eens geprobeerd heeft ?
Luc S heeft die al meerdere keren getoond. Ik heb er meegenomen uit Spanje en in bloei gehad, geloof ik.
Het is een bolgewasje en komt op heel veel plaatsen voor. Een raadselachtig ding. Er zijn ongelooflijk veel species van en determinatie in de natuur is (voor mij) heel lastig. Sommige zijn niet winterhard - of vele - het komt er op neer, dat je moet pionieren. En zuinig zijn, altijd maar vorstvrij houden. Het dunne blad is zo klein, smaller dan gras, meestal herken je het loof ze aan hun goot-vorm.
Ik heb mijn gagea's tot nu alleen in pot gehouden omwille van praktische redenen.
Een aantal moeten zeker buiten kunnen als je de herkomst bekijkt.
-
Ik heb mijn gagea's tot nu alleen in pot gehouden omwille van praktische redenen.
Een aantal moeten zeker buiten kunnen als je de herkomst bekijkt.
Ik vind het verdraaid moeilijk om dat in te schatten. Ik heb materiaal verzameld van Narcissus dubius, tazetta, assoanus, Fritillaria haspanica en enkele Gagea. Allemaal groeiend enigszins in het binnenland op 500 tot 700m aan de Costa Blanca. Gebieden waar nachtvorsten optreden en ook soms sneeuw valt, maar niet langere vorstperiodes. Zijn deze nou winterhard genoeg om ze permanent hier buiten te houden.
-
Met deze beelden van op Col d'Iseran beëindig ik deze reportage.
Boeiend of toch maar niet? Vervelend, te gewoon allemaal?
I don't care, ik heb er met volle teugen van genoten.
Schrijf het op : Col d'Iseran : mooiste groeiplaats van Ranunculs glacialis ter wereld!
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Gewoon? Ik dacht het niet!
Boeiend ,dat zeer zeker Frankie, evenals je vorige reportage's. ((14 ((14
Ik heb er ,voor weinig, een mooie Sony DSC-H50 aan overgehouden, wat een mooie foto's heb je ons laten zien! :P
-
)--1 )--1 ((11 ((11 Dat was er me weer eentje, Frankie, een reportage bedoel ik.
Ze worden elk jaar weer maar beter ! En het klimmen viel (voor ons) best mee !
_02 ((13
-
Met deze beelden van op Col d'Iseran beëindig ik deze reportage.
Boeiend of toch maar niet? Vervelend, te gewoon allemaal?
I don't care, ik heb er met volle teugen van genoten.
Schrijf het op : Col d'Iseran : mooiste groeiplaats van Ranunculs glacialis ter wereld!
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Heel erg bedankt voor de schitterende reportage , Frankie !!! -6(
Ik heb er alvast van genoten ! Deze reportage toont duidelijk aan dat de Franse Alpen ook heel wat te bieden heeft !
Zoals gewoonlijk hebben we terug kunnen genieten van een heel sfeervol reisverslag vol avontuur en schitterende plaatjes van bijzonder hoog niveau !!! ((3 ((3 ((3 ((13
In deze donkere dagen , gedurende de voorbije weken, is zo'n prachtig reisverslag wel bijzonder plezant om
te volgen ....jammer dat het gedaan is .....maar iets zegt me dat deze reportage nog niet helemaal af is ......?
-
Bedankt voor je fantastische reportage! Ik keek er elke dag weer naar uit wat je nu weer voor moois te tonen had. Zeer veel dank!! ((3 ((3 ((3
Graag gedaan, Mark.
-
Ik vind de witte onweerstaanbaar, maar als ze rood aanlopen zijn ze nog mooier in mijn ogen.
Een werkelijk zeer bijzondere locatie, dat Ranunculus-woud.
Ranunculus-woud. Wat klinkt dit onaards. Misschien is het wel ook een beetje zo. Een Ranunculuswoud zag ik ook nog nooit eerder. Nogmaals: als je alles denkt te hebben gezien in de Alpen, bots je dan toch nog op een uniek schouwspel zoals op Col d'Iseran.
-
Met deze beelden van op Col d'Iseran beëindig ik deze reportage.
Boeiend of toch maar niet? Vervelend, te gewoon allemaal?
I don't care, ik heb er met volle teugen van genoten.
Schrijf het op : Col d'Iseran : mooiste groeiplaats van Ranunculs glacialis ter wereld!
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Gewoon? Ik dacht het niet!
Boeiend ,dat zeer zeker Frankie, evenals je vorige reportage's. ((14 ((14
Ik heb er ,voor weinig, een mooie Sony DSC-H50 aan overgehouden, wat een mooie foto's heb je ons laten zien! :P
Merci voor de lof, Jos. Wat je allemaal niet kan met een toeristenkodakse.
-
Met deze beelden van op Col d'Iseran beëindig ik deze reportage.
Boeiend of toch maar niet? Vervelend, te gewoon allemaal?
I don't care, ik heb er met volle teugen van genoten.
Schrijf het op : Col d'Iseran : mooiste groeiplaats van Ranunculs glacialis ter wereld!
(Link naar bijlage)
(Link naar bijlage)
Heel erg bedankt voor de schitterende reportage , Frankie !!! -6(
Ik heb er alvast van genoten ! Deze reportage toont duidelijk aan dat de Franse Alpen ook heel wat te bieden heeft !
Zoals gewoonlijk hebben we terug kunnen genieten van een heel sfeervol reisverslag vol avontuur en schitterende plaatjes van bijzonder hoog niveau !!! ((3 ((3 ((3 ((13
In deze donkere dagen , gedurende de voorbije weken, is zo'n prachtig reisverslag wel bijzonder plezant om
te volgen ....jammer dat het gedaan is .....maar iets zegt me dat deze reportage nog niet helemaal af is ......?
Merci voor de waardering, Danny. Ieder deel van de alpen heeft zo zijn eigen identiteit met zijn eigen typische flora. Het is een ontdekkingstocht die al zeven jaar in beslag neemt.
Deze reportage over de Franse alpen is in ieder geval afgelopen, Danny! ))4
-
)--1 )--1 ((11 ((11 Dat was er me weer eentje, Frankie, een reportage bedoel ik.
Ze worden elk jaar weer maar beter ! En het klimmen viel (voor ons) best mee !
_02 ((13
Merci voor de waardering, Luc. ((13
-
Bedankt Frankie. Een top verslag! ((3 ((3 ((3
Zelf bedankt, Herman, ik heb toch weer wat bijgeleerd over gentianen. Wat een onmetelijk genus is dat toch. In iedere streek kom je wel weer iets anders tegen.
-
Ik had je vandaag al bedankt voor je meer dan prachtig verslag.
maar het was ook prachtig.
zelfs omdat ik hier even terug dacht aan mijn kind jaren.
En jouw toeristenkodakse maakt toch prachtige foto's. ((14 ((14 ((14 ((14 ((14
Al moet je dat natuurlijk zelf wel instellen --11
Maar heb er weer van genoten.