Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Algemeen => Reizen, uitstappen en reisverhalen => Topic gestart door: Gerrit Eijkelenboom op 3 november 2014, 10:13:34
-
[attachimg=1]
.
-
De reis duurde 3 weken en was in de laatste week van november en de eerste 2 weken van december.
De eerste foto's zijn gemaakt in de buurt van het wintersportcentrum van Patagonië Bariloche.
Daar is een kabelbaan naar de Cerro Catedral.
Oreopolis glacialis.
Deze plant groeit niet alleen op 2000m maar ook in de steppe, zoals foto 2 laat zien.
-
[attachimg=1]
Dit is het indrukwekkende landschap op 2000m, waar wij de meest bijzondere planten aantroffen.
-
Hier de eerste rosulate Viola, Viola sacculus.
-
Oxalis erythrorhiza
-
[attachimg=1]
Waarom deze berg 'Catedral' heet is duidelijk.
-
Oxalis adenophylla zoals je hem nooit zal zien.
-
De absolute topper, misschien wel van de hele reis: Ranunculus semiverticillatus.
[attachimg=1]
-
.
-
Mooi verslag Gerrit, ga door. ((12
-
[attachimg=1]
Na een lange dag botanizeren, en nog de jet leg in de benen, uitrusten op het terras van het kabelbaanstation.
-
Ik zat hier al een tijdje op te wachten (hopen) Gerrit ! Mijn ongeduld zal beloond worden zo te zien. Je schiet heel overtuigend uit de startblokken !
Oxalis adenophylla zoals je hem nooit zal zien.
Dat ben ik alvast met je eens Gerrit - ze zien er nóg mooier uit dan hier. Hoe dat blad ontluikt vind ik uniek !!
De absolute topper, misschien wel van de hele reis: Ranunculus semiverticillatus.
Daar wordt een mens helemaal stil van Gerrit !! Prachtig ! ((7
Hier de eerste rosulate Viola, Viola sacculus.
Goed dat je schrijft "de eerste" - dat laat ons al verwachten dat het niet de laatste zal zijn ! ((12
Dat de fotokwaliteit weer schitterend is hoef ik nauwelijks te vermelden !!! _02
Ik hoop op (veel)meer !!
-
Trap ik nu een open deur in als ik zeg dat deze topic uiteraard mijn grote interesse wegdraagt ?
Een prettig weerzien met een prachtige natuur. Van bij de start al gelijk alle toppers in de strijd gooien , hoe ga je die nog verbeteren Gerrit ? Of heb je heel kort maar heel krachtig in gedachten ?
Mooie beelden en super planten die me meteen laten mijmeren .....
-
De eerste foto's zijn gemaakt in de buurt van het wintersportcentrum van Patagonië Bariloche.
Daar is een kabelbaan naar de Cerro Catedral.
Oreopolis glacialis.
Voor mij nog altijd één van de toppers uit Patagonia , wij zijn hem gelukkig ook verschillende keren tegen gekomen tijdens onze trip in 2008. Ook wij vonden hem op diverse plekjes. Dus zowel de hogere delen in Torres del Paine als de lagere gebieden die "steppe-achtig" aandeden. Wat een schitterende plant. Maar zo schitterend als hij ginder is ......
Ik vermoed bij ons niet te kweken........Heb ooit een half jaar eentje in de collectie gehad , jongens wat een rotding! Paar druppels water op een moment dat het niet uitkomt en foetsjie ......
Ik ken niemand in de hele wereld die dat ding in leven kan houden in gevangenschap. Eigenlijk ook nooit gehoord dat ze hem kunnen kweken in de gebieden die het klimaat meehebben zoals Noorwegen ed .......... Iemand weet van andere ervaringen ?
Ik heb een keertje gelezen dat de nieuwe naam "Cruckshanksia glacialis " zou zijn ?
-
Ik heb er nooit aan gedacht om deze Oreopolis te kweken, aangezien ik nooit zaad heb gezien in een zaadlijst.
Toch zou je kunnen denken dat het mogelijk zou kunnen zijn. Het is een aanpasser, dwz hij komt zowel voor in het hooggebergte als in de hete steppe. Maar als jij er ervaring mee hebt, Kris en het is niet gelukt, dan is de diuscussie gesloten.
-
Wie ver reist kan mooi verhalen, geweldig om in dit jaargetijde weer eens een mooie reportage te zien.
En dit met geweldig mooie foto's , zoals wij van jou gewend zijn Gerrit :P :P :P
-
Trap ik nu een open deur in als ik zeg dat deze topic uiteraard mijn grote interesse wegdraagt ?
Een prettig weerzien met een prachtige natuur. Van bij de start al gelijk alle toppers in de strijd gooien , hoe ga je die nog verbeteren Gerrit ? Of heb je heel kort maar heel krachtig in gedachten ?
Mooie beelden en super planten die me meteen laten mijmeren .....
Ieder heeft zijn voorkeur. Mijn toppers moeten nog komen. De Argentijnse orchideeën. En nog andere. Welke? Dat houd ik nog even voor me.
Mijn bedoeling is: weinig tekst, veel beeldmateriaal.
En als het even kan, een disussie over de opkweek van Zuidamerikanen.
-
De reis duurde 3 weken en was in de laatste week van november en de eerste 2 weken van december.
De eerste foto's zijn gemaakt in de buurt van het wintersportcentrum van Patagonië Bariloche.
Daar is een kabelbaan naar de Cerro Catedral.
Oreopolis glacialis.
Deze plant groeit niet alleen op 2000m maar ook in de steppe, zoals foto 2 laat zien.
Deze plant ken ik totaal niet, Gerrit, maar het ziet er een beauty uit, en op die locatie...geweldig is dat. 't Lijkt een droomlocatie. :o
-
De absolute topper, misschien wel van de hele reis: Ranunculus semiverticillatus.
(Link naar bijlage)
Een topper, dat is het zeker, Gerrit. Deze ken ik wel al, iemand schreef er eens iets over in FA ;)
Hij kan vast en zeker wedijveren met 'onze' Europese toppers zoals R. glacialis en R. parnassifolius.
-
Ieder heeft zijn voorkeur. Mijn toppers moeten nog komen.
Ook weer een waarheid als een koe natuurlijk !
De Argentijnse orchideeën. En nog andere. Welke? Dat houd ik nog even voor me.
Ok , dat snap ik . Spannend genoeg !
-
(Link naar bijlage)
Dit is het indrukwekkende landschap op 2000m, waar wij de meest bijzondere planten aantroffen.
't Ziet er inderdaad indrukwekkend uit, Gerrit, en net als de andere foto's is ook dit een plaatje van jewelste. Ik heb het gevoel dat we hier nog veel meer te zien gaan krijgen. Je neemt alvast een wervelende start. ((14
-
De reis duurde 3 weken en was in de laatste week van november en de eerste 2 weken van december.
De eerste foto's zijn gemaakt in de buurt van het wintersportcentrum van Patagonië Bariloche.
Daar is een kabelbaan naar de Cerro Catedral.
Oreopolis glacialis.
Deze plant groeit niet alleen op 2000m maar ook in de steppe, zoals foto 2 laat zien.
Deze plant ken ik totaal niet, Gerrit, maar het ziet er een beauty uit, en op die locatie...geweldig is dat. 't Lijkt een droomlocatie. :o
))4 Mijnheer Frankie ....heb jij niet goed opgelet toen ik mijn lezing over Patagonia heb gebracht in Gent ? :P ;)
-
Ik heb er nooit aan gedacht om deze Oreopolis te kweken, aangezien ik nooit zaad heb gezien in een zaadlijst.
Toch zou je kunnen denken dat het mogelijk zou kunnen zijn. Het is een aanpasser, dwz hij komt zowel voor in het hooggebergte als in de hete steppe. Maar als jij er ervaring mee hebt, Kris en het is niet gelukt, dan is de diuscussie gesloten.
Oh maar dat is teveel eer hoor Gerrit ....Ik ben maar een klein liefhebbertje hoor ......Dus mijn poging neem ik niet als waardemeter. Maar ik heb enkele vrienden in Scandinavië die wel hun klimaat mee hebben voor deze jongen en ook zij kunnen hem schijnbaar maar kort in leven houden. Ik zou het graag nog een keer proberen maar ja ........
-
De reis duurde 3 weken en was in de laatste week van november en de eerste 2 weken van december.
De eerste foto's zijn gemaakt in de buurt van het wintersportcentrum van Patagonië Bariloche.
Daar is een kabelbaan naar de Cerro Catedral.
Oreopolis glacialis.
Deze plant groeit niet alleen op 2000m maar ook in de steppe, zoals foto 2 laat zien.
Deze plant ken ik totaal niet, Gerrit, maar het ziet er een beauty uit, en op die locatie...geweldig is dat. 't Lijkt een droomlocatie. :o
))4 Mijnheer Frankie ....heb jij niet goed opgelet toen ik mijn lezing over Patagonia heb gebracht in Gent ? :P ;)
))2 eh,...'t is te lang geleden, Kris, denk ik, misschien moet je er maar eens iets over schrijven, ;)
-
))2 eh,...'t is te lang geleden, Kris, denk ik, misschien moet je er maar eens iets over schrijven, ;)
:D
-
Heel plezant om te volgen Gerrit ! ((14
Je nam alvast een indrukwekkende start , de meeste planten zijn voor mij onbekend maar graag leer ik ook wel bij . De foto's en het landschap zijn echt wel top ! ((13
-
De reis duurde 3 weken en was in de laatste week van november en de eerste 2 weken van december.
De eerste foto's zijn gemaakt in de buurt van het wintersportcentrum van Patagonië Bariloche.
Daar is een kabelbaan naar de Cerro Catedral.
Oreopolis glacialis.
Deze plant groeit niet alleen op 2000m maar ook in de steppe, zoals foto 2 laat zien.
Deze plant ken ik totaal niet, Gerrit, maar het ziet er een beauty uit, en op die locatie...geweldig is dat. 't Lijkt een droomlocatie. :o
))4 Mijnheer Frankie ....heb jij niet goed opgelet toen ik mijn lezing over Patagonia heb gebracht in Gent ? :P ;)
))2 eh,...'t is te lang geleden, Kris, denk ik, misschien moet je er maar eens iets over schrijven, ;)
Toen ik de naam Patagonië zag staan moest ik er juist aan denken Dat jij kris er over verteld had.
Prachtige beelden.
Ken het gebied niet maar kijk al wel uit naar nog meer foto's ((12
-
Dit topic wil ik niet missen Gerrit !
-
de meeste planten zijn voor mij onbekend maar graag leer ik ook wel bij .
Dat was voor mij ook lastig. Voordat ik er heen ging heb ik mij goed voorbereid, dacht ik, maar ter plekke bleek mijn kennis lang niet voldoende te zijn. Leren van een plaatje is lastig. Pas wanneer je de planten in het echt hebt gezien, gaan ze wat voor je betekenen en onthoud je ze beter. En dan nog hoor, de geslachten herkennen is al moeilijk genoeg, laat staan de soorten.
-
De volgende serie gaat over de planten die groeien in de buurt van het vliegveld van Bariloche. Dat ligt in de steppe.
In Argentinië heb je een vrij abrupt overgang van het hooggebergte, de Andes naar de vlakte, de steppe of pampa. Die bestaat uit zand vermengd met lava-as. Kurkdroog, want nauwelijks neerslag en zinderend heet, met heel veel wind. Maar verrassend genoeg op sommige plekken water in de ondergrond.
Deze dag hebben we aan 'road side botany' gedaan.
Uit de 'volcanica' groep, de eerste: Viola volcanica.
-
Adesmia, een veel voorkomend gewas van de steppe.
1. Adesmia volckmannii
2. Adesmia corymbosa
-
[attachimg=1]
Vreemde, op buitenaardse wezens lijkende planten: Nastanthus patagonicus.
-
Een mooi in het oog lopend plantje langs de kant van de weg: Haplopappus prunelloides.
-
Viola escondidaensis, ook een rosulate viool. Los groeiend.
De bestuiving van veel soorten op de steppe, vindt plaats mbv mieren. Er zijn opvallend weinig vliegende insekten.
-
Over die Viola wil ik nog even een "ervarings verhaal"kwijt :
ik heb ooit Viola cotyledon in mijn bezit gehad vanuit zaad die ik behandeld had met gebberelin.
Een paar zijn opgekomen en deze groeide eigenlijk best wel snel op. Daar ik toen een grote kas huurde( een bouwvallig ding, die niet meer in gebruik was en inmiddels gesloopt is), had ik bedacht om deze daar in de volle grond aan te planten. Nou moet je je voor stellen dat er in die kas allemaal zand in de bodem zat met iets klei( misschien 10%) en kurkdroog. Dus ik de Viola daar aangeplant bij een kapot raam, waar een behoorlijk windstroom doorheen kwam (ik woonde toen nog in Zeeland, dus wind, wind, wind). Water gaf ik nauwelijks alleen in het begin en later bijna nooit. Volop zon en warm.
Dat ging zo goed dat de plantjes zelfs zaad gingen zetten........!! En er wat zaailingen in de buurt opkwamen.........
Totdat iemand de beregening had aangezet!! Ik zal geen namen noemen, maar.................
-3)( 2-)( --13
Hopelijk heeft iemand hier wat aan?
-
De omstandigheden waaronder jouw plantje gedijde, komen overeen met die in het wild. Behalve dan het licht. Jouw plantje zal gefilterd licht hebben gekregen zonder UV, wegens een glazen dak. De rosulate violen in het wild krijgen maximaal UV straling.
Maar leuk is het wel om er eentje in bloei te hebben gehad.
-
De volgende dag een verplaatsing van Bariloche naar San Martin en even gestopt om foto's te maken aan het meer van Bariloche. In de verte is de stad nog te zien en de bergen er achter waar we de eerste dag waren geweest.
[attachimg=1]
-
1. Solenomelus seguettii. (klemtoon ligt op de o)
2. Austrocactus gracilis
3. Lathyrus multiceps
-
Onderweg kwamen we door een arcadisch landschap[attachimg=1]
-
Vlak voor San Martin zagen we aan de kant van de weg veel oranje. Het bleek een weiland vol orchideeën te zijn.
In Patagonië heb je twee geslachten: Gavilea en Chloraea. Beide, hoge planten, tot 1 m hoog.
foto 1 en 2 Chloraea alpina
foto 3 Gavilea odoratissima
-
De mooiste orchidee, volgens mij is Chloraea magellanica
[attachimg=2]
-
Hele mooie foto's en ook orchideeën Gerrit. Zaad mee genomen? Zal niet, omdat dat nog wel even zou gaan duren na de bloei,
groet Peter
-
De mooiste orchidee, volgens mij is Chloraea magellanica
(Link naar bijlage)
((6 ((6 ((6
Aan welke grootte in centimeters van de bloemen moet ik denken Gerrit,zoiets als Cymbidium?
-
In Patagonië heb je twee geslachten: Gavilea en Chloraea. Beide, hoge planten, tot 1 m hoog.
foto 1 en 2 Chloraea alpina
Smaken verschillen nu eenmaal , voor mij is Chloraea alpina de mooiste die wij tot op heden hebben aangetroffen in Argentinië .
-
Aan welke grootte in centimeters van de bloemen moet ik denken Gerrit,zoiets als Cymbidium?
Nou dat weet ik niet meer, geen idee
Smaken verschillen nu eenmaal , voor mij is Chloraea alpina de mooiste die wij tot op heden hebben aangetroffen in Argentinië .
Niet de cactus dan?
-
Smaken verschillen nu eenmaal , voor mij is Chloraea alpina de mooiste die wij tot op heden hebben aangetroffen in Argentinië .
Niet de cactus dan?
Ik bedoelde van de orchideeën Gerrit .Omdat jij schreef : " De mooiste orchidee, volgens mij is Chloraea magellanica" was mijn antwoord en voor mij : Chloraea alpina
-
((6 ((6 ((6
Aan welke grootte in centimeters van de bloemen moet ik denken Gerrit,zoiets als Cymbidium?
De oranje - dus C. alpina - die wij gezien hebben op de Paso Roballos moesten idd qua grootte niet ver onderdoen van een doorsnee Cymbidium . Chloraea magellanica hebben we niet echt in de volle bloei aangetroffen in 2008.
Wel een keertje gezien maar geen top exemplaar. De meesten stonden toen nog in de knop.
Van de Gavillea soort die wij hebben gezien zijn de bloemen merkelijk kleiner. Maar het ging hier om Gavillea lutea als ik het goed heb, een andere soort dus.
-
Gavilea lutea is zeker veel kleiner dan de andere, hierboven genoemd. Hij komt later nog aan bod.
Kijk, ik prefereer de Ophryssen en Orchissen van Europa, maar zulke monsters maken toch wel indruk. De bloemen van deze 2 Chloraea's zijn toch net drakenbekken.
-
(Link naar bijlage)
Vreemde, op buitenaardse wezens lijkende planten: Nastanthus patagonicus.
Inderdaad, vreemd, Gerrit, aparte planten, nooit van gehoord...of zaten die ook in uw lezing, Kris? ;)
-
[quote author=Peter Rijntjes link=topic=1695.msg70309#msg70309 date=1415096452
Totdat iemand de beregening had aangezet!! Ik zal geen namen noemen, maar.................
-3)( 2-)( --13
[/quote]Zit ze naast je? :P
-
De mooiste orchidee, volgens mij is Chloraea magellanica
(Link naar bijlage)
Wat je zegt, Gerrit, ik dacht direct aan een drakekop. Erg fotogenieke plant is dat.
-
Vooral zo doorgaan, Gerrit.
Lekker bezig.
Amaai, wat een mooie foto's van schitterende planten en een zo nog mooier gebied.
((14
-
De volgende serie gaat over de planten die groeien in de buurt van het vliegveld van Bariloche. Dat ligt in de steppe.
In Argentinië heb je een vrij abrupt overgang van het hooggebergte, de Andes naar de vlakte, de steppe of pampa. Die bestaat uit zand vermengd met lava-as. Kurkdroog, want nauwelijks neerslag en zinderend heet, met heel veel wind. Maar verrassend genoeg op sommige plekken water in de ondergrond.
Deze dag hebben we aan 'road side botany' gedaan.
Uit de 'volcanica' groep, de eerste: Viola volcanica.
Toch wel indrukwekkende planten, die rosulata's, iedere keer dat je daar een foto van ziet is het wel genieten. Wat ik zo apart vind aan deze planten, in de aanpassing aan de omgeving. Dat viel me ook al op tijdens de lezing van Ger, enige tijd geleden. Die aanpassing aan de omgeving duidt er toch wel op dat de planten belaagd worden door één of andere predator.
-
Prachtige beelden Gerrit je zou hier haast willen gaan wonen prachtig land.
Had je van te voren boeken van planten namen gekocht over dit land.?
-
Ik ben zo maar wat aan het Google op Patagonië
Wat een prachtig land. nu kwam ik bij de Perito Morenogletsjer tegen op een site ben je hier ook geweest? ))4
-
Onderweg kwamen we door een arcadisch landschap (Link naar bijlage)
Niet alleen de plantengroei is adembenemend, Gerrit, de landschappen doen in niets onder ! Prachtig allemaal !
-
Prachtige beelden Gerrit je zou hier haast willen gaan wonen prachtig land.
Had je van te voren boeken van planten namen gekocht over dit land.?
Als je het niet erg vind dat je naaste buur (dus het huis naast je ) op 300 km afstand kan liggen ....
-
Wat een prachtig land. nu kwam ik bij de Perito Morenogletsjer tegen op een site ben je hier ook geweest? ))4
Dat is idd een echte topper Bert .Wij hadden het geluk om "dit ijsblokje" te mogen begroeten in 2008......
-
Niet alleen de plantengroei is adembenemend, Gerrit, de landschappen doen in niets onder ! Prachtig allemaal !
Ik ben het roerend eens met Luc !
-
Inderdaad, vreemd, Gerrit, aparte planten, nooit van gehoord...of zaten die ook in uw lezing, Kris? ;)
Zeer zeker zaten die in mijn lezing Frankie ! )--1 --19
En nog wel 2 soorten namelijk Nastanthus patagonicus en spatulathus . Ik omschrijf ze in mijn lezing altijd als de broccoli's van het gebergte.....
-
Ik wil je prachtige reis niet verpesten maar het is zo mooi dat aan het google blijf over dit gebied.
Kwam deze geschiedenis tegen:
Patagonië dankt haar naam aan de Portugese ontdekkingsreiziger Ferdinand Magellaan. Hij was in 1520 de eerste Europeaan die Patagonië aandeed. Magellaan trof er reusachtige voetafdrukken van mensen aan. Daarom noemde hij het gebied 'Patagão', wat zoiets als 'land der grootvoetigen' betekent. Wat Magellaan niet wist, was dat de oorspronkelijke bewoners, de Mapuche, grote looien lompen als schoeisel droegen. Na Magellaan zetten andere Europese ontdekkingsreizigers voet aan wal in Patagonië. Zo ook de Nederlander Willem Corneliszoon Schouten. In 1616 vernoemde hij het zuidelijkste puntje van Vuurland 'Kaap Hoorn', naar zijn woonplaats Hoorn.
Ik dacht leuke aan vulling
de meeste van jullie zullen dit al wel weten ))2 ))2
-
Wat ik zo apart vind aan deze planten, in de aanpassing aan de omgeving. Dat viel me ook al op tijdens de lezing van Ger, enige tijd geleden. Die aanpassing aan de omgeving duidt er toch wel op dat de planten belaagd worden door één of andere predator.
De planten uit de volcanica groep hebben een duidelijke strategie. Ze gaan op in hun omgeving. Wij liepen soms te zoeken, zonder de planten te zien. Totdat je oog erop viel en dan zag je plotseling meerdere.
Deze planten (uit de volcanica groep dus) groeien in de steppe, die wordt begraasd. Maar op deze manier ontkomen ze aan de 'preditors'.
Over de aanpassing van de hooggebergte violen schrijf ik later nog.
-
San Martin is een lieflijk toeristenplaatsje.
Er vlak bij ligt de berg Cerro Chapelco. Toen we er aankwamen bleek de skilift nog niet te werken, dus besloten we te gaan lopen.
Dat bleek niet zo erg te zijn, want we kwamen mooie planten tegen. Eerst ging de wandeling door een mooi bos van enorme Nothofagus pumilio. Een echt woud.
[attachimg=1]
Dit paard leek nog meer verrast dan ik was.
-
Bosplanten, die er groeiden,
1. Ranunculus muricatus
2. Cardamine cordata
3. Veel Berberis soorten, oa deze Berberis serrato dentata
-
Door het bos stroomde een woeste beek en bij de brug zagen we iets roods beneden bij het water.
Weer een van de hoogtepunten: Ourisia ruelloides.
-
[attachimg=1]
Ourisia ruelloides
-
Op de kale skihelling aangekomen vonden we al snel de planten waarvoor we gekomen waren, het stond er vol mee.
Viola dasyphylla
-
Dit juweeltje probeert zich te verstoppen en op te gaan in zijn omgeving. Het stond te wiegen in de hevige wind, maar toch zijn de foto's goed gelukt.
Tristagma nivale
-
Op de skihelling stond uiteraard nog meer.
Valeriana fonckii. Valeriaan is een veel voorkomend geslacht daar in Argentinië.
-
2 geslachten, die ook bij ons bekend zijn: Olsynium (Sissirinchium) en Calandrinia.
1. Olsynium junceum
2 en 3. Calandrinia colchaguensis.
-
Weer een van de hoogtepunten: Ourisia ruelloides.
Duidelijk geen gebrek aan hoogtepunten Gerrit ! -((1
Ze volgen elkaar in snel tempo op !
-
Ik blijf volgen Gerrit :P
-
Door het bos stroomde een woeste beek en bij de brug zagen we iets roods beneden bij het water.
Weer een van de hoogtepunten: Ourisia ruelloides.
Weer zoiets moois, ik weet dat er zover zuidelijk ook nog kolibries voorkomen ,zelfs op grote hoogten en dit lijkt me nu echt een bloemetje waar veel nectar uit te halen is!
Trouwens ben je deze aparte vogeltjes nog tegengekomen Gerrit?
-
2 geslachten, die ook bij ons bekend zijn: Olsynium (Sissirinchium) en Calandrinia.
1. Olsynium junceum
2 en 3. Calandrinia colchaguensis.
Die Calandrinia vind ik wel een heel knappe plant Gerrit ! ((12
-
2 geslachten, die ook bij ons bekend zijn: Olsynium (Sissirinchium) en Calandrinia.
1. Olsynium junceum
2 en 3. Calandrinia colchaguensis.
Ja een beetje onderschat onze Calandrinia's . Ze kunnen nochtans heel mooi voor de dag komen !
Je ziet hun duidelijke verwantschap met het geslacht Lewisia .
-
Door het bos stroomde een woeste beek en bij de brug zagen we iets roods beneden bij het water.
Weer een van de hoogtepunten: Ourisia ruelloides.
Wij hebben ze ook een paar keer gezien langs watervallen en snelstromende riviertjes. Enig mooi schouwspel moet ik zelf ook wel bekennen . Hier nooit in geslaagd om er eentje in bloei te krijgen ....
-
Door het bos stroomde een woeste beek en bij de brug zagen we iets roods beneden bij het water.
Weer een van de hoogtepunten: Ourisia ruelloides.
Mooie plaatjes alweer, Gerrit, heel knap in beeld gebracht.
Zijn Ourisia's overigens dan eerder schaduwminnende planten, gezien hun standplaats? Ik ken ook van dit genus bitter weinig.
-
2 geslachten, die ook bij ons bekend zijn: Olsynium (Sissirinchium) en Calandrinia.
1. Olsynium junceum
2 en 3. Calandrinia colchaguensis.
Een Calandrinia die er ook best mag wezen, Gerrit, zou deze al in cultuur zijn?
-
Trouwens ben je deze aparte vogeltjes nog tegengekomen Gerrit?
Ik kan je weer niet van dienst zijn Jos. Wat we wel zagen, grote roofvogels, condors??
Wij hebben ze ook een paar keer gezien langs watervallen en snelstromende riviertjes. Enig mooi schouwspel moet ik zelf ook wel bekennen . Hier nooit in geslaagd om er eentje in bloei te krijgen ....
Hetzelfde geldt voor mij, kon hem zelfs gewoon niet in leven houden.
Hij heet zag ik: Ourisia ruellioides. Met een extra i.
-
Mooie plaatjes alweer, Gerrit, heel knap in beeld gebracht.
Zijn Ourisia's overigens dan eerder schaduwminnende planten, gezien hun standplaats? Ik ken ook van dit genus bitter weinig.
Naar mijn mening is het meer dan een kwestie van schaduw alleen Frankie .....Ik denk dat ze allergisch zijn aan warmte en ook nog meer vocht nodig hebben dan bijv. mijn peatbed kan geven. Ik denk dat ze bij Gert Hoek ook in de tuin staan , misschien dat het bij hem beter gaat ? Maar misschien zijn er nog andere ervaringen ? Ger bood ze wel eens regelmatig aan , dus ook hij zal ze wel al in de tuin hebben geprobeerd ........
-
Een Calandrinia die er ook best mag wezen, Gerrit, zou deze al in cultuur zijn?
Niet dat ik weet, maar hij lijkt wat op de Calandrinia ranunculina, dezelfde groei. Zeer laag en heel klein hoor.
-
Weer zoiets moois, ik weet dat er zover zuidelijk ook nog kolibries voorkomen ,zelfs op grote hoogten en dit lijkt me nu echt een bloemetje waar veel nectar uit te halen is!
Trouwens ben je deze aparte vogeltjes nog tegengekomen Gerrit?
Ik kan me niet herinneren dat wij ze zijn tegen gekomen in Argentinië . In Peru dit jaar zagen we ze diverse keren ...
-
Naar mijn mening is het meer dan een kwestie van schaduw alleen Frankie .....Ik denk dat ze allergisch zijn aan warmte en ook nog meer vocht nodig hebben dan bijv. mijn peatbed kan geven. Ik denk dat ze bij Gert Hoek ook in de tuin staan , misschien dat het bij hem beter gaat ? Maar misschien zijn er nog andere ervaringen ? Ger bood ze wel eens regelmatig aan , dus ook hij zal ze wel al in de tuin hebben geprobeerd ........
Ik meen mij te herinneren dat ze bewegend water langs de wortels nodig hebben, zonder echt in het water te staan. Dat was wat ik fout heb gedaan. Ik had hem terzijde van mijn beekloop gezet, maar wel gewoon in het water. Hij is vochtminnend, maar geen waterplant
-
2 geslachten, die ook bij ons bekend zijn: Olsynium (Sissirinchium) en Calandrinia.
1. Olsynium junceum
2 en 3. Calandrinia colchaguensis.
Die Calandrinia vind ik wel een heel knappe plant Gerrit ! ((12
Ook al heel lang één van mijn favoriete plantenfamilies !
-
Weer een van de hoogtepunten: Ourisia ruelloides.
Duidelijk geen gebrek aan hoogtepunten Gerrit ! -((1
Ze volgen elkaar in snel tempo op !
volledig mee eens -6( ((2 -6(
-
We zijn nog steeds in San Martin en vandaag zou weer een dag met hoogtepunten worden. Het wordt afgezaagd, ik weet het.
De klim naar de Cerro Colohuincul staat op het programma. Een zware tocht die het uiterste van de deelnemers vraagt.
Er is geen pad, je moet je een weg banen door kniehoog struikgewas, steil omhoog.
Onderweg kwamen we de volgende planten tegen.
1. Vicia magellanica
2. en 3. Polygala salasiana
-
Valeriana moyaoni
Let eens op de kleine rozet op de eerste foto. En daar komt deze geweldige bloeiaar uit.
-
Na een urenlange klim en veel moeilijkheden, bereikten we de (sub)top. En daar was de grootste verrassing, een plant, die ik heel graag had willen zien en daar stond hij dan. Calandrinia caespitosa ssp skottsbergii.
-
En omdat ik ham zo mooi vind, nog een op groot formaat.
[attachimg=1]
-
Boven aangekomen, was daar het doel van de tocht. De misschien wel mooiste van de rosulate violen, Viola coronifera.
-
Hier de site van deze Viola.
[attachimg=1]
-
De terugtocht ging langs een andere route, vandaar dat we nog wat vonden.
1. Montiopsis gayana, een nauw aan Calandrinia verwant geslacht
2. en 3. Rodophiala elwesii
4. Rodophiala andicola
-
Beneden, waar de bus geparkeerd stond was een weiland, barstensvol met orchideeën
1 en 4. Chloraea cylindrostachia
2 en 3. Chloraea speciosa
-
:P :P :P ((3 ((3 -((1 -((1 ((10 ((10 -6( -6(
-
Weer zoiets moois, ik weet dat er zover zuidelijk ook nog kolibries voorkomen ,zelfs op grote hoogten en dit lijkt me nu echt een bloemetje waar veel nectar uit te halen is!
Trouwens ben je deze aparte vogeltjes nog tegengekomen Gerrit?
Ik kan me niet herinneren dat wij ze zijn tegen gekomen in Argentinië . In Peru dit jaar zagen we ze diverse keren ...
Ja Kris, Equador,Peru, Costa Rica enz. zijn de landen waar ze talrijk voorkomen.In deze streken komen ruim 200 van de meer dan 325 soorten voor.
Om ze goed te kunnen observeren is het goed om bij een bloeiende boom te gaan zitten. Om aan de dagelijkse hoeveelheid suikers te komen moeten deze vliegende juweeltjes 2000 bloemen bezoeken!Daar komen nog de nodige insecten (eiwitten)bij, die ze al vliegend verorberen. Wij mensen zouden iedere dag 50 kg. suiker moeten eten om dit te evenaren!!
-
Beneden, waar de bus geparkeerd stond was een weiland, barstensvol met orchideeën
1 en 4. Chloraea cylindrostachia
2 en 3. Chloraea speciosa
Gerrit, je moeite wordt wel ruimschoots beloont,geweldig!! :P ((12
-
De misschien wel mooiste van de rosulate violen, Viola coronifera.
Daar kan ik me wel in vinden Gerrit. Wij waren niet noordelijk genoeg om deze te zien. Tijdens onze trip in 2008 zagen we 3 rosulate violen en toen vond ik Viola auricolor de topper onder de violen.
-
De misschien wel mooiste van de rosulate violen, Viola coronifera.
Daar kan ik me wel in vinden Gerrit. Wij waren niet noordelijk genoeg om deze te zien. Tijdens onze trip in 2008 zagen we 3 rosulate violen en toen vond ik Viola auricolor de topper onder de violen.
Ik had natuurlijk moeten zeggen: Een van de mooiste, want ik heb ze lang niet allemaal gezien om daar een oordeel over te hebben.
En wij waren weer niet zuidelijk genoeg om V. auricolor te zien helaas, want dat is toch een prachtding.
-
Ik had natuurlijk moeten zeggen: Een van de mooiste, want ik heb ze lang niet allemaal gezien om daar een oordeel over te hebben.
En wij waren weer niet zuidelijk genoeg om V. auricolor te zien helaas, want dat is toch een prachtding.
V. coronifera overtreft auricolor nog wel in schoonheid is mijn indruk. Maar het zijn allen toch heel bijzondere planten !
-
Na een urenlange klim en veel moeilijkheden, bereikten we de (sub)top. En daar was de grootste verrassing, een plant, die ik heel graag had willen zien en daar stond hij dan. Calandrinia caespitosa ssp skottsbergii.
Wederom een prachtige Calandrinia, Gerrit, ik heb die een paar jaar in de tuin gehad, maar zonder bloem.
-
Boven aangekomen, was daar het doel van de tocht. De misschien wel mooiste van de rosulate violen, Viola coronifera.
't is en blijft een specialleke, hé Gerrit.
-
Wederom een prachtige Calandrinia, Gerrit, ik heb die een paar jaar in de tuin gehad, maar zonder bloem.
Onder welke omstandigheden? Weet je ook of er wel iemand bloeisucces heeft gehad. Hij zal zoveel moeilijker zijn dan C.umbellata. En de gewone soort, caespitosa? hebben we niet gezien. Ik weet van hele mooie foto's van Kees Jan. Is die wel eens in cultuur geweest?
-
Boven aangekomen, was daar het doel van de tocht. De misschien wel mooiste van de rosulate violen, Viola coronifera.
Tsjonge Gerrit wat een prachtige plant,die randjes langs het blad.
Zulke planten hebben gewoon wat 'Geheimzinnigs' over zich!
-
Vandaag de verplaatsing van San Martin naar Moquahue. Roadside botanizing dus. Wie wat ziet, die roept.Allen staren uit het raam. Planten van de steppe.
Rodophiala mendocina
-
Ook schaap- en geitenhoeders (gaucho's) gebruiken de (meest onverharde) wegen. Ze komen dan even stoer doen voor de toeristen.
-
1. Nassauvia glomerulosa
2 en 3. Maihuenia poëppigii een cactusmat, die heel erg groot kan worden
-
1 en 2. Junellia succulentifolia
-
Anarthrohyllum strigulipetalum
[attachimg=1]
-
In de buurt van onze dagbestemming, beginnen de Aurocaria bossen. Immense bomen, zoals wij ze niet kennen. Dit is de boom van onze piepkleine voortuintjes
[attachimg=1]
Aurocaria aurocana
-
Anarthrohyllum strigulipetalum
(Link naar bijlage)
Adembenemend mooi, Gerrit !!!
-
Na een urenlange klim en veel moeilijkheden, bereikten we de (sub)top. En daar was de grootste verrassing, een plant, die ik heel graag had willen zien en daar stond hij dan. Calandrinia caespitosa ssp skottsbergii.
((6 ((6 ((6 , wat een knappe plant Gerrit !
-
prachtige reeks weer zeker hoe je die Anarthrohyllum strigulipetalum in beeld brengt.
Een topper _02
-
En omdat ik ham zo mooi vind, nog een op groot formaat.
(Link naar bijlage)
Hij kan nooit groot genoeg zijn Gerrit !!!
-
Anarthrohyllum strigulipetalum
Doet niet af van zijn schoonheid maar het is natuurlijk Anarthrophyllum
De letter "p" is per ongeluk meegenomen door de krachtige bries van Patagonia .
-
Anarthrohyllum strigulipetalum
Doet niet af van zijn schoonheid maar het is natuurlijk Anarthrophyllum
De letter "p" is per ongeluk meegenomen door de krachtige bries van Patagonia .
Ja ja, schrijf dat maar eens goed. Jij had het makkelijk Kris, jij kon boven afkijken en alleen de h in een p veranderen. Kunst....
-
2 en 3. Maihuenia poëppigii een cactusmat, die heel erg groot kan worden
Deze kan hier ook perfect in onze tuinen gedijen, maar ik denk niet dat ik ooit al een bloeiende plant zag in cultuur?
-
Deze kan hier ook perfect in onze tuinen gedijen, maar ik denk niet dat ik ooit al een bloeiende plant zag in cultuur?
Ze willen idd niet bloeien bij ons. Ik heb ze 1 keer in bloei gezien in al die jaren en dat was bij een cactusliefhebber die ze in een immens grote schaal had staan in een kas.
-
Ja ja, schrijf dat maar eens goed. Jij had het makkelijk Kris, jij kon boven afkijken en alleen de h in een p veranderen. Kunst....
Ik weet het Gerrit .......een draak van een naam om te schrijven. Ik verafschuw zulke namen. Bij het schrijven van artikels of geven van lezingen zorgen zij er voor dat je genadeloos wordt afgestraft. Hier op het forum valt het wel mee hoor Gerrit .... ;)
-
Leuk je vandaag weer gesproken te hebben Gerrit.
We komen naar je lezing in Utrecht toe. ((12
Tot die tijd volg ik je hier verder.
-
In de omgeving van onze verblijfplaats Moquahue, ligt op de grens met Chili, de vulkaan Batea Mahuida, het doel van vandaag.
[attachimg=1]
Senecio poëpigii
-
Hier groeit Viola cotyledon in de krater van de vulkaan. Grote plakken met harige viooltjes.
-
[attachimg=1]
Viola cotyledon
-
Waanzinnig mooie foto(s) Gerrit !! -6( _02
-
Dank je Luc
foto 1. Nassauvia revoluta met uitzicht op het kratermeer.
foto 2. Tristagma patagonicum gaat op in zijn omgeving
foto 3 en 4. Valeriana philippii, allemaal op de kraterhelling
-
[attachimg=1]
Panoramafoto van de krater met het kratermeer, genomen vanaf de kraterrand
-
Hier groeit Viola cotyledon in de krater van de vulkaan. Grote plakken met harige viooltjes.
Te gekke foto's, Gerrit, en je hebt blijkbaar de plant rondom afgestrooid met tufsteenblokjes, of liggen die daar gewoon ter plaatse? :D
Ik heb trouwens deze plant nog ergens gezien...maar weet niet meer juist waar. ;)
-
In de omgeving van onze verblijfplaats Moquahue, ligt op de grens met Chili, de vulkaan Batea Mahuida, het doel van vandaag.
(Link naar bijlage)
Senecio poëpigii
Fantastische foto, Gerrit, als je daar geen prijs mee wint in jullie wedstrijd, dan weet ik het ook niet meer.
-
Te gekke foto's, Gerrit, en je hebt blijkbaar de plant rondom afgestrooid met tufsteenblokjes, of liggen die daar gewoon ter plaatse?
Oke Frankie, ik zal het maar eerlijk zeggen. Hij staat gewoon bij mij in de tuin.
-
Fantastische foto, Gerrit, als je daar geen prijs mee wint in jullie wedstrijd, dan weet ik het ook niet meer.
Is vorig jaar ingestuurd, maar helaas.
-
(Link naar bijlage)
Panoramafoto van de krater met het kratermeer, genomen vanaf de kraterrand
Ge kunt er wat van,gij -((1
-
Op de hellingen van de vulkaan troffen we deze soorten aan
1. Tristagma patagonicum
2. Pozoa coriacea
3. Valeriana boelckei
4. Senecio argyreus
-
1. Nassauvia lagascae
2. Gamocharpha dentata
-
Nog een foto vanaf de top van de vulkaan. Je had daar een 360 graden uitzicht[attachimg=1]
-
Daarboven op de stormachtige ijskoude top, heeft deze Ourisia fragrans zich genesteld in beschutte hoekjes waar de zon in vastloopt.
Deze plant siert ook het titelblad
-
Waanzinnig mooie foto(s) Gerrit !! -6( _02
Ik ben het daar helemaal mee eens ! -6(
-
Nog even deze serie afsluiten:
Het was een ongelooflijk koude dag. Je ziet ons ook tussen de sneeuwvelden lopen. Allen in dikke winterkleding. Het ergste was de snoeiharde wind. De volgende foto's zijn van de vlakke top van de vulkaan, waar we met de wind in de rug afdalen.
-
Daarboven op de stormachtige ijskoude top, heeft deze Ourisia fragrans zich genesteld in beschutte hoekjes waar de zon in vastloopt.
Deze plant siert ook het titelblad
Het zoveelste hebbedingetje Gerrit . Ja, ik heb het ook mogen meemaken........de wind kan daar ongenadig zijn en hij gaat los door je beenderen. Maar als de natuur en plantengroei hartverwarmend is heb je de neiging om dat te vergeten.
Ik ben het eens met de andere forumleden ,heel mooie foto's die je hebt gemaakt. Je hanteert een andere stijl dan ik zelf hanteer. Dat denk ik tenminste ...Iedere fotograaf legt natuurlijk zijn eigen ziel in die foto's. Dat is net het creatieve kantje van de fotografie en maakt die zijde van de hobby ook net zo uniek ,interessant en boeiend.
Die verschillen zijn nodig.
-
Een nieuwe dag. Op het programma staat de streek Primero Pinos, bekend om zijn rijke vegetatie.
Het begint al meteen met een absolute topper, Calandrinia affinis. In de berm van de weg in puur (vulkaan)zand.
-
En meteen een tweede topper, uit de volcanica groep, Viola trochlearis.
Hij onderscheidt zich van V.volcanica door de gladde rand.
Foto 3: Ziet hoe deze plant in zijn omgeving opgaat.
Foto 4: Als u goed kijkt, ziet u ontelbare zaailing rond de plekken waar voorheen planten stonden, want deze soort is 1-jarig
(misschien 2 jarig) Ook ziet u de plek waar iemand heeft gestaan of op de knieën heeft gezeten.
-
Verderop:
1. Calandrinia colchaguensis
2 en 3. Plantago patagonica. Een weegbree, maar zo ongelooflijk mooi als je diep met de camera inzoomt.
-
[attachimg=1]
Wat een kleur, Pterocactus araucanus
-
In de steppe, overal Junellia, moeilijk te determineren.
1. Hier Junellia micrantha, een hoofdprijs van de tombola.
2. Loasa bergii, een wat hogere struik met ingenieuze bloemen
3 en 4. Montiopsis umbellata, Frankie zal hier wel van opkijken, want nauw verwant aan Calandrinia umbellata.
-
De steppe, met op de achtergrond de altijd zichtbare Andes
[attachimg=1]
______________________________________________________________________________________________________
De eindeloze steppe is het domein van Azorella monantha.
-
Speciaal voor Jos. Een condor?
-
Onze lunchplek, niet slecht he. Onder de Aurocaria's
[attachimg=1]
-
Daar groeiden deze mooie plantjes,
1. Terasa humiles
2. Geranium sessiliflorum
3. Adesmia lanata, voor de verandering nu eens een keer niet geel.
-
Als laatste vandaag uw speciale aandacht voor Jaborosa volckmannii, een hebbedingetje nietwaar?
-
Is weer genieten Gerrit. ((4 voor de reportage
-
Een nieuwe dag. Op het programma staat de streek Primero Pinos, bekend om zijn rijke vegetatie.
Het begint al meteen met een absolute topper, Calandrinia affinis. In de berm van de weg in puur (vulkaan)zand.
Die kan ook alweer tellen, Gerrit, het genus Calandrinia bevat heel wat fraais.
-
Onze lunchplek, niet slecht he. Onder de Aurocaria's
(Link naar bijlage)
Een sfeervoller plekje kan ik mij nauwelijks inbeelden, Gerrit.
-
Als laatste vandaag uw speciale aandacht voor Jaborosa volckmannii, een hebbedingetje nietwaar?
Onwaarschijnlijk mooi, Gerrit, de heersende winden houden ook deze plant lekker laag.
-
In de steppe, overal Junellia, moeilijk te determineren.
1. Hier Junellia micrantha, een hoofdprijs van de tombola.
2. Loasa bergii, een wat hogere struik met ingenieuze bloemen
3 en 4. Montiopsis umbellata, Frankie zal hier wel van opkijken, want nauw verwant aan Calandrinia umbellata.
Inderdaad een lekker kleurtje die Montiopsis, doet wel wat aan die befaamde Calandrinia denken.
Ook die Junellia ziet er spetterend uit, wat een plant!
-
In de steppe, overal Junellia, moeilijk te determineren.
1. Hier Junellia micrantha, een hoofdprijs van de tombola.
Klopt , een flink uit de kluiten gewassen Junellia micrantha werd door Ger geschonken voor de tombola.
Ik heb er eentje vrij uitgeplant staan in de rotstuin. Heeft 1 winter overleeft maar natuurlijk was vorige winter geen echte winter. Dus te vroeg om victorie te kraaien ......Heeft ook in de rotstuin al een mooi matje gevormd.
-
Een nieuwe dag. Op het programma staat de streek Primero Pinos, bekend om zijn rijke vegetatie.
Het begint al meteen met een absolute topper, Calandrinia affinis. In de berm van de weg in puur (vulkaan)zand.
Bangelijk mooi !
-
Het begint al meteen met een absolute topper, Calandrinia affinis. In de berm van de weg in puur (vulkaan)zand.
Die kan ook alweer tellen, Gerrit, het genus Calandrinia bevat heel wat fraais.
Ik heb zaden verzameld van de planten boven, maar helaas geen kieming.
Ik heb er eentje vrij uitgeplant staan in de rotstuin. Heeft 1 winter overleeft maar natuurlijk was vorige winter geen echte winter. Dus te vroeg om victorie te kraaien ......Heeft ook in de rotstuin al een mooi matje gevormd.
Ik herinner mij deze plant, een vooralsnog groot succes. Vorst zal hem niet deren lijkt me.
-
Een nieuwe dag. Op het programma staat de streek Primero Pinos, bekend om zijn rijke vegetatie.
Het begint al meteen met een absolute topper, Calandrinia affinis. In de berm van de weg in puur (vulkaan)zand.
Wat een prachtig ding , Gerrit ! ((6 ((6
-
het is weer volop genieten.
Mijn vriendin vind de foto's ook -6(
-
het is weer volop genieten.
Mijn vriendin vind de foto's ook -6(
Kijk, dat vind ik fijn om te horen. Bedank haar maar.
-
Vandaag iets anders.
We vonden daar een zeer zeldzame plant. Monotypisch, dus enig in zijn geslacht.Hij groeit in bossen en vroeger werd gedacht aan een parasitaire orchidee, maar hij is nu ergens anders ingedeeld. Hij heeft geen bladgroen, dus geen fotosynthese. Hij is voor zijn voedselvoorziening afhankelijk van anderen. Zijn wortels penetreren het mycelium van paddenstoelen. Een geheimzinnig ding dus.
Arachnitis uniflora
-
Vandaag iets anders.
We vonden daar een zeer zeldzame plant. Monotypisch, dus enig in zijn geslacht.Hij groeit in bossen en vroeger werd gedacht aan een parasitaire orchidee, maar hij is nu ergens anders ingedeeld. Hij heeft geen bladgroen, dus geen fotosynthese. Hij is voor zijn voedselvoorziening afhankelijk van anderen. Zijn wortels penetreren het mycelium van paddenstoelen. Een geheimzinnig ding dus.
Arachnitis uniflora
Vreemd ding, ik vraag me af hoe jullie die op het spoor zijn gekomen?
-
Onze Argentijnse reisleidster wist hem te staan, omdat wij verbleven in haar geboorteplaats.
Tijdens onze speurtocht door dat bos stuitten we op deze orchidee, die wel algemeen is.
Codonorchis lessonii
De foto's. ook van de Arachnitis, zijn niet geweldig. Bedenk, dat het om uiterst kleine plantjes gaat, in een donker bos en een hele groep (10) die hetzelfde wil fotograferen.
Er volgt nu een intermezzo van een aantal dagen, maar het wordt vervolgd
-
Mooi spul allemaal, Gerrit!
Heb je zaad mee genomen( klein beetje)? --11
-
Vandaag de verplaatsing van Moquahue nar Caviahue. Roadside botanising dus, met de vondst van de voor mij mooiste plant van de reis.
Maar eerst nog diverse andee planten. Op sommige waterrijke plekken vonden we deze planten
1. Anagallis alternifolia
2. Patosia clandestina
3. Pinguicula chilensis
-
Gras in overvloed. Hier een Stipa soort.
[attachimg=1]
-
In de bermen nog wat nieuwe soortjes.
1. Oxalis san-romanii
2,3,4. Argylia bustillosii
-
Dan komen we nu aan het hoogtepunt van de dag.
[attachimg=1]
De bus stopte langs de kant van de weg die u hier ziet. De leden van de groep kregen een uur de tijd om de omgeving te onderzoeken. Iedereen nam de rechterkant van de weg en ik koos de linker. Ik vond dit landschap veelbelovend op het eerste gezicht.
-
Ik zag loodrechte kliffen voor me, ze leken uit de verte op zandsteen of tufsteen. En dat zijn volgens mij de meest interessante plaatsen om bijzonderheden te vinden.
[attachimg=1]
-
[attach=1] Het eerste verticaal groeiende kussen diende zich aan. Ik meende het blad al te herkennen.
[attach=2] Toen de eerste knoppen te zien waren, ging mijn hart sneller kloppen. Ik wist nu wat het was,
maar de vraag was of de plant in bloei zou staan.
[attach=3] Het eerste bloemetje. Weet u wat het is? Ik denk het niet.
-
[attach=1] Hoe verder ik kwam hoe groter de kussens
[attach=2]
-
Een hele rotswand vol
[attachimg=1]
-
[attach=1] En meer
[attach=2]
[attach=3]
-
Het eerste bloemetje. Weet u wat het is? Ik denk het niet.
Ourisia microphylla ?
-
[attachimg=1]
Ourisia microphylla
-
Je was me een paar seconden voor, heel goed Kris.
-
Je was me een paar seconden voor, heel goed Kris.
Ik had je vraag iets te laat gelezen Gerrit , vandaar die late reactie. Een schitterende plant zonder meer !!! :o
-
Je was me een paar seconden voor, heel goed Kris.
Ik had je vraag iets te laat gelezen Gerrit , vandaar die late reactie. Een schitterende plant zonder meer !!! :o
Had je hem herkend aan zijn karakteristiek blad?
Een paar jaar geleden had ik veelbelovende zaailingen en opeens pffft damped off.
In de Uk zie je hem wel in cultuur. Ik had daar op die wand zaden verzameld, maar nog geen kieming. Heb niet veel hoop meer
Er was kieming in de zomer van 2015. 8 kiemplantjes, waarvan er slechts een in leven bleef en tamelijk rijke bloei ga in het voorjaar en zomer van 2016
-
Had je hem herkend aan zijn karakteristiek blad?
Aan de bloem zag ik dat het een Ourisia was en dan was inderdaad het blad doorslaggevend .
-
Een paar jaar geleden had ik veelbelovende zaailingen en opeens pffft damped off.
In de Uk zie je hem wel in cultuur. Ik had daar op die wand zaden verzameld, maar nog geen kieming. Heb niet veel hoop meer
Ik heb ook wel eens planten gehad vanuit de UK maar ik kan ze nooit veel langer dan een jaar in leven houden....
Die zaden zou ik nog niet helemaal opgeven , het groeiseizoen van die planten begint weer. Misschien dat ze nu pas kiemen?
-
De volgende serie beschrijft ons verblijf in Caviahue niet ver van de actieve vulkaan Copahue. Ons hotel. mooi gelegen aan het meer.
-
foto 1. De ongenaakbare en gevaarlijke vulkaan Copuahue
foto 2. We rijden het dorpje binnen met de gelijknamige naam. Hier leven de mensen echt niet rustig met zo'n grommende beer
vlakbij. Grote delen van de berg waren verboden terrein, maar wij konden gelukkig een eind lopen om ons doel, de
rosulate violen te bereiken.
-
Hier ziet u Viola columnaris, althans, dat dachten we. 's Avonds in het hotel kregen we onverwacht bezoek van Martin Sheader, die zijn nieuwe boek bij zich had met daarin een opmerkelijke zienswijze.
-
De volgende serie beschrijft ons verblijf in Caviahue niet ver van de actieve vulkaan Copahue. Ons hotel. mooi gelegen aan het meer.
Je maakt het ons echt moeilijk kiezen tussen de prachtige vergezichten en de verbluffende plantengroei, Gerrit !!
We blijven met alle graagte volgen in jouw spoor ! ((12
-
De tweede Viola, die in dit gebied moest groeien is een natuurlijke hybride, voor het eerst beschreven door John Watson en Anita Flores in 2003 en de naam, een eerbetoon aan Kim Blaxland, onderzoekster in vooral Z.Amerika, en vooral aan alle kanten gefotografeerd en gedocumenteerd door Kees Jan van Zwienen, Viola x blaxlandiae.
-
Viola x blaxlandiae is een natuurlijke hybride met als ouders, Viola columnaris x Viola cotyledon.
[attach=1] Viola cotyledon
Nadat Martin Sheader 's avonds uit ons hotel was vertrokken ontdekten we in zijn boek, dat Viola columnaris een andere naam had gekregen. Namelijk Viola copahuensis, genoemd naar de vulkaan. Viola columnaris zou nu veel zuidelijker groeien, oa op de Cerro catedral, de plek waar we waren begonnen en helaas niet hadden gezocht naar de V. columnaris.
Deze naamswijziging moet tevens inhouden, dat de hybride, (V. x blaxlandiae) ook een andere oudernaam moet hebben. Verwarring alom bij de deelnemers van de reis.
-
Hoe kan het dat deze violen uit de sectie 'Andean', 'Andina', de hooggebergte violen, deze radicale vorm hebben aangenomen gedurende de miljoenen jaren van evolutie. Deze Viola copahuensis groeit in de meeste vijandige omgeving die je je maar kunt indenken.
Ze groeien in los gesteente op de hellingen van een werkende vulkaan in groten getale. Ze zijn vrijwel de enige. Behalve wat graspollen groeit daar niets. En dat is nou precies de reden waarom zij die hellingen hebben gekoloniseerd. Ze hebben geen concurrentie, ze beschikken over lange wortels, die zich verankeren in de bewegende ondergrond. Tegen de heftige winden en de extreme kou zijn ze goed beschermd door hun vorm. De rozetvorm is kennelijk de beste aanpassing. Binnen in de rozet is de temperatuur hoger dan erbuiten. Op de ronde vorm kan de wind moeilijker vat krijgen. Ieder jaar komt er weer een nieuwe ring bovenop. Soms worden de planten zo groot, dat ze niet rechtop kunnen blijven. Aan de andere kant, tijdens de zomer kan de temperatuur weer hoog oplopen. En dan komt de isolerende 'jas' goed van pas. De bloemen en de zaden zitten goed verstopt onder de 'schubben' van de rozet. Bestuiving vindt niet plaats door vliegende insecten maar vooral door kruipende zoals mieren, die er met de zaden vandoor gaan. Ongetwijfeld zit daar wat zoetigheid aan (vgl Cyclamen)
Na extreme vraat zijn deze planten weer in staat om vanaf de basis weer te beginnen. Grote erupties zullen ze niet overleven lijkt me. Maar: een fascinerende plantengroep.
-
met een net zo'n fascinerende verhaal over de violen
prachtig beschreven.
Zoals Luc blijf ik ook volgen. -6(
-
Prachtig Gerrit, al dit fraais uit Patagonië! ((12
Of de kruising V. x blaxlandiae echt een andere naam moet krijgen vraag ik me overigens af. In ieder geval heeft Martin Sheader ervoor gekozen deze hybride in zijn boek 'flowers of the Patagonian Mountains' nog steeds Viola x blaxlandiae te noemen.
Viola columnaris bestaat inderdaad nog steeds :) , groeit in ieder geval op de Cerro Catedral en het gebied ten zuiden daarvan.
Erg interessant om de foto's van deze reis te zien. Een paar jaar eerder heb ik ongeveer dezelfde reis met Ger en Mariet gemaakt, maar jullie hebben toch diverse soorten gezien die wij toen niet hebben gezien. Tja, wat bloeitijd betreft is er denk ik bijna geen jaar hetzelfde!
-
De volgende serie beschrijft ons verblijf in Caviahue niet ver van de actieve vulkaan Copahue. Ons hotel. mooi gelegen aan het meer.
Heel fraaie omgeving Gerrit ! ((11
-
Erg interessant om de foto's van deze reis te zien. Een paar jaar eerder heb ik ongeveer dezelfde reis met Ger en Mariet gemaakt, maar jullie hebben toch diverse soorten gezien die wij toen niet hebben gezien. Tja, wat bloeitijd betreft is er denk ik bijna geen jaar hetzelfde!
Bedankt voor de reactie, als Patagonië reiziger en kenner van Viola's.
-
De volgende dag weer een dag van roadside botany.
1. Sisyrinchium frigidum
2. Sisyrinchium luridium
3. Chloraea chica, een kleinere Chloraea.
-
Op de lunchplek vonden we deze hybride
1. Chloraea alpina x Chloraea magellanica
2. Als u goed kijkt ziet u de beide ouders aan de buitenkant en hun gehybridiseerde kind er tussen in. Alpina is oranje,
magellanica is groen/wit en het kindje is geel. Grappig niet?
-
Een bekende plant uit Patagonië is Tropaeolium. Deze had een hele berghelling geloloniseerd, maar verder zagen we hem nergens
Tropaeolium incisum.
Ik had zaad van deze plant besteld bij Chile Flora, er kwam 1 plant op, die het lang heeft gedaan, maar helaas. Als je hem in het echt ziet, hij is zoooo mooi.
-
In een greppel langs de weg was het plots oranje, rood en geel.
Mimilus is een plant van heel vochtige plekken. Hier vonden we er 4 bij elkaar.
1. Mimilus luteus
2. Mimilus glabratus
3. Mimilus cupreus
-
Ze waren ook nog eens promiscue.
Mimilus cupreus x Mimilus luteus
-
Glandularia araucana, grote plakken licht geel
foto 3. een struik dit keer, Buddleya aurocana. Typisch he zo'n vlinderstruik.
-
Ja en langs de weg zomaar rosulate violen, maar niemand heeft een idee wat.
-
Ja en langs de weg zomaar rosulate violen, maar niemand heeft een idee wat.
Niet voldoende PK Gerrit ....
-
Nieuwe dag
Eerst naar een waterval. Ben daar niet zo'n liefhebber van, maar misschien jullie wel.
Salto del Agrio.
-
De eerste Leucheria, een prachtig geslacht. Ik zag op de verkoopdag bij Koos hele mooie soortjes. Toch maar niet gekocht.
1,2. Leucheria achilleifolia
-
We reizen naar het noorden en het landschap wordt droger en heter.
[attachimg=1]
-
En bij een volgende stop vonden we een nieuwe rosulate viool uit de sectie volcanica, Viola tectiflora
-
Een leeg landschap en dan plotseling een klein stadje en daar was een feest aan de gang. Veel schettermuziek, paarden en mooi uitgedoste trotse mannen, die een paardenrace hielden. En daar omheen stalletjes met eten en drinken. Een leuke onderbreking van de reis.
-
Junellia patagonica, zomaar ineens in dat droge woestijnachtige landschap.
-
De kleurrijke struik Mutisia retrorsa
-
En nog een keer deze mooie Stipa
[attachimg=1]
-
En nog een keer deze mooie Stipa
(Link naar bijlage)
Het blijft genieten, Gerrit. -6( ((3 ((4 ((2
De meeste (alle) planten zijn nieuw voor mij.
-
We zijn in het stoffige armoedige hete stadje Chos Malal, laatste en noordelijkste punt van de reis.
Vandaag een lange tocht naar de vulkaan Tromen.
Onderweg gestopt bij deze mooie Junellia micrantha, al eerder vertoond, maar deze is wel heel bijzonder niet?[attachimg=1]
-
Nog wat meer. Leden van de groep en de bus. Wat een luxe, zo'n prive-bus met chauffeur
-
Na een 3 uur durende tocht zijn we op de hoogvlakte (2000m) aan de voet van de vulkaan Tromen.
Adesmia schneiderii[attachimg=1]
-
We zijn in het stoffige armoedige hete stadje Chos Malal, laatste en noordelijkste punt van de reis.
Vandaag een lange tocht naar de vulkaan Tromen.
Onderweg gestopt bij deze mooie Junellia micrantha, al eerder vertoond, maar deze is wel heel bijzonder niet? (Link naar bijlage)
Kamerbreed tapijt, lijkt het wel Gerrit ! Ongelofelijk !! :o :o
-
Prachtige reis en fantastische foto's Gerrit!
-
1 en 2. Junellia ulicina
3. Olsynium junceum. Een zeer variabele soort. Eerder een witte getoond, nu deze kleur.
-
Een nieuwe Leucheria. Wat een mooi geslacht.
Leucheria candidissima
-
[attachimg=1]
Leucheria candidissima
-
1 en 2. Montiopsis capitata
3. Oxalis compacta
-
1. Lithodraba mendocinensis
2. en 3. Sisyrinchium laetum
-
Een groot meer en de vulkaan Tromen
[attachimg=1]
-
1. Weer een rozet viool en weer geen zekerheid. Vermoed wordt: Viola atropurpurea, maar hij zou moeten bloeien voor determinatie en de bloei was reeds afgelopen. (deze soort bloeit vroeger dan de meeste)
2. Senecio gilliesii
3. Azorella madreporica in fruit
4. Nastanthus scapigerus
-
3. Azorella madreporica in fruit
))4 Hoort zeker in "Forum met een glimlach" thuis, Gerrit ??... --11
-
Prachtig allemaal Gerrit! Heb je nog zaad mee genomen?
))4
-
Prachtig allemaal Gerrit! Heb je nog zaad mee genomen?
Ik heb heel veel zaden meegenomen, maar niets is gekiemd ))9 2-)( --19
Toch wel, na ruim een jaar Ourisia microphylla en heeft het tot bloei gebracht
-
3. Azorella madreporica in fruit
))4 Hoort zeker in "Forum met een glimlach" thuis, Gerrit ??... --11
Een grapje moet alleszins mogelijk zijn in dit serieuze topic, n'est-ce-pas?
-
((13
-
(Link naar bijlage)
Leucheria candidissima
Een hele knappe verschijning, Gerrit, waarschijnlijk ook niet in cultuur?
-
We zijn in het stoffige armoedige hete stadje Chos Malal, laatste en noordelijkste punt van de reis.
Vandaag een lange tocht naar de vulkaan Tromen.
Onderweg gestopt bij deze mooie Junellia micrantha, al eerder vertoond, maar deze is wel heel bijzonder niet? (Link naar bijlage)
Wat een gigantisch tapijt, zeg, en blijkbaar staat die daar niet alleen. Die Junellia's mogen er best zijn.
-
Nieuwe dag
Eerst naar een waterval. Ben daar niet zo'n liefhebber van, maar misschien jullie wel.
Salto del Agrio.
Ha, deze herken ik ook uit de lezing van Ger, de Agriofalls, prachtig plaatje.
-
(Link naar bijlage)
Leucheria candidissima
Een hele knappe verschijning, Gerrit, waarschijnlijk ook niet in cultuur?
Koos van Dijk had op de verkoopdag 3 soorten Leucheria in de verkoop. Er was er een met grijs blad, mogelijk deze candidissimum. Ik heb niets gekocht. Ik was wel verbaasd, het is niet een plant, die je zo maar verwacht in Nederland. Maar ja, bij Koos kun je dat natuurlijk wel verwachten.
-
Wat betreft de Agrio waterval, links van de waterval in de rotswand staat een populatie Ourisia microphylla. Tja, daar kom je als wandelaar nooit bij, maar wel te zien met verrekijker :-) . Onze gids Marcella Ferreyra wees ons daar op toen ik daar een paar jaar eerder was tijdens een van de door Ger georganiseerde reizen.
-
Ik weet het Kees Jan, maar het was niet meer nodig om er aandacht aan te besteden. Je hebt mijn verslag eerder van deze Ourisia toch wel gezien?
-
Vandaag naar een nationaal park 'Epulauquen'.
-
1. Euphrasia chrysantha
2. Gavilea lutea
3. Loasa tricolor
-
1.Pozoa volcanica
2. Schizanthus grahammii
-
Een nieuwe Viola uit de volcanica groep. Viola rubromarginata. De naam zegt het al: een rode rand. Een heel mooie fotogenieke viool.
-
1 en 2. Calandrinia umbellata
3. Oxalis squamata
-
Prachtig allemaal Gerrit! Heb je nog zaad mee genomen?
Ik heb heel veel zaden meegenomen, maar niets is gekiemd ))9 2-)( --19
Gerrit,
ongetwijfelt heb je gefilosofeerd over mogelijke oorzaken van het slechte kieming resultaat. Wat kan de oorzaak ( oorzaken) zijn, in jou ogen?
Heb je ook met gibberelin G3 gewerkt? Hebben deze soorten een koude kieming nodig? KUnne de zaden misschien na deze winter kiemen?
Wat denk jij?
groet Peter
-
Hoi Peter,
gibberelin G3 zou je dat echt zo maar gebruiken?
Ik heb het nog niet "durven"gebruiken
Weetje iets van concentraties?
Als je te veel gebruikt is het namelijk gif!!
Groeten,
Jeroen
-
Hoi Jeroen,
ik heb het vroeger ook wel eens gebruikt. Ik weet niet precies de concentratie meer, maar dat is op te zoeken.
))4
-
Vandaag de laatste dag in het veld.
[attachimg=1]
Een tocht door het droge woestijnachtig land.
-
1. Senecio sp.
2, Salpiglossis sinuata
-
Een nieuwe Calandrinia. Geen zekerheid omtrent de determinatie, vandaar de afkorting "aff". (= lijkend op)
Calandrinia aff. dianthoides.
-
En dan het mysterieuze geslacht Blumenbachia. Wij hebben 1 soort gezien. Die is al fenomenaal, maar op de lezing laatst zag ik uit Chili nog een andere. Ongelooflijk.
[attachimg=1]
Een uiterst klein ding, ik ben tijden bezig geweest om een scherpe foto te krijgen, want het gaat om de onderkant. Een geheel andere "kijk" op deze plant. Niet iedereen zal dit waarderen.
-
Schizanthus is al eerder aan bod geweest, de grahammii, nu de alpestris. Het verschil zit hem in de "vlag". Die is hier wit met paarse adertjes en bij de grahammii is die oranje.
-
1. Viguera revoluta
2 en 3. Junellia thymifolia
-
De volgende 4 foto's zijn foto's waar ik wel trots op ben. Het zijn de laatst genomen foto's in Argentinië. Het ging mij om de plant, nl Hyalis argentea latisquama. En de vlinder was zo vriendelijk te poseren.
-
Als afsluiting van dit lange reisverslag nog wat foto's van de hoofdstad Buenos Aires. Wij verbleven daar in totaal 2 dagen. 1 op de heen- en 1 op de terugreis. Niet zo leuk als je een botanische reis maakt, maar de aansluitende binnenlandse vluchten gaven wat problemen. Maar we hebben er wat van gemaakt.
De stad stond vol met bloeiende Agapanthus.
-
De vraag werd eerder gesteld, of er kolibries voorkomen. Tijdens het doorzoeken van de bestanden bleek er inderdaad een foto van te zijn. Een dooie wel te verstaan. Lag op het dakterras van ons hotel
[attach=1]
Opvallen was het aantal hondenuitlaatdiensten in de stad. Rijkere Argentijnen kunnen zich kennelijk een huuisdier veroorloven en lossen het probleem tijdens de kantooruren zo op.
[attach=2]
Armoede is in deze stad niet erg aanwezig. Maar langs de snelweg naar de luchthaven zijn uitgestrekte golfplaten voorsteden ontstaan.
[attach=3]
-
Elke toerist gaat naar de Italiaanse wijk. Zeg maar "het Volendam" van Buenos Aires".
[attach=1]
Voor lege terassen wordt de tango gedanst. Het is kennelijk "werk" voor dit duo.
[attach=2]
Vlees is in Argentinië volksvoedsel. Dat zou je denken. Nee hoor, ook onbetaalbaar voor de gewone Argentijn. Dit land verkeert in een voortdurende economische crisis. Voor de toeristen dus.
[attach=3]
Voetbal is het leven voor veel Argentijnen. Dit is de wijk Boca met de gelijknamige clib Boca Juniors. Zou Messi hier zijn eerste voetbalschreden hebben gezet?
[attach=4]
-
De grote heldin van Argentinië is Evita Perron. Zij was een volksmeisje en nachtclubzangeres en trouwde met dictator Perron. Ze groeide uit tot icoon.
Dit gebouw met haar beeltenis staat in het hart van de stad langs de grootste boulevard
[attach=1]
Wij brachten een bezoek aan de begraafplaats waar zij is bijgezet. Zoals zoveel Spaanstalige landen is dat een stad met immense monumenten. Zelfs in de dood kan je laten zien hoe belangrijk je was.
Evita's grafmonument is een bedevaartsoord voor de bevolking.
[attach=2]
[attach=3]
Dit is de laatste post.
Credits:
Nederlandse reisleiding: Ger vanden Beuken
Argentijnse reisleiding Alejandra
E I N D E
-
Een nieuwe Calandrinia. Geen zekerheid omtrent de determinatie, vandaar de afkorting "aff". (= lijkend op)
Calandrinia aff. dianthoides.
Ik hou wel van het geslacht Calandrinia , terug een heel fraaie plant ! ((6
-
prachtig verslag Gerrit jammer dat het is afgelopen. --13
Ik vind de Blumenbachia bij bericht 240 juist ((14 een prijs waard.
ik behoor bij de andere groep ;D
-
Bedankt Gerrit voor dit schitterend reisverslag !!! Nadat ik een vorige lezing heb moeten missen over deze streek heb ik nu ook een idee wat er daar allemaal te zien is . Ik heb er in ieder geval van genoten ! ((14
De foto's waren van uitzonderlijk goede kwaliteit ! ((3
-
Een nieuwe Calandrinia. Geen zekerheid omtrent de determinatie, vandaar de afkorting "aff". (= lijkend op)
Calandrinia aff. dianthoides.
Jawadde, wat een knapperd! Lijkt me ook een vrij grote bloem, Gerrit? Toevallig geen zaad verzameld? ;)
-
1. Viguera revoluta
2 en 3. Junellia thymifolia
Die Viguera doet me enigszins denken aan de Europese Arnica montana.
Die Junellia.... ((6
De Junellia met vlinder...tja, daar moet je Gerrit voor heten...fantastisch gedaan, man.
-
Een heel prachtig verslag, Gerrit, mijn complimenten. Net als Danny vind ik uw foto's van uitzonderlijke kwaliteit!
We zagen uitzonderlijk veel spectaculair materiaal uit Zuidamerika. Van zulke verslagen moeten we wel genieten, want de meeste zullen het in de eigen tuin nooit kunnen redden. Na de lezingen van Ger en Kris en nu ook uw boeiend reisverslag begin ik de Zuidamerikaanse bergflora beter te leren kennen.
_02
-
Nu dit verslag beëindigd is wordt de winter wel heel erg lang en donker Gerrit... ))11
Fantastische alles omvattende reportage heb je ons laten zien - en over de kwaliteit van de beelden hoef ik het niet meer te hebben... of toch... ronduit verbluffend ! -6(
Bedankt Gerrit ! ((4
-
Een prachtig verslag Gerrit, wat een ervaring, fantastische landschappen en fabelachtige planten, subliem vastgelegd. ((14