Saxifraga longifolia

[Peter Rijntjes]

Wie weet hoe dit zit,
Deze plant is gekocht als saxifraga longifolia. Normalieter sterven de planten af na de bloei. Welliswaar duurt dit enige jaren, maar toch. Wat schetst mijn verbazing?
De plant heeft onlangs gebloeid met bloemetjes direct op het rozet, dus geen lange bloemstengel. Zie foto, je ziet nog wat zaadknopjes zitten. Nu ( na de bloei) lijkt het wel of er jonge plantjes zich gaan ontwikkelen midden in het rozet ??!! En de plant sterft niet af. Is er hier sprake van een nieuwe kruising en kan ik er een naam aan geven??

Of heeft er iemand hetzelfde meegemaakt en is dit een niet zo bekende (voor mij althans), maar wel al een bestaande kruising.

Heel graag jullie reactie,

Peter Rijntjes

[Gerrit Eijkelenboom]

Het is een mooie plant Peter. Je vraagt om een reactie, maar ik kan alleen wat suggesties rondstrooien.
Ik zou denken, dat het een kruising zou kunnen zijn tussen een S.longifolia en S. paniculata. En dan heeft hij veel kenmerken van de longifolia en enkele van de paniculata. Bij mijn weten zorgt S.longifolia niet voor nakomelingen en S.paniculata wel. Beide sterven na de bloei en dat zie je bij deze plant ook gebeuren. Hij wordt bruin in het hart en dat is geen gunstig teken. Dat er nauwelijks bloei is geweest, kan misschien aan bijzondere omstandigheden hebben gelegen, zoals droogte, te veel zon oid.
Je hebt nu wel kloontjes, dat is een voordeel want het is een mooie ouder, maar of je een nieuwe bijzondere hybride hebt die jouw naam draagt betwijfel ik.
Maar bijzonder vind ik het wel. Leuk dat je hem gepost hebt.

[Peter Rijntjes]

Dank je Gerrit,

voor je reactie. Ik zal toch wat verder op het internet moeten gaan zoeken naar alle bekende kruisingen met S. longifolia. Ik hoop niet dat hij alsnog de geest gaat geven.
Ook zal ik proberen de klonen aan de praat te krijgen. Lijkt mij dan toch een welkome hybride met zijn grote rozetten ( minstens zo groot als de natuur soort ).

Gaarne ook reactie van de andere forum leden, lijkt mij een mooie aanvulling voor de rotstuin.

Groeten,

Peter

[Peter Rijntjes]

Het is een mooie plant Peter. Je vraagt om een reactie, maar ik kan alleen wat suggesties rondstrooien.
Ik zou denken, dat het een kruising zou kunnen zijn tussen een S.longifolia en S. paniculata. En dan heeft hij veel kenmerken van de longifolia en enkele van de paniculata. Bij mijn weten zorgt S.longifolia niet voor nakomelingen en S.paniculata wel. Beide sterven na de bloei en dat zie je bij deze plant ook gebeuren. Hij wordt bruin in het hart en dat is geen gunstig teken. Dat er nauwelijks bloei is geweest, kan misschien aan bijzondere omstandigheden hebben gelegen, zoals droogte, te veel zon oid.
Je hebt nu wel kloontjes, dat is een voordeel want het is een mooie ouder, maar of je een nieuwe bijzondere hybride hebt die jouw naam draagt betwijfel ik.
Maar bijzonder vind ik het wel. Leuk dat je hem gepost hebt.

Beste Gerrit,

de plant leeft nog steeds (13-1-2012), misschien toch een nieuwe kruising?

vriendelijke groet,
Peter

[Gerrit Eijkelenboom]

Hallo Peter, hoe is het met je S.longifolia, waar je zulke hoge verwachtingen van had?

[Peter Rijntjes]

Da,s nou toevallig Gerrit,

ik sta de fotocamera in orde te maken om weer foto's te gaan maken. Zowel van de zuster van de moederplant alsook de plant die verleden jaar op de foto is gezet en inmiddels is gestekt. Hij/zij is dus niet dood gegaan en sterker nog , er zijn hele mooie stekken uitgekomen. Ik denk toch een eigen kruising, maar je zal het vanavond zien.

tot straks,
Peter

[Peter Rijntjes]

Hier zijn ze dan, Gerrit.

Eerst foto's van de zuster/broer van de plant van verleden jaar( want die is inmiddels gestekt), volop in de bloei.

[Peter Rijntjes]

Hier dan de stekken van de plant op de foto van augustus 2011 hier bovenaan. Volgens mij een eigen gecreeerde stek en ik noem hem dus ook:


SAXIFRAGA X LONGIFOLIA P. RIJNTII.

Bart, jij als sax. kenner?

Ik hou het zelf op een nieuwe kruising en hanteer deze naam.

vriendelijke groet,
Peter

 

[Jan Fouquaert]

Interessant, Peter. Alleszins heel raar, die kleine bloem in het begin en dan de ontwikkeling van rozetten in het midden.
Ik heb de echte Saxifraga longifolia, momenteel is die aan het bloeien.
Ik heb ook nog een paar echte exemplaren die nog niet bloeien. Daarnaast heb ik ook hybriden, gekruist met Saxifraga paniculata, of Sax. hostii of Sax. cochlearis. Zowel de echte, als de hybriden met meerdere rozetten zijn allen afkomstig van een echte Sax. longifolia die natuurlijk al lang dood is vanwege de bloei.
Van diegene die nu bloeit zal ik weer massa's zaad hebben, en natuurlijk weer echte en onechte nakomelingen. Waarschijnlijk het meest met Sax. cochlearis omdat die er net naast staat.
Hierbij een foto van zo een hybride, maar dan met kleinere rozetten  :

[Peter Rijntjes]

Heel bijzonder Jan,

alleszins mooie kruisingen die jij hebt. Eigenlijk maakt Sax. longifolia een van de mooiste rozetten voor in de rotstuin. Maar nogmaals , deze van mij is niet thuis te brengen en dus laat ik de naam nog even voor wat hij is. Totdat er onomstotelijk een bewijs komt dat het anders is.

vriendelijke groet,
Peter

 

[Gerrit Eijkelenboom]

Hier zijn ze dan, Gerrit.

Eerst foto's van de zuster/broer van de plant van verleden jaar( want die is inmiddels gestekt), volop in de bloei.

Wow, wat een schouwspel.
 

Hier dan de stekken van de plant op de foto van augustus 2011 hier bovenaan. Volgens mij een eigen gecreeerde stek en ik noem hem dus ook:


SAXIFRAGA X LONGIFOLIA P. RIJNTII.

Dit is dus een van de nakomelingen uit het hart van de plant, die jij vorig jaar hier als eerste liet zien?
Waarom gaat hij bloeien? Het is zijn tijd toch niet om te bloeien en te sterven?

[Peter Rijntjes]

Hoi Gerrit,

ja, dit is een van de nakomelingen. Dat hij/zij zo snel zou gaan bloeien sta ik ook van te kijken. Omdat het hier een nieuwe kruising betreft verwacht ik niet dat hij/zij na de bloei zal afsterven. De meeste kruisingen doen dat niet. Ik weet ook niet of deze kruising zaad zal zetten en zo ja, wat wordt het dan weer. Eerst maar eens afwachten of deze stekken zijrozetten gaan vormen voor dit jaar. Dan zou de plant makkelijk te vermeerderen zijn. Ziet er hoopvol uit. Overigens is de moederplant na deze affaire van verleden jaar ook niet afgestorven. Ik had dit al eerder bericht. Normaliter sterven deze planten af na de bloei. Zodoende was hij redelijk makkelijk in stekken( lees: in stukken gesneden) te snijden.
Overigens is er een Engelsman in het verleden gweest( weet zijn naam niet meer), die zijn Sax. longifolia met een stanley mes te lijf ging en er kruisen in sneed, die vervolgens na maanden op het snij oppervlak  jong stekjes liet zien. Hetr is maar een weet.

Vriendelijke groet,
Peter

[Gerrit Eijkelenboom]

Interessante kost Peter. Ik blijf je volgen. Post foto's.

[Gerrit Eijkelenboom]

Peter, ik zie op mij Saxifraga longifolia hetzelfde als bij de jouwe. Teminste, dat denk ik. In het hart verschijnen jonge (?) plantjes. Wat is jouw commentaar?

[Peter Rijntjes]

Hoi Gerrit,

heeft deze eerst gebloeid en heb jij hem toevallig van bij mij vandaan?? Anders Saxifraga X longifolia P. Rijntii. In ieder geval proberen te stekken Gerrit.

 

Peter