Gisteren was het niet meer mogelijk een post te plaatsen, het was 02.00 uur in de nacht en ik moest om 05.00 al weer een klap op de wekker geven........naar het baassie.
En dat schuimend spul, he.
Ja wat zullen we zeggen, strijdend ten onder, dat wel.
Tegen Costa Rica hadden we het geluk aan onze zijde, nu effe nie!
Met veel plezier en respect hebben we toch afgelopen weken weer genoten van onze mannen.
En inderdaad,we gaan nog voor brons, er zijn heel wat landen, die dat niet kunnen zeggen, toch?
Kunnen we ons weer met (rotsplanten)aardse zaken gaan bezighouden.
