Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Beelden van en activiteiten in en rond onze rotstuinen => In en rond onze rotstuinen => Topic gestart door: Frankie Wulleman op 2 november 2013, 23:01:04
-
Tijdens een recente trip in de Zwitserse Alpen zag ik verschillende biotoopjes in de bergen. Eén van die bijzonder biotoopjes zijn die plekjes waar de sneeuw nog niet zo lang verdwenen is. Op die plekjes zie je soms van die typische gewasjes die het er heel goed doen. De met water verzadigde grond is ideaal voor bijvoorbeeld Soldanella alpina (foto 1). De iets hoger gelegen plaatsjes die dan op hun beurt iets droger zijn, bieden dan weer plaats aan andere soortjes zoals bijvoorbeeld Ranunculus alpestris. De bult in het landschap op foto 2 is bezaaid met die plant. Enkel en alleen daar op die bult staan ze massaal en in de lager gelegen omgeving niet! Die kolonie R. alpestris staat dus wat droger, maar kan toch nog genieten van de capillaire werking van het lager lopende smeltwater.
Wanneer je zulke planten in de tuin wilt kweken gaat dat dus niet zomaar. Die specifieke habitats zijn niet zomaar na te bootsen en is het bijgevolg niet zo simpel om die planten het naar hun zin te maken. Deze zomer was het zeer droog en de ranonkels in mijn tuin hadden het dan ook bijzonder moeilijk met enkele sterfgevallen als gevolg. Heel wat van die hoogalpiene schoonheden missen de frisse, vochthoudende bodem in onze soms droge, warme zomers.
Ik besloot om dan maar een nieuw concept te bedenken voor die typische vochtminnende soorten met de derde foto als uitgangspunt die ik ook genomen heb in de Zwitserse Alpen. Zie maar eens hoe tussen die stenen Ranunculus alpestris welig tiert en onderaan in de drijfnatte grond rechts beneden in beeld merkt u nog Soldanella alpina. Het is eigenlijk een rotstuintje op zich waar nog vele andere planten een thuis vinden waar ik later nog wel eens op terug kom.
-
Ik heb dan ook een trog ingericht enkel en alleen voor dergelijke soorten die houden van een min of meer vochtige omgeving op een plaats die nooit erg opwarmt.
Het is een zelfgegoten trog in beton. Op de bodem heb ik een stuk vijverfolie geplaatst. (foto 1 en 4) Deze folie heb ik zo'n 5 cm opgetrokken
De ontwateringsgaten zijn NIET onderaan de trog gemaakt maar vlak boven de vijverfolierand. (foto 2 en 3)
De bedoeling is om zo een natte buffer te creeëren. In een trog met ontwateringsgaten naar beneden loopt het water iets te snel weg.
-
Het plantmedium die ik heb gebruikt is dan ook geen klassieke gedraineerde rotsplantengrond, maar grond die ik uit mijn composthoop heb gehaald. Een vrij zware grond dus bestaande uit bladafval, grasmaaisel, keukenafval, enz... . Het is een grond die lang vochtig blijft.
In één hoek heb ik een buisje voorzien om ten eerste het waterpeil te controleren en om gemakkelijk water te kunnen toedienen van onderaf.
-
Het onderste deel is dus gevuld met een goede vochthoudende compost.
Het bovenste deel is iets lichter gemaakt met rijnzand, japans split en vulcakorrel.
Ik heb dan ook wat reliëf gecreeërd en de trog ingericht als een crevice om zo dat bovenste deel ietsje droger te maken zoals te zien is op de foto die ik nam in de Alpen (zie eerste post van dit topic).
-
Het principe van deze trog is dus dat die vooral in de zomer goed vochtig zal blijven (imitatie van smeltwater).
In de winter moet de trog echter droger blijven, want zo hoog in de bergen regent het natuurlijk niet, maar sneeuwt het enkel. Het dikke pak sneeuw kan er meters dik zijn en de planten die er onder zitten, blijven dan ook droog. Ook de bodem zal er stilaan wat verdrogen, want je moet er rekening mee houden dat de sneeuw er vaak acht maanden kan blijven liggen. Die droge periode boots ik dan na met een verandaplaat die ik er op zal laten liggen tot ergens in maart of zo.
-
Ben heel nieuwsgierig naar het uiteindelijke resultaat volgende lente Franky .Was die compost al heel erg verteerd? Geen schrik dat het wat te veel voedsel zal bevatten ? Heel mooie schikking van de stenen !
-
In die trog staan nu planten die ik vooral in de bergen op dergelijke locaties heb zien staan. Vaak komen die planten ook moeilijk in bloei in gewone, drogere omstandigheden. Met dit concept hoop ik om daar wat verandering te kunnen in brengen, om de planten een wat meer natuurgetrouwe situatie te bieden. Misschien lukt dit niet en zal de hoop 'smelten' als sneeuw voor de zon, in het andere geval zal het mij misschien enkele succesjes kunnen opleveren. Wie weet?
Androsace alpina (foto 1) zag ik enkel en alleen in de buurt van gletsjers, steeds op een vochthoudende, zware bodem, in koele omstandigheden. De planten stonden er dan ook steevast op het noorden! Weinig of geen zon dus.
Ranunculus alpestris (foto 2) stond in mijn rotstuin maar wat te kwakkelen, dus kreeg hij een thuis in de smeltwatertrog.
Solanella minima (foto 3) is ook één van die echte 'snowmelting species'.
Ranunculus bilobus (foto 4) is ook al zo'n vochtliefhebber.
-
Ben heel nieuwsgierig naar het uiteindelijke resultaat Franky .Was die compost al heel erg verteerd? Geen schrik dat het wat te veel voedsel zal bevatten ?
De compost is al helemaal verteerd, Lily-Anne. Misschien zal dat mengsel in eerste instantie wel wat te rijk zijn, maar ik zie er voor dit soort planten niet echt een probleem voor.
-
Primula hirsuta is ook al zo'n plant waar je geen blijf mee weet. Ik weet niet of iemand hem al in bloei kreeg in de tuin? Een plekje in deze trog is hem dus toebedeeld. (foto 1)
Dianthus alpinus 'Joans Blood' houdt naar het schijnt ook van vochtige omstandigheden. (foto 2)
Salix helvetica (foto 3)
-
Knap doordacht idee Frankie, ben zeer benieuwd naar het vervolg ((3 ((3.
-
Prachtig Frankie, ik hoop dat het lukt. Een probleem kan zijn : in de bergen is het zuurstofrijk smeltwater dat zich verplaatst en nu is het stilstaand water.
-
Nog een greep wat er allemaal nog in die trog staat: Gentiana brachyphylla ssp. brachyphylla, Ranunculus seguieri, Ranunculus parnassifolius, Ranunculus traunfellneri, Soldanella 'Spring Symphony', Caltha appendiculata, en nog een paar die nu vergeten ben.
-
Prachtig Frankie, ik hoop dat het lukt. Een probleem kan zijn : in de bergen is het zuurstofrijk smeltwater dat zich verplaatst en nu is het stilstaand water.
Misschien Herman, ik zag toch ook vaak Soldanella aan de rand van kleine poeltjes. Maar helemaal stilstaand is dat water in de trog nu ook weer niet. In regenrijke periodes zal het teveel aan water uit de gaten aan de zijkant lopen en zal het continue weer bijgevuld worden. Wanneer het niet regent zal ik voor regenwolk moeten spelen (met de gieter).
-
Knap doordacht idee Frankie, ben zeer benieuwd naar het vervolg ((3 ((3.
Merci Cor, ik ben mogelijks nog meer benieuwd, laat het voorjaar nu maar komen... .
-
Interessant concept, Frankie en mooie trog.
Het is natuurlijk niet evident om sommige onmogelijke planten uit de bergen hier langs wat omwegen te laten gedijen.
Sommige soorten zullen nooit lukken, wat je ooit probeert, gewoon omdat je de omstandigheden waarin die groeien nooit of te nimmer kan imiteren.
Zoals een kort groeiseizoen, de temperatuur en temperatuur fluctuaties, hogere ultra-violette straling, ijlere lucht, zuurstofrijk stromend water vol met diverse mineralen, veel meer wind, een medium waar ze in groeien dat niet te imiteren valt, enzoverder.
Aan de andere kant, zijn er talloze rotsplanten die het hier wel goed doen, mits een aantal minimale aanpassingen.
Deze rotsplanten geven dus blijk van hun fenomenaal aanpassingsvermogen, waarschijnlijk de voornaamste reden waarom ze hier in ons klimaat kunnen overleven.
Misschien zal je dus wel wat succes hebben en het kan zijn dat die moeilijke plantjes net dat tikkeltje meer aanpassing nodig hebben om hier te kunnen groeien. Met andere woorden, wie niet waagt, niet wint.
Ik hoop het alleszins en ben benieuwd.
;)
-
Helemaal juist, Jan, veel van die klimatologische omstandigheden kunnen we niet nabootsen, maar toch kan een extra vochthoudende bodem in het groei/bloeiseizoen misschien voor sommige soorten het verschil maken. Het is een poging waard.
Wanneer het mislukt kan ik het hele zootje opdoeken en hem vol met saxifraga's aanplanten. ;) Maar nee, zonder te zeveren, ik denk/hoop dat deze trog wel enige recht van bestaanszekerheid kan hebben.
-
Heel interessant, Frankie. Ik kijk al uit naar de resultaten!
-
Interessant experiment Frankie en bijzonder geslaagde "landscaping" ((14
Als ie 't goed doet is alleen nog Ranunculus glacialis te kort in deze mooie verzameling ! ;)
-
Heel mooi geheel Frankie ! Met zin voor detail en met de nodige feeling voor berglandschappen .
We hebben naast de 'stone- man' uit Melle ook stilaan de 'troggen -man' uit Lichtervelde ...
Ik hoop dat het experiment zal slagen Frankie , dat zou pas een doorbraak zijn in de kweek van een aantal zorgenkinderen. Het is dus een zeer goed initiatief wat onze interesse heel erg mee heeft .
Toch -zonder negatief te willen overkomen en met de hoop dat ik helemaal mis ben- vrees ik voor sommige soortjes die je noemt. Het principe wat je noemt is misschien iets teveel het principe van de bog-garden. En dat gaat zeker heel goed samen met Caltha's en misschien ook nog met Soldanella's maar zie ik minder passen bij de Ranunculus soorten.
Stilstaand water is -denk ik -niet hun ding. Zij houden eerder van morene toestanden . Het smeltwater en andere ondergrondse waterloopjes stromen er continue door .
Het smeltwater werkt er daar waarschijnlijk ook maar een beperkte tijd op in en steeds in combinatie met niet al te hoge temperaturen en wind ....Enfin , laten we vooral hopen dat ik helemaal mis ben ....De soorten die je noemt zijn eenieders favoriet en een oplossing voor de kweek ervan is welkom.
-
Hallo Frankie,
Zeer interessant initiatief. Kan zeker tot leermoment worden verheven.
Ik zond u een PM.
Met vriendelijke groeten en ook van hieruit succes gewenst.
Henk Wolfs
-
Heel mooi geheel Frankie ! Met zin voor detail en met de nodige feeling voor berglandschappen .
We hebben naast de 'stone- man' uit Melle ook stilaan de 'troggen -man' uit Lichtervelde ...
Ik hoop dat het experiment zal slagen Frankie , dat zou pas een doorbraak zijn in de kweek van een aantal zorgenkinderen. Het is dus een zeer goed initiatief wat onze interesse heel erg mee heeft .
Toch -zonder negatief te willen overkomen en met de hoop dat ik helemaal mis ben- vrees ik voor sommige soortjes die je noemt. Het principe wat je noemt is misschien iets teveel het principe van de bog-garden. En dat gaat zeker heel goed samen met Caltha's en misschien ook nog met Soldanella's maar zie ik minder passen bij de Ranunculus soorten.
Stilstaand water is -denk ik -niet hun ding. Zij houden eerder van morene toestanden . Het smeltwater en andere ondergrondse waterloopjes stromen er continue door .
Het smeltwater werkt er daar waarschijnlijk ook maar een beperkte tijd op in en steeds in combinatie met niet al te hoge temperaturen en wind ....Enfin , laten we vooral hopen dat ik helemaal mis ben ....De soorten die je noemt zijn eenieders favoriet en een oplossing voor de kweek ervan is welkom.
Kris, ik begrijp de vraagtekens rond de Ranunculussoorten. Echter... zowel R. alpestris, R. traunfellneri en R. seguieri stonden reeds in mijn rotstuin maar dat leidde tot nergens. De tweede genoemde legde zelfs het loodje. Dat is het grootste probleem voor die 'boterbloempjes' dat de grond in de zomer te droog wordt, denk ik. Ik zag R. alpestris in de meest uiteenlopende omstandigheden groeien, maar nergens stonden ze zo mooi als in de vochtige, ja soms zelfs natte grond van niet alleen smeltwater, maar ook aan de oevers van bergbeekjes en riviertjes.
Neem nu Ranunculus glacialis, (zie foto) verleden jaar zag ik die in Italië aan de oevers van een bergbeek. De planten stonden er in volledig doordrenkte grond.
Maar is het noodzakelijk dat het water 'beweegt'? De massa's Soldanella's die ik zag stonden er op natte gronden, doordrenkt van het smeltwater, water dat ook niet meer 'bewoog'. Misschien verlangen ze enkel en alleen vocht om te groeien en bloeien, of het water nu beweegt of stilstaat zal hen misschien worst wezen? Bezie de partij R. alpestris op deze bult (foto 2). De planten staan er in vochtige grond tussen het puin. Het vocht is afkomstig van de lager gelegen delen (cappilariteit) en 'beweegt' ook niet.
Ik kan natuurlijk ook mis zijn, maar ik denk dat deze Ranunculussen het liever te vochtig hebben dan te droog. Misschien zal mijn trog te nat zijn, dat weet ik nog niet op dit moment, misschien zal ik mijn ontwateringsgaten toch nog wat lager moeten boren. Dat zal allemaal nog moeten blijken.
Ik heb ook wel wat morenen bekeken in de vrije natuur, maar daar kon ik deze soortjes niet terug vinden. Dat was meer het gebied van Saxifraga azoides, Saxifraga stellaris, en Pedicularissoorten, toch een heel ander biotoopje dan weer, denk ik. Ik denk dat de dynamiek van water en stenen in een morene te groot is voor Ranunculus. Met uitzondering van R. glacialis dan...die weet zich op heel wat plekjes te handhaven, zolang er maar vocht in de grond zit.
Eindconclusie (wat mij voorlopig betreft): Ranunculus, Soldanella en nog wat van die hoogalpine soorten houden van een vochthoudende grond. Op te droge gronden vond ik de meeste soorten nooit terug.
Nog één kanttekening: Je bemerkt, Kris, dat de invloed van het smeltwater van korte duur is. Dat kan misschien een probleem zijn in vochtige zomers, wat mijn trog betreft, dan zal ik eventueel de verandaplaat er moeten bovenop plaatsen met de bedoeling om de trog dan terug wat droger te houden als alle planten zijn uitgebloeid. Het regime van deze 'snowmelting species' is: winter (droog), voorjaar/zomer= bloeiperiode (nat), najaar, rustperiode (terug droog).
-
Interessant experiment Frankie en bijzonder geslaagde "landscaping" ((14
Als ie 't goed doet is alleen nog Ranunculus glacialis te kort in deze mooie verzameling ! ;)
Merci Luc, ik denk dat een klepper als R. glacialis te hoog gegrepen is. Ik zal al blij zijn mocht het met deze soortjes lukken.
-
Hallo Frankie,
Zeer interessant initiatief. Kan zeker tot leermoment worden verheven.
Ik zond u een PM.
Met vriendelijke groeten en ook van hieruit succes gewenst.
Henk Wolfs
Dank u, Henk.
-
Kris, ik begrijp de vraagtekens rond de Ranunculussoorten. Echter... zowel R. alpestris, R. traunfellneri en R. seguieri stonden reeds in mijn rotstuin maar dat leidde tot nergens. De tweede genoemde legde zelfs het loodje. Dat is het grootste probleem voor die 'boterbloempjes' dat de grond in de zomer te droog wordt, denk ik. Ik zag R. alpestris in de meest uiteenlopende omstandigheden groeien, maar nergens stonden ze zo mooi als in de vochtige, ja soms zelfs natte grond van niet alleen smeltwater, maar ook aan de oevers van bergbeekjes en riviertjes.
Neem nu Ranunculus glacialis, (zie foto) verleden jaar zag ik die in Italië aan de oevers van een bergbeek. De planten stonden er in volledig doordrenkte grond.
Het is maar door het te bestuderen in de natuur en thuis te experimenteren dat we erachter kunnen komen Frankie. En jij bent duidelijk niet over 1 nacht ijs gegaan ! Ik moet bekennen dat ik nog niet de eer had om bovengenoemde soorten te zien in de natuur ....Ik moet me dus baseren op wat ik lees in artikels en nu lees van jou.Ik zag wel Ranunculus (huppeldepup - naam wil niet komen )onder snowmelting conditions op Mt Chelmos. Het valt op dat in de zomer/herfst die grond daar al veel droger is .
Plus een aantal ervaringen thuis ....R. traunfellneri kon ik als potplant best goed over houden .In de tuin ging het echter fout .Alhoewel ik er nu eentje heb dat overleefd maar weer niet bloeit .Ik zag ze 1 keer heel mooi groeien (en bloeien) en zelfs uitzaaien in een tuin .Dat was bij Harry Jans en die stonden in een beekloopje .Dat beekloopje werd niet altijd aangezet ....Het is enige jaren terug en ik weet niet of ze er nu nog staan ....
R. seguieri kweek ik nu een 3 tal jaren in de tuin .Ze zijn lang niet zo mooi als in de natuur maar ze bloeien tot op heden ieder jaar . Ze staan in grond die wat meer vocht vasthoud maar steeds met veel steenslag. En op een koeler plekje . Na de bloei verliezen ze vrij snel hun blad en ik twijfel eraan of ze dan nog zo super nat mogen staan .Ik heb ze zelfs -na afsterven van het blad -nog afgedekt in natte perioden . Maar idd uitdrogen zal waarschijnlijk nog nefaster zijn .
Ik blijf een beetje minder geloven in stilstaand water (ben hardleers) maar tegelijk zeer benieuwd hoe het evolueert .Succes Frankie !
-
Een zeer interessant concept Frankie. ))4 ((14
In verband met Primula hirsuta heb ik veel verschillende pogingen ondernomen om bloeistimulans te krijgen en ik heb enkel een bloemknop gezien.
Maar nog geen bloem. ))8 Ik heb nu enkel nog een klein plantje over in pot.
Primula villosa en Primula hirsuta x marginata doen het dan toch iets beter. Eerst kijken hoe deze winter verloopt.
Ik ben benieuwd wat dat geeft in de lente ;) en hopelijk is er geen sprake van anaerobe vergistingsprocessen door het stilstaande water.
-
Wat is dat toch met het probleem met die Primula hirsuta....hier doet hij het heel goed!
[attachimg=1]
-
Wat is dat toch met het probleem met die Primula hirsuta....hier doet hij het heel goed!
(Link naar bijlage)
Dat is een 'Strike' van jewelste. :o Maak mij maar jaloers Wim. :P
Staat jouw exemplaar in een trog Wim ? standplaats? mengsel?
-
Dat is een 'Strike' van jewelste. :o Maak mij maar jaloers Wim. :P
Staat jouw exemplaar in een trog Wim ? standplaats? mengsel?
Het was maar een beetje pesten, Matthias. ;) Ik heb hem maar 2 jaar kunnen houden. --13
Hij heeft wel twee jaar gebloeid, de foto is van het tweede jaar (2008). Ondertussen weet ik ook wat er fout ging.
Hij stond in een trog met daarop tufsteenblokken gestapeld, het was een vreemd schepsel (zie attachments). Die hirsuta stond in een gat in die blokken.
Daar er geen gaten waren in die trog bleef de aarde onder die blokken altijd nat en het vocht trok omhoog de blokken in. Ik verloor die Primula in zijn derde winter, toen het maar bleef regenen => ik had die trog moeten afdekken tegen de winterregen....dat was dus mijn fout.
Ondertussen is de trog met zijn trappiramide al lang verdwenen, want het levermos was niet bij te houden op die natte tufblokken.
Ondertussen heb ik niets gelijkaardigs meer geprobeerd en ook geen P. hirsuta meer geprobeerd.
-
Een zeer interessant concept Frankie. ))4 ((14
In verband met Primula hirsuta heb ik veel verschillende pogingen ondernomen om bloeistimulans te krijgen en ik heb enkel een bloemknop gezien.
Maar nog geen bloem. ))8 Ik heb nu enkel nog een klein plantje over in pot.
Primula villosa en Primula hirsuta x marginata doen het dan toch iets beter. Eerst kijken hoe deze winter verloopt.
Ik ben benieuwd wat dat geeft in de lente ;) en hopelijk is er geen sprake van anaerobe vergistingsprocessen door het stilstaande water.
Gistingsproces - stilstaand water? Het is geen vennetje, hé Matthias. In de diepte van de trog is er meer grond aanwezig dan water. De hoogte van de folie onderaan is amper een 5-tal cm.
-
Wat is dat toch met het probleem met die Primula hirsuta....hier doet hij het heel goed!
(Link naar bijlage)
Toch wel een opmerkelijk resultaat, Wim, hij staat er net zo mooi bij als in de natuur. Blijkbaar is hij dus toch te doen in cultuur?
-
Kris, ik begrijp de vraagtekens rond de Ranunculussoorten. Echter... zowel R. alpestris, R. traunfellneri en R. seguieri stonden reeds in mijn rotstuin maar dat leidde tot nergens. De tweede genoemde legde zelfs het loodje. Dat is het grootste probleem voor die 'boterbloempjes' dat de grond in de zomer te droog wordt, denk ik. Ik zag R. alpestris in de meest uiteenlopende omstandigheden groeien, maar nergens stonden ze zo mooi als in de vochtige, ja soms zelfs natte grond van niet alleen smeltwater, maar ook aan de oevers van bergbeekjes en riviertjes.
Neem nu Ranunculus glacialis, (zie foto) verleden jaar zag ik die in Italië aan de oevers van een bergbeek. De planten stonden er in volledig doordrenkte grond.
Plus een aantal ervaringen thuis ....R. traunfellneri kon ik als potplant best goed over houden .In de tuin ging het echter fout .Alhoewel ik er nu eentje heb dat overleefd maar weer niet bloeit .Ik zag ze 1 keer heel mooi groeien (en bloeien) en zelfs uitzaaien in een tuin .Dat was bij Harry Jans en die stonden in een beekloopje .Dat beekloopje werd niet altijd aangezet ....Het is enige jaren terug en ik weet niet of ze er nu nog staan ....
In een beekloopje nog wel? Ik neem aan dat die buiten de bloeiperiode toch ook veel te nat moeten staan? En toch, als ze zich spontaan uitzaaiden, betekent dit dat ze er toch wel al geruime tijd moeten hebben gestaan. Spijtig dat Harry dit niet zelf kan toelichten.
-
In een beekloopje nog wel? Ik neem aan dat die buiten de bloeiperiode toch ook veel te nat moeten staan? En toch, als ze zich spontaan uitzaaiden, betekent dit dat ze er toch wel al geruime tijd moeten hebben gestaan. Spijtig dat Harry dit niet zelf kan toelichten.
Ze stonden aan de zijkant in een watervalletje als ik me goed herinner .Maar op de momenten dat de pomp afstond kwamen ze m.i. wel droog want veel aarde/substraat hadden ze niet ter beschikking denk ik .Ik geloof niet dat de constructie van het watervalletje erg diep was.
Als ik het me correct herinner heeft Harry dit verhaal ook eens uit de doeken gedaan op één van zijn lezingen bij ons .
-
In een beekloopje nog wel? Ik neem aan dat die buiten de bloeiperiode toch ook veel te nat moeten staan? En toch, als ze zich spontaan uitzaaiden, betekent dit dat ze er toch wel al geruime tijd moeten hebben gestaan. Spijtig dat Harry dit niet zelf kan toelichten.
Ze stonden aan de zijkant in een watervalletje als ik me goed herinner .Maar op de momenten dat de pomp afstond kwamen ze m.i. wel droog want veel aarde/substraat hadden ze niet ter beschikking denk ik .Ik geloof niet dat de constructie van het watervalletje erg diep was.
Als ik het me correct herinner heeft Harry dit verhaal ook eens uit de doeken gedaan op één van zijn lezingen bij ons .
Frankie en Kris, ik heb Ranunculus traunfellneri vanaf 2011 in tufa naast een bergrivier staan. De ene staat in een gat in de tufa langs waar altijd water stroomt en de andere staat meer tussen stenen die altijd vocht kunnen aanzuigen. Diegene tussen de stenen heeft gebloeid, ik heb er wel geen foto van. Ik zal morgen eens kijken hoe zij er nu uitzien.
-
Heel interessant gegeven Herman !
-
In een beekloopje nog wel? Ik neem aan dat die buiten de bloeiperiode toch ook veel te nat moeten staan? En toch, als ze zich spontaan uitzaaiden, betekent dit dat ze er toch wel al geruime tijd moeten hebben gestaan. Spijtig dat Harry dit niet zelf kan toelichten.
Ze stonden aan de zijkant in een watervalletje als ik me goed herinner .Maar op de momenten dat de pomp afstond kwamen ze m.i. wel droog want veel aarde/substraat hadden ze niet ter beschikking denk ik .Ik geloof niet dat de constructie van het watervalletje erg diep was.
Als ik het me correct herinner heeft Harry dit verhaal ook eens uit de doeken gedaan op één van zijn lezingen bij ons .
Frankie en Kris, ik heb Ranunculus traunfellneri vanaf 2011 in tufa naast een bergrivier staan. De ene staat in een gat in de tufa langs waar altijd water stroomt en de andere staat meer tussen stenen die altijd vocht kunnen aanzuigen. Diegene tussen de stenen heeft gebloeid, ik heb er wel geen foto van. Ik zal morgen eens kijken hoe zij er nu uitzien.
In een tufsteen dan nog wel? Het wordt steeds meer en meer interessant...straks moet ik al die soortjes gewoon in de tufstenen zetten, :D alle problemen opgelost... .
-
Nog een greep wat er allemaal nog in die trog staat: Gentiana brachyphylla ssp. brachyphylla, Ranunculus seguieri, Ranunculus parnassifolius, Ranunculus traunfellneri, Soldanella 'Spring Symphony', Caltha appendiculata, en nog een paar die nu vergeten ben.
Om de lijst compleet te maken: er staan ook nog een Ranunculus crenatus in, en een Phyteuma globulariifolium.
-
Heel interessant initiatief Frankie ! Heel knap bedacht en mooi uitgevoerd ! ((14
We zijn natuurlijk heel erg benieuwd naar de resultaten .........
Allemaal heel moeilijke planten , een echte uitdaging , uit zulke experimenten kunnen we veel leren !
Heel tof , trouwens heel mooie beelden die je daar toont uit de Zwitserse Alpen , dat smaakt naar meer ............ ;)
Ik kijk met veel interesse uit naar alle updates ........
-
Heel tof , trouwens heel mooie beelden die je daar toont uit de Zwitserse Alpen , dat smaakt naar meer ............ ;)
Die zitten nog wel ergens klaar om eens afgevuurd te worden... .
-
Ik lees deze topic nu voor het eerst maar erg interessant.
Zeker voor die soldanela waar ik toch een beetje fan van geworden ben.
Zal dit een uitkomst zijn.
Ga je resultaten volgen. ((12
-
Ik kijk met veel interesse uit naar alle updates ........
Dat zal dan voor volgend voorjaar zijn, Danny, ik kijk nu al uit naar volgend voorjaar. Ik leg mijn verwachtingen niet al te hoog, maar toch hoop ik om enkele positieve zaken te kunnen rapporteren, het zijn dan ook allemaal stuk voor stuk magnifieke planten!
-
Ik lees deze topic nu voor het eerst maar erg interessant.
Zeker voor die soldanela waar ik toch een beetje fan van geworden ben.
Zal dit een uitkomst zijn.
Ga je resultaten volgen. ((12
Ja Bert, eenmaal je Soldanella met duizenden hebt gezien in de vrije natuur ga je overstag! Ik ben dit genus evenzeer gaan waarderen.
-
Ik kijk met veel interesse uit naar alle updates ........
Dat zal dan voor volgend voorjaar zijn, Danny, ik kijk nu al uit naar volgend voorjaar. Ik leg mijn verwachtingen niet al te hoog, maar toch hoop ik om enkele positieve zaken te kunnen rapporteren, het zijn dan ook allemaal stuk voor stuk magnifieke planten!
Ik duim alvast mee Frankie ! ((14
Die Soldanella's zijn toch wel supermooi hé ........
-
Ik kijk met veel interesse uit naar alle updates ........
Dat zal dan voor volgend voorjaar zijn, Danny, ik kijk nu al uit naar volgend voorjaar. Ik leg mijn verwachtingen niet al te hoog, maar toch hoop ik om enkele positieve zaken te kunnen rapporteren, het zijn dan ook allemaal stuk voor stuk magnifieke planten!
Ik duim alvast mee Frankie ! ((14
Die Soldanella's zijn toch wel supermooi hé ........
Ze zijn om bij weg te ....'smelten', Danny. :D
-
Ik kijk met veel interesse uit naar alle updates ........
Dat zal dan voor volgend voorjaar zijn, Danny, ik kijk nu al uit naar volgend voorjaar. Ik leg mijn verwachtingen niet al te hoog, maar toch hoop ik om enkele positieve zaken te kunnen rapporteren, het zijn dan ook allemaal stuk voor stuk magnifieke planten!
Ik duim alvast mee Frankie ! ((14
Die Soldanella's zijn toch wel supermooi hé ........
Ze zijn om bij weg te ....'smelten', Danny. :D
Heel interessant allemaal, Frankie, over nagedacht, he.
Leuk ook om te zien hoeveel reactie er komt op zoiets "nieuws".
En toch weer leerzaam allemaal.
We gaan het volgen allemaal. ((3
-
Frankie en Kris, ik heb Ranunculus traunfellneri vanaf 2011 in tufa naast een bergrivier staan. De ene staat in een gat in de tufa langs waar altijd water stroomt en de andere staat meer tussen stenen die altijd vocht kunnen aanzuigen. Diegene tussen de stenen heeft gebloeid, ik heb er wel geen foto van. Ik zal morgen eens kijken hoe zij er nu uitzien.
[/quote]
Ondanks het slechte weer toch snel een poging voor een foto gedaan (de flits is wel afgegaan). Diegene in de tufa was zeer klein, maar de andere was goed gegroeid en je ziet nog de stengel van een bloem. Nu zien wat het volgend jaar wordt.
-
((14
Klasse Herman , brengt ons weer iets bij .Overigens staat die plant er heel gezond en kloek bij ....
-
Frankie en Kris, ik heb Ranunculus traunfellneri vanaf 2011 in tufa naast een bergrivier staan. De ene staat in een gat in de tufa langs waar altijd water stroomt en de andere staat meer tussen stenen die altijd vocht kunnen aanzuigen. Diegene tussen de stenen heeft gebloeid, ik heb er wel geen foto van. Ik zal morgen eens kijken hoe zij er nu uitzien.
Ondanks het slechte weer toch snel een poging voor een foto gedaan (de flits is wel afgegaan). Diegene in de tufa was zeer klein, maar de andere was goed gegroeid en je ziet nog de stengel van een bloem. Nu zien wat het volgend jaar wordt.
[/quote]
Heel interessante informatie Herman ! Lijkt me ook een goede standplaats voor dit soort planten . ((13
-
Frankie en Kris, ik heb Ranunculus traunfellneri vanaf 2011 in tufa naast een bergrivier staan. De ene staat in een gat in de tufa langs waar altijd water stroomt en de andere staat meer tussen stenen die altijd vocht kunnen aanzuigen. Diegene tussen de stenen heeft gebloeid, ik heb er wel geen foto van. Ik zal morgen eens kijken hoe zij er nu uitzien.
Ondanks het slechte weer toch snel een poging voor een foto gedaan (de flits is wel afgegaan). Diegene in de tufa was zeer klein, maar de andere was goed gegroeid en je ziet nog de stengel van een bloem. Nu zien wat het volgend jaar wordt.
[/quote]
Magnifiek exemplaar, Herman, het feit dat die plant het ganse jaar buiten op dezelfde plaats staat betekent dat hij in de winter ook een drijfnatte standplaats heeft.
Blijkbaar hindert dit hem niet, een droge winterrust zou dus geen must moeten zijn.
We hebben hier wel te maken met stromend water, zoals in het geval van Harry Jans.
-
Nog één detail dat ik nog niet heb vermeld.
Toen ik de bodem verzamelde uit mijn composthoop zaten daar tal van regenwormen in. In eerste instantie was ik van plan die eruit te halen, maar toen begon ik te beseffen dat die meer in het voordeel zullen zijn dan in het nadeel. Door de vele gangetjes die ze graven blijft de bodem toch ook wat 'luchtiger'. En die regenwormen kunnen lang gedijen in een trog of pot, sterker nog, vaak komen ze er vanzelf in, dat zie ik aan kleine hoopjes 'uitwerpselen' die er aan het oppervlak verschijnen.
Regenwormen in een trog...het kan misschien een hulpmiddel zijn?
-
Ik kijk met veel interesse uit naar alle updates ........
Dat zal dan voor volgend voorjaar zijn, Danny, ik kijk nu al uit naar volgend voorjaar. Ik leg mijn verwachtingen niet al te hoog, maar toch hoop ik om enkele positieve zaken te kunnen rapporteren, het zijn dan ook allemaal stuk voor stuk magnifieke planten!
Ik duim alvast mee Frankie ! ((14
Die Soldanella's zijn toch wel supermooi hé ........
Ze zijn om bij weg te ....'smelten', Danny. :D
Heel interessant allemaal, Frankie, over nagedacht, he.
Leuk ook om te zien hoeveel reactie er komt op zoiets "nieuws".
En toch weer leerzaam allemaal.
We gaan het volgen allemaal. ((3
Ja Gerard, je kunt de mensen hun kop zot maken dat het niet mooi meer is, ;) Neen zonder te zeveren, het is een experimentje met een aantal planten die je zelden in cultuur ziet, omdat ze ten eerste niet veel worden aangeboden, maar ook omdat bijna niemand goed weet hoe je er mee moet omspringen. Als daar wat verandering in kan komen zou het mooi zijn, natuurlijk, stel je maar eens voor: een trog barstensvol Ranunculussoorten en Soldanella's, doorweven met wat gentianen en androsace's,...ik zie het al voor me. Een probatie waard, niet waar?
-
Frankie, die trog ziet er geweldig uit. ((14. Ik ben al even benieuwd naar de resultaten dit voorjaar. Sommige Crocus-soorten vindt je trouwens ook in dergelijke omstandigheden.
-
Frankie, mijn intresse heb je ook, ik kijk al uit hoe het na de winter zal zijn. ((12.
Even een vraag, de planten die je noemt staan die in de natuur niet uitgesproken zuur, ik dacht dat door de continue aanvoer van smeltwater de kalk en de fijne structuren in de grond weggespoeld worden, is je compost dan niet te zwaar en te rijk voor je planten als je hem constant nat gaat houden? Het is zo maar een bedenking maar de tijd zal het wel voor je uitwijzen. In ieder geval ik vind het een knappe trog en hoop dat het je lukt! en zo blijven we bezig met steeds meer mogelijkheden te creeren voor toch die moeilijke plantjes in leven te houden, al is het met vallen en opstaan ((14 ((14
-
Frankie en Kris, ik heb Ranunculus traunfellneri vanaf 2011 in tufa naast een bergrivier staan. De ene staat in een gat in de tufa langs waar altijd water stroomt en de andere staat meer tussen stenen die altijd vocht kunnen aanzuigen. Diegene tussen de stenen heeft gebloeid, ik heb er wel geen foto van. Ik zal morgen eens kijken hoe zij er nu uitzien.
Ondanks het slechte weer toch snel een poging voor een foto gedaan (de flits is wel afgegaan). Diegene in de tufa was zeer klein, maar de andere was goed gegroeid en je ziet nog de stengel van een bloem. Nu zien wat het volgend jaar wordt.
Magnifiek exemplaar, Herman, het feit dat die plant het ganse jaar buiten op dezelfde plaats staat betekent dat hij in de winter ook een drijfnatte standplaats heeft.
Blijkbaar hindert dit hem niet, een droge winterrust zou dus geen must moeten zijn.
We hebben hier wel te maken met stromend water, zoals in het geval van Harry Jans.
[/quote]
Frankie, misschien nog een aanvulling. Het water loopt alleen in de dag, er staat een tijdklok tussen. Bovendien staat de plant toch een klein 20 cm boven het waterniveau.
-
Frankie, mijn intresse heb je ook, ik kijk al uit hoe het na de winter zal zijn. ((12.
Even een vraag, de planten die je noemt staan die in de natuur niet uitgesproken zuur, ik dacht dat door de continue aanvoer van smeltwater de kalk en de fijne structuren in de grond weggespoeld worden, is je compost dan niet te zwaar en te rijk voor je planten als je hem constant nat gaat houden? Het is zo maar een bedenking maar de tijd zal het wel voor je uitwijzen. In ieder geval ik vind het een knappe trog en hoop dat het je lukt! en zo blijven we bezig met steeds meer mogelijkheden te creeren voor toch die moeilijke plantjes in leven te houden, al is het met vallen en opstaan ((14 ((14
Een plant als Ranunculus alpestris houdt van een kalkrijke grond, terwijl Androsace alpina eerder op zure gronden voorkomt. Er staan dus planten in die trog die in de vrije natuur op totaal verschillende bodems groeien (kalk - zuur). Vroeger werd daar veel meer rekening mee gehouden, nu is echter gebleken dat het voor een groot deel van de planten weinig of geen verschil uitmaakt, in cultuur wel te verstaan, in de natuur ligt het natuurlijk anders.
De trog is niet constant nat, Hugo, momenteel is de trog afgedekt, en dat zal zo blijven tot ergens in maart. Of de grond voor dit soort planten te rijk is? Ik meen het niet, het zijn niet dat soort planten die tot de categorie hongerlijders behoren.
-
Frankie en Kris, ik heb Ranunculus traunfellneri vanaf 2011 in tufa naast een bergrivier staan. De ene staat in een gat in de tufa langs waar altijd water stroomt en de andere staat meer tussen stenen die altijd vocht kunnen aanzuigen. Diegene tussen de stenen heeft gebloeid, ik heb er wel geen foto van. Ik zal morgen eens kijken hoe zij er nu uitzien.
Ondanks het slechte weer toch snel een poging voor een foto gedaan (de flits is wel afgegaan). Diegene in de tufa was zeer klein, maar de andere was goed gegroeid en je ziet nog de stengel van een bloem. Nu zien wat het volgend jaar wordt.
Magnifiek exemplaar, Herman, het feit dat die plant het ganse jaar buiten op dezelfde plaats staat betekent dat hij in de winter ook een drijfnatte standplaats heeft.
Blijkbaar hindert dit hem niet, een droge winterrust zou dus geen must moeten zijn.
We hebben hier wel te maken met stromend water, zoals in het geval van Harry Jans.
Frankie, misschien nog een aanvulling. Het water loopt alleen in de dag, er staat een tijdklok tussen. Bovendien staat de plant toch een klein 20 cm boven het waterniveau.
[/quote]
20 cm, dat is dan ook weer niet zo heel veel, de plant staat met de wortels dus constant in vochtige, zeg maar natte grond. Is dit ook zo tijdens de rustperiode (late herfst, winter)?
-
Frankie, die trog ziet er geweldig uit. ((14. Ik ben al even benieuwd naar de resultaten dit voorjaar. Sommige Crocus-soorten vindt je trouwens ook in dergelijke omstandigheden.
Merci Hans, ik ben ook wel content met het uitzicht van de trog, al staan er geen saxen in.
Inderdaad, soms zien we wel eens foto's van crocussen en irissen die in de kletsnatte grond van smeltwater staan. Ik zelf had nog niet het geluk dit live te kunnen waarnemen.
-
20 cm, dat is dan ook weer niet zo heel veel, de plant staat met de wortels dus constant in vochtige, zeg maar natte grond. Is dit ook zo tijdens de rustperiode (late herfst, winter)?
[/quote]
Frankie, die pomp blijft het hele jaar draaien als het licht is, tijdens de avond en nacht staat die af. Dus in de winter is de periode van droogte wel langer dus zal de vochtigheid in de tufa ook wel lager zijn.
-
En Frankie ? Al enig zicht op hoe de smeltwatertrog (en zijn bewoners) de winter zijn door gekomen ?
-
Ben ook bijzonder benieuwd Frankie.
Als experiment kan het wel tellen !
-
Wel ondertussen is de afdekplaat vanwege het goede weer er afgenomen en ben ik beginnen spaarzaam water geven, om het smelten van de sneeuw te imiteren. De bodem was al redelijk uitgedroogd, maar niet helemaal.
De meeste ranonkeltjes zijn nu langzaam aan het uitlopen. Enkele primula's bloeien bijna, maar Androsace alpina ziet er zeer mottig uit. Het verblijf in de trog is hem niet zo goed bevallen.
Ik kijk nu vooral uit wat de ranonkels gaan verrichten? Dat was tenslotte de reden voor het aanleggen van deze trog. Foto's zullen wellicht nog volgen.
-
Ondertussen in de smeltwatertrog.
Enkele planten zijn vlak voor het voorjaar gesneuveld, nadat ze de ganse winter hebben overleefd: Androsace alpina, Ranunculus alpestris en traunfellneri. Vooral wat die beide ranunculussen betreft, ben ik wel nogal teleurgesteld.
Ranunculus seguieri leeft nog en toont slechts één bloem. Hopelijk ontwikkelt deze plant zich nog verder.
-
Primula frondosa doet het ook goed. Hopelijk zal deze zich nu uitzaaien in de trog.
Salix reticulata loopt ook terug uit.
Primula hirsuta doet het meer dan voortreffelijk.
-
Teleurstelling hoort nu eenmaal bij onze hobby, Frankie... :(
Maar van dergelijke experimenten leren we allemaal bij ! Je kan je afvragen hoe nat het biotoopje heeft gestaan afgelopen winter, met al die oneindige regen... ? Heb jij zo'n vochtmetertje om te voelen ??
Alvast P.hirsuta lijkt het biotoop te bevallen... dat is in elk geval positief, want zoals bekend is dat ook geen makkelijke jongen... maar dan wel eentje die het graag vochtig heeft... (dat geldt ook voor R. seguiri) ))4 ))4 Het is nog vroeg om al conclusies te trekken, maar dit zou wel al in een bepaalde richting kunnen wijzen. Vochtminners uitplanten zou wel eens de boodschap kunnen wezen..
In elk geval blijft het spannend om volgen.
-
Teleurstelling hoort nu eenmaal bij onze hobby, Frankie... :(
Maar van dergelijke experimenten leren we allemaal bij ! Je kan je afvragen hoe nat het biotoopje heeft gestaan afgelopen winter, met al die oneindige regen... ? Heb jij zo'n vochtmetertje om te voelen ??
Alvast P.hirsuta lijkt het biotoop te bevallen... dat is in elk geval positief, want zoals bekend is dat ook geen makkelijke jongen... maar dan wel eentje die het graag vochtig heeft... (dat geldt ook voor R. seguiri) ))4 ))4 Het is nog vroeg om al conclusies te trekken, maar dit zou wel al in een bepaalde richting kunnen wijzen. Vochtminners uitplanten zou wel eens de boodschap kunnen wezen..
In elk geval blijft het spannend om volgen.
Ik blijf het zeker nog proberen volgens dit concept, Luc, een aantal planten moet misschien enige tijd 'vast' staan vooraleer ze willen floreren. De gesneuvelde ranonkels zal ik zeker vervangen door nieuw materiaal, misschien 'deugde' dat materiaal niet. Veel vragen blijven dus nog open. Een aantal ranonkels zoals bijvoorbeeld crenatus leeft nog maar toont geen bloemen. Ik zag vanavond nog dat R. bilobus een bloem vertoont.
De trog is vrijwel de hele winter bedekt geweest met een plaat zodat de trog relatief droog werd gehouden.
En inderdaad, Luc, vooral vochtminnende planten zullen hier kunnen gedijen.
Als op de keper beschouwt, is het inderdaad nog veel te vroeg om conclusies te maken.
-
Het lijkt me een moeilijke uitdaging Frankie , maar zeker de moeite om te proberen ! Het zijn stuk voor stuk heel moeilijke planten . De jonge plantjes zijn ook nog niet heel diep ingeworteld . Heel interessant en leerzaam om op te volgen ! Misschien hebben enkele plantjes net iets te droog komen te staan , na gans de winter een dakje gehad te hebben ? Ik zou het zeker nog eens proberen met de plantjes die verloren gegaan zijn . Veel succes ! ((14
-
Het lijkt me een moeilijke uitdaging Frankie , maar zeker de moeite om te proberen ! Het zijn stuk voor stuk heel moeilijke planten . De jonge plantjes zijn ook nog niet heel diep ingeworteld . Heel interessant en leerzaam om op te volgen ! Misschien hebben enkele plantjes net iets te droog komen te staan , na gans de winter een dakje gehad te hebben ? Ik zou het zeker nog eens proberen met de plantjes die verloren gegaan zijn . Veel succes ! ((14
Merci Danny, voor de aanmoedigende reactie. Dit experiment is zeker nog niet afgelopen.
Vandaag komt een eerste bloem piepen van R. bilobus. Deze plant was de hele winter wintergroen, in tegenstelling tot de andere ranonkels.
-
Inmiddels ziet de smeltwatertrog er nu zo uit. Enkele planten zijn verdwenen zoals bijvoorbeeld R. alpestris, maar degene die overgebleven zijn staan er fris en groen bij. Enkel R. sequieri en R. parnassifolius zijn niet meer te zien, daar ze al in zomerrust zijn. Ik denk dat ik stilaan de trog wat droger zal moeten houden nu.
-
R. bilobus (foto 1)
R. crenata (foto 2)
Soldanella minima (foto 3)
-
En nog enkele primels.
P. hirsuta (foto 1)
P. farinosa (foto 2), waarvan ik het zaad in de trog heb versrpeid.
Primula warshenewskiana (foto 3)
-
Inmiddels ziet de smeltwatertrog er nu zo uit. Enkele planten zijn verdwenen zoals bijvoorbeeld R. alpestris, maar degene die overgebleven zijn staan er fris en groen bij. Enkel R. sequieri en R. parnassifolius zijn niet meer te zien, daar ze al in zomerrust zijn. Ik denk dat ik stilaan de trog wat droger zal moeten houden nu.
Deze planten hebben het naar hun zin zo te zien , toch wel mooie resultaten Frankie ! ((14 Het zijn toch wel geen simpele planten . Mooi experiment !
-
Heel mooi Franky ! Een plezier om naar te kijken!
-
Merci Lily-Anne en Danny, de eerste succesjes blijven me toch enigszins de moed geven om hiermee door te gaan en in de toekomst nog wat van die zaken in de trog uit te proberen.
-
De trog op zich is mooi, rust in doorgevoerde variatie, Frankie en toch ook al deels een succes. Dat laatste noodt zeker tot verder gaan met experimenteren.
Met vriendelijke groeten,
Henk Wolfs
-
((14 ((12 -6( Frankie
-
Ziet er goed uit hoor Frankie. Ik denk dat je idd moet blijven doorgaan. En op een dag dan ..........
-
Heel de topic nog eens doorgelezen. Uiteindelijk kun je toch zeggen dat het experiment is geslaagd. Dat sommige planten het niet goed of helemaal niet doen is geen reden om zoiets leuks af te breken. De trog ziet er prachtig uit. Ook in de natuur overleven planten soms niet ook al staan ze in het goede milieu. Als jij op een moment in de bergen loopt weet jij ook niet hoeveel plantjes het niet hebben overleeft. Je weet de natuur is heel kwistig met zaad, om de kans zo groot mogelijk te laten zijn voor nageslacht.
Je zou eens een kunnen proberen om op een kleine plek in de trog wat zaad te strooien en dan te kijken hoeveel kiemplantjes overleven. Maar die overleven zullen aangepast zijn aan jou omstandigheden. ( Gerrit Eijkelenboom in, Folium Alpinum nr 116 van november, schrijft ook soortgelijk over kiemplanten)
Frankie dit laatste zijn zomaar wat hersenspinsels, misschien moet je er niet teveel aandacht aan besteden.
-
Heel de topic nog eens doorgelezen. Uiteindelijk kun je toch zeggen dat het experiment is geslaagd. Dat sommige planten het niet goed of helemaal niet doen is geen reden om zoiets leuks af te breken. De trog ziet er prachtig uit. Ook in de natuur overleven planten soms niet ook al staan ze in het goede milieu. Als jij op een moment in de bergen loopt weet jij ook niet hoeveel plantjes het niet hebben overleeft. Je weet de natuur is heel kwistig met zaad, om de kans zo groot mogelijk te laten zijn voor nageslacht.
Je zou eens een kunnen proberen om op een kleine plek in de trog wat zaad te strooien en dan te kijken hoeveel kiemplantjes overleven. Maar die overleven zullen aangepast zijn aan jou omstandigheden. ( Gerrit Eijkelenboom in, Folium Alpinum nr 116 van november, schrijft ook soortgelijk over kiemplanten)
Frankie dit laatste zijn zomaar wat hersenspinsels, misschien moet je er niet teveel aandacht aan besteden.
Bedankt voor de reactie, Jan, elke tip of bedenking kan waardevol zijn. Het laatste over dit concept is nog lang niet gezegd.
-
Ondertussen in de smeltwatertrog lijkt de winter verder af dan ooit. Dat merken ook een aantal planten, vooral primula's.
Primula frondosa (foto 1)ziet er veelbelovend uit. Ik had deze vroeger ook in een schaduwrijk deel van de tuin, maar kan me niet meer herinneren of ik ooit zo'n vet exemplaar had.
Primula warshenewkiana (foto 2 en 3) is zich eveneens aan het voorbereiden op iets moois. Van deze bijzonder mooie primula heb ik torenhoge verwachtingen of hij het echt zal maken in deze trog.
Primula hirsuta (foto 4) is ook al goed aangegroeid. Om deze maak ik me geen zorgen meer, deze is geboren voor de smeltwatertrog!
Het begint er op te lijken dat deze trog vooral voor bepaalde primula's een prima thuishaven zal zijn. Als deze tendens zich doorzet, zal ik vast en zeker nog soortjes op deze manier proberen.
-
Soldanella minima (foto 1) staat te boek als 'niet zo gemakkelijk te behagen'. Hij staat er nog altijd voortreffelijk bij, hopelijk mag ik dit voorjaar de eerste bloemen verwachten.
Soldanella alpina 'alba' (foto 2) staat er nog niet zo lang in, benieuwd wat die gaat doen?
Salix reticulata ziet er ook zonder blad interessant uit met de mooie glimmende, liggende takjes en de zwellende knoppen. (foto 3 en 4)
-
Ranunculus bilobus doet het zeker niet slecht en blijft de hele winter wintergroen. Vorig jaar was de bloei zeer spaarzaam. Wat zal het dit jaar worden???
-
Spannend allemaal Frankie !
Vooral ook veelbelovend als ik die Primula knoppen bekijk ! Die lijken inderdaad voor dit procedé geboren !
Ik kijk al uit naar de foto's van de bloei !
-
Salix reticulata heb ik dit najaar gekocht bij Cathy Portier, in de crevice gezet ben benieuw naar die van jou en mij. Maar salix soortjes zijn niet zo moeilijk denk ik, ze kunnen vrij nat maar een beetje aan de droge kant kan ook, dacht ik.
Ben ook benieuwd naar je primula's.
-
Spannend allemaal Frankie !
Vooral ook veelbelovend als ik die Primula knoppen bekijk ! Die lijken inderdaad voor dit procedé geboren !
Ik kijk al uit naar de foto's van de bloei !
Ik kon het nauwelijks zelf geloven, Luc, dat die primels in het begin van januari al zo ver staan. We staan weer aan het begin van een mooie periode...als het niet meer zal vriezen.
-
Salix reticulata heb ik dit najaar gekocht bij Cathy Portier, in de crevice gezet ben benieuw naar die van jou en mij. Maar salix soortjes zijn niet zo moeilijk denk ik, ze kunnen vrij nat maar een beetje aan de droge kant kan ook, dacht ik.
Ben ook benieuwd naar je primula's.
Ik heb niet zo heel veel ervaring met salixjes, Jan, maar die S. reticulata zie je toch niet zo heel veel. Ik heb hem in deze trog geplaatst omdat ik vind dat er minstens altijd één heestertje in een trog moet staan. Ik denk wel dat hij deze omstandigheden op prijs kan stellen, hij is dan ook al behoorlijk goed aangegroeid t.o.v. vorig jaar. Het is de bedoeling dat hij over de rand van de trog naar beneden zal groeien. Hij volgt alleszins mooi de contouren van de bodem en de stenen.
-
Hier een salix serpyllifolia, in een schaal van 120 cm dia. staat er twee jaar, ook een laagblijvend salixje dat mooi de contouren v van de ondergrond volgt.
salix mindleana, ook twee op deze plek in de recycle tuin, maar 3 uurtjes zon per dag redelijk rijke grond.
salix reticulata, dit najaar geplant in de nieuwe recycle tuin, afwachten.
salix boydii 12 jaar oud op het moment van de foto, in een trog in mijn vorige tuin.
-
Hier een salix serpyllifolia, in een schaal van 120 cm dia. staat er twee jaar, ook een laagblijvend salixje dat mooi de contouren v van de ondergrond volgt.
salix mindleana, ook twee op deze plek in de recycle tuin, maar 3 uurtjes zon per dag redelijk rijke grond.
salix reticulata, dit najaar geplant in de nieuwe recycle tuin, afwachten.
salix boydii 12 jaar oud op het moment van de foto, in een trog in mijn vorige tuin.
Er bestaan heel veel salixjes, Jan, die boydii heb ik ook al vele jaren.
Sommige schijnen minder makkelijk te zijn, maar het merendeel van die gewasjes zijn zonder al te veel problemen te cultiveren in de tuin.
-
Ondertussen in de smeltwatertrog lijkt de winter verder af dan ooit. Dat merken ook een aantal planten, vooral primula's.
Primula frondosa (foto 1)ziet er veelbelovend uit. Ik had deze vroeger ook in een schaduwrijk deel van de tuin, maar kan me niet meer herinneren of ik ooit zo'n vet exemplaar had.
Primula warshenewkiana (foto 2 en 3) is zich eveneens aan het voorbereiden op iets moois. Van deze bijzonder mooie primula heb ik torenhoge verwachtingen of hij het echt zal maken in deze trog.
Primula hirsuta (foto 4) is ook al goed aangegroeid. Om deze maak ik me geen zorgen meer, deze is geboren voor de smeltwatertrog!
Het begint er op te lijken dat deze trog vooral voor bepaalde primula's een prima thuishaven zal zijn. Als deze tendens zich doorzet, zal ik vast en zeker nog soortjes op deze manier proberen.
Ziet er veelbelovend uit Frankie ! ((14
-
Bedankt voor je update Frankie. Ik volg nog steeds met interesse je project. De "primeltjes" doen het uitmuntend zo te zien.
-
Ja Kris en Danny, er zit één en ander aan te komen in dat trogje. Momenteel ligt de afdekplaat er nog altijd over. Als zich nog meer groei gaat voordoen, zal ik terug beginnen water geven. De bodem is echter nooit volledig uitgedroogd, maar altijd licht vochtig gebleven.
-
Primula 'Tantallon' ben ik vorig jaar verloren in de schaduwtuin. Ik zal het nog eens proberen in de smeltwatertrog. Eens zien of hij zich daar wat beter zal thuisvoelen?
-
Ben benieuwd Frankie naar je foto's en commentaar
-
Ondertussen in de smeltwatertrog begint Primula hirsuta aan zijn bloei. De plant is al serieus bijgekomen, t.o.v. vorig jaar. Ook Salix reticulata begint terug uit te lopen.
-
Primula 'Tantallon' voelt zich voorlopig ook nog in zijn sas. (foto 1)
De eerste bloempjes op Soldanella alpina 'alba'. (foto 2)
-
Toon je ook nog wat smeltwater Frankie ;D -2(
-
Ondertussen in de smeltwatertrog begint Primula hirsuta aan zijn bloei. De plant is al serieus bijgekomen, t.o.v. vorig jaar. Ook Salix reticulata begint terug uit te lopen.
Toppie ((14
-
Toon je ook nog wat smeltwater Frankie ;D -2(
Dat is al verdampt door verzengende zon, Kris.
-
leuk weer wat lezen over je smeltwatertrog was al nieuwsgierig hoe het er mee was?
hier staat de Primula hirsuta er ook :-* bij
-
Ondertussen bloeit nu ook Soldanella minima. De bloei is matig, maar dat is ook in de natuur zo. (zie onderste foto)
Ik ben al blij dat ik hem in leven kan houden, en dus nu ook al wat bloemen.
-
Ondertussen in de smeltwatertrog begint Primula hirsuta aan zijn bloei. De plant is al serieus bijgekomen, t.o.v. vorig jaar. Ook Salix reticulata begint terug uit te lopen.
Schoon Frankie ! ((3
-
Merci Jan.
Ondertussen toont Ranunculus bilobus één bloem. Jammer , ik had er graag wat meer op gezien, maar de plant is in prima conditie.
Salix reticulata staat al volop in blad.
-
Allemaal succesjes, Frankie. Je zou bijna zin krijgen om er ook een te maken. ((14
-
Allemaal succesjes, Frankie. Je zou bijna zin krijgen om er ook een te maken. ((14
Merci Jan, maar ik wil er eigenlijk nog meer uithalen... Ik ben tevreden, maar nog niet voldaan. De trog blijkt vooral een toevluchtsoord voor koelte en vochtminnende planten die het in de open tuin niet makkelijk hebben.
-
Primula frondosa doet het bijzonder goed in de trog. (foto 1 en 2)
En R. bilobus begint zowaar nog wat bloemen te produceren (foto 3).
-
Primula frondosa doet het bijzonder goed in de trog. (foto 1 en 2)
En R. bilobus begint zowaar nog wat bloemen te produceren (foto 3).
Een mooiere frondosa heb ik nog nooit gezien, Frankie !! -6(
-
Geeft een heel natuurlijke indruk Frankie! Prachtige foto's!
-
Primula frondosa doet het bijzonder goed in de trog. (foto 1 en 2)
En R. bilobus begint zowaar nog wat bloemen te produceren (foto 3).
Heel mooi om te zien Frankie , prima resultaten ! ((14
-
Merci Luc, Lily-Anne, Danny. Zonder deze trog zou ik niet onmiddellijk een ideaal plaatsje weten in de tuin om deze dingetjes te huisvesten. Het opzet van de trog mag dan voor een deel zijn doelstelling hebben gemist, een hele reeks andere planten doet het er goed, waar ik alleen maar blij mee kan zijn. En er zullen ongetwijfeld nog wel wat planten getest worden in de trog.
-
Ondertussen heeft Salix reticulata zich al goed ontwikkeld. Het is een echte blikvanger in de trog met zijn grote, mooie blaadjes.
-
Ranunculus parnassifolius ben ik verloren in de trog.
Met een nieuw exemplaar ben ik vorig jaar een ander experimentje begonnen. Deze plant heb ik niet in de trog gezet, maar in een pot met een zeer luchtig mengsel, bestaande uit bijna puur vulcakorrel. Vanaf dat ik het eerste loof zag, enkele weken geleden, ben ik hem elke dag flink beginnen te bewateren. Nu mag ik een eerste bloem bewonderen, en er komen er nog een paar af.
Gert Hoek vertelde me al dat de planten die hij zag in de Nuriavallei in een zeer zware, vettige aarde stonden, een beetje te vergelijken dus met de grond in mijn trog, waar hij het vreemd genoeg liet afweten. Met dit vulcakorrelexperiment ben ik dus een heel andere weg ingeslagen, nl. een heel zuurstofrijk grondmengsel. Het was door verschillende mensen al eerder opgemerkt, dat bepaalde planten misschien niet genoeg zuurstof bij de wortels zouden hebben... ?
Ook een nieuw exemplaar van R. alpestris heb ik een dergelijk mengsel gezet. Afwachten maar!
-
Hoi Frankie,
Zet eens een foto van de gehele trog, aub.
Andere vraag: waar staat deze trog t.o.z. van de zon.
Nog een vraag: hoe is het grond mengsel.
Misschien heb je dit allemaal al gedaan/geschreven, maar graag nog eens dan. ((4
-
Hoi Frankie,
Zet eens een foto van de gehele trog, aub.
Andere vraag: waar staat deze trog t.o.z. van de zon.
Nog een vraag: hoe is het grond mengsel.
Misschien heb je dit allemaal al gedaan/geschreven, maar graag nog eens dan. ((4
Er staan al wat foto's van de hele trog in dit topic, Jan, anders zal ik er eerstdaags nog eens ééntje 'trekken' voor u.
Het mengsel is behoorlijk humusrijk en zwaar, Jan. Misschien wel iets van het goede te veel. Ik heb mij gebaseerd op wat ik vaak heb gezien in de natuur. De bodem is dan ook behoorlijk vochtvasthoudend. Lees anders nog eens de eerste pagina's van dit topic.
De trog krijgt de volle zon tot rond de middag (13 h. 30)en staat daarna in de schaduw. De trog staat dus tijdens de warmste periode eerder in de schaduw.
-
Ondertussen doet R. parnassifolius bescheiden verder. (foto 1)
Ook R. alpestris gaat er nog wat bloemen tegen aan gooien. (foto 2)
-
Frankie: erg interessant project, deze smeltwatertrog. het beplanten van troggen is een nieuw hoofdstuk voor mij, ik wil dit ook toe gaan passen in mijn tuin. Van dit soort onderwerpen kan ik veel leren! :D
-
Een kleine plant die ik dit voorjaar van Gert Hoek kreeg. Het is een ranonkeltje, maar meer wist Gert er ook niet van. De twee eerste bloemetjes zijn pas nu verschenen. Benieuwd wat deze nog zal uitrichten in de toekomst. Hij lijkt de vochtige smeltwatertrog alvast te appreciëren.
-
ziet er goed uit! blijf het volgen.
-
was eigenlijk benieuwd hoe het hier verder mee gaat.
heb je nog vorderingen gemaakt.
of nieuwe dingen ontdekt?
-
Het zit zo, Bert.
Aanvankelijk leek ik wel wat succesjes te behalen in de smeltwatertrog, maar op termijn is het met de meeste soortjes op niks uitgedraaid.
Ik heb moeten aanvaarden dat het met Soldanella helemaal niet draait. Primula hirsuta deed het wel goed en ook de meeste ranonkeltjes deden het helemaal niet. Ik heb in de voorbije jaren nieuwe planten aangeschaft en geef ze nu een totaal andere grondmengsel dat voor een groot gedeelte bestaat uit vulcakorrel, een zeer luchtig mengsel dus, en dit lijkt goed te gaan werken. Met nieuwe, goede klonen van Ranunculus parnassifolius, Ranunculus alpestris en Ranunculus bilobus ben ik op de goede weg.
Alle planten zijn dus uit de trog verwijderd en ook de bodem van folie zijn verwijderd. De planten die het overleefden zoals Salix reticulata, Primula hirsuta en de Soldanella's staan nu in de volle grond van de crevicegarden waar ze het goed doen. De Soldanella's heb ik echter nooit meer in bloei gekregen.
De trog zelf heeft een nieuwe bestemming gekregen. Ik heb hem ingericht als een kleine crevicegarden en ik teel er nu planten in die wat meer aandacht vergen en niet of moeilijk in de open rotstuin kunnen gedijen. Het gaat voornamelijk over Primula allionii en cultivars, minder gemakkelijke saxifraga's zoals S. columnaris en S. dinnikii, en heel wat Androsace. Er staat zelfs een Dionysia in. Tot nu gaat het goed, maar er is nog een lange weg af te leggen. Nu nog deze vrolijke bende door de hete zomer krijgen....
Over beide experimenten zal ik nog wel eens iets schrijven als de ervaringen compleet zijn.
-
Een mens leert altijd bij hé Frankie , met vallen en opstaan ....... maar uiteindelijk heb je nu veel moeilijke
planten een thuis kunnen geven ......knap werk ((3
-
Daar ben ik het mee eens ((14
bedankt voor de uitleg
-
Het blijft een interessant experiment Frankie - echt "niet stilstaand" "smelt" water is in de tuin natuurlijk uiterst moeilijk te immiteren.
Bedankt voor de toelichtingen !