Ondertussen is het eerste deel van mijn muurtje zo goed als af; hier en daar is nog wat afwerking nodig.
Er staan ook al wat kleine Sempervivums op.
Maar zoals je ziet, ben ik al begonnen aan het tweede stuk.
Om de grote stenen die je onderaan ziet, te transporteren, heb ik wel gebruik gemaakt van mijn broer en zijn heftruck.
Ze lagen immers te ver om ze met spierkracht te verslepen.
De grote stenen heb ik dan wel met de hand rechtgezet en ze eerst goed aan de fundering vastgemetseld.
Ze dienen immers als basis voor de kleinere stenen.
Mens dit is moeilijker dan een rotstuin.
Letterlijk wikken en wegen.
Mijn armen zijn waarschijnlijk een paar centimeter langer geworden. Ik zie er nu nog meer uit als een aap.
Je moet dus maken dat er zo weinig mogelijk gaten zijn, gewoon stapelen en maken dat de rotsen een beetje stabiel zijn, zonder ze eerst vast te zetten met cement.
Dat gebeurt achteraf, om de eenvoudige reden dat je nooit weet waar je zal uitkomen voor de volgende laag.
Als een steen onderaan goed past, dan past meestal de bovenkant van de steen niet.
Soms moest ik meer dan tien stenen proberen op een bepaalde plaats, tegen dat de elfde paste.
Ook is het opletten geblazen voor lawines die je ledematen en vooral je tenen kunnen bedreigen.
Enfin, het komt goed.
Deze lagen ga ik nu goed vast metselen en dan pas komt de laatste laag er op. Daarvoor gebruik ik wat smallere en kleinere stenen.
Wordt dus nog vervolgd. (Met de stenen die over zijn, maak ik nog wel een bescheiden Sempervivum rotstuintje.
)
