Planten > Orchidaceae
mediterrane orchideeen
Gerrit Eijkelenboom:
Over het wel of niet afhankelijk zijn van bodemschimmel heb ik het volgende opgezocht.
Het is juist, dat het zaadje, een gastheer in de vorm van een schimmel nodig heeft voor de kieming. In die tijd is de orchidee dus parasitair, omdat hij alleen iets krijgt (P en N) en niets teruggeeft.
Na de kieming gaat de plant verder en is symbiotisch. Hij geeft (suikers aan de schimmel) en neemt (mineralen P en K)
Dat nemen is nodig om er beter van te groeien. Er zijn drie groepen, die in verschillende mate afhankelijk zijn van de schimmel:
- orchideeën die geheel schimmelvrij leven (oa Cypripedium, Epipactis) - In geringe mate (de meeste) - en volledige afhankelijkheid van de schimmel (bv Limodorum en soorten zonder bladgroen)
Van het grootste belang is de balans in de mate van infectie door een bodemschimmel. Bij elke soort is die balans anders. Daarom zijn orchideeën ook zo gevoelig voor verandering in hun situatie. (bv kunstmestgift) en kan het jaren duren voordat die balans weer is hersteld.
In het geval van de plantjes van Wim kun je spreken van een ernstige verstoring van het eco systeem. In theorie zouden de planten dus dood moeten gaan. -2( Aangezien dat niet gebeurt moet je concluderen dat hij toevallig soorten heeft gekregen die weinig zijn geinfecteerd door hun schimmel en gewoon op de oude voet verder leven. Maar wellicht is er toch nog sprake van enige bescherming en symbiose omdat er nog schimmeldraden aanwezig zijn. Het vergelen en slapper worden van de planten (indien van toepassing) kan duiden op tekorten die zonder hulp van de schimmel niet worden gecompenseerd.
Wat wel duidelijk is, dat Wim grote en oude bollen heeft gekregen, die min of meer schimmelvrij zijn. Jonge planten zijn het meest gevoelig voor de verstoring en zijn afhankelijker van symbiose. Ikzelf heb een aantal keren jonge planten meegenomen (na zwijnen vernielingen) en die floreren nauwelijks.
Bron: http://fse.studenttheses.ub.rug.nl/10637/
Wim Boens:
--- Citaat van: Gerrit Eijkelenboom op 17 februari 2019, 18:51:11 ---Over het wel of niet afhankelijk zijn van bodemschimmel heb ik het volgende opgezocht.
Het is juist, dat het zaadje, een gastheer in de vorm van een schimmel nodig heeft voor de kieming. In die tijd is de orchidee dus parasitair, omdat hij alleen iets krijgt (P en N) en niets teruggeeft.
Na de kieming gaat de plant verder en is symbiotisch. Hij geeft (suikers aan de schimmel) en neemt (mineralen P en K)
Dat nemen is nodig om er beter van te groeien. Er zijn drie groepen, die in verschillende mate afhankelijk zijn van de schimmel:
- orchideeën die geheel schimmelvrij leven (oa Cypripedium, Epipactis) - In geringe mate (de meeste) - en volledige afhankelijkheid van de schimmel (bv Limodorum en soorten zonder bladgroen)
Van het grootste belang is de balans in de mate van infectie door een bodemschimmel. Bij elke soort is die balans anders. Daarom zijn orchideeën ook zo gevoelig voor verandering in hun situatie. (bv kunstmestgift) en kan het jaren duren voordat die balans weer is hersteld.
In het geval van de plantjes van Wim kun je spreken van een ernstige verstoring van het eco systeem. In theorie zouden de planten dus dood moeten gaan. -2( Aangezien dat niet gebeurt moet je concluderen dat hij toevallig soorten heeft gekregen die weinig zijn geinfecteerd door hun schimmel en gewoon op de oude voet verder leven. Maar wellicht is er toch nog sprake van enige bescherming en symbiose omdat er nog schimmeldraden aanwezig zijn. Het vergelen en slapper worden van de planten (indien van toepassing) kan duiden op tekorten die zonder hulp van de schimmel niet worden gecompenseerd.
Wat wel duidelijk is, dat Wim grote en oude bollen heeft gekregen, die min of meer schimmelvrij zijn. Jonge planten zijn het meest gevoelig voor de verstoring en zijn afhankelijker van symbiose. Ikzelf heb een aantal keren jonge planten meegenomen (na zwijnen vernielingen) en die floreren nauwelijks.
Bron: http://fse.studenttheses.ub.rug.nl/10637/
--- Einde van citaat ---
Dank je voor de mooie uitleg, Gerrit! Heel interessant.
Ik denk dat dit nog iets genuanceerd kan worden....in het begin had ik er één die altijd gele bladeren kreeg maar sinds enige jaren doet hij dit niet meer, sinds ik een beetje bijmest (vooral hoog in K en met sporenelementen). Dus als de voeding eenvoudiger te vinden wordt in het grondmengsel, kan je volgens wat ik ondervind compenseren voor de symbiose met de schimmel.
En het waren trouwens niet allemaal grote planten...de O. cretica knolletjes waren mini-dingen en bloeien nu toch al.
Gerrit Eijkelenboom:
Het toedienen van een gift nutriënten op de gok lijkt riskant. Immers:
De meeste orchideeën leven in een uitgebalanceerde symbiose met hun symbiont. Het is een nauw traject wat betreft de balans in de mate van samenwerking. Wordt dat verstoord, dan elimineert de ene partij de ander, omdat die parasitair wordt.
Het is overigens zo, dat een orchidee over een vervanger zou kunnen beschikken, mocht een symbiont zou wegvallen. Er is een groep van schimmels, die als zodanig optreedt. Er zijn micelium draden gevonden op geïmporteerde tropische orchideeën met een schimmel van dezelfde soort als in Nederland. Uit dat feit kun je opmaken, dat de schimel gevestigd op en in de knol een tijdje kan overleven. De plantjes van Wim hebben mogelijkerwijs de schimmel meegenomen uit het land van herkomst en wellicht zich gevestigd in het nieuwe milieu. Dit is louter een hypothese van mij. om een verklaring te vinden voor het doorleven van de planten bij Wim thuis.
Er is ook onderzocht, dat er herinfectie kan optreden als er een symbiont verloren is gegaan. Zo zou het nieuwe rondmengsel voor de mediterrane orchideetjes al een (Belgische) orchideeën schimmel hebben kunnen bevatten.
Waar ik ook wel erg benieuwd naar ben hoe het met de verzameling van Kris is gegaan. Hij laat niets van zich horen over dit onderwerp, toch iets wat hem moest beroeren.
Wim Boens:
--- Citaat van: Gerrit Eijkelenboom op 20 februari 2019, 14:05:37 ---Het toedienen van een gift nutriënten op de gok lijkt riskant. Immers:
De meeste orchideeën leven in een uitgebalanceerde symbiose met hun symbiont. Het is een nauw traject wat betreft de balans in de mate van samenwerking. Wordt dat verstoord, dan elimineert de ene partij de ander, omdat die parasitair wordt.
Het is overigens zo, dat een orchidee over een vervanger zou kunnen beschikken, mocht een symbiont zou wegvallen. Er is een groep van schimmels, die als zodanig optreedt. Er zijn micelium draden gevonden op geïmporteerde tropische orchideeën met een schimmel van dezelfde soort als in Nederland. Uit dat feit kun je opmaken, dat de schimel gevestigd op en in de knol een tijdje kan overleven. De plantjes van Wim hebben mogelijkerwijs de schimmel meegenomen uit het land van herkomst en wellicht zich gevestigd in het nieuwe milieu. Dit is louter een hypothese van mij. om een verklaring te vinden voor het doorleven van de planten bij Wim thuis.
Er is ook onderzocht, dat er herinfectie kan optreden als er een symbiont verloren is gegaan. Zo zou het nieuwe rondmengsel voor de mediterrane orchideetjes al een (Belgische) orchideeën schimmel hebben kunnen bevatten.
Waar ik ook wel erg benieuwd naar ben hoe het met de verzameling van Kris is gegaan. Hij laat niets van zich horen over dit onderwerp, toch iets wat hem moest beroeren.
--- Einde van citaat ---
Gerrit, het was niet helemaal blind op de gok hoor...bij het kiemen van Ophrys op voedingsbodem wordt ook voeding toegediend. Daarop gebaseerd had ik het idee dat als ik planten zonder symbiotische schimmel heb, ze misschien wel wat voeding konden gebruiken maar ik ben er trouwens nog steeds niet van overtuigd dat de volwassen planten absoluut een schimmel nodig hebben, zeker niet als ze genoeg (lees: een beetje, zeker niet te veel!!) voeding krijgen. Op voedingsbodem kunnen ze trouwens volledig steriel uitgroeien tot bijna bloeibare knollen, omdat ze daar de perfecte voeding gemakkelijk kunnen opnemen.
Ik sluit hiermee zeker de symbiose niet uit, en ze is zeker nodig bij ontkieming in de natuur. En ik geloof ook wel dat een blijvende symbiose in de natuur een voordeel geeft aan de plant, maar of die symbiose absoluut nodig is in de gecontroleerde omstandigheden van cultuur???
De hypothese van herintroductie van een symbiont of dat de symbiont is meegekomen uit het land van herkomst is heel interessant en ook mogelijk!
Ben ook wel benieuwd of Kris nog iets heeft hiervan.
Wim Boens:
Orchis anatolicus (of O. troodii ??)
Navigatie
[0] Berichtenindex
[#] Volgende pagina
[*] Vorige pagina
Naar de volledige versie