Op en langs de grens alpien - mediterraan

[Frankie Wulleman]

Nog een oude bekende, Saxifraga hostii subsp. rhaetica.

[Frankie Wulleman]

Een mooie species met toch enige variatie in de rozetten.

[Frankie Wulleman]

Ook de bloemen tonen enige variatie.

[Mark Stolk]

Mooie beelden Frankie. Een idee welke witte orchidee dit is? De edelweis is mooi compact. Bij mij in de tuin staan twee varianten; eentje compact en een met lange bloemstengels (ik denk een doorgewerkte variant). Ik prefereer eigenlijk de compacte.

[Gerrit Eijkelenboom]

Er staan wel nog meer orchideetjes in de weides, maar veel foto's neem ik nog niet. De klim naar boven is behoorlijk intens. Voor dit witte kleinood maak ik echter nog een uitzondering.

Terecht, want het is de minder frequent voorkomende welriekende muggenorchis, Gymnadenia odoratissima. Het verschil met de Grote muggenorchis, Gymnadenia conopsea, ligt het in de lengte van de spoor. Die is bij de laatste veel langer.

Een leuke ontdekking in de weides naar boven is deze Orchis ustulata, de verbrande orchis. De eerste keer dat ik deze in de natuur zie. Slechts één exemplaartje.
Hij schijnt ook in ons land voor te komen, maar heel zeldzaam.

En volgens mij weet jij hem te staan. Een soort die zeldzaam is en verspreid door Europa voorkomt. Ik heb hem nog nooit in levende lijve mogen aanschouwen.

[Frankie Wulleman]

Mooie beelden Frankie. Een idee welke witte orchidee dit is? De edelweis is mooi compact. Bij mij in de tuin staan twee varianten; eentje compact en een met lange bloemstengels (ik denk een doorgewerkte variant). Ik prefereer eigenlijk de compacte.

Ik zag Leontopodium alpinum al vele keren, Mark. Op rijke grond kunnen ze bloemstengels hebben tot 10 cm lang, maar op schrale weides en in een rotsspleet zoals hier hebben ze het heel wat moeilijker en blijven ze lekker compact.
Er bestaat echter veel meer dan L. alpinum alleen. Er zijn species  die van nature compact blijven, maar vaak zijn het geen makkelijke planten in cultuur.

[Frankie Wulleman]

Er staan wel nog meer orchideetjes in de weides, maar veel foto's neem ik nog niet. De klim naar boven is behoorlijk intens. Voor dit witte kleinood maak ik echter nog een uitzondering.

Terecht, want het is de minder frequent voorkomende welriekende muggenorchis, Gymnadenia odoratissima. Het verschil met de Grote muggenorchis, Gymnadenia conopsea, ligt het in de lengte van de spoor. Die is bij de laatste veel langer.

Een leuke ontdekking in de weides naar boven is deze Orchis ustulata, de verbrande orchis. De eerste keer dat ik deze in de natuur zie. Slechts één exemplaartje.
Hij schijnt ook in ons land voor te komen, maar heel zeldzaam.

En volgens mij weet jij hem te staan. Een soort die zeldzaam is en verspreid door Europa voorkomt. Ik heb hem nog nooit in levende lijve mogen aanschouwen.

Als er orchideeën aan te pas komen, dan duikt Gerrit natuurlijk  op. Bedankt voor de determinatie, Gerrit.

Ik heb een idee waar de aangebrande orchis te vinden zou zijn in ons land, maar dat zal ik pas volgend jaar kunnen beamen of dat werkelijk zo is.

[Bert Stegeman]

je maakt weer een goede start
inderdaad gebieden zonder  teveel liften wat een pracht is dat.
En de  Leontopodium alpinum heb ik deze keer ook gezien.
Ga nog niet verklappen waar

[Danny Bonnez]

Dit lijkt me inderdaad een vergeten paradijs , Frankie
Dit gebied doet me denken aan de Sloveense Alpen .
Je hebt terug heel goed je huiswerk gemaakt en weet terug de mooiste planten te vinden ......
Allemaal bijzonder knappe planten om te zien en dit is nog maar het begin .
Ik volg met veel interesse het vervolg ....

[Frankie Wulleman]

Dit lijkt me inderdaad een vergeten paradijs , Frankie
Dit gebied doet me denken aan de Sloveense Alpen .
Je hebt terug heel goed je huiswerk gemaakt en weet terug de mooiste planten te vinden ......
Allemaal bijzonder knappe planten om te zien en dit is nog maar het begin .
Ik volg met veel interesse het vervolg ....

Er is enige gelijkenis met de Julische alpen, Danny. Het is ook een kalksteengebergte die niet al te hoog wordt. Ook de zuidelijke oriëntatie in de alpen is dezelfde. Het is tevens een gebied dat in de ijstijden niet of nauwelijks bedekt is, vandaar ook het voorkomen van heel wat endemische planten.
Toch nog even benadrukken dat ik er dit keer slechts een dag was, de vondsten zijn eerder beperkt, maar daarom niet minder interessant.

[Frankie Wulleman]

Zeker interessant om nog eens te zien is deze Centaurea rhaetica.

[Frankie Wulleman]

Campanula raineri is ook in deze regio terug te vinden. Jammer genoeg staan alle planten nog in knop. Voor deze plant ben ik deze keer te vroeg. Spijtig, maar het is niet anders. Ik moet me tevreden stellen met C. cochleariifolia.

[Frankie Wulleman]

Ook de niet vaak geziene Polemonium caeruleum is hier te vinden (foto 1), samen met Aquilegia einseleana (foto 2 en 3)

[Frankie Wulleman]

Speciale aandacht voor deze knappe Galium montis-arerae , genoemd naar deze berg, en is enkel in deze contreien te vinden. Ook de eerste keer dat ik deze zie.

[Frankie Wulleman]

Een oude  bekende, Saxifraga caesia.