Beelden van en activiteiten in en rond onze rotstuinen > Tuinproblemen en hun oplossingen (?) Natuurfenomenen ea.

EXTREEM DROOG VOORJAAR 2011

(1/6) > >>

Kris De Raeymaeker:
Ik hoor hier nog relatief weinig stemmen opgaan over de aanhoudende droogte maar hier in onze tuin heeft dit ondertussen toch wel redelijk wat gevolgen...
Sinds eind maart heeft het hier nog amper geregend , juist zaterdagnacht hebben we enkele liters gehad (net genoeg om een beetje het stof te blussen ...)
In plaats van 's avonds nog wat mooie plaatjes te schieten voor ons schitterend forum loop ik zowat iedere avond rond met gieters, tuinslangen en dat soort tuig om toch maar te proberen om wat vocht toe te dienen aan onze kleinoden...Onze tuin is sowieso al een warme en droge tuin (ingesloten en 90 cm lager dan straatniveau ,dus een warme arena).Nu geeft dit bij deze extreme droogte natuurlijk extra problemen.De tuftuin valt nog mee mits ik de nieuwe aanplant heel sterk in de gaten houd. Het peatbed met heel wat planten die niet zo houden van droogte moet ook veel worden bijgegoten (met regenwater maar dat is ondertussen op).De tufkolom ziet ook af omdat ze ook extra uitdroogt door de droge wind die er ook meestal nog is. De oude rotstuin is nog aan rennovatie toe ,dus daar schenk ik voorlopig minder aandacht aan. Dramatisch zijn ook mijn vele planten in potjes (stekmateriaal-gezaaide planten-reservemateriaal-planten die nog wachten op hun definitieve bestemming en recente aanwinsten die ik nu niet durf uit te planten bij deze omstandigheden)De troggen vragen ook veel extra sproeibeurten ,de Noordamerikanen komen er nog best van af.In de kas moet ik mijn alpiene planten zowat elke dag van water voorzien bij dit weer.Ondanks deze inspanningen vallen er toch ook slachtoffers...Waar zijn we toch aan begonnen  :-\  ,alpiene planten in een woestijngebied? 

Luc Gilgemyn:
Het onderwerp van dit Forum onderdeel is : Tuinproblemen en hun oplossingen... 

Je hebt het wellicht bij het rechte eind Kris, bij het probleem van extreme droogte is gieten zonder twijfel dé oplossing ...  ;D  Gieten, gieten en nog eens gieten.

We maken het onszelf inderdaad moeilijk.  De meeste van onze geliefkoosde rotsplanten hebben een hekel aan té veel vocht.  We sloven ons dan ook uit om ze op hellingen te planten, in een compost dat zo doorlatend mogelijk wordt gemaakt, enz... enz... we willen dat ellendige water immers niet aan hun voeten of gevoelige nekjes... want ze rotten toch zo makkelijk...  :-[ en dan...., welnu, dan beslist moeder natuur om de lage landen bij de zee 3 maanden zonder water te zetten...   De moeizaam aangelegde hellingetjes liggen vaak in een hoek van 45° recht op de zon gericht te bakken dat het een lieve lust is en de wind heeft het nog makkelijker om het laatste beetje vocht nog sneller te laten verdampen.  De "doorlatende" grond is al lang vergeten wat hij dan wel had moét doorlaten, want er komt maar niets...  :(

En in die omstandigheden willen wij plantjes laten groeien en bloeien die het jaar door in ijle, frisse lucht vertoeven met heerlijk koele nachten, een vroege morgen rijk aan rijm en dauw en een dag waar zon en wolken zich al eens afwisselen.  Van het heerlijk koele smeltwater dat hen in vele gevallen boven- en ondergronds van mineraalrijk vocht voorziet zullen we maar zwijgen zeker...

En toch, toch slagen we er met zijn allen nog in om ook in deze ondankbare omstandigheden onze kleinoden voor een groot gedeelte in leven te houden. 
De vooruitziende rotstuinier heeft er immers ook voor gezorgd dat zijn "doorlatende" grond ook de magische eigenschap heeft om tegelijkertijd ook "vochthoudend" te zijn... van een tegenstelling gesproken !!  :o  Hij heeft ook oordeelkundig rotsen neergepoot (soms in de vorm van een spletentuin) en de plantjes daartussen geprangd, zodat hun zoekende, nooit aflatende worteltjes ook het allerlaatste spoor van vocht (H2O) ergens onder een rots weten te vinden...   en als ook dit niet meer lukt... dan, pas dan, komt de rotstuinier ter hulp, gewapend met gieter en of tuinslang !  ;D ;D

Een beetje regen zou echter toch wel van pas komen  8)

Frankie Wulleman:
Een bijna liederlijke voorstelling van de feiten, Luc, maar wel pal de nagel op de kop.
Ook mijn rotstuin is zo opgezet zoals jij het weergeeft, Luc, maar is daardoor wel een echte zeef. De hoogste planten staan zeker meer dan een meter boven het maaiveld, maar weten zich toch staande te houden. Van bepaalde soorten is de bloei wel wat minder door het gebrek aan het nodige vocht, zoals bepaalde geranium en campanulasoorten.
In der loop der tijden heb ik ook ondervonden dat de vele porphyrionsaxifraga's zelfs in zo'n tuin niet thuishoren en heb ik de meeste gehuisvest in trogjes en schalen waar ik het vochtgehalte gemakkelijker onder controle kan houden.

Nu heb ik ook een boon voor planten zoals aconitum, varens en nog wat van die vochtminnende schoonheden. Met deze weersomstandigheden hebben die het zelfs nog wat moeilijker. Ook die worden nu elke dag wat aangegoten. Want zonder extra vocht zullen de aconitums bijvoorbeeld helemaal niet of weinig bloeien.

Dan is er nog de tuinvijver. Elke dag moet die worden bijgevuld. De amfibieën, de vissen en de planten zijn er mij dankbaar voor. Dit doe ik nu al weken aan een stuk. Had ik dit niet gedaan, dat had ik nu wellicht een maankrater in de tuin.

Het droge, zonnige weer is wel aangenaam, maar geef mij toch maar eerder een normaal voorjaar, met de nodige maartse buien, aprilse grillen en wat mooie lentedagen. Want straks is het zomer en krijgen we misschien wel julische buien wanneer we op vakantie zijn. >:(

Kris De Raeymaeker:
Wat een schitterende beschrijving Luc !Op de idyllische manier zoals je het omschrijft lijkt het probleem bijna vanzelf mee verdampt met het laatste greintje vocht.
 En als ik Frankie zo volg is die al even hard aan de gang met alle mogelijke waterverdelers als ik zelf. Vanavond dacht ik er de brui aan te geven en toen kwam er net een bui...
Maar idd , ik heb deze niet toevallig gepost in de topic tuinproblemen en hun oplossingen....Dus andere forumbezoekers hebben misschien nog wel andere nuttige tips ?

Gerrit Eijkelenboom:
Bedankt Luc voor je prachtig poetisch epistel.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina

Naar de volledige versie