In het spoor van de Tour.

[Frankie Wulleman]

Campanula cenisia is prachtig! In de tuin moet je er bij blijven staan, want de slakken ruiken ze van ver denk ik.

Dit is geen plant voor de tuin, Herman. Ik denk niet dat hij in cultuur is, als je ze zijn hoogalpiene milieu ziet is het wel te begrijpen waarom.

[Frankie Wulleman]

Dit is wel eventjes ogenwrijven. Er staat er niet een paar, niet enkele tientallen, maar op de Galibier vind je op één piek een ganse kolonie. Nogmaals een hoogtepunt in mijn kruistocht door de alpen, door de jaren heen.

I know the feeling. Als je voor het eerst in je leven oog in oog staat met een bijzondere plant is dat een heel speciaal gevoel. Later als je er nog meer van tegen komt, is dat een stuk minder.

Campanula cenisia heb ik inderdaad nog nooit gezien, dus dat gevoel van "de eerste keer" houd ik hopelijk nog even tegoed. Maar wat een buitengewoon plantje. Piepkleine rozetjes en dan die grote grijs-blauwe bloemen, samen met de knoppen, net als Campanula fragilis, die dan wel weer te kweken is.

Helaas zijn al die kleine, endemische klokjes niet of nauwelijks te kweken. Denk maar aan morettiana-raineri-zoysii en dus ook deze C. cenisia. Genieten als je de plant ziet op locatie heeft de voorkeur.

[Frankie Wulleman]

En als er van een bepaalde plant veel staan, dan wordt het onvermijdelijk uitkijken naar de grootste, de mooiste, de beste, die met de meest bloemen, de indrukwekkendste, ... 

(Link naar bijlage)

(Link naar bijlage)

(Link naar bijlage)

Schitterend Frankie , knappe vondst !!! Ik wist niet dat deze campanula daar ook groeide ....
Dit is zeker een absolute topper !!!! 
Toen wij er waren hadden we niet de hoogste omgeving verkend , maar hadden we ook al heel veel voldoening met wat we konden spotten iets lager tussen de sneeuwveldjes .....

Ik wist het ook niet dat die daar groeide, Danny, noch Luuk Vermeer, noch Harry Jans maken er melding van, wellicht omdat ze er iets te vroeg waren.
De drang om de hoogste piek van de Galibier te bereiken dreef me naar boven ... recht naar deze megapopulatie. Het is een cliché, maar hartje zomer moet je de mooiste alpines heel vaak op de hoogste locaties zoeken!

[Frankie Wulleman]

Inderdaad prachtig die Campanula cenisia.
Ik kan me voorstellen hoe blij je bent als je deze ziet.
Dat was ik in 2015 ook.
Toen we naar Les menuires op vakantie gingen en een dagje val thorens deden.
stonden ze ook te pronken althans voor mij toen.
Maar mijn foto's verdwijnen in het niets als ik jouw foto's zie. wat een prachtige grote formaties.
Ik denk dat dit te maken heeft dat ze daar de vrijheid krijgen om te groeien en te bloeien.
Zonder de overlast van mensen die de bergen veranderen en liften plaatsen.
ze worden met rust gelaten

Dat is het hem net, Bert, deze Campanula groeit graag in een veranderend milieu,het is een puinhellingsplant. Die kan dus wel tegen een stootje. In de omgeving van de klokjes groeide bijna niets!

[Bert Stegeman]

Misschien leuk om te zien.
IK herinner me een YouTube filmpje over de calibier die mijn vader liet zien.
Dit moet er gebeuren voor we deze weg op kunnen. https://www.youtube.com/watch?v=7iqw0ilmg1w
https://www.youtube.com/watch?v=WN03uvqWAGM
https://www.youtube.com/watch?v=JmnOZsr4ttU
als we volgende keer een pas over moeten kun je even hierbij stil staan

[Herman Mylemans]

Campanula cenisia is prachtig! In de tuin moet je er bij blijven staan, want de slakken ruiken ze van ver denk ik.

Dit is geen plant voor de tuin, Herman. Ik denk niet dat hij in cultuur is, als je ze zijn hoogalpiene milieu ziet is het wel te begrijpen waarom.

Frankie, Ger Van den Beuken heeft die campanula wel gehad. Ik weet niet of hij die nog heeft.

[Frankie Wulleman]

De volgende dag lijkt het alweer snertweer te gaan worden. Ik heb geen zin om nogmaals af te wachten en 's morgens vroeg besluit ik om de bergen in te trekken.
Dit keer gaat het naar Les Hières, nabij la Grave. Een smalle bergweg leidt naar boven voorbij een aantal gehuchten. Ik rij zover mogelijk met de auto, tot voorbij het laatste gehucht, Le Plot, waar de weg reeds een smal steenslagpad is geworden langs diepe afgronden! Beetje bangelijk, dat wel.
Het doen is het lac du Geleon, op een hoogte ergens rond de 2500 m.
De omgeving in het dal voorbij het laatste gehucht is bijzonder mooi.

[Frankie Wulleman]

Ik moet de beklimming aanvatten, want het zal vrees ik niet droog blijven deze dag. Hopelijk loop ik geen blauwtje op.

[Frankie Wulleman]

Langs de weg naar boven zijn vele leuke planten te zien.
Wat gedacht van Dianthus sylvestris (foto 1) Aster alpinus (foto 2) Veronica allionii (foto 3) en Globularia cordifolia (foto 4)

[Frankie Wulleman]

Scuttelaria alpina groeit op bewegend puin, een screeplant dus.

[Frankie Wulleman]

Mooie plant wel, gelukkig doet die het ook goed in de tuin.

[Frankie Wulleman]

In de Franse alpen zijn ook heel wat mooie Sempervivums te vinden, meer dan waar ook in de alpen. Dit is een aardige vorm van Sempervivum montanum.

[Frankie Wulleman]

Dit moet de aantrekkelijkste Aster alpinus zijn, die ik ooit zag. Groeiend in een steen, supercompact! 
Deze plant doet me denken aan een exemplaar die ik enkele jaren had in een tufsteen.

[Frankie Wulleman]

Uiteindelijk bereik ik na een ferme klim, het meer. Hier hoop ik Eritrichium nanum en Gentiana alpina te vinden.
Maar ik heb tegenslag. Veel tijd heb ik niet meer. De hemel trekt nu helemaal dicht en het begint al wat te druppelen.

[Frankie Wulleman]

Gelukkig bevindt er zich een berghut waar ik kan gaan schuilen.
Tijdens mijn vlucht bemerk ik nog net een aantal exemplaren van Gentiana alpina. Yes!