Edraianthus serpyllifolius is duidelijk veel eisender dan bijvoorbeeld E. dinaricus, zoveel is duidelijk. Je noemt daar nog een aantal andere soorten die veel minder worden aangeboden dan het meer gekende spul. Het probleem dat we met veel van deze soorten hebben is dat we niet goed weten in welke habitats al deze juweeltjes groeien. Bepaalde soorten zullen op naakte rotsen in de volle zon groeien, andere zullen dan weer prijs stellen op meer schaduw, andere verlangen wat meer vocht, enz... . Er is eigenlijk nog heel weinig geweten over het genus Edraianthus. Er zijn niet zoveel natuuropnames en niet veel mensen hebben de planten al opgezocht. Velen van hen groeien slechts heel locaal ergens in een of twee bijna onbereikbare valleien in landen als bijvoorbeeld montenegro, kosovo, servië enz... Niet bepaald landen waar je gemakkelijk naar toe trekt en waar je onmiddellijk overal de natuur kan intrekken waar je maar wil. Nee, ik heb zo altijd het gevoel dat er in die coté een waas van mysterie hangt, niettegenstaande er veel aantrekkelijke rotsplanten van daar komen, zoals onze Edraianthussen.
Enkel E. dinaricus en pumelio worden wel eens vaker gezien omdat ze in Kroatië groeien, een land dat beter toegankelijk is. Ik dacht me te herinneren dat je ze ook nog ooit gezien hebt, Kris?
Zeer zeker Frankie , spijtig genoeg heb ik er geen digitale foto's van ....Dat was op Mt Biokovo , ik heb daar ook E. pumilio gezien op plaatsen waar je het niet zou denken , namelijk onder de bomen ! Sommige pumilio's leken daar zelfs eerder op dinaricus maar technisch gezien komt die van een ander gebergte ...
Ook E. tenuifolius groeit daar volgens ik me herinner . Verder ook : Moltkea petraea en ook Globularia bellidifolia ! maar zelfs Edraianthus serpyllifolius zou daar (beperkt ? ) moeten voorkomen volgens een bepaalde bron . Ik denk die daar niet gezien te hebben maar ons bezoek was toen te beperkt in tijd .
