Ranunculaceae

[Frankie Wulleman]

En toch blijkt een dergelijke standplaats het ideale habitat te zijn voor dit merkwaardig juweel. Dat kon ik zelf vast stellen enkele weken geleden toen ik de planten ben gaan zoeken in Oostenrijk. Het betreft allerminst een hoogalpien habitat, maar gewoon langs een bosweg op een helling van kalksteen die vol ligt met organisch materiaal en waar mos en allerlei onkruid gedijen. Een weinig flatterende omgeving dus waar je deze planten niet zou verwachten. Het blijkt tevens dezelfde habitat van Primula clusiana.

[Frankie Wulleman]

De bloemen zijn wel iets groter dan in cultuur, maar zie... ook hier slechts 2, 3 soms 4 bloemen per plant, maar nooit helemaal overladen zoals je soms planten ziet op de Engelse shows. Een dikke plant met 30 bloemen zal je in de natuur niet snel vinden!

[Kris De Raeymaeker]

Bedankt om te posten Frankie , heel interessant en leerrijk !
Ik vermoed dat ze ook hogerop nog wel zullen voorkomen ? En dan hangt veel af van welke habitat je nakomelingen hebt naar cultivatie toe... Ja niet alle plekjes waar deze juwelen groeien zijn daarvoor super mooie habitats ... 

[Marc Coolens]

Deze Anemone Sylvestris staat toch wel mooi te blinken langs het voetpad in onze straat. Ondanks de vele regen

[Frankie Wulleman]

Deze Anemone Sylvestris staat toch wel mooi te blinken langs het voetpad in onze straat. Ondanks de vele regen

Opmerkelijk Marc. Anemone sylvestris is in veel tuinen geen makkelijke plant, ook niet bij ondergetekende. Ik heb gelezen wanneer hij op de juiste plaats staat, hij zich heel gemakkelijk via uitlopers kan vermeerderen. Dat is bij u duidelijk het geval. In welke omstandigheden heb je deze plant?

[Frankie Wulleman]

Toevallig zag ik deze plant vorig weekend in de tuin van Utrecht waar een massieve klomp te zien was. Geen idee hoe lang deze er al zou staan, maar het lijkt wel alsof er talloze planten bij elkaar zijn geplant...?

[Frankie Wulleman]

Het stemt wel heel tevreden dat ik deze soort op zijn natuurlijke standplaats heb zien groeien in centraal-Europa, meer bepaald het Burgenland van neder oostenrijk, want de plant is eigenlijk wel vrij zeldzaam in de natuur. Het blijkt een typische graslandplant te zijn die tot tegen de boomgrens groeit, maar dus altijd in open terrein. Je ziet ook dat de planten bijlange niet zo 'vol' bloeien als in Utrecht. Nu, de omstandigheden natuur versus cultuur kan je natuurlijk niet vergelijken. Volgens zijn natuurlijke standplaatsen waarbij ik ze twee keer heb gezien houden ze van open terrein, zon, wind, goede drainage en verdragen de concurrentie van grassen vrij goed.

Een opmerkelijke anekdote: het was wel even zoeken naar deze plant ter plaatse in het burgenland. Mijn aandacht werd getrokken door dat ik in de verte hoog op een heuvel een fotograaf bezig zag. We merkten zodoende van ver de witte bloemen op en dachten: daar moeten we zijn, die man heeft ze gevonden. Maar wat bleek: de fotograaf was een student uit Wenen en was enkel op zoek naar insecten. Hij had nog nooit van deze planten gehoord en kende ze totaal niet!

[Frankie Wulleman]

Bedankt om te posten Frankie , heel interessant en leerrijk !
Ik vermoed dat ze ook hogerop nog wel zullen voorkomen ? En dan hangt veel af van welke habitat je nakomelingen hebt naar cultivatie toe... Ja niet alle plekjes waar deze juwelen groeien zijn daarvoor super mooie habitats ...

Of ze hogerop voorkomen, daar heb ik geen idee van, Kris. Ik neem aan van wel. Volgens de lectuur kunnen tot 2100 m hoogte voorkomen, maar wel steeds in de beschutting van andere gewassen. Ze groeien vooral in open bosterrein. Het is dus geenszins een hoogalpiene plant van open en zonnig terrein. Het valt wel op dat de plant weinig gezien en gefotografeerd wordt in de natuur.

[Marc Coolens]

Frankie de A Sylvestris heb ik 1 potje (9cm) zeker 15 jaar geleden aangekocht en na aantal jaren vormde er zich een mooi tapijtje van 0.5 op 1.5 m.
Maar een straatboom ( haagbeuk) werd almaar groter en gaf meer schaduw , het tapijtje werd almaar dunner en verplaatste zich spontaan langs de voetpandrand naar de volle zon.
De grond waarin ze voortkruipen is goed doorlatend en bevat ook wel wat zavel (gelig) , geen bemesting.
Waarschijnlijk speelt de stenen voetpadrand ook een rol, warmte vasthouden , en afvoer regenwater naar de goot. Dit is wel een veronderstelling van mij.
Vorig jaar heb ik 6 potjes met een scheut opgepot , slechts 1 heeft de winter overleeft en de slakken hebben er ook van geproefd.
Dus toch wel een moeilijkere soort., maar als de omstandigheden meezitten is het een bijoux.
Voor de rode haag staat het vol met meiklokjes in de volle zon . Meiklokjes worden toch verondersteld meer in de schaduw te bloeien dacht ik. Zijn wel oorspronkelijk in de schaduw geplant maar zijn ook gaal lopen naar de zon .
Dit jaar doe ik opnieuw een poging om er enkele op te kweken.