Ik ben al veel planten verloren, een deel door mijn eigen onkunde, door slakken, door droogte, door nattigheid.
Maar het grootste gedeelte is op het konto te schrijven van de nazaten van de Dino's : onze gevederde vrienden, de vogelkes.
Toch zeker in mijn geval.
Mijn hof is namelijk zeer 'vogelvriendelijk', rustig, veel bomen en groen, veel insecten, geen katten want honden houden de wacht, kersenbomen, druiven, tomaten, enz.
De tortelduiven tortelen er op los, de merels fluiten hun mooiste lied, de kauwen maken hun nest in de schouw, de koolmeesjes vliegen af en aan en de mussen houden een gevecht in een spar. Zelfs 's nachts vliegt er wat rond, maar dat zijn geen vogels, maar vleermuizen.
In de ochtend vlieg ik uit bed en maak een kleine inspectieronde. Kijk daar een Saxifraga 'Lismore Carmine', een week geplant in het kleine rotstuintje aan de veranda, ligt met zijn worteltjes naar omhoog op het hondenjaagpad ernaast. Een beetje verder aan de rand van de grote rotstuin, Saxifraga cuneifolia aan flarden getrokken.
Slachtoffers van de laatste weken : Saxifraga paniculata (moet een duif geweest zijn want die schade kan een merel onmogelijk aanrichten), Saxifraga pubescens var. iratiana, is ieder jaar terug felbegeerd materiaal om nesten mee te bouwen, een paar Draba's die op een marmersteen geplant waren, nog een paar Saxen die ik in de grote rotstuin geplant had, een Androsace muscoidea die in een plastieken pot stond (heb ik gelukkig kunnen stekken), ongeveer de helft van de planten die ik op de tufstenen geplant heb, en zo kan ik nog een tijdje doorgaan.
Deze vandalen van vogels hebben vooral een voorliefde voor kleine plantjes van Saxen, gelukkig kan je meestal de plant redden, als ze al niet verdroogd is en je moet het dan ook nog eens terugvinden, wat niet altijd gemakkelijk is. De oudere planten van Saxifraga die in de rotstuin groeien, of die in een steen groeien, die laten ze meestal met rust, waarschijnlijk proberen ze wel, maar als de plant goed vast zit, dan lukt het ze niet.
Androsace zijn ze ook verlekkerd op, de slachtoffers overleven het doorgaans niet.
Frustrerend, als je een bolletje van drie jaar daar zonder wortels ziet liggen.
En ze hebben het vooral gemunt op plantjes die in stenen groeien, waarschijnlijk vallen die te veel op, een groen dingetje op een steen, dat moet voor een vogel onweerstaanbaar lekker zijn.
Wat kunnen we tegen deze luchtaanvallen doen ?
Afweergeschut ?
Camouflage ?
Dagpatrouilles ?
Een paar F-16 Fighting Falcons ?
Vogelverschrikkers elke 5 meter ?
Katten die niet bang zijn van honden ?
Vogelnetten ?
Alle bomen omhakken ?
Vogelschrikkanonnen ?
Een gigantisch net over gans mijn hof ?
Geen enkel van bovenstaande opties.
De locatie is heel belangrijk. Voor het huis, dus tegen de straat, heb ik nooit problemen. Dus daar kan ik naar hartenlust Saxen en Androsace planten.
Elders, op een loodrechte steen kan ik wel plantjes zetten, maar o wee, een redelijk platte steen met een leuk landingsveld voor de vogelkes, dat is zeker geen optie meer.
Wat betreft Saxen die ik in stenen plant, die bescherm ik voortaan met kippengaas of iets dergelijks tot ze heel goed geworteld zijn.
Voor Androsace heb ik een andere oplossing.
Zal morgen wat foto's laten zien.
