Beelden van en activiteiten in en rond onze rotstuinen > Tuinproblemen en hun oplossingen (?) Natuurfenomenen ea.

Meten is weten

(1/4) > >>

Gerrit Eijkelenboom:
Meten is weten is een cliche. Ik weet het. Maar wat weten we nu eigenlijk van de hoeveelheid vocht in een pot, in een trog, in een peatbed, of zelfs in een tufsteen. Het is allemaal giswerk. We kunnen het zien aan aan de planten. Gaan ze dood, dan hebben we te weinig water gegeven. Of misschien wel te veel. Planten gaan meestal eerder dood aan teveel dan aan te weinig water.

Voor de meeste planten is er geen probleem. Ze groeien buiten en krijgen regelmatig regen over zich heen. Is het langdurig droog, zoals in deze zomer, dan sproeien we. Nee, het gaat bij mij om een heel specifieke situatie. Die van de kas en het peatbed. In de kas staan potten geplunged in zand. Dat zand wordt nat gemaakt en indirect krijgen de planten in de potten een gelijkmatige dosis water. Het peat bed lijkt snel uit te drogen. Na een dag droog zonnig en warm weer is de toplaag lichtbruin.

In mijn kas probeer ik moeilijke planten te kweken. Planten, die je normaliter beter niet buiten kunt houden, omdat je alles wil en moet controleren: de hoeveelheid licht, de hoeveelheid schaduw, de temperatuur, de luchtwerveling, de hoeveelheid water. Enkele namen: Pyrethrum leontopodium, een zeer grijsbladige. Andere grijsbladigen zoals Draba ossetica, en de kussenvormige drabasoorten als D. longuisiliqua, molissima en de kruising. Zo ook D. yunnanensis. Androsace is ook zo'n geslacht dat veeleisend is. A. vandellii, of helvetica zijn niet te kweken zonder glasplaatjes. En als overal glasplaatjes boven moeten, dan maar liever in de kas. Kelseya uniflora bv. En als we toch per se Eritrichium willen kweken, de nanum, de howardii, de aretioides dan onder gecontroleerde omstandigheden van de alpiene kas. Maar het belangrijkste geslacht is Dionysia.

Ik probeer al deze planten te kweken in een tufsteen. En dan is het waterregime van groot belang. Ik giet in de spleten tussen de stenen en het water verdwijn er onder en het zand wordt nat. Geef ik teveel dan wordt de steen te nat en worden de wortelhalzen en de onderste bladeren van de planten vochtig en dat is vrij snel dodelijk. Reddend ingrijpen is dan niet meer mogelijk. Een natte steen blijft lang nat.

En om te weten hoe vochtig het is in de pot of onder een tufsteen heb ik nu de vochtigheidsmet, hygrometer. Een idee van Lily-Anne.
Aan de hand van foto's kan ik een idee geven van het gebruik ervan.

foto 1. Hier ziet u een rij met zaailingen van Dionysia. Zeer kwetsbare planten. Ze staan nog in hun oorspronkelijke stenen pot en die rust i
           in een grote plastic pot in zand, zodat ik elke plant gedoseerd kan wateer geven.
foto 2. Om te weten hoeveel vocht er in het potje zit duw ik de meter erin. Hij slaat uit naar 2 en op de schaal van 10, is dat ongeveer 20%
           Dat lijkt mij ideaal.
foto 3. In een andere pot blijkt de vochtigheid veel te hoog te zijn. 50%. te hoog. Deze pot moet dus uit het zand en snel uitdrogen
           tot een warde van 20 to 30% bereikt is.            

Gerrit Eijkelenboom:
Hieronder ziet u een hoeveelheid potten met Saxifraga. Ik heb hier wat minder makkelijke soorten ondergebracht. Vooral omdat ik het leuk vind ze vlak voor mijn ogen te zien.

foto 1. een overzicht
foto 2. kunt u het zo een beetje zien, dit potje is wel erg nat, 70%. Dat klopt ook, want de plant  is zojuist geplant en heeft direct water gehad.

Gerrit Eijkelenboom:
Hier ziet u een potje met Eritrichium aretioides. Dit plantje heeft een heel lange weg te gaan, maar te beginnen met hem wat droog te houden, liefst een langzame groei, zodat hij sterk wordt voor de strijd in de winter. 30% vocht in het medium lijkt mij uitstekend.

Gerrit Eijkelenboom:
En dan de tufstenen. Ik heb gaten geboord tot in het centrum ervan en weer opgevuld met tufsteenpoeder. Met de hygrometer met wat kracht in het gat geduwd. Zo weet ik, dat de steen nogal droog is, 20%. Veel hoger durf ik niet te gaan, 30% kan nog denk ik.

U ziet hier trouwens Dionysia lycaena en D. tapetodes en links Eritrichium howardii.

Gerrit Eijkelenboom:
Tot slot nog twee beelden van een trog.

foto 1. Aan de steentjes te zien lijkt het allemaal wat te droog. Ik steek de meter in het mengsel en dan aan de oppervlakte en inderdaad het is erg droog
foto 2. Maar steek ik hem er dieper in, dan ziet u, dat het er behoorlijk vochtig is. Water geven is dus niet nodig, tenzij er jonge plantjes in staan, die nog oppervlakkig wortelen.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina

Naar de volledige versie