Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Beelden van en activiteiten in en rond onze rotstuinen => Tuinproblemen en hun oplossingen (?) Natuurfenomenen ea. => Topic gestart door: Kris De Raeymaeker op 12 juli 2010, 21:30:35
-
Ik veronderstel dat het in alle Vlaamse ,Nederlandse ,Noordfranse tuinen even erg gesteld is met het waterpeil?
Na een goede koude winter voor de rotsplanten en een ronduit schitterend (niet te warm)voorjaar voor onze 'alpines' is ondertussen een heel lastige periode aangebroken.Voor een aantal rotsplanten (vooral hoogalpiene soorten en Chinezen etc..)is het ondertussen veel te warm geweest.Bepaalde soorten kunnen er wonderwel tegen anderen moeten er niet van hebben.
Hier eerst een soort die echt geniet van deze droogte en warmte :Pelargonium endlicherianum . :D
Daarna enkele mislukkingen .... :(
De eerste Benthamiella patagonica stond al 4 jaar in deze trog uitgeplant en deed het daar goed.Groeide traag in het zandmengsel maar overleefde mits een glasplaatje probleemloos 2 strenge winters.Hij deed zo goed dat er een tweede exemplaar werd bijgezet begin dit jaar.Nu zijn ze alle twee kapot...Dus het probleem bij deze soorten is niet de kou maar de extreme warmte zoals we die nu hebben gekend.Ja 4 jaar koesteren en kweken zijn voor niets geweest.
-
Uiteraard hoor ik graag jullie ervaringen alsook pro's en contra's . 8)
-
Inderdaad Kris, alhoewel een groot deel van onze rotsplanten in de vrije natuur op zonovergoten plaatsen groeit, is de hitte en de droogte van de laatste tijd er net iets teveel aan geweest. Ik heb nog gehoord dat het ook te wijten is aan de UV stralen die in het laagland een heel ander effect hebben dan in het hooggebergte.
Zoals bij velen bekend kunnen bepaalde saxifraga's wel serieus wat brandschade van ondervinden. De eerste foto is een porphyrion, Saxifraga 'Vincent van Gogh' die er ferm van langs heeft gehad. De tweede foto is een Saxifraga 'Winifred Bevington' in een trog en de derde foto is een Saxifraga cochlearis 'minor', die beiden ook beschadigd zijn. De meeste van mijn andere saxifraga's staan gelukkig minder zonnig gesitueerd zodat de schade aan de collectie beperkt blijft.
De laatste foto is een Myosotis colensoi die duidelijk ook te lijden heeft van de zonnehitte. Hopelijk komt het nog goed.
-
Inderdaad Kris, alhoewel een groot deel van onze rotsplanten in de vrije natuur op zonovergoten plaatsen groeit, is de hitte en de droogte van de laatste tijd er net iets teveel aan geweest. Ik heb nog gehoord dat het ook te wijten is aan de UV stralen die in het laagland een heel ander effect hebben dan in het hooggebergte.
In dat verband heb ik me laten vertellen dat met het gat dat er nog steeds is in de ozonlaag niet alleen mensen sneller verbranden ! Dit zou ook een meer schadelijk effect hebben op planten .De UV-index is bijzonder hoog geweest de voorbije dagen veronderstel ik.... Ook in de kas heb ik de laatste jaren meer problemen als vroeger.
Het is nog maar de tweede keer dat het gebeurd sinds 1986 maar ik heb in de kas een aantal bijzondere ( mini-)Agaves moeten buitenzetten in de schaduw omdat ze in de kas begonnen te verschrompelen.De temperatuur ging er dan ook boven de 50 graden.
-
Da's op zijn minst intrigerend te noemen. Ik denk dat we nu toch wel echt naar een ander klimaat evolueren met die langere droge periodes. Zoiets maken we de laatste jaren wel meer mee, of is allemaal eerder toeval en hebben we volgend jaar een doorregende zomer?
Zelfs deze Draba mollissima lijkt de overdadige zon niet te waarderen. Bij wat koeler weer zoals vanavond gaan de 'barsten' in het kussen wel weer dicht.
-
Sowieso kunnen een aantal Zuid Amerikaanse planten slecht tegen de aanhoudende hitte .Buiten de Benthamiella's zijn er ook Calceolaria's voor de bijl gegaan...
Nu ergens zou ik ook weer niet verwonderd mogen zijn. Toen we in 2008 in Patagonie waren konden we de plaatselijke omstandigheden bekijken.En er is daar altijd enorm veel wind die voor afkoeling zorgt en het wordt daar ook niet boven de dertig vermoed ik (op de plaatsen waar deze planten stonden )
De zon schijnt daar wel heel erg en de UV stralen zijn er ook wel maar door extreme winden,andere ligging (korter bij de zuidpool),andere ondergronden zijn de omstandigheden natuurlijk wel helemaal verschillend van de onze...
We willen natuurlijk ook altijd planten kweken die hier helemaal niet thuishoren.
Toch geven we de moed (t)niet op en gaan we verder het steile pad op . ;)
-
Gisteren heb ik nog noodgedwongen een Gentiana angustifolia moeten uitgraven uit de rotstuin daar hij langs één kant helemaal begon kapot te branden.
De plant heb ik dan opgepot en onder vochtige omstandigheden in de halfschaduw probeer ik nu hem er door te krijgen. Ik was nochtans van mening dat dergelijke gentianen wel wat kunnen hebben.
-
Deze Pinus leucodermis ‘schmidtti’ heeft helemaal geen last van droogte en hitte. Een hele sterke conifeer is dit.
-
Even een oud topic nieuw leven ingeblazen met wat actuele ervaringen in de rotstuin... --13
Een rondgang door de tuin leverde vandaag onderstaande beeldjes op van planten met "brandwonden"... :(
1 en 2 zijn twee Saxifraga's die allebei amper een 4 tal uren morgenzon te verwerken krijgen... en desondanks....
3 is Androsace sempervivoides die nog amper een 2 tal goede rozetten over houdt - deze plant krijgt de eerste zon pas tegen 15 u.
4 is Androsace hedraeantha die ook naar de eeuwige jachtvelden is...
-
Wat meer positieve zaken nu :
1) Androsace hedraeantha heeft gelukkig voor een aantal nakomelingen gezorgd ! :D
2-3-4 : enkele oordeelkundig geplaatste stenen kunnen het verschil maken tussen leven in dood voor een plant in deze plantonvriendelijke omstandigheden hier 2 Primula's en een Androsace die het onheil wel hebben overleefd !
Andere ervaringen ??
-
Hallo Luc,
Hier al niet veel anders te melden.
Wij hebben onze Gentiana verna op 4 diverse standplaatsen staan; plantmoment en grondomstandigheden nagenoeg gelijk. Ik zal binnenkort van elke standplaats een op hetzelfde uur gemaakte foto posten om het verschil te tonen die de recente weersomstandigheden op deze planten bij ons hebben (gehad) onder de gegeven standplaatsomstandigheden. Ik wil al wel kwijt dat mijn trots tussen de boulders het ergste geleden heeft, ondanks watergeven de laatste paar dagen. Op een andere plek lijkt het alsof de planten hebben genoten van de omstandigheden, zo fris en monter staan ze er bij. Ik laat het verder maar gebeuren zoals het gebeurt, in functie van het leren.
Met vriendelijke groeten,
Henk Wolfs
-
Goed idee om deze topic weer te activeren Luc , ook al is de ondertoon dan wel bitter ....Laat het een troost wezen , ook ik -en ik ben haast zeker velen met ons -heb wel slachtoffers genoteerd. In de potten is dit vaak nog dodelijker ....Zo is mijn mooie Dionysia 'Zdenek Zvolanek' ook naar de eeuwige jachtvelden .Een Calceolaria uniflora die het eindelijk na vele jaren eens goed leek te doen in een gravelbed was op een paar dagen herleid tot een hoopje ellende ...Enkele grijze Nieuwzeelanders die er nog prima bij stonden waren op een paar dagen schroot.
Het is vele jaren geleden maar zelfs bij de cactussen had ik er enkele die verbrand waren .....Het overkomt me niet vaak en zeker niet bij planten die ik zelf heb opgekweekt en die hard zijn gekweekt .
In de rotstuin zijn er verder ook wel slachtoffers gevallen maar voorlopig valt de balans al bij al nog redelijk mee...Het peatbed is ook geen gemakkelijke zaak met zulke temperaturen en aanhoudende droogte .
Maar de redding is nabij .....al lijkt een nieuwe warme periode in de maak ?
Het bevestigt nogmaals wat ik al een tijdje vermoedde ....we zijn heel druk over grondmengsels en basis of zuur maar de hoofdsleutel tot succes blijven de klimatologische omstandigheden .
-
Wat meer positieve zaken nu :
Enkele oordeelkundig geplaatste stenen kunnen het verschil maken tussen leven in dood voor een plant in deze plantonvriendelijke omstandigheden hier 2 Primula's en een Androsace die het onheil wel hebben overleefd !
Zeer zeker wel Luc! Goeie bemerking en tip ! Ik sta er tegenwoordig op te zien hoe het zonlicht neerstrijkt over de planten op de heetste momenten van de dag .... Een paar centimeter meer naar links of rechts kunnen het verschil ook maken .
Ja..... we moeten wel heel alert en creatief zijn bij zulke rotsplantenonvriendelijke temperaturen ....
-
Zo is mijn mooie Dionysia 'Zdenek Zvolanek' ook naar de eeuwige jachtvelden .Een Calceolaria uniflora die het eindelijk na vele jaren eens goed leek te doen in een gravelbed was op een paar dagen herleid tot een hoopje ellende ...Enkele grijze Nieuwzeelanders die er nog prima bij stonden waren op een paar dagen schroot.
Dat is heel slecht nieuws. De Dionysia 'Zdenek Zvolanek' is onvervangbaar. En ik was nog zo jaloers op je Calceolaria. En de NZLder die je noemt is toch niet die grote grijze Celmisia he.
-
Wij hebben onze Gentiana verna op 4 diverse standplaatsen staan; plantmoment en grondomstandigheden nagenoeg gelijk. Ik zal binnenkort van elke standplaats een op hetzelfde uur gemaakte foto posten om het verschil te tonen die de recente weersomstandigheden op deze planten bij ons hebben (gehad) onder de gegeven standplaatsomstandigheden. Ik wil al wel kwijt dat mijn trots tussen de boulders het ergste geleden heeft, ondanks watergeven de laatste paar dagen. Op een andere plek lijkt het alsof de planten hebben genoten van de omstandigheden, zo fris en monter staan ze er bij. Ik laat het verder maar gebeuren zoals het gebeurt, in functie van het leren.
Met vriendelijke groeten,
Henk Wolfs
Vreselijk dat je prachtige kolonie Gentiana verna gedecimeerd werd in deze omstandigheden, ik ben wel zeer benieuwd om te zien welke exemplaren en vooral op welke standplaats, het hebben overleefd... daar valt zeker veel over te leren !
-
Goed idee om deze topic weer te activeren Luc , ook al is de ondertoon dan wel bitter ....Laat het een troost wezen , ook ik -en ik ben haast zeker velen met ons -heb wel slachtoffers genoteerd. In de potten is dit vaak nog dodelijker ....Zo is mijn mooie Dionysia 'Zdenek Zvolanek' ook naar de eeuwige jachtvelden .Een Calceolaria uniflora die het eindelijk na vele jaren eens goed leek te doen in een gravelbed was op een paar dagen herleid tot een hoopje ellende ...Enkele grijze Nieuwzeelanders die er nog prima bij stonden waren op een paar dagen schroot.
Het is vele jaren geleden maar zelfs bij de cactussen had ik er enkele die verbrand waren .....Het overkomt me niet vaak en zeker niet bij planten die ik zelf heb opgekweekt en die hard zijn gekweekt .
In de rotstuin zijn er verder ook wel slachtoffers gevallen maar voorlopig valt de balans al bij al nog redelijk mee...Het peatbed is ook geen gemakkelijke zaak met zulke temperaturen en aanhoudende droogte .
Maar de redding is nabij .....al lijkt een nieuwe warme periode in de maak ?
Het bevestigt nogmaals wat ik al een tijdje vermoedde ....we zijn heel druk over grondmengsels en basis of zuur maar de hoofdsleutel tot succes blijven de klimatologische omstandigheden .
Ja Kris, wij wikken, maar het weer beschikt vrees ik... :( Wat vreselijk van de Calceolaria en de Dionysia... --13 al stond eerstgenoemde misschien wel heel erg "doorlatend" en bijgevolg snel droog ??? of vergis ik mij ?
Mijn peatbedje heb ik dagelijks 's avonds of 's morgens vroeg overvloedig met de gieter bewerkt en daar is de schade zo goed als nihil... alles staat er (voorlopig ?) heel goed bij. Het enige slachtoffer (maar dat dateert al van voor de hittegolf) is een herfstgentiaan (Gentiana farreri Silken Star group van Aberconwy) - een andere soortgenoot staat er dan weer uitstekend bij.
Beide Celmisia's die ik vorige herfst heb aangeplant (hebben nog niet gebloeid) doen het wel nog steeds uitstekend.
Anemone obtusiloba sulphurea gaat zelfs herbloeien ! :) Een eerste bloem heeft zich geopend en er volgen er nog meer.
De regenbuien van afgelopen dagen waren toch meer dan welkom, al was het maar om oververhitting van mijn "gietarm" te voorkomen... ;D ;D
-
Ja Kris, wij wikken, maar het weer beschikt vrees ik... :( Wat vreselijk van de Calceolaria en de Dionysia... --13 al stond eerstgenoemde misschien wel heel erg "doorlatend" en bijgevolg snel droog ??? of vergis ik mij ?
Mijn peatbedje heb ik dagelijks 's avonds of 's morgens vroeg overvloedig met de gieter bewerkt en daar is de schade zo goed als nihil... alles staat er (voorlopig ?) heel goed bij. Het enige slachtoffer (maar dat dateert al van voor de hittegolf) is een herfstgentiaan (Gentiana farreri Silken Star group van Aberconwy) - een andere soortgenoot staat er dan weer uitstekend bij.
Beide Celmisia's die ik vorige herfst heb aangeplant (hebben nog niet gebloeid) doen het wel nog steeds uitstekend.
Anemone obtusiloba sulphurea gaat zelfs herbloeien ! :) Een eerste bloem heeft zich geopend en er volgen er nog meer.
De regenbuien van afgelopen dagen waren toch meer dan welkom, al was het maar om oververhitting van mijn "gietarm" te voorkomen... ;D ;D
De Calceolaria stond in een mengsel van 40 % grond en 60 % steentjes Luc .De uniflora was bij de eerste hitte al het slachtoffer .Terwijl C.fothergillii daar ook staat en het voorlopig nog doet .Deze kan precies een beetje beter tegen de hitte (heeft wat dikker blad )
Ik weet nu wel zeker dat ik de uniflora in mijn tuin alleen kan kweken op een plekje waar haast geen zon komt....Ik ontbreek ook de wind in mijn tuin (te beschut) waar die gasten zo van houden .
Voor alle duidelijkheid , het zijn niet mijn Celmisia's die gesneuveld zijn .Die staan er nog pico bello bij in het peatbed ! Degene die ik bedoel zijn plantjes in pot zoals Raoulia loganii waarvan ik reeds een prachtig kussen had :(
In het peatbed zijn er 1 of 2 Primula's gesneuveld die daar toch ook nog te veel zon krijgen. Ik heb mijn peatbed ook min. om de 2 dagen met de gieter gebroesd Luc. Spijtig van jouw mooie gentiaan Luc maar ergens ....hat afsterven van de herfstgentiaan verwondert me niet zo zeer meer, ik heb hier al 2 keer hetzelfde meegemaakt .... :( Het was Rachel (Lever)die me vorig jaar vertelde dat specifiek deze vorm beter in de gewone rotstuin groeit op een niet te warm en zonnig plekje.
Zou zelfs helemaal niet zo zuur moeten staan .
Maar je hebt gelijk ......we kunnen vaak alleen maar onmachtig toekijken ...
-
Vreselijk dat je prachtige kolonie Gentiana verna gedecimeerd werd in deze omstandigheden, ik ben wel zeer benieuwd om te zien welke exemplaren en vooral op welke standplaats, het hebben overleefd... daar valt zeker veel over te leren !
Mee eens Luc , heel erg maar alleen door deze mislukkingen te bespreken met mekaar kunnen we wijzer worden ....
-
Ik kan melden dat ik geen schade heb geleden door de hitte. (behalve dan door eigen schuld) Maar ik ben ook wel een beetje raar in de weer geweest als je de tuin afdekt met lakens, zoals jullie hebben gezien op een foto. In de kas heb ik 3 zijwanden helemaal open en op de heetste windstillere dagen een ventilator die het laat stormen. Verder allemaal schaduwdoeken en over de Dionysia's wit vliesdoek. (vind ik trouwens heel fijn spul, is vrijwel waterdicht, zeer licht, planten worden niet geplet en lichtdoorlatend en in de winter geeft het bescherming tegen de ergste vorst en drogen de planten minder uit, dit laatste is essentieel tijdens vorst.)
Maar ik moet er ook bij zeggen dat ik vele keren per dag een ronde deed ter controle, ondoenlijk dus als je werkt. En hoe het moet als je toevallig een vakantie had gepland, ik moet er niet aan denken.
Maar we moeten niet te vroeg juichen. Heel vaak blijkt dat na zo'n gevaarlijke periode de planten toch ter ziele gaan. Ze zijn nl wel verzwakt door de hitte. En als er nu een tweede hittegolf zou komen, of juist een periode met koud en nat weer kan dat de genadeklap zijn.
Voor mij prettig te horen dat Calceolaria fothergillii iets sterker zou zijn dan C.uniflora. Een aantal zaailingen staat er mooi bij, heb al een knopje bespeurd. Ik heb al 2 jaar achtereen C.uniflora geprobeerd. En na een aanvankelijk veelbelovend begin gingen ze kwijnen als gevolg van luizen. Die waren niet met de hand te bestrijden en toen ik in arren moede naar de gifspuit greep waren de planten direct dood.
Tot nu toe geen luizen gezien op de pantoffeltjes. )))6 )))6
De nota van het waterbedrijf zal trouwens wel hoog worden. --13
-
Bedankt voor je uitgebreide reactie Gerrit .Allemaal heel waardevol zulke reacties en ervaringen .
Ik was dus degene die overdag moest werken en tot 's avonds laat bezig was om de zaak proberen te redden ...In zo'n periode helpt het inderdaad als je overdag al eens kan ingrijpen.
De voorbije periode heeft me weer laten nadenken en het gevolg is dat er weer plannen gesmeed werden om het toch weer nog iets anders te gaan aanpakken in de toekomst ....wordt vervolgd ....
-
De vermeerdering verliep dit jaar slecht. Darentegen stonden de planten in de alpiene kas nooit zo goed als dit jaar. Continue bescherming tegen de felle zon en constante luchtbeweging door middel van 2 op volle toeren draaiende ventilatoren hebben mijn problemen (tot nu toe) opgelost.
Veel lucht verplaatsing (Patagonische omstandigheden) lijkt perfect te werken voor niet alleen planten uit die gebieden.
Vooral Porphyrion Saxifraga's hebben het buiten moeilijk gehad. Enkele exemplaren zijn aan vervanging toe door behoorlijke verbranding.
Des te meer weer het advies om zulke planten van de zon af te plaatsen. Je ziet maar weer dat dit advies ook voor mezelf geldt.
Door schade en schande worden we weer een beetje wijzer. Als we maar oud genoeg mogen worden
-
Eigenlijk had ik dit topic liever niet terug op gang zien komen. Ik ben vandaag thuis gekomen na een tiental dagen afwezigheid en eens vlug een rondje gemaakt in de tuin. Als ik een voorlopige balans op maak dan zie ik dat bijna alle androsace's die te zuidelijk stonden verbrand zijn en naar de eeuwige jachtvelden zijn. Zelfs enkele zilverrozetten bij de saxifraga's vertonen 'brandwonden'.
Mijn verzameling Porphyrions stonden voor mijn vertrek noordelijk geörienteerd en daar is geen enkel maar dan ook geen enkel slachtoffer gevallen. ((12
Ik ga hier later nog eens op terug keren maar mijn conclusie is: bijna alle androsace's hebben dezelfde cultuureisen nodig als porphyrionsaxifraga's. Ook de porphyrions die 'vrij' in de tuin staan op een noordelijke standplaats hebben het overleefd... .
-
Dat is geen goede zaak Frankie , heel spijtig van je Andro's ....Maar ik ben het met je eens dat de meesten Andro's geen zuidelijke en warme plekjes prefereren ....
-
Ik ontdekte vandaag dat zelfs een Sax. "Southside Seedling" ook een flink aantal verbrande rozetten vertoonde ! >:(
Hier staan de Androsaces ook al een tijdje van de zon weg, Frankie ! Vorig jaar verloor ik er nog een paar na die amper 1 of 2 warme dagen die onze "zomer" toen telde.
De verbrande A. sarmentosa die ik hoger toonde lijkt voorlopig het enige slachtoffer en dat was een zeer onaangename verrassing want hij krijgt amper zon... die zou natuurlijk ook gewoon "dorst" kunnen hebben gehad... ((15
-
Ook ik heb hier de nodige problemen. Ondanks dat ik over bijna alles schaduw doek heb aangebracht, toch de nodige verliezen. Gelukkig kan ik nogal wat met potten heen en weer schuiven. Dus bij teveel regen droog zetten en teveel zon(?), zet ik ze in de schaduw. Asyneuma pulvinata aan het kwakkelen gehad en als enig tegenwapen heb ik heel veel water gegeven. Blijkt dat te waarderen, want de terugval is tot stilstand gebracht. Komt nu weer wat terug. Juno irissen en Orchissen blijken nog niet zo veel last te hebben, maar ja het is dan ook nog geen vrijdag met hier voorspelt 37 graden celcius.
Wat mij ieder jaar weer opvalt is dat een aantal soorten Primula's uit het Aziatisch gedeelte bij warm weer snel de geest geeft. Ook schaduw helpt dan niet. Ik denk dat deze soorten boven een bepaalde temperatuur zo wie zo de geest geven. Waarschijnlijk zelf behoudt. Ik noem hier Pr. limbata en Pr. flaccida. Maar er zijn er meer. Maar pas op, gooi de pot niet te vroeg weg, want volgend jaar kan de plant zomaar weer opkomen en dat nog vrij laat ook. Heb dat al verschillende keren meegemaakt. Ik noem in dit geval Pr. flaccida, watsonii, limbata, congesta, bellidifolia en warshenewskiana. Niet de meest onbekende, maar waarschijnlijk gewoon een natuurlijke bescherming. Daar tegenover staat dat zaailingen van dit jaar juist heel hard groeien. Vooral de Pulsatilla, Campanula en Europeesche Androsace's groeien hard. Ook de juno Irissen doen het goed. Daarnaast een volle pot Shortia, notabene is de kas( wel afgedekt), groeit goed.
Ik zal wel zien wat komende week gaat brengen, anders weer druk op de najaarsbeurs om nieuwe planten op te zoeken.
iedereen alvast succes,
vriendelijke groet Peter
8)
-
Hier valt het hittegolf verlies tot hiertoe nog mee . Mijn zwaarste ( duurste ) verlies is wel een
Pinus mugo minimops .
Foto , na het gedeeltelijk verwijderen van de dode naalden .
Morgen gaat er een vliesdoek over om de volgende hitteschade te proberen beperken
Hopelijk overleeft hij het! --13
-
Hier valt het hittegolf verlies tot hiertoe nog mee . Mijn zwaarste ( duurste ) verlies is wel een
Pinus mugo minimops .
Foto , na het gedeeltelijk verwijderen van de dode naalden .
Morgen gaat er een vliesdoek over om de volgende hitteschade te proberen beperken
Hopelijk overleeft hij het! --13
Toch wel vreemd, Lily-Anne, Pinussen zijn normaal behoorlijk droogtebestendig, misschien is er wel wat anders aan de hand...taksterfte komt ook wel eens voor bij het geslacht pinus.
-
Pinus is idd één van de coniferen die het allerbeste tegen droogte kan . Hangt natuurlijk ook nog wat af van de ondersoort ...Ik verwacht namelijk dat bijv. P. leucodermis 'Schmidtii' sterker is dan P. mugo . De eerste is gevonden in Kroatië of ergens die regio terwijl P. mugo toch ook in koudere bergzones voorkomt . Misschien heeft de entstam ook nog invloed gehad ? Maar misschien was hij nog zo lang nog niet verplant/uitgeplant ? Voor dat ze goed zijn doorgeworteld zijn het natuurlijk altijd planten om in de gaten te houden .Allerlei ziektes kunnen ook , ik dacht dat spint ook een gevaarlijke is bij coniferen ...
In ieder geval duimen we voor je Lily Anne want het zijn geen goedkope spullen .
-
Hij staat ongeveer 2 jaar op die plaats - morgen ga ik eens van naderbij bekijken, of er soms spint op zit - daar had ik nog niet aan gedacht !
Een 2 tal meter verder, maar iets lager en met iets meer schaduw, staat ook een mini mops, die er perfect uit ziet .
-
Tja, 't is de moeite wat ik hier lees.
Ik stel geen noemenswaardige verliezen vast.
Behalve dan een Dionysia 'Ewesley Iota'. Die is nog niet dood, maar had een paar dode rozetten, dus ik verwacht dat dit binnenkort wel het geval zal zijn. Ik heb meteen een paar nog gezond uitziende rozetten gestekt. Dit is typisch voor dit weer, hoge temperaturen en veel vochtigheid en verdamping van de laatste felle regenbuien.
Ideale omstandigheden voor een schimmel die de sapstroom blokkeert.
Patogene schimmels zijn altijd aanwezig, maar ze kunnen enkel toeslaan bij voor hun ideale omstandigheden. Alhoewel er hier altijd veel wind is, zou een ventilator nog beter zijn om dit tegen te gaan.
Mijn Dionysia 'Monika', die niet in een pot leeft, heeft regelmatig dode rozetten, maar dat deert de plant helemaal niet. De andere delen van de plant groeien gewoon door.
Hierbij twee foto's van mijn twee exemplaren. Zeker de eerste heeft heel wat dood materiaal. Ik trek dat er dan wel eens uit. ::)
-
Wat betreft Saxifraga's die in mijn grote rotstuin staan, heb ik verschillende wapens tegen de hitte.
Ik kan natuurlijk onmogelijk alles afdekken met schaduwdoek of zo iets.
1/ Alles is afgedekt met steen, ontegensprekelijk het beste wapen. Stenen houden de wortels koel en dus langer vochtig.
2/ Op kritieke punten plaats ik een voorlopige steen die dus tijdelijk schaduw biedt. Die haal ik naderhand wel weer weg, anders valt die misschien om en ligt die op de plant zelf, wat ook de bedoeling niet is.
3/ Ik plant de planten op een noordelijke of een noordoostelijke helling. Zelfs bij een kleine rotstuin kan je dit principe hanteren.
Daar hoef je praktisch niet naar om te kijken.
4/ De Saxen die in de marmerstenen zelf geplant zijn, kunnen veel beter tegen deze omstandigheden.
5/ Het meest logische is natuurlijk water geven.
Wij hebben tenslotte nu ook meer dorst. ((6
6/ De meeste rotsplantenliefhebbers gebruiken een heel waterdoorlatend mengsel.
Werkt heel goed in de winter, maar niet bij deze hoge temperaturen.
Een groter aandeel kleideeltjes kan al flink helpen.
Bij mij zitten er trouwens genoeg in ... :D
7/ Insmeren met zonnebrandolie.
8/ Punt 7 is een grapje. :o --3
9/ Punt 8 is de uitleg dat het een grapje is.
:D
-
1/ Deze Sax. 'Allendale Charm' in mijn crevice garden, staat op de noordzijde, maar aangezien dit tuintje vanaf een uur of 10 de hele dag zon te verwerken krijgt, toch nog wat verbranding en ondanks het aandeel klei. :o
2/ Deze steen zal dat wel verhelpen.
3/ Saxifraga 'Haagi' verbrandt wel elk jaar een stuk.
Het is ook niet moeilijk, want deze Sax. staat op de zuidelijke helling, pal op het zuiden. Heel slim van mij, niet waar ?
Die staat er wel al een jaar of vijftien. Zijn Saxen geen sterke planten ? Dit exemplaar alleszins.
Pfff, als er wat delen verbranden, dan stop ik in het gat gewoon een steen.
4/ Dit jaar heb ik wel wat meer bescherming aangebracht ....
Dit is het eerste jaar ....
-
1/ Dit is Saxifraga 'Allendale Ina', ook een beetje verkeerd geplant, staat pal naar het zuiden gericht. Ziet er springlevend uit.
2/ Toch maar veiligheidshalve een steen er voor gezet. 8) Je weet maar nooit.
3/ Deze plantjes in een marmerrots, krijgen deze tijd toch naar schatting een uur of zeven, acht rechtstreekse zon. No problemo. Ook niet voor de Androsace.
Staan op zuidoostelijke richting, maar krijgen wat schaduw door een schuur.
4/ Deze Saxen staan op een oostelijke helling van deze steen. Ook een uur of zeven of meer zon en onbeschermd.
Natuurlijk 'glijden' de zonnestralen op deze manier over de planten. ???
-
Ja...Jan.......beetje 'overleven' is het deze dagen.
Ook hier wel wat schade,maar gelukkig nog niet te erg,wel wat Himalaya Saxifraga's
die het 'zwaar' hebben,maar da's normaal met temperaturen boven de 30
Vandaag valt het wel mee hier is ongeveer 32 in de schaduw,zal morgen wel een graadje of 35 worden dan de schaduw doeken over de hele tuin.
Een 'zonnesteek' hoef ik niet bang voor te zijn want er zit zo ie zo wel een 'steekje' los hier..................... ))4
-
1/ Mijn goot, gericht naar het noordoosten.
Deze Saxen hebben het record, het zijn echte zonnekloppers, een uur of 10 bij hoogzomer.
Nog geen verliezen dit jaar.
2/ Dit is Saxifraga 'Pygmalion', het resultaat van verbranding van vorig jaar. Hier en daar leeft de Sax. nog ..... ))4
3/ Ook 'Pygmalion', maar de verbrande delen zijn hier vervangen door rotsjes.
Heel logisch, de rotsen kunnen niet verbranden, het kwetsbare deel van de Sax. is weg, en de steen zorgt voor wat bescherming. ???
4/ Hier is Saxifraga 'Kathleen'.
Staat heel hoog in de rotstuin en bedekt een klein noordelijk hellingske.
Pfff, krijgt zeker 8 uur zon in de zomer. Verbranding onbestaande.
-
Ja...Jan.......beetje 'overleven' is het deze dagen.
Ook hier wel wat schade,maar gelukkig nog niet te erg,wel wat Himalaya Saxifraga's
die het 'zwaar' hebben,maar da's normaal met temperaturen boven de 30
Vandaag valt het wel mee hier is ongeveer 32 in de schaduw,zal morgen wel een graadje of 35 worden dan de schaduw doeken over de hele tuin.
Een 'zonnesteek' hoef ik niet bang voor te zijn want er zit zo ie zo wel een 'steekje' los hier..................... ))4
Bij wie er geen steek los zit, die is gewoon niet normaal ....
-
Een normale uitspraak voor de Jan natuurlijk .... ;D ;)
Maar nog bedankt om je ervaringen te delen Jan. De resultaten zijn zeker goed te noemen ....
De hitte .....voor sommige planten een draak maar voor andere een zegen .....
Deze Linum elegans was na de winter zo goed als dood , stond het hele voorjaar en vroege zomer wat te kwakkelen met dat pokkenweer en die kou .Komt er nu helemaal bovenop met de warmte en zon ...
-
Ik heb net dezelfde ervaring met mijn exemplaar, Kris.
Er bleef na de winter amper één rozetje over dat ocharme 1 bloem geproduceerd heeft... Nu staat het plantje er prachtig bij en heeft zich volkomen hersteld... hopelijk sterk genoeg om de volgende winter beter te doorstaan ?? ((15
-
Hier heeft de Pinus mugo minimops het helemaal opgegeven . Spint of een andere aantasting niet gevonden dus denk ik dat het de hitte moet geweest zijn . De plant stond er nog maar een paar jaar .Grond vermoedelijk wat te doorlatend en een 70 cm boven het gewone grondniveau - daar zal ik toch iets aan moeten doen denk ik .
-
Ik heb net dezelfde ervaring met mijn exemplaar, Kris.
Er bleef na de winter amper één rozetje over dat ocharme 1 bloem geproduceerd heeft... Nu staat het plantje er prachtig bij en heeft zich volkomen hersteld... hopelijk sterk genoeg om de volgende winter beter te doorstaan ?? ((15
Dus toeval lijkt al weer minder mogelijk Luc .......
-
Hier heeft de Pinus mugo minimops het helemaal opgegeven . Spint of een andere aantasting niet gevonden dus denk ik dat het de hitte moet geweest zijn . De plant stond er nog maar een paar jaar .Grond vermoedelijk wat te doorlatend en een 70 cm boven het gewone grondniveau - daar zal ik toch iets aan moeten doen denk ik .
Normaal moet hij daar tegen kunnen Lily Anne ....misschien was hij al verzwakt of was zijn wortelgestel niet meer ok en dan kan zo'n periode de doodsteek zijn ....