Beelden van en activiteiten in en rond onze rotstuinen > Tuinproblemen en hun oplossingen (?) Natuurfenomenen ea.

De vogel fluit, en het plantje is uit.

(1/4) > >>

Jan Fouquaert:
Ik ben al veel planten verloren, een deel door mijn eigen onkunde, door slakken, door droogte, door nattigheid.
Maar het grootste gedeelte is op het konto te schrijven van de nazaten van de Dino's : onze gevederde vrienden, de vogelkes.
Toch zeker in mijn geval.
Mijn hof is namelijk zeer 'vogelvriendelijk', rustig, veel bomen en groen, veel insecten, geen katten want honden houden de wacht, kersenbomen, druiven, tomaten, enz.
De tortelduiven tortelen er op los, de merels fluiten hun mooiste lied, de kauwen maken hun nest in de schouw, de koolmeesjes vliegen af en aan en de mussen houden een gevecht in een spar. Zelfs 's nachts vliegt er wat rond, maar dat zijn geen vogels, maar vleermuizen.

In de ochtend vlieg ik uit bed en maak een kleine inspectieronde. Kijk daar een Saxifraga 'Lismore Carmine', een week geplant in het kleine rotstuintje aan de veranda, ligt met zijn worteltjes naar omhoog op het hondenjaagpad ernaast. Een beetje verder aan de rand van de grote rotstuin, Saxifraga cuneifolia aan flarden getrokken.
Slachtoffers van de laatste weken : Saxifraga paniculata (moet een duif geweest zijn want die schade kan een merel onmogelijk aanrichten), Saxifraga pubescens var. iratiana, is ieder jaar terug felbegeerd materiaal om nesten mee te bouwen, een paar Draba's die op een marmersteen geplant waren, nog een paar Saxen die ik in de grote rotstuin geplant had, een Androsace muscoidea die in een plastieken pot stond (heb ik gelukkig kunnen stekken), ongeveer de helft van de planten die ik op de tufstenen geplant heb, en zo kan ik nog een tijdje doorgaan.

Deze vandalen van vogels hebben vooral een voorliefde voor kleine plantjes van Saxen, gelukkig kan je meestal de plant redden, als ze al niet verdroogd is en je moet het dan ook nog eens terugvinden, wat niet altijd gemakkelijk is. De oudere planten van Saxifraga die in de rotstuin groeien, of die in een steen groeien, die laten ze meestal met rust, waarschijnlijk proberen ze wel, maar als de plant goed vast zit, dan lukt het ze niet.
Androsace zijn ze ook verlekkerd op, de slachtoffers overleven het doorgaans niet.
Frustrerend, als je een bolletje van drie jaar daar zonder wortels ziet liggen.
En ze hebben het vooral gemunt op plantjes die in stenen groeien, waarschijnlijk vallen die te veel op, een groen dingetje op een steen, dat moet voor een vogel onweerstaanbaar lekker zijn.

Wat kunnen we tegen deze luchtaanvallen doen ?
Afweergeschut ?
Camouflage ?
Dagpatrouilles ?
Een paar F-16 Fighting Falcons ?
Vogelverschrikkers elke 5 meter ?
Katten die niet bang zijn van honden ?
Vogelnetten ?
Alle bomen omhakken ?
Vogelschrikkanonnen ?
Een gigantisch net over gans mijn hof ?

Geen enkel van bovenstaande opties.
De locatie is heel belangrijk. Voor het huis, dus tegen de straat, heb ik nooit problemen. Dus daar kan ik naar hartenlust Saxen en Androsace planten.
Elders, op een loodrechte steen kan ik wel plantjes zetten, maar o wee, een redelijk platte steen met een leuk landingsveld voor de vogelkes, dat is zeker geen optie meer.
Wat betreft Saxen die ik in stenen plant, die bescherm ik voortaan met kippengaas of iets dergelijks tot ze heel goed geworteld zijn.
Voor Androsace heb ik een andere oplossing.

Zal morgen wat foto's laten zien.
 >:( :o --6 ???

Sven de Groot:
Heel herkenbaar, Jan, en heel frustrerend. Ik heb hier eerder ook al eens een topic aan gewijd: "Merels" onder "Plantenziektes, ongedierte en hun bestrijding". De oplossing voor mijn tuin heb ik nog niet gevonden, ik heb niet heel veel keuze waar ik wat zet. En ik kan moeilijk de hele tuin van gaas voorzien. Deze week trof ik het volgende slachtoffer aan. Bij temperaturen tussen de 25 en 30 graden, lag op het looppad een, door een (zwart)gevleugelde vriend uit het Cypripedium bed getrokken, Cypripedium wardii. Helemaal uitgedroogd. Ik heb haar nog teruggeplant, maar kan haar als verloren beschouwen.  2-)( 2-)(  2-)(

Lily-Anne Vereecken:
Dat moet toch wel erg frustrerend zijn , als je zo iedere morgen met een bang hart in de rotstuin gaat zoeken naar de slachtoffers. Al eens een poging gedaan met spiegeltjes? Bij mij heeft het goed geholpen in mijn moerasbak. Als ze hierin willen komen rommelen, dan hebben ze 2 hindernissen : eerst en vooral een zwart vogelnet dat  strak  tussen de planten gespannen ligt met gebogen ijzeren pinnen in de turf . Naar het schijn zien vogels dit zwarte fijne net niet ( ik trouwens ook niet meer, door het veenmos en de planten die erover groeien) ze blijven er ook met hun nagels in haken waardoor ze erg schrikken . De spiegeltjes 10/10 cm die daar op verschillende plaatsen tussen de planten zitten , doen hen ook schrikken als ze plots hun spiegelbeeld zien . ik zie daar nog nauwelijks sporen van vogelschade ( veenmos vinden vogels heel goed materiaal )
Cd's aan een koordje zorgen ook wel voor een afschrikkend effect  .Zelfs van die stokjes met blinkende kleurige fonteintjes die men soms in kinderijsjes of zo steekt,kunnen ook afschrikkend zijn voor vogels.   Deze maatregelen kan je tijdelijk toepassen en proberen kan zeker geen kwaad.
In het bollen blog van Ian young staat een uitleg hoe je metalen beschermingsroostertjes kan maken om planten tijdelijk te beschermen tegen vogels.
Hopelijk is er iets bij dat je een beetje kan helpen
Succes
Lily- Anne

Herman Mylemans:
Oude CD of DVD in een struik of boom of een takje aan een touwtje zodat het goed kan bewegen helpt ook wel.

Lida Lourens:
Jan, wat ben ik blij dat ik jouw verhaal kon lezen vanmiddag.
Gister waren we de gehele morgen druk geweest met gaten boren in tufsteen en 's middags waren
we afwezig.
Vandaag hebben we de gehele dag lopen wieden, snoeien en de paden harken om alles netjes te verkrijgen
voor bezoek. Tegen vijven wilde ik de tufstenen vochting maken en zag dat ook hier alles overhoop lag.
Alle drie Ramonda's waren er uit getrokken  evenals een paar Saxen "Psycho, welke nog in hun potjes stonden."
De Saxen heb ik niet terug kunnen vinden en wie kreeg hier de schuld....muizen, doch na het lezen van
jouw epistel vrees ik dat ik beter moet letten op de vogels welke ook hier in een eldorado leven. Dank voor de info dus
ook al is het voor jouw een zeer vervelende situatie.
Mijn eerste ervaring met de Saxen is dus niet om over naar huis te schrijven. Twee "Jan Nerunda" waren al verbrand,
helaas dus een onprettige kennismaking. We zullen zien hoe we dit oplossen. Voorlopig kijken we uit naar 15 september as.
en naar de lijst van stand houders.
groet Lida.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina