Oostenrijk, Kaunertal

[Frankie Wulleman]

Hopla, daar gaat die prachtige reeks van Gerrit verder, en hoe: ik krijg al hoogtevrees wanneer ik die Pulsatilla op het randje zie bengelen.
De Dryas staat er ook heel fotogeniek op en die Gentianen, ja wat moet ik daar nog over zeggen:  .

[Pim Hols]

Ook 2 soorten vetblad, Pinguicula vulgaris (gewoon vetblad) en Pinguicula alpina (alpenvetblad). Verder Saxifraga sp. (mogelijk exarata ssp. mochata?) en Cerastium uniflorum.

Gerrit,
Die Saxifraga species lijkt me Saxifraga bryoides Zie de eerste 2 fotootjes. De bloem en rozetten zijn als zodanig heel herkenbaar.

Saxifraga exarata subspecie moschata is mijn inziens de soort van de derde foto. De lijkt er wel wat op, maar de rozetjes zijn behoorlijk afwijkend.

[Gerrit Roest]

Je hebt gelijk Pim, de blaadjes van Saxifraga bryoides zijn naar binnen gekromd en bij S. exarata ssp. moschata staan de bladeren van de rozetten meer naar buiten waardoor de rozetten meer open zijn (dit is op de originele foto redelijk goed te zien (en Google natuurlijk)).
Hartelijk dank.

[Gerrit Roest]

Hoogtevrees Frankie? da's niet handig daar. Maar het valt allemaal nogal mee, de wadelpaden zijn er prima.
Aan de rand van een sneeuwveldje Gentiana Verna. Als de naam goed is dan is dit een van de twee Androsace obtusifolia's die we gezien hebben. Op enkele plaatsen in plaats van de algemene Soldanella pusilla bloeit Soldanella alpina met meerdere bloemen aan een bloemstengel. (S. pusilla een bloem). Silene acaulis komt ook algemeen voor of is het de ssp. excapa op dat zure gesteente.

[Kris De Raeymaeker]

Allemaal schitterende alpenplanten Gerrit ! Doet me weer terugdenken aan onze vakantie in Kals wat ook in Oostenrijk ligt.

[Gerrit Roest]

Nog een viertal.
Voor mij persoonlijk de topper van deze trip Primula hirsuta. De fauna van dichtbij!! deze alpenmarmot zat op een paar meter afstand een slokje te drinken, plaatselijke naam Murmlitier, latijn Marmota marmota. Soldanella pusilla die niet konden wachten tot de sneeuw verdwenen was. En nog eentje die een voorkeur heeft voor zuur gesteente Pulsatilla alpina ssp. apiifolia

[Frankie Wulleman]

Het wordt alsmaar straffer, Gerrit. De foto's van de planten die in bloei komen naast en door de sneeuw zijn heel sfeervol.
Wat een geluk om die marmot te kunnen fotograferen en observeren. Het blijken normaliter schuwe dieren te zijn.
Blijkbaar staat mij daar heel wat moois te wachten daar.

[Gerrit Roest]

Allemaal schitterende alpenplanten Gerrit ! Doet me weer terugdenken aan onze vakantie in Kals wat ook in Oostenrijk ligt.

Kals, Oost tirol, in de buurt van de Groβglockner?

[Gerrit Roest]

Het wordt alsmaar straffer, Gerrit. De foto's van de planten die in bloei komen naast en door de sneeuw zijn heel sfeervol.
Wat een geluk om die marmot te kunnen fotograferen en observeren. Het blijken normaliter schuwe dieren te zijn.
Blijkbaar staat mij daar heel wat moois te wachten daar.

Frankie, Als je in de zomer gaat moet je de sneeuw gaan zoeken op 3000 m, Geen Soldanella, Primula en gentiana acaulis. Voor Gentiana verna en Silene acaulis moet je hoog, richting sneeuw. Maar volop Campanula, Gentianella, Saxifraga, Euphrasia. Aconitum enz.
Kortom meer bloemen dan ik verwacht had (begin Augustus). Hierbij een paar genoemde soorten.

[Lily-Anne Vereecken]

Die primula hirsuta is echt om te watertanden !!!
laat het " bloemenseizoen " maar beginnen !
groetjes
Lily-Anne

[Pim Hols]

Hoogtevrees Frankie? da's niet handig daar. Maar het valt allemaal nogal mee, de wadelpaden zijn er prima.
Aan de rand van een sneeuwveldje Gentiana Verna. Als de naam goed is dan is dit een van de twee Androsace obtusifolia's die we gezien hebben. Op enkele plaatsen in plaats van de algemene Soldanella pusilla bloeit Soldanella alpina met meerdere bloemen aan een bloemstengel. (S. pusilla een bloem). Silene acaulis komt ook algemeen voor of is het de ssp. excapa op dat zure gesteente.

Prachtige plaatjes allemaal Gerrit.
Op de eerste foto, boven de Gentianen en op de laatste foto, boven de Silene aucaulis, steekt een Primulaatje de kop op. Mogelijk P.farinosa?
Heb je daar nog op gelet Gerrit?

[Gerrit Roest]

Prachtige plaatjes allemaal Gerrit.
Op de eerste foto, boven de Gentianen en op de laatste foto, boven de Silene aucaulis, steekt een Primulaatje de kop op. Mogelijk P.farinosa?
Heb je daar nog op gelet Gerrit?

Bijna zeker een Primula farinosa Pim. Die groeien daar massaal (tenminste op de hellingen van die dag) en makkelijk te herkennen aan het poederlaagje op de onderkant van de bladeren en op de bloemstengel. Twee andere primula's die we gezien hebben zijn P. hirsuta en P. glutinosa.

[Gerrit Roest]

De volgende dag weer aan de andere kant van de Inn, bij Fendels met de stoeltjeslift omhoog. Daarna een lange wandeling omhoog naar de Anton Renk Hutte, waar vlakbij een hoge waterval de Fallender Bach te zien is. Deze is zo’n 170 m hoog. Onderweg weinig nieuwe planten gezien. Wel een flink heideveld overgestoken met veel Rhododendron ferrugineum en hier en daar (foto 1) de beredruif, Arctostaphylos uva-ursi. Vlak voor de hut de eerste Sempervivums (montana) en een Saxifraga soort (foto 2) waarvan ik de naam niet weet. Deze 2 soorten groeien in een puinveld. Bij de hut (foto 3) hoopten we wat te kunnen drinken en rusten, maar helaas deze hut was alleen voor verdwaalde en vermoeide bergbeklimmers om te overnachten. Omdat wij geen drinken meegenomen hadden heb ik maar wat sneeuw geconsumeerd. Zeer verfrissend! Kort na het begin van de afdaling de waterval (foto 4).

[Gerrit Roest]

Een lange en vermoeiende afdaling volgde met vele pollen (foto 1) Silene acaulis door een grazige alm, met overal het geklingel van de koeienbellen. Later kwamen we in een meer bosrijke omgeving met aan de rand van een afgrond (foto 2) Saponaria ocymoides en (foto 3) Corydalis sp.  Op dat moment hadden we het eigenlijk wel gehad, we waren dorstig, moe en de weg een beetje kwijt. Een gok om rechtsaf het bos in te gaan bleek achteraf toch (ongeveer) de goede weg. In het bos weinig interessants Alleen wat Dacthylorhiza’s en Maianthemum bifolium (foto 4) het dalkruid. Het was een lange dag en morgen rustdag.

[Frankie Wulleman]

De volgende dag weer aan de andere kant van de Inn, bij Fendels met de stoeltjeslift omhoog. Daarna een lange wandeling omhoog naar de Anton Renk Hutte, waar vlakbij een hoge waterval de Fallender Bach te zien is. Deze is zo’n 170 m hoog. Onderweg weinig nieuwe planten gezien. Wel een flink heideveld overgestoken met veel Rhododendron ferrugineum en hier en daar (foto 1) de beredruif, Arctostaphylos uva-ursi. Vlak voor de hut de eerste Sempervivums (montana) en een Saxifraga soort (foto 2) waarvan ik de naam niet weet. Deze 2 soorten groeien in een puinveld. Bij de hut (foto 3) hoopten we wat te kunnen drinken en rusten, maar helaas deze hut was alleen voor verdwaalde en vermoeide bergbeklimmers om te overnachten. Omdat wij geen drinken meegenomen hadden heb ik maar wat sneeuw geconsumeerd. Zeer verfrissend! Kort na het begin van de afdaling de waterval (foto 4).

Die waterval met bijhorende afgrond ziet er prachtig uit, Gerrit.  . De puinhelling beneden bevat waarschijnlijk ook wel 't één en 't ander?