Bloei mei - juni 2020

[Luc Gilgemyn]

Zauschneria septentrionalis vormt uiteindelijk a.h.w. eeen rode waterval.

[Frankie Wulleman]

Dan eentje dat zijn etiket hopeloos overgroeid heeft, kent iemand de naam ?
Heel dankbare bloeier, hij is al een maand bezig en zal doorgaan tot de herfst.

Het gaat waarschijnlijk om Pterocephalus perennis, Luc. Ik heb hem lang geleden ook nog gehad, maar heb hem verwijderd omdat hij slecht bloeide en te veel plaats innam. Misschien heb jij een betere cloon, want er staan toch flink wat bloemen op.
Er bestaan wel een aantal soorten binnen dit geslacht die nauwelijks of niet bekend zijn onder de liefhebbers.

[Frankie Wulleman]

Een heel mooie aanwinst is deze Campanula carpatica 'Turbinata' met enorm grote bloemen.

Vele jaren geleden schafte ik mij Campanula carpatica var. turbinata 'Karl Förster' aan Frankie, heel gelijkaardig aan wat jij hier toont.  Intussen is die al lang verdwenen, maar zijn nageslacht is overal rond te vinden : donkere bloemen, lichtere bloemen, tweekleurige bloemen, grote en kleine, korte stelen en langere... alle mogelijke varianten.  Plots verschenen er zelfs een paar witte exemplaren...  Velen zijn waarschijnlijk ook hybriden.  Om het even, met hun vrij late en lange bloeitijd zorgen ze voor kleur.  Hieronder enkele voorbeelden, zelfs eentje die zich in een spleet van een ardenner rots heeft gevestigd.

Amai, daar zitten mooie dingen tussen, zeg. Vooral die witte, wat een mooie. En die zaaien zich zomaar uit?

[Herman Mylemans]

Deze jonge Dryas sundermannii produceert een eerste gele bloem.

Dan eentje dat zijn etiket hopeloos overgroeid heeft, kent iemand de naam ?
Heel dankbare bloeier, hij is al een maand bezig en zal doorgaan tot de herfst.

Luc, Dryas sundermannii is die normaal niet witter, eigenlijk crème wit. Dryas 'Flava' die is geel. Dryas drummondii die is ook geel, maar de knop is anders.

[Luc Gilgemyn]

Dan eentje dat zijn etiket hopeloos overgroeid heeft, kent iemand de naam ?
Heel dankbare bloeier, hij is al een maand bezig en zal doorgaan tot de herfst.

Het gaat waarschijnlijk om Pterocephalus perennis, Luc. Ik heb hem lang geleden ook nog gehad, maar heb hem verwijderd omdat hij slecht bloeide en te veel plaats innam. Misschien heb jij een betere cloon, want er staan toch flink wat bloemen op.
Er bestaan wel een aantal soorten binnen dit geslacht die nauwelijks of niet bekend zijn onder de liefhebbers.

Het is het derde jaar dat hij er staat Frankie, ik heb hem van Herman Laporte en hij bloeit lang en overvloedig.  Hij meet al 35 cm doormeter, ik zal hem niet groter laten worden (de buren hé  ) maar hij laat zich gemakkelijk terugknippen.  Het gaat trouwens om Pterocephalus parnassii heb ik kunnen achterhalen uit foto's van de vorige jaren.

[Luc Gilgemyn]

Een heel mooie aanwinst is deze Campanula carpatica 'Turbinata' met enorm grote bloemen.

Vele jaren geleden schafte ik mij Campanula carpatica var. turbinata 'Karl Förster' aan Frankie, heel gelijkaardig aan wat jij hier toont.  Intussen is die al lang verdwenen, maar zijn nageslacht is overal rond te vinden : donkere bloemen, lichtere bloemen, tweekleurige bloemen, grote en kleine, korte stelen en langere... alle mogelijke varianten.  Plots verschenen er zelfs een paar witte exemplaren...  Velen zijn waarschijnlijk ook hybriden.  Om het even, met hun vrij late en lange bloeitijd zorgen ze voor kleur.  Hieronder enkele voorbeelden, zelfs eentje die zich in een spleet van een ardenner rots heeft gevestigd.

Amai, daar zitten mooie dingen tussen, zeg. Vooral die witte, wat een mooie. En die zaaien zich zomaar uit?

Ik zou zeggen, laat jouw exemplaar maar zaad maken, je zal wel zien    Ik ga er van uit dat er heel wat hybrides tussen zitten, en de kleuren komen uit een gemengde genenpoel denk ik.  In de loop der jaren is een wit exemplaar opgedoken in de achtertuin en eentje in de voortuin... en alle kleurvariaties van blauw/paars zijn inmiddels voor handen...  de raadsels van de natuur

[Luc Gilgemyn]

Deze jonge Dryas sundermannii produceert een eerste gele bloem.

Dan eentje dat zijn etiket hopeloos overgroeid heeft, kent iemand de naam ?
Heel dankbare bloeier, hij is al een maand bezig en zal doorgaan tot de herfst.

Luc, Dryas sundermannii is die normaal niet witter, eigenlijk crème wit. Dryas 'Flava' die is geel. Dryas drummondii die is ook geel, maar de knop is anders.

Dat klopt allemaal, Herman.  Ik heb hem van Martijn van kwekerij De Reuvenkamp.  Hij bloeide toen niet, maar Martijn verzekerde mij dat het om een echt uitzonderlijk gele kloon ging en dat ik niet ontevreden zou zijn.  Op dat laatste vlak heeft hij in elk geval gelijk ! 
Ik keek nog even na in de AGS encyclopedia of Alpines en daar las ik dat de juiste benaming Dryas x sundermannii is - het is een kruising van
D. drummondii en D. octopetala - dan is het wellicht niet abnormaal dat er variatie in de dosis geel zit...

[Herman Mylemans]

Deze jonge Dryas sundermannii produceert een eerste gele bloem.

Dan eentje dat zijn etiket hopeloos overgroeid heeft, kent iemand de naam ?
Heel dankbare bloeier, hij is al een maand bezig en zal doorgaan tot de herfst.

Luc, Dryas sundermannii is die normaal niet witter, eigenlijk crème wit. Dryas 'Flava' die is geel. Dryas drummondii die is ook geel, maar de knop is anders.

Dat klopt allemaal, Herman.  Ik heb hem van Martijn van kwekerij De Reuvenkamp.  Hij bloeide toen niet, maar Martijn verzekerde mij dat het om een echt uitzonderlijk gele kloon ging en dat ik niet ontevreden zou zijn.  Op dat laatste vlak heeft hij in elk geval gelijk ! 
Ik keek nog even na in de AGS encyclopedia of Alpines en daar las ik dat de juiste benaming Dryas x sundermannii is - het is een kruising van
D. drummondii en D. octopetala - dan is het wellicht niet abnormaal dat er variatie in de dosis geel zit...

Luc, Dryas 'Flava' (van Gerd Stopp) is ook een kruising van octopetala en drummondii.

[Herman Mylemans]

Deze jonge Dryas x sundermannii produceert een eerste gele bloem.

Dan eentje dat zijn etiket hopeloos overgroeid heeft, kent iemand de naam ?
Heel dankbare bloeier, hij is al een maand bezig en zal doorgaan tot de herfst.
Edit Luc : uiteindelijk blijkt het om Pterocephalus parnassii te gaan

Luc, om het moeilijk te maken. Er is ook Pterocephalus depressus in omloop, ooit gekocht van Johan van den Akker.

[Luc Gilgemyn]

Deze jonge Dryas sundermannii produceert een eerste gele bloem.

Dan eentje dat zijn etiket hopeloos overgroeid heeft, kent iemand de naam ?
Heel dankbare bloeier, hij is al een maand bezig en zal doorgaan tot de herfst.

Luc, Dryas sundermannii is die normaal niet witter, eigenlijk crème wit. Dryas 'Flava' die is geel. Dryas drummondii die is ook geel, maar de knop is anders.

Dat klopt allemaal, Herman.  Ik heb hem van Martijn van kwekerij De Reuvenkamp.  Hij bloeide toen niet, maar Martijn verzekerde mij dat het om een echt uitzonderlijk gele kloon ging en dat ik niet ontevreden zou zijn.  Op dat laatste vlak heeft hij in elk geval gelijk ! 
Ik keek nog even na in de AGS encyclopedia of Alpines en daar las ik dat de juiste benaming Dryas x sundermannii is - het is een kruising van
D. drummondii en D. octopetala - dan is het wellicht niet abnormaal dat er variatie in de dosis geel zit...

Luc, Dryas 'Flava' (van Gerd Stopp) is ook een kruising van octopetala en drummondii.

Die heb ik 2 jaar geleden bij hem aangeschaft, Herman, helaas heeft hij het niet overleefd... 

[Luc Gilgemyn]

Deze jonge Dryas x sundermannii produceert een eerste gele bloem.

Dan eentje dat zijn etiket hopeloos overgroeid heeft, kent iemand de naam ?
Heel dankbare bloeier, hij is al een maand bezig en zal doorgaan tot de herfst.
Edit Luc : uiteindelijk blijkt het om Pterocephalus parnassii te gaan

Luc, om het moeilijk te maken. Er is ook Pterocephalus depressus in omloop, ooit gekocht van Johan van den Akker.

    Deze lijkt mij toch iets grover van structuur en ook houteriger zo te zien.  Mijn parnassii is kruidachtig.

[Kris De Raeymaeker]

@ Frankie nog een keer 

Wat de C. myrtifolia betreft klopt je bewering Frankie, hij komt uit kalkgronden in Zuid Turkije... bij mij stond hij in de kalk, tussen tufstenen in een trog in volle zon... en toch...    Het was hem toch te veel blijkbaar.  Hij stond in de trog wel op een hoger plekje waar het wellicht heel snel droog werd en wordt... was dat het probleem ??   Ik weet het niet ?

Als je de plant niet in zijn natuurlijk habitat hebt kunnen waarnemen, is het moeilijk een oordeel te vellen. Misschien heeft hij wel een vochthoudende ondergrond nodig? In de natuur zou hij op een hoogte voorkomen van ca 1000-2000 m. Het is best mogelijk dat een volledig uitdrogende bodem funest kan zijn? Met dit in het achterhoofd zal ik mijn exemplaar niet te droog houden. In zijn boek raadt G. Nicholls echter wel aan om ze te beschermen tegen overmatig wintervocht.

Na de bloei (nu deze zomer  )  was mijn myrtifolia helemaal weg ....zo echt plots verdord ...."leek zo dood als ne pier  " . Ik dacht van de warmte en droogte uiteraard. Nu paar weken later staat hij weer helemaal groen en vol nieuwe blaadjes ...Staat tussen de tufstenen op het heetste plekje van de tuin .

[Luc Gilgemyn]

@ Frankie nog een keer 

Wat de C. myrtifolia betreft klopt je bewering Frankie, hij komt uit kalkgronden in Zuid Turkije... bij mij stond hij in de kalk, tussen tufstenen in een trog in volle zon... en toch...    Het was hem toch te veel blijkbaar.  Hij stond in de trog wel op een hoger plekje waar het wellicht heel snel droog werd en wordt... was dat het probleem ??   Ik weet het niet ?

Als je de plant niet in zijn natuurlijk habitat hebt kunnen waarnemen, is het moeilijk een oordeel te vellen. Misschien heeft hij wel een vochthoudende ondergrond nodig? In de natuur zou hij op een hoogte voorkomen van ca 1000-2000 m. Het is best mogelijk dat een volledig uitdrogende bodem funest kan zijn? Met dit in het achterhoofd zal ik mijn exemplaar niet te droog houden. In zijn boek raadt G. Nicholls echter wel aan om ze te beschermen tegen overmatig wintervocht.

Na de bloei (nu deze zomer  )  was mijn myrtifolia helemaal weg ....zo echt plots verdord ...."leek zo dood als ne pier  " . Ik dacht van de warmte en droogte uiteraard. Nu paar weken later staat hij weer helemaal groen en vol nieuwe blaadjes ...Staat tussen de tufstenen op het heetste plekje van de tuin .

Bij mij presteerde hij dat ook na de eerste hittegolf vorig jaar... eerst verdwijnen en dan prompt herschieten.  Na de tweede golf verdween hij opnieuw.... en toen was't gedaan ! 

[Theo Stronks]

Campanula fragilis ssp cavolini.

[Rudi Berthels]

Amaai, wat klasbakken zitten hier op deze forum.  Ik dacht dat ik  een plantenkenner was maar blijkbaar ben ik nog maar een leek.
Ik ga hier op mijne oude dag nog veel leren