Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Algemeen => Reizen, uitstappen en reisverhalen => Topic gestart door: Gerrit Eijkelenboom op 28 juni 2012, 16:13:49
-
Vandaag 28 juni was voor mij een 'hoogdag', zoals Luc dat eens noemde. Ik stond plotseling voor een wand met Eritrichium nanum. Ik verwachtte hem te vinden bij de Pordoi-pas, maar niet hier in het zuidelijke Stelvio-gebied.
Dit is een voorafje, niet gepland, want pas later in het jaar wilde ik een selectie maken uit - en het determineren van de honderden foto's.
Ik wilde u dit niet onthouden, maar ik moet eerlijk zeggen, ik ben er ook vreselijk trots op.
Hier is een preview van Eritrichium nanum.
-
Schitterend Gerrit !
Zo'n gelegenheid kan je ook een "Hoogtedag" noemen... ;D
-
Vandaag 28 juni was voor mij een 'hoogdag', zoals Luc dat eens noemde. Ik stond plotseling voor een wand met Eritrichium nanum. Ik verwachtte hem te vinden bij de Pordoi-pas, maar niet hier in het zuidelijke Stelvio-gebied.
Dit is een voorafje, niet gepland, want pas later in het jaar wilde ik een selectie maken uit - en het determineren van de honderden foto's.
Ik wilde u dit niet onthouden, maar ik moet eerlijk zeggen, ik ben er ook vreselijk trots op.
Hier is een preview van Eritrichium nanum.
Dit is waar we het voor doen Gerrit. Fantastische opnamen.
-
Vandaag 28 juni was voor mij een 'hoogdag', zoals Luc dat eens noemde. Ik stond plotseling voor een wand met Eritrichium nanum. Ik verwachtte hem te vinden bij de Pordoi-pas, maar niet hier in het zuidelijke Stelvio-gebied.
Dit is een voorafje, niet gepland, want pas later in het jaar wilde ik een selectie maken uit - en het determineren van de honderden foto's.
Ik wilde u dit niet onthouden, maar ik moet eerlijk zeggen, ik ben er ook vreselijk trots op.
Hier is een preview van Eritrichium nanum.
Schitterend gebied Gerrit en een nog mooiere blauwe bloem.
In de topic "bloei in de maanden mei/juni 2012", plaats Bert Stegeman ook een foto van Eritrichium, waarop wordt geantwoord dat dit plantje eenjarig is.
Geldt dit ook voor nanum of is het dezelfde plant? In ieder geval zou zaad zeer welkom zijn.
Prettige voortzetting van je vakantie.
groet Lida
-
Eritrichium nanum - ook wel The King of the Alps genoemd is geen gemakkelijke jongen, Lida ! Wel integendeel !
In principe is hij doorlevend... al is het voor ons laaglanders soms uiterst moeilijk om de plant daarvan te overtuigen...
Op deze link vind je nog heel wat info over - en ervaringen met - deze soort :
http://www.vrvforum.be/forum/index.php?topic=403.0
-
Dank voor het doorgeven van wat leesvoer Luc. Ik heb er dankbaar gebruik van gemaakt en...........ben genezen.
groet Lida
-
Reuzemooie foto's Gerrit, ik verwacht hier nog veel meer te zien.
-
Van 25 juni t/m 7 juli hebben mijn vrouw en ik een plantenzoekreis naar de Dolomieten gemaakt. Het doel was om Eritrichium nanum te vinden en dat is ruimschoots gelukt zoals hierboven is verklapt.
Wij bevonden ons de eerste week in het Stelvio-gebied. Dit ligt aan de westkant van de Brennerautoweg en de tweede week rond het Pordoi/Sella gebied vlakbij de Marmolada-gletsjer. Dat ligt aan de oostkant van dezelfde snelweg.
-
De reportage begint met het symbool van de Alpen, het edelweiss, Leontopodium alpinum.
Voor mij was het tientallen jaren geleden, dat ik in de bergen was en dacht dat dit plantje wel uitgestorven zou zijn. Nou je struikelt er niet over, maar toch twee keer gevonden.
-
De reportage begint met het symbool van de Alpen, het edelweiss, Leontopodium alpinum.
Voor mij was het tientallen jaren geleden, dat ik in de bergen was en dacht dat dit plantje wel uitgestorven zou zijn. Nou je struikelt er niet over, maar toch twee keer gevonden.
Prachtig Gerrit,
Ben zeer benieuwd naar het vervolg!
-
De reportage begint met het symbool van de Alpen, het edelweiss, Leontopodium alpinum.
Voor mij was het tientallen jaren geleden, dat ik in de bergen was en dacht dat dit plantje wel uitgestorven zou zijn. Nou je struikelt er niet over, maar toch twee keer gevonden.
Prachtig Gerrit, laat de foto's maar komen. Het is een gebied waar ik ook nog eens graag zou komen.
-
De reportage begint met het symbool van de Alpen, het edelweiss, Leontopodium alpinum.
Voor mij was het tientallen jaren geleden, dat ik in de bergen was en dacht dat dit plantje wel uitgestorven zou zijn. Nou je struikelt er niet over, maar toch twee keer gevonden.
Moeilijk om een betere start te bedenken Gerrit ! Wij willen natuurlijk (veel!) meer ! ))(10
-
Dank Pim, ik heb nadrukkelijk jouw reis van vorig jaar bestudeerd, scheelde opzoekwerk
Herman, jij houdt geloof ik van gentianen? --11 Ik heb er heel wat op mijn rolletjes ??? staan.
Luc, je wil nogal wat. Hoeveel meer wil je. Ik heb 1500 foto's.
Op weg naar de Pordoi-pas kom je al veel moois tegen. Even uitstappen voor Lillium martagon
-
Op de pas, 2200m de auto parkeren en het pad omhoog volgen. Dit pad leidt een kilometer verderop naar de beroemde Bindelweg. Dat is een panoramisch pad over de kam met uitzicht op: Sasso de Pordoi, het Sella massief en de Marmolada gletsjer. Het is wegens deze plek, dat de Dolomieten beroemd zijn geworden.
foto 1. Sasso de Pordoi, het Pordoi massief met links onderin heel klein het huis op de pas.
foto 2. Op de achtergrond het Sella massief
foto 3. Het Marmolada massief met haar gletsjer.
-
Op ons pad naar de Bindelweg kom je immense velden met de Trollius europaeus tegen. Velen waren mij voor en maakten dezelfde foto's.
Overigens, op foto 970 ziet u een berg op de voorgrond. Volgens beschrijvingen op het internet zou dat een habitat van Eritrichium nanum zijn. Ik heb deze berg voor een deel onderzocht, maar niets gevonden. Nu kan het zijn dat ik niet goed heb gezocht, maar het kan ook zijn, dat deze habitat is verwoest door plantrovers, of goedwillende 'liefhebbers', die ook zo'n leuk blauw plantje in de tuin willen.
-
Onderweg kwamen we honderdvoudig rotstuinen tegen. Grote rotsen die van de berg naar beneden waren gerold en nu de meest fantastische rotstuintjes herbergen.
Kussens met prachtig grijs blad en roze bloemen. Potentilla nitida.
-
Je ziet hem niet goed, want verstopt in spleten, hoewel blauw, tegen een grijze-witte dolomietachtergrond, een plantje dat ik ook in mijn tuin heb, op de tuf. Als je dit ontdekt zeg je ((2
Paederota bonarota.
(wordt vervolgd)
-
Prachtig Gerrit. Ik zou zo de auto willen instappen en vertrekken. Het weer was er precies beter dan hier.
-
Prachtig Gerrit. Ik zou zo de auto willen instappen en vertrekken. Het weer was er precies beter dan hier.
Ik kan Herman alleen maar bijtreden Gerrit .....Dit is onze "speeltuin" ! Het biotoop waarin wij ons zo graag begeven .
Dit wordt alleszins een mooie topic om te volgen , wij volgen het bergpad dat jij voor ons uitstippelt ...
-
Kussens met prachtig grijs blad en roze bloemen. Potentilla nitida.
Tiens... ik had dit jaar 1 bloem op die plant... ))8 dat is daar dan wel even anders... :o
-
Tiens... ik had dit jaar 1 bloem op die plant... ))8 dat is daar dan wel even anders... :o
Ook daar waren de kussens niet overdekt met bloemen hoor. Ik heb nog goed moeten zoeken naar een rijk bloeiend exemplaar.
-
Het geslacht Pedicularis is alom aanwezig in het gebied waar ik was. Dat komt vooral doordat ze zich presenteren met heldere kleuren. Ze zoeken jou op in plaats van andersom.
Het geveerde blad, veelal donker gekleurd, bijna rood is zeer herkenbaar.
Pedicularis rostratocapitata
De derde foto is volgens mij dezelfde plant, maar dan in een zachtroze kleur. Een afwijking van de vorm. Heel mooi
-
Foto 1 en 2: Pedicularis elongata
Foto 3. Pedicularis verticillata
Foto 4. Pedicularis tuberosa
Ik heb wat gegoogeld op deze plant en het blijkt, dat hij nergens in cultuur is. Niemand op de fora van NARGS, SRGC en de onze heeft deze plant in de tuin. Weet iemand hier de reden van ?
-
Ik heb wat gegoogeld op deze plant en het blijkt, dat hij nergens in cultuur is. Niemand op de fora van NARGS, SRGC en de onze heeft deze plant in de tuin. Weet iemand hier de reden van ?
Gerrit, ik dacht altijd dat Pedicularissen niet te houden zijn in de tuin, omdat ze afhankelijk zijn van een parasiet die tussen het wortelgestel van de plant leeft.
-
Ik heb wat gegoogeld op deze plant en het blijkt, dat hij nergens in cultuur is. Niemand op de fora van NARGS, SRGC en de onze heeft deze plant in de tuin. Weet iemand hier de reden van ?
Pedicularis behoorde vroeger tot de Helmkruidfamilie (Scrophulariaceae) maar wordt nu bij de Bremraapfamilie (Orobanchaceae) gerekend.
En de Bremraapfamilie is gekend voor zijn parasitaire soorten. Als ik het me goed herinner is Pedicularis halfparasitair (zoals Ratelaar, Ogentroost,...) en kan ze wel overleven zonder een gastplant. Ik neem aan dat het kiemen zonder gastplant wel niet evident is. Maar het moet dus wel mogelijk zijn om deze plant te kweken als je er de juiste gastplant bij hebt staan!
-
[...] en kan ze wel overleven zonder een gastplant.
Pedicularis is inderdaad een halfparasiet: de plant kan zijn eigen bladgroen vormen en is dus tot fotosynthese in staat. Zouten en water worden echter van de gastheer betrokken. Het lijkt me dus niet dat de plant zal overleven zonder gastheer.
-
In dit kader had ik klaar staan: Orobanche gracilis
Dit is een half-parasiet, die leeft op de 'goede gaven' van de vlinderbloemigen, zoals bv. lupine enTrifolium, klaver. Er is geen bladgroen aanwezig. De wortels van de gastheer scheiden een substantie af, die de zaden doet kiemen. Vandaar dat deze half-parasieten enorme hoeveelheden zaad produceren.De kans, dat de zaden een gastheer vinden is uiterst klein.
-
Hoi Gerrit,
er zijn heel veel mensen op vakantie momenteel, zoals een ieder kan zien aan het bezoekersaantal op het forum. Op deze manier laat jij de thuisblijfers op afsand in ieder geval ook genieten van een welverdiende vakantie. Ziet er prachtig uit, met mooie foto's en een heleboel nieuwe dingen en wetenswaardigheden. Mijn complimenten.
-6(
Peter
Laat de rest maar komen.
-
Super, Gerrit! Heel mooi ((14
-
er zijn heel veel mensen op vakantie momenteel, zoals een ieder kan zien aan het bezoekersaantal op het forum. Op deze manier laat jij de thuisblijfers op afsand in ieder geval ook genieten van een welverdiende vakantie.
Dank je Peter, maar met die thuisblijvers valt dat best wel mee. De afgelopen 2 dagen 7000 pageviews. Tegenwoordig zitten de mensen op de camping met hun laptop op schoot of d'r lui tablet of I-phone of hoe die speeltjes mogen heten. Een forum-loze tijd zit er niet in. Behalve bij mij, ik had geen verbinding op de camping en dan mis je wel een boel, Huh??
Super, Gerrit! Heel mooi ((14
Dank je Wim, er komen trouwens nog een paar supermooie bosplanten en orchideeen. Dat is 'spekje voor jouw bekje'. (oei, is dat Vlaams?).
-
Omdat het over halfparasieten gaat, nog eentje
Bartsia alpina.
Half-parasieten zijn alleen afhankelijk van hun gastheer als het gaat om basale plantenvoedingsstoffen zoals nitraten en mineralen. Verder zorgen ze voor zichzelf. Ze hebben een eigen foto-synthese, hebben dus wel groen blad.
-
Dank je Wim, er komen trouwens nog een paar supermooie bosplanten en orchideeen. Dat is 'spekje voor jouw bekje'. (oei, is dat Vlaams?).
Ik kijk er al naar uit, en dat is dan idd wel "spek voor mienen bek"....je wordt nog een echte Vlaming, Gerrit ;) :P
Half-parasieten zijn alleen afhankelijk van hun gastheer als het gaat om basale plantenvoedingsstoffen zoals nitraten en mineralen. Verder zorgen ze voor zichzelf. Ze hebben een eigen foto-synthese, hebben dus wel groen blad.
Ze zijn niet allemaal volledig afhankelijk...je hebt facultatieve parasieten en facultatieve halfparasieten, die hun groeicyclus ook kunnen volbrengen zonder gastplant....maar ik weet niet of dit ook zo is voor Pedicularis.
-
Orobanche gracilis
Schitterend Gerrit, ik had tijdens de trip met Garden Tours, naar het Inntal (Oostenrijk) een familielid hiervan voor de lens n.l. Orobanche lutea, de Rode Bremraap, maar daar later meer over.
-
Heel mooi en fascinerend die Orobanches en Pedicularis Gerrit !
Pedicularis weet ik ook nergens in cultuur .... Orobanche heb ik al weten kweken ....(zie artikel in ons tijdschrift)
-
Je komt soms iets tegen wat heel veelbelovend lijkt. Maar het bloeit net niet. Wat zou het zijn.....
Terug in Nederland ga je zoeken, wat zou het zijn...Je weet het niet. Dan ga je hulp zoeken. Kris denkt aan Saussurea, het ziet er veelbelovend uit. Maar de species die je op het web ziet zijn het toch net niet. Maar toch, een jonge plant kan anders uitgroeien dan je had gedacht.
Wie van de kijkers heeft een goed idee??
Een jong plantje dat er jong zo anders uitziet dan volwassen is Senecio incanus. Hij trok mijn aandacht doordat het zo spectaculair uitliep. Prachtig gewoon. Later thuis, bleek het maar een heel gewoon ding te zijn. De foto komt van het internet.
-
Een wonderlijk plantje, althans in mijn ogen, kreeg ik voor de lens. Ook hier ging het om heel jonge planten.
Determinatie is afkomstig van Luc G.
Polygala chamaebuxus.
-
Een wonderlijk plantje, althans in mijn ogen, kreeg ik voor de lens. Ook hier ging het om heel jonge planten.
Determinatie is afkomstig van Luc G.
Polygala chamaebuxus.
Maar ze zijn ook wonderlijk Gerrit ! Eén nadeel voor de cultuur : ofwel doen ze het niet goed en zien ze er miserabel uit ofwel willen ze wel groeien en woekeren ze ganse delen van de tuin door ...
Maar mooi zijn ze zeker ...
-
Maar ze zijn ook wonderlijk Gerrit ! Eén nadeel voor de cultuur : ofwel doen ze het niet goed en zien ze er miserabel uit ofwel willen ze wel groeien en woekeren ze ganse delen van de tuin door ...
Maar mooi zijn ze zeker ...
[/quote]
Bij mij doet de Polygalla chamaebuxus het ook niet -ik vind dat ook een heel mooi plantje - iemand een idee wat deze plant graag heeft van groeiomstandigheden?
Gr. Lily- Anne
-
Wat toevallig Cor, dat jij dezelfde plant voor de lens had en ook niet wist wat het was. Maar gelukkig hebben we Luc G, die alles weet --6. Deze plant heeft nog andere namen: Calamintha alpina, Thymus alpina en Satureja alpina. Verder schijnt deze plant makkelijk in cultuur te zijn, maar niemand heeft hem. Teminste, voor zover ik weet. Is er iemand die deze plant kent en/of er zaden van ter beschikking wil stellen??
Acinos alpinus met dank voor determinatie aan Luc G
-
Een plantje wat bij mij in de tuin een onuitroeibaar onkruid is, maar nochtans enkele fraaie cultivars voortbrengt heb ik in de Dolomieten maar zeer zelden gezien. Het gaat hier om
Ajuga pyramidalis
-
Maar gelukkig hebben we Luc G, die alles weet --6.
--1 --1 euh... enige zin voor overdrijving is jou ook niet vreemd hé Gerrit ?? :P
-
Maar gelukkig hebben we Luc G, die alles weet --6.
--1 --1 euh... enige zin voor overdrijving is jou ook niet vreemd hé Gerrit ?? :P
Let op de smiley he Luc, die maakte alles weer ongedaan ;D
-
Ik had het kunnen denken Gerrit :D :D
-
Bij mij doet de Polygalla chamaebuxus het ook niet -ik vind dat ook een heel mooi plantje - iemand een idee wat deze plant graag heeft van groeiomstandigheden?
Gr. Lily- Anne
Iets zuurdere grond, halfschaduw tot volle zon, Lily-Anne.
-
De alpenaster is veelvoudig aanwezig in de Dolomieten. En hij stond in bloei toen ik er was. Bij de eerste zeg je WOW, en bij de laatste Mmm,aardig. Nee hoor het is een charmant plantje, die ook altijd op fotogenieke plekken groeit en lijkt te zeggen: zie mij nou eens mooi wezen te staan.
Een selectie van mijn mooiste foto's.
Aster alpinus
-
Dit is de eerste van vele kussens. Niet altijd makkelijk altijd op naam te brengen. Deze hield ik aanvankelijk voor een sax, maar na hulp van Bart Moerland is determinatie gedaan door Paul Kenneth.
Arenaria ciliata
-
Die tweede foto van Aster alpinus is echt wel een meesterstukje, Gerrit !!! ((14
-
Een selectie van mijn mooiste foto's.
Aster alpinus
Schitterende opnamen van een mooie plant Gerrit, nr. 2 heeft mijn voorkeur. Iets om in te zenden voor de NRV-fotowedstrijd dit najaar ((12 ((14.
-
Die tweede foto van Aster alpinus is echt wel een meesterstukje, Gerrit !!! ((14
Dank je voor het compliment.
Schitterende opnamen van een mooie plant Gerrit, nr. 2 heeft mijn voorkeur. Iets om in te zenden voor de NRV-fotowedstrijd dit najaar ((12 ((14.
Bedankt Cor. Zit jij in de jury? _08
-
Bedankt Cor. Zit jij in de jury? _08
))8 :-\ :-X, volgens mij zegt mijn onderschrift voldoende.
-
--19 wie moet ik dan omcensuur
We gaan dan maar door met nieuwe foto's.
Pulsatilla alpina
Edit. De juiste naam is Pulsatilla alpina ssp. apiifolia Bron Jozef Lemmens
-
Prachtige fotoreportage, Gerrit! En ik heb een donkerbruin vermoeden dat er nog een aantal prachtige planten gaan volgen... -1( -7(
Foto 2 van Aster alpina en foto 1 van Pulsatilla alpina zijn ronduit, zoals Cor al aangaf, wedstrijdmateriaal! ((14
-
Dank je Sven, een mens zou naast zijn schoenen gaan lopen.
In deze kloof (foto 1) trof ik hangend aan de wand dit lieflijke klokje aan. De bijna zwarte muren gaven het tere klokje een ideale achtergrond voor deze foto's.
Campanula cochleariifolia
-
De volgende foto's laten klokjes zien.
Foto 1: Campanula soicata
Foto 2,3,4 Campanula barbata
-
Campanula scheuchzeri
-
Hieronder een paar gewone alledaagse dingetjes.
1. Bistorta vivipara
2. Minuartia sedoides
3 en 4. Loiseleuria procumbens Tientallen meters rots waren ermee bedekt.
-
Ik heb heel veel Pinguicula's gezien, voornamelijk de vulgaris. Maar dit zijn 2 afwijkende soorten. Het zou kunnen gaan om P.leptoceras. (met dank aan Wim Boens).
Als je de twee soorten ziet zou je aan verschillende species kunnen denken, maar de soort leptoceras is variabel.
Misschien kan Johan Keulemans uitsluitsel geven.
-
Hmm, mooi, Gerrit. Dit doet mij goesting krijgen om ook de bergjes in te trekken. 8) 8) ((2
-
Fraaie reportage Gerrit, da's genieten.
Bedankt.
-
Daphne striata
Paradisia liliastrum
-
Wat viooltjes.
Viola biflora het bekende 2-kleurig viooltje
Viola tricolorhet bekende 3-kleurig viooltje
Viola pyrenaica
Viola pyrenaica witte vorm
Van de laatste naam ben ik niet zeker. Dus wie het beter weet, graag.
-
Twee gele:
Geum reptans
Wat mij opviel dat deze Geum onder erbarmelijke omstandigheden daar gedijde. Het was in een steenwoestijn, ijzig koud met een harde wind. Er groeide vrijwel niets en daar stond hij te pronken.
Gentiana punctata.
De overbekende gele gentiaan, maar wat ik niet wist hoe prachtig hij binnen in de kelk is. Bewonder deze plant!
Edit.Deze plant was te mooi om maar gewoon Gentiana punctata te heten. Het is
Gentiana burseri ssp villarsii. Determinatie door Herman Mylemans
-
Het vervolgverhaal blijft spannend Gerrit ! Ik kijk telkens uit naar de volgende episode ! ;)
-
Gentiana punctata.
De overbekende gele gentiaan, maar wat ik niet wist hoe prachtig hij binnen in de kelk is. Bewonder deze plant![/color][/color]
Deze is inderdaad schitterend Gerrit, ik heb hem in het Inntal ook enkele malen voor de lens gehad, maar die hadden niet zo'n mooie tekening als jouw exemplaar -6(.
-
Heel fijn, Gerrit. Ook ik kijk uit naar je vervolgverhaal, met dank om dit met ons te delen ((14 ((12
-
Deze is inderdaad schitterend Gerrit, ik heb hem in het Inntal ook enkele malen voor de lens gehad, maar die hadden niet zo'n mooie tekening als jouw exemplaar -6(.
Ja Cor, alle planten in dat gebiedje hadden dat. Een natuurselectie dus. Dan wordt dat Gentiana punctata ssp.....
De volgende serie gaat over Oxytropis. Het lijkt een beetje op klaver, maar het zijn allemaal opgebouwde bloemblaadjes. Die vormen tezamen een heel bouwwerk.
Oxytropis jacquinii
-
Oxytropis campestris
De derde foto is er een met een zeer afwijkende kleur. Het is een Oxytropis, maar welke species heb ik niet kunnen vinden
-
Is de gele vorm van Pulsatilla alpina niet P. alpina ssp. apiifolia?
-
Twee gele:
Geum reptans
Wat mij opviel dat deze Geum onder erbarmelijke omstandigheden daar gedijde. Het was in een steenwoestijn, ijzig koud met een harde wind. Er groeide vrijwel niets en daar stond hij te pronken.
Gentiana punctata.
De overbekende gele gentiaan, maar wat ik niet wist hoe prachtig hij binnen in de kelk is. Bewonder deze plant!
Gerrit, de gele gentiaan zou wel eens Gentiana burseri subsp. villarsii kunnen zijn. http://www.actaplantarum.org/acta/galleria1.php?aid=1199
-
Is de gele vorm van Pulsatilla alpina niet P. alpina ssp. apiifolia?
Jef ik denk het ook want P. alpina is wit en apiifolia is geel.
-
Is de gele vorm van Pulsatilla alpina niet P. alpina ssp. apiifolia?
Helemaal juist Jef. Het stond gewoon in mijn boek,alleen met kleinere letters en dat heb ik over het hoofd gezien.
Dank voor de aanvulling. Ik zal het tussenvoegen.
-
Is de gele vorm van Pulsatilla alpina niet P. alpina ssp. apiifolia?
Jef ik denk het ook want P. alpina is wit en apiifolia is geel.
Je hebt het goed HermanTwee gele:
Geum reptans
Wat mij opviel dat deze Geum onder erbarmelijke omstandigheden daar gedijde. Het was in een steenwoestijn, ijzig koud met een harde wind. Er groeide vrijwel niets en daar stond hij te pronken.
Gentiana punctata.
De overbekende gele gentiaan, maar wat ik niet wist hoe prachtig hij binnen in de kelk is. Bewonder deze plant!
Gerrit, de gele gentiaan zou wel eens Gentiana burseri subsp. villarsii kunnen zijn. http://www.actaplantarum.org/acta/galleria1.php?aid=1199
Dat komt er wel heel dichtbij Herman. Alleen mijn plant heeft een paarse stamper, of is dit een gevolg van het ouder worden van de plant. Is deze ssp een natuurhybride van G.burseri en G.punctata?
-
De bloemetjes van rapunzel hebben wat weg van klauwtjes. Ze worden ook wel duivelsklauwen genoemd. De overeenkomst met Physoplexis comosa is groot.
Er komen veel species voor in de Alpen. Het is moeilijk om ze goed op naam te brengen. Ik heb mijn best gedaan, maar de onzekerheid is groot. Ze lijken allemaal op elkaar.
Phyteuma hedraianthifolium.
Deze heeft lancetvormig blad als kenmerk, iets gezaagd met heel groot bloemhoofd
-
Phyteuma orbiculare
Phyteuma globulariifolium
-
Gerrit,
Gentiana burseri ssp villarsii is geen kruising, er zijn nog andere ssp. Heb je van dezelfde plaats nog andere foto's van de gele gentiaan met punten? Je kan ze anders mailen dan zal ik eens verder nakijken waar er verschillen zijn. Gentiana burserii is van 50 cm tot 80 cm hoog, basisbladeren zijn 25 cm lang en 8 cm breed. Gentiana punctata zijn 20 cm tot 60 cm hoog en basisbladeren zijn 10 cm lang en 6 cm breed.
-
Superbe of super. Dat is de naam voor deze anjer. En terecht, want wat is hij mooi.
De vierde foto is een witte variant.
Dianthus superbus ssp alpestris
-
Gipskruid, ja gipskruid komt er ook voor. In rotsspleten (foto 1) en gewoon in grasland (foto 2)
Gypsophila repens
U vindt het misschien maar een gewoon plantje. Ik ook. Ik wil hem niet eens in mijn rotstuin. Maar als u wist onder welke condities deze plant groeide, kreeg u op slag waardering ervoor. In een desolate steenwoestenij stond hij daar. Het was bar weer. Een mens wilde daar alleen maar wegwezen.
Leucanthemopsis alpina
-
Gipskruid, ja gipskruid komt er ook voor. In rotsspleten (foto 1) en gewoon in grasland (foto 2)
Gypsophila repens
U vindt het misschien maar een gewoon plantje. Ik ook. Ik wil hem niet eens in mijn rotstuin. Maar als u wist onder welke condities deze plant groeide, kreeg u op slag waardering ervoor. In een desolate steenwoestenij stond hij daar. Het was bar weer. Een mens wilde daar alleen maar wegwezen.
Leucanthemopsis alpina
Fraai opnamen Gerrit, en zeer interessant.
-
Bij de meeste planten is het zo: de eerste die je ziet is van ooooh wat mooi en na twee weken denk je: o, wel aardig. Een soort van inflatie. Dat geldt niet voor deze plant. Die weet de aandacht vast te houden door zich te vestigen op bizarre plaatsen. Ik heb het over
Silene acaulis.
-
Nog meer Silene acaulis
-
Nee, niet nog meer Silene, maar dit is een bruggetje naar het wilgenstruikje
Salix reticulata
Van de derde foto weet ik geen naam voor deze Salix, maar hij doet dienst als voorgrond
-
Ik kan je helemaal volgen in die gedachtengang Gerrit - ik vind dit ook één van de allermooiste rotsplanten !
-
Even een uitstapje naar het bos. Een paar opnames maar hoor.
Clematis alpina
Geum rivale
Moneses uniflora
Cicerbita alpina
Moneses uniflora ook Pyrola uniflore komt op Terschelling voor maar zeer zeldzaam
-
Moneses uniflora ook Pyrola uniflore ...............
Gerrit, geweldig, de naam van dit plantje zocht ik nog :-* :-*, ik heb deze ook voor de lens gehad. Weer een puzzelstukje op z'n plaats ((12.
Edit: Voor de geïntresseerden hierbij de gehele plant (sorry Gerrit dat ik inbreuk maak op jouw voortreffelijk serie ;D).
-
Natuurlijk vind ik dat niet erg Cor. Ik weet nu, dat je bezig ben met een serie over jouw belevenissen in Oostenrijk. En daar kan ik mij nu al op verheugen.
Sedum alpestre
Sedum astratum ssp astratum
Sempervivum montanumkan ook S.dolomiticum zijn
-
Parnassia palustris
Veratrum album ik denk de ssp lobelianum, omdat de bloemaar nogal groenig is
-
Jezus Gerrit, wat een verbluffende reeks die je hier toont. Je moet daar een fijne tijd beleefd hebben.
Die Phyteuma's kan ik ook moeilijk uit elkaar houden, ze lijken zo goed op elkaar.
Leucanthemopsis alpina is inderdaad een plant die overal uit de voeten kan, op de meest desolate plaatsen kunnen ze zich nog handhaven, een echte survivor is dat. Ik probeerde hem al eens in de tuin, maar zonder succes. Waarschijnlijk had hij het veel te goed?
-
hallo gerrit,
fantastische bilderreihe, die dolomieten stehen bei meinen reiseplanungen auch ganz oben an......
freu mich auf weitere bilder....
gruss aus deutschland
chris
-
Wat een schitterende reportage Gerrit !!! :o ((6 -6(
Wat een prachtige streek , supermooie foto's , dat is echt genieten !!! Daar krijg je nooit genoeg van !!!
Bedankt Gerrit ((3
-
The story of Eritrichium nanum
(of de riscico's van overmoed, een bijna-waargebeurd verhaal)
Op onze voorlaatste dag op de camping van Predazzo, raakte ik in gesprek met mijn overbuurman. Hij vertelde mij dat hij in de Dolomieten was om te wandelen. Ik zei hem, dat ik er was om planten te zoeken, rotsplanten.. waarop hij zei dat hij zo'n mooi plantje had gezien. Blauw en het heette iets van
he-hemel-hemelheraut. Zijn vrouw had het in een boekje staan. 'Maar wacht', zei hij 'ik heb er een foto van'. Ik was natuurlijk meteen een en al oor. En ja, na enig gepruts aan zijn camera stond hij daar: Eritrichium nanum, de hemelheraut. En 'Ja, er staan er nog veel meer, een hele rotswand.' Na wat heen en weer gepraat had hij mij uitgelegd, waar ik hem kon vinden. Wij hadden nog een dag en ik wilde per-se de berg op om hem te zoeken.
De laatste dagen echter was het schitterend weer aan het veranderen. Overdag scheen de zon nog tussen de opbollende wolken door, maar tegen de avond barstte er onweer los. Dus, de laatste ochtend zag het weer er niet goed uit. Maar 'Laten we toch maar gaan kijken' zei ik, 'als het niks is, gaan we gewoon weer terug.'
Toen we bij het kabelbaanstation aankwamen zag het er nog steeds niet goed uit. Boven de toppen van de bergen hingen zware zwarte wolken. 'Laten we toch maar boven gaan kijken'. zei ik,'als het niks is, kunnen we altijd nog teruggaan'. Het retourtje gondel kostte ons 24 euro. Het personeel van de kabelbaan kwam in actie, speciaal voor ons, omdat er niemand ging. zie foto 1Wij vlogen rechtstreeks de wolken in.
Boven aangekomen stapten wij het station uit en werden meteen getracteerd op een hevige stortbui. 'Laten we maar even schuilen'. zei ik, misschien knapt het zo wel op. 'Kunnen we niet beter teruggaan,' zei mijn verontruste echtgenote. 'Dat is dan wel zonde van het geld en we zijn toch niet bang voor een beetje regen?' riposteerde ik overtuigend.
Na een kwartiertje hield het inderdaad op met regenen, hoewel het buiten grijs en dreigend was. 'Kom, laten we gaan' zei ik. Gewapend met stokken, bergschoenen, warme kleding, gingen wij op weg.
Het was een uur lopen over een desolate hoogvlakte. zie foto 2
Het was een zware tocht, het was nergens vlak, voortdurend stappen van steen op steen. Eerst was het droog, maar toen begon het zachtjes te regenen. Op wat graspollen na was er van enige interessante begroeiing niets te zien. We liepen over de rand van de berg op 2600m en volgden rood-witte strepen.
Aan onze linkerkant hingen dreigende zware wolken die langzaam onze kant uitkwamen. zie foto 3
-
Op een gegeven moment ging het er echt dreigend uitzien, zie foto 1Mijn echtgenote zei niet veel meer, ze besefte dat ik niet meer terug wilde gaan, nu we zo ver waren gekomen.
Uit de mist doemde een bergwand op zie foto 2
'Daar, achter dat meertje, daar moet de rotswand zijn', zei ik hoopvol.
En inderdaad hier troffen we de eerste Eritrichiums aan. zie foto 3 Onze barre tocht was toch niet voor niets geweest. Iets verder nog meer en nog meer. zie foto 4
-
Het was prachtig, zie foto 1Ik vergat de regen en op de laatste foto ziet u toch de slechte weersomstandigheden zie foto 2
En op het moment dat we toch nog een paar honderd meter verder wilden lopen naar de rotswand was er vlak voor ons een lichtflits, onmiddellijk gevolgd door een knetterend knal. Dit was niet best. Waar naar toe. Het was er volkomen vlak. Wij waren de enige die er boven uitstaken. Ik herinnerde me een klein stukje terug een groot rotsblok, zo'n halve meter hoog. "Kom mee, naar die rots', riep ik en op een holletje er naar toe. Daar, met een mooie pol hemelheraut aan onze voeten, die we zoals geleerd vlak naast elkaar zetten, op onze hurken, terwijl de regen op onze pocho's neergutste hebben we het onweer over ons laten komen. Zwijgend, want elk van ons dacht er het zijne over.
-
Na een half uur werd het lichter en verdween het onweer. Maar de regen bleef. Zonder nog veel te zeggen keerden we op onze schreden terug, de rotswand latend voor wat hij was. Inmiddels was het mistig geworden. zie foto 1
Tot overmaat van ramp was het begonnen te ijsregenen. Ik wist een kortere weg, zo konden we een bocht afsnijden. Daartoe moesten we even de rood-witte strepen verlaten, maar daar zouden we later van profiteren. Het was ondertussen wel erg mistig geworden. zie foto 2
Door gepruts aan mijn fototoestel was mijn vrouw wel erg ver voorgeraakt. Ik heb deze laatste foto nog gemaakt.
zie foto3 En na het opbergen van de camera, nog een heel gedoe, door de regen, koude vingers en de poncho, was ze weg. Helaas is er nooit meer iets van haar vernomen.
Maar gelukkig heb ik de foto's van Eritrichium nanum the king of the Alps nog
-
Wat een plantenzoeker lijden kan Gerrit ! --6 :o
Dat laatste beeld is schitterend - bewonderenswaardig hoe je in die omstandigheden niet zo hard aan het rillen ging dat scherpe foto's onmogelijk werden... --15
Een onweer in de bergen trotseren is ook niet bepaald een van mijn geprefereerde bezigheden. )--1 Dat komt ook omdat ik iemand goed ken(de) die het niet meer kan navertellen... Gelukkig is alles voor jullie goed afgelopen ! _010
-
Wat een verhaal, Gerrit! Dit vraagt om een verfilming. Het heeft alles in zich: een man, een vrouw, prachtige decor, de heilige graal, romantiek, opwinding, verwachting, innerlijke tweestrijd, hoop, suspense, alleszeggende stiltes, opluchting, onverwachte plotwendingen. En niet te vergeten een echte cliffhanger; dit laatste alleen hopelijk niet in de letterlijke betekenis van het woord...
-
Tja, om geweldige dingen te zien moet je je soms geweldig inspannen, geweldige dingen beleven en daarbij geweldig ijskalm blijven, terwijl je soms geweldig lang moet wachten tot een bepaald geweld voorbij is, en als je geweldig doel uiteindelijk bereikt is, dan voel je je gewoon, ik kan er even niet opkomen, ach ja, ... geweldig. 8)
Dit gezegd zijnde, een onweer in de bergen is drie maal zo erg als een onweer hier. Op grote hoogte is schuilen praktisch onmogelijk, als je niet met aangepaste kledij en schoeisel uitgerust bent, kan je het vergeten.
'Geweldig' verhaal, Gerrit, ik heb ooit mijn vrouw eens achtergelaten omdat ik nog een beetje verder op die bergtop wou, ze was wat moe en ik was zo terug. Daarna ben ik de weg even verloren en na een uur vond ik ze terug. Gelukkig was ze blijven zitten. --7
-
Nog niet wanhopen Gerrit, het is nog maar 3 weken geleden. En als je ze echt niet meer terug ziet zijn er altijd nog andere Eritrichium nanum's te vinden ))4
-
Ongeveer een weekje geleden maakte ik hetzelfde mee, Gerrit. Ook op zoek naar Eritrichium nanum in de Dolomieten verzeilde ik met heel mijn gezin in een zwaar onweer met hagel. Gelukkig konden we schuilen onder een groot stuk overhangend gesteente, maar de paniek en de vrees was er niet minder om. Een onweer in de bergen is inderdaad niet om mee te lachen.
-
)--1 Dat komt ook omdat ik iemand goed ken(de) die het niet meer kan navertellen... Gelukkig is alles voor jullie goed afgelopen ! _010
Oei, dat is andere koek Luc.
Wat een verhaal, Gerrit! Dit vraagt om een verfilming. Het heeft alles in zich: een man, een vrouw, prachtige decor, de heilige graal, romantiek, opwinding, verwachting, innerlijke tweestrijd, hoop, suspense, alleszeggende stiltes, opluchting, onverwachte plotwendingen. En niet te vergeten een echte cliffhanger; dit laatste alleen hopelijk niet in de letterlijke betekenis van het woord...
Dank je Sven, zo had ik het allemaal echt zelf niet bedacht
'Geweldig' verhaal, Gerrit, ik heb ooit mijn vrouw eens achtergelaten omdat ik nog een beetje verder op die bergtop wou, ze was wat moe en ik was zo terug. Daarna ben ik de weg even verloren en na een uur vond ik ze terug. Gelukkig was ze blijven zitten. --7
Heb ik nu ook meegemaakt. Mijn vrouw wilde even niet mee, want te steil en ik bleef veel te lang weg. Zij ongerust natuurlijk. Altijd bij elkaar blijven eigenlijk.
Nog niet wanhopen Gerrit, het is nog maar 3 weken geleden. En als je ze echt niet meer terug ziet zijn er altijd nog andere Eritrichium nanum's te vinden ))4
Da's in ieder geval een hele geruststelling.Ongeveer een weekje geleden maakte ik hetzelfde mee, Gerrit. Ook op zoek naar Eritrichium nanum in de Dolomieten verzeilde ik met heel mijn gezin in een zwaar onweer met hagel. Gelukkig konden we schuilen onder een groot stuk overhangend gesteente, maar de paniek en de vrees was er niet minder om. Een onweer in de bergen is inderdaad niet om mee te lachen.
Oei, zo met je kinderen er bij, dan voel je je als verantwoordelijke niet happy.
-
Nu we dan toch op de toer gaan van bekentenissen..........
Gelukkig vonden wij in Zwitserland tijdig één van de berghutten, speciaal voor dit doel gebouwd.
Je kunt de hut verwarmen, er is altijd eten voorradig en je kunt er slapen en na de bui je weg vervolgen.
Ook al een belevenis op zich natuurlijk
Voor een zoon van 14/15 die toen der tijd niets anders deed dan boeken lezen betreffende
"Hoe te overleven in allerlei omstandigheden" heel erg goed voor zijn ontwikkeling. Hij heeft er alleen maar
van genoten terwijl ik me alleen maar schuldig voelde, omdat ik degene was, waardoor de wandeling
te lang duurde vanwege te veel plantjes zoeken en bewonderen.
-
Verder met de plantjes.
De passo de Gavia is een beruchte pas uit de Giro d'Italia. 2620m hoog. Mooie foto's als u googelt. Het is een gevaarlijke weg voor het (auto)verkeer. Lange stukken, waar de weg zo breed is als 1 auto. Aanvankelijk dacht ik dat ik een verbodsbord had gemist, want er was geen auto te bekennen. Maar wel motoren. Ik dacht eerst, dat er een ralley of zo iets was. Honderden motoren in grote groepen naar boven. Als je even stopte voor de plantjes werd je gek van de herrie. Later bleek dat dit een normaal beeld was. Op alle passen duizenden motorrijders, die de bergpassen als racecircuit gebruiken. En dat elke dag.
Het weer was slecht, maar de plantjes mooi.
Ranunculus glacialis
Dat sommige planten rood zijn is normaal en heel herkenbaar voor deze soort
-
Een andere ranonkel, die aan het blad is te determineren, vandaar dat ik de foto ervan close heb bijgedaan is
Ranunculus seguieri
En als laatste een mooie
Ranunculus alpestris
-
Een fantastisch geslacht toch Gerrit ! ((6 ((6 Mocht R. glacialis zich nu ook nog in de tuin laten kweken.... ((7 ((7
-
Bovenop de pas was de sneeuw gedeeltelijk nog aanwezig. En waar sneeuw is, kun je vaak ook Soldanella minima aantreffen. Hier stonden ze met miljoenen. Onmogelijk om er niet op te trappen als je om een sneeuwveld liep.
Bij foto 4 zult u misschien ook denken: ach, wat een dapper plantje, dat zo de bittere kou weet te trotseren. Zo zie je ze vaak op foto's. Maar we worden bij de neus genomen. Alleen sneeuwklokjes groeien in de sneeuw. Zo is het toch? Soldanella's groeien 1m van de sneeuw/smeltgrens. Oke, er kan soms 's nachts sneeuw vallen, maar ook deze foto is geensceneerd. Handje sneeuw erbij en voila, een zielige Soldanella.
Soldanella minima
-
Soldanella alpicola
Behalve de minima kwam ik dit plantje een aantal keren tegen. Volgens mijn alpenplantengids gelijk aan de minima, maar afwijkend van blad. Ingesneden waar de hoofdnerf begint. Volgens de Kew plant list een 'unresolved' naam. 'nog niet besloten'.
Verder heb nergens andere species gezien.
Edit Soldanella alpicola moet zijn Soldanella pusilla met dank aan Cor van Kapel
Gelieve de namen onder de foto's in gedachte te veranderen.
-
Aaaaaah, dit roept al meteen prettige herinneringen op. Pas vier dagen geleden heb ik ook nog die pas bereden, Gerrit. Een hemelse plaats is dat, een magnifiek alpien gebied dat ik in totaal drie maal heb bezocht. Een mens waant zich er in een andere dimensie. Van motorrijders hadden wij weinig last, van auto's nog veel minder. Het is een erg desolate plaats. Toen wij er waren was het erg aardig weer, maar fris, amper 12 °C. Maar je zit er natuurlijk al op een respectabele hoogte.
Soldanella's hebben wij er ook met hopen gezien, ook toen lagen er nog sneeuwresten.
-
Soldanella alpicola
Behalve de minima kwam ik dit plantje een aantal keren tegen. Volgens mijn alpenplantengids gelijk aan de minima, maar afwijkend van blad. Ingesneden waar de hoofdnerf begint. Volgens de Kew plant list een 'unresolved' naam. 'nog niet besloten'.
Verder heb nergens andere species gezien.
Gerrit, zou dat S. pusilla kunnen zijn )--1. Volgens Christopher Grey en Co heeft die iets groter blad als S. minima, maar is dit wat meer niervormig en de bloem is bleeklila, bleekviolet tot wit voor S. minima. Groeiplaats zuur gesteente nabij de sneeuwgrens ))8.
Edit S. alpicola wordt door Christopher Grey en Co niet genoemd als voorkomend in de Europese berggebieden ))8.
-
Vlak voor ik het stukje plaatste, heb ik de namen onder de foto's veranderd van pusilla naar alpicola Cor. Dat kwam omdat Kew de naam pusilla ook niet (nog niet) erkende. Mijn alpenplantengids noemt de naam alpicola wel maar in de bijbehorende tekening van de bladvormen spreekt men van pusilla. Ik denk nu dat er sprake is van een drukfout in mijn boek.
-
prachtige foto's Gerrit
Die Soldanella minima hebben wij ook gezien in oostenrijk solden.
dat weer hebben we ook soms gehad het was bij ons soms -3 op 3000 meter zomervakantie noemen ze dat )--1
Maar ook heerlijk wandelweer tochten van 5 a 6 uur prachtig.
Ik geniet mee van je foto's
-
Op de Gavia-pas kwam op het moment dat ik er was deze Primula massaal voor zie foto 1 en 2
Primula glutinosa
-
Een adere veel voorkomende soort is
Primula hirsuta
En verder nog spaarzaam
Primula halleri
-
Prachtig Gerrit wat een Foto's
Bij ons zagen we alleen nog maar het blad van de primula's.
-
Als liefhebber van orchideeen was het genieten daar in de Dolomieten. De eerste:
Coeloglossum viride de rode vorm, foto 1 en 2
Coeloglossum viride de gele vorm foto 3 en 4.
-
Ik ga verder met
Pseudorchis albida foto 1
-
Plantathera bifolia de welriekende nachtorchis foto 1
Nigritella rhellicani
-
Gymnadenia conopsea foto 1 en 2
Gymnadenia odoratissima foto 3 en 4
Met dank voor determinatie aan Sven de Groot
-
Traunsteinera globosa
Met dank aan Sven de Groot voor zijn determinatie.
-
Wat een prachtige vakantie Gerrit.
Sorry dat ik even onderbreek voor een vraag ))2
Maar bij post 76 zijn prachtige Leucanthemopsis te zien
Nu zijn wij naar solden geweest.
Daar kwamen we de deze bloemen tegen.
Is dit ook een Leucanthemopsis soort.
-
Ja, dit lijkt wel dezelfde als bij mij. De Leucathemopsis alpina dus. Je mag de foto's best in een wat grotere resolutie posten hoor Bert. Als ik nu vergroot wordt het wazig. 58kb en 100 is te weinig voor een goede foto. Ga zo dicht mogelijk naar 200kb. Ik wilde het blad bekijken. Dat lijkt er ook op, dus oke.
-
Nigritella rhellicani
Weer zo'n moeilijke qua naamgeving ))9, volgens Christopher Grey-Wilson is het N. nigra (Zwarte vanille-orchis) maar elders blijken er meerdere synoniemen; N. nigra ssp. nigra (L. - Reich. fil 1851), N. rhellicani (Teppner & E. Klein 1990) en N. nigra ssp. rhellicani (Teppner & E. Klein - H. Baumann, Künkele & R. Lorenz 2004) )--1 ((15.
Maar het blijft een schitterende soort met een heerlijke geur, complimenten Gerrit -6(.
-
dank je Gerrit ((14
-
Nigritella rhellicani
Weer zo'n moeilijke qua naamgeving ))9, volgens Christopher Grey-Wilson is het N. nigra maar elders blijken er meerdere synoniemen; N. nigra ssp. nigra (L. - Reich. fil 1851), N. rhellicani (Teppner & E. Klein 1990) en N. nigra ssp. rhellicani (Teppner & E. Klein - H. Baumann, Künkele & R. Lorenz 2004) )--1 ((15.
Maar het blijft een schitterende soort met een heerlijke geur, complimenten Gerrit -6(.
Wij kenden dit orchideetje vroeger gewoon als N.niger. klaar. Landwehr noemt hem al N.niger ssp niger en mijn alpenplantengids uit 2004, uitgave Ulmer, div auteurs. noemt hem N.rhellanica en verwijst als synoniem naar de vorige naam. Dus ik heb de meest recente naam maar aangehouden. Verder heb ik niet gekeken. Het houdt ook voor mij een keer op.
-
hallo gerrit,
einfach nur fantastisch anzusehen, weiter so.....klasse ((12
lg
chris
-
In de buurt van de Pordoi-pas bevindt zich de Sella-pas. Ook op 2200m.
De auto kun je makkelijk parkeren op de pas en dan loop je een pad op, dat leidt naar de beroemde Sella-torens.
zie foto 1. Al met al minder dan een kilometer.
Op foto 2 ziet u voor u hetzelfde pad en waar het verdwijnt achter de rotsen begint het gebied waar wij een hele dag hebben doorgebracht met het zoeken en fotograferen van de planten.
Foto 3, Dit soort rotsblokken - je ziet het niet op de foto - bevatten een schat aan rotsplanten. Voor en achterkant verschillend vanwegen zon of schaduw.
Foto 4. Voor u de habitat van vele kussenplanten, meest saxen. Dat grote blok midden voor is echt geen kleintje hoor, kijk maar eens naar de boompjes die er op groeien.
-
Gerrit, staat Primula allionii in je Dolomieten boek?
-
Ik heb geen Dolomieten-boek. Wel een Alpenplanten-boek en daar staat wel een allionii in maar bij nader inzien ziet die er anders uit. Ik meende hem te herkennen uit mijn eigen tuin. Heb jij een suggestie?
-
Linaria alpina
-
Heb jij een suggestie?
Volgens mij is het een (donkere vorm van) Pr. hirsuta. Vergelijk hem maar eens met onderstaande foto. Deze werd door mij gemaakt in het Kaunertal (Tirol), op ongeveer 1900 m. Een stuk lichter van kleur maar dat zal van de standplaats afhangen, kleur kan variëren van lila tot purperrood.
-
Dat is dus juist Cor.
In de schaduw van de Sella-torens, foto's hierboven, naast Linaria, veel Saxifraga. Hieronder veel foto's in de diverse stadia van ontwikkeling, van kussen tot bloeiende plant
Saxifraga caesia
-
De steeltjes van de knoppen van S.caesia zijn rood.
Voor de volledig bloeiende plant moest je honderden meters lager zijn.
-
Op zijn gemak, en onder het genot van iets lekkers, hield de alpenmarmot toezicht. Het beest was kennelijk bezoekers gewend, want hij raakte totaal niet onder de indruk van onze aanwezigheid.
-
De steeltjes van de knoppen van S.caesia zijn rood.
Voor de volledig bloeiende plant moest ja honderden meters lager zijn.
Mooie illustratie van de verschillende stadia in de ontwikkeling van deze juweeltjes, Gerrit ! ((14
-
Ik blijf dit topic met grote interesse volgen, Gerrit, temeer omdat ik er ook nog maar pas geweest ben. Prachtige plaatjes die je ons blijft voorschotelen! ((14
-
Grote matten vormend met uitlopers als kralen aan een snoer,
Saxifraga bryoides foto 1 en 2
Vermoedelijk Saxifraga exarata foto 3
En beide vorige samen op een rots foto 4
-
Saxifraga exarata ssp exarata.
Determinatie Bart Moerland
-
Saxifraga sedoides ssp sedoides determinatie Bart Moerland
Saxifraga paniculata
Saxifraga moschata Denk ik. Wie het anders weet graag de naam
-
Gerrit, ik denk ook dat het Primula hirsuta is. Primula allionii komt enkel voor in de Maritieme Alpen (Frankrijk), voor zo ver mij bekend.
-
Het duizelt je van alle soorten met hun ondersoorten. Ik hoop dat ik deze laatste goed heb, ik ben niet zeker.
Saxifraga exarata ssp moschata
Saxifraga aizoides foto 4
-
De laatste foto's uit dit prachtige gebiedje, wat gewone maar mooie natuurfoto's, waarbij ik van foto 1 nog zeggen moet dat u hier ziet
Dryas octopetala
-
Omdat gentianen te moeilijk zijn om op naam te brengen voor mij volsta ik met te zeggen dat het hier gaat om
Gentiana sp waarbij dient te worden opgemerkt, dat de vierde foto wellicht een G.clusii kan zijn (Herman M)
-
Hiermee eindigt mijn serie over de Dolomieten, waar hij ook mee begonnen was, nl. de wand met Eritrichium nanum.
-
Ik zou er zo willen terugkeren Gerrit. Bijna alle planten die je hebt getoond heb ik er ook gezien. Alleen E. nanum heeft zich weten te verstoppen voor mij, hoe hard ik ook gezocht heb op de meest hachelijke plaatsjes.
-
((3 ((3
Een welverdiend applaus is hier op zijn plaats Gerrit !
((13 Hoed af voor je reportage !
-
Il l'a fait : CHAPEAU
Lida
-
Ik ben het eens met Luc gerrit ((12 ((12 ((14 _08
Gyi
-
_02 )))7
;D
-
De laatste foto's uit dit prachtige gebiedje, wat gewone maar mooie natuurfoto's, waarbij ik van foto 1 nog zeggen moet dat u hier ziet
Dryas octopetala
Schitterende opname Gerrit -6(, vooral voor de compositie, echt toppie ((14.
((3 ((3
Een welverdiend applaus is hier op zijn plaats Gerrit !
((13 Hoed af voor je reportage !
Hier sluit ik me helemaal bij aan, nogmaals -6(.
-
Ik heb met heel veel plezier je prachtige reportage gevolgd Gerrit !!! Bedankt dat wij mochten meegenieten !!! ((3 _02
-
Alleen E. nanum heeft zich weten te verstoppen voor mij, hoe hard ik ook gezocht heb op de meest hachelijke plaatsjes.
Nou Frankie, dan mag jij, als troostprijs voor deze gemiste kans, hier http://www.rotsplantenvereniging.net/plant_vd_mnd.html (http://www.rotsplantenvereniging.net/plant_vd_mnd.html) nog even je hart ophalen _07. Overige lezers, die deze schitterende plant op hun reis ook hebben gemist, mogen natuurlijk ook even een kijkje nemen -2( -1(.
-
((3 ((3
Een welverdiend applaus is hier op zijn plaats Gerrit !
((13 Hoed af voor je reportage !
Kan ik niet veel meer aan toevoegen ...Een plezier om nu te volgen en een prachtig naslagwerk om nog eens opnieuw te gebruiken ! Dank je Gerrit !
-
Omdat gentianen te moeilijk zijn om op naam te brengen voor mij volsta ik met te zeggen dat het hier gaat om
Gentiana sp waarbij dient te worden opgemerkt, dat de vierde foto wellicht een G.clusii kan zijn (Herman M)
Gerrit op foto 14b lijkt het dat de bladeren lancetvormig gespitst zijn. Verder heeft de bloemkelk grote vleugels. Ik denk dat het Gentiana verna subsp. tergestina is.
In elk geval heb je een prachtige reis gehad, bedankt voor het mooi verslag.
-
Gerrit,
ik hoef hier niets meer aan toe te voegen. Geweldig allemaal!!
Deze week ga ik een start geven aan de planten uit Noord-Amerika ( zie mijn topic), ik was even in afwachting tot op het einde van jou trip naar de Dolomieten.
Ik hoop dat het net zo inspirerend wordt als deze presentatie.
vriendelijke groet,
Peter
-((1
-
Dank jullie wel voor de complimenten. Ik heb het graag gedaan. Het is ook wel weer leerzaam voor jezelf, maar het kost zeeen van tijd. Ik heb wel eens gedacht: doen zoals ik zag op het Schotse forum, overal sp. achter zetten en laat alle plaatjes maar doorkomen. Maar ja dan had ik al die orchideeen niet gekend en ga zo maar door.
-
Ik zou er zo willen terugkeren Gerrit. Bijna alle planten die je hebt getoond heb ik er ook gezien. Alleen E. nanum heeft zich weten te verstoppen voor mij, hoe hard ik ook gezocht heb op de meest hachelijke plaatsjes.
Dan kan ik alleen maar zeggen: kom op Frankie met de foto's en verhalen. Ik vind het altijd een van de mooiste dingen van het forum.
-
Gerrit op foto 14b lijkt het dat de bladeren lancetvormig gespitst zijn. Verder heeft de bloemkelk grote vleugels. Ik denk dat het Gentiana verna subsp. tergestina is.
In elk geval heb je een prachtige reis gehad, bedankt voor het mooi verslag.
Deze gentiaan komt alleen voor in Slovenie en rond het Italiaanse Triest, zo heb ik gegoogled. Hij siert een Sloveens postzegel en in het Italiaans heet hij Gentiana di Trieste.
Op meer plekken in de Dolomieten heb ik ze gezien. Let wel, dat denk ik. Ook in afwijkende kleuren. Met van die grote vleugels. Een schitterende gentiaan met een ongewoon mooi blauw.
-
Bedankt Gerrit dat we mee op reis mochten gaan via onze pc!
Prachtig verslag!
Lily- Anne
-
Ik zou er zo willen terugkeren Gerrit. Bijna alle planten die je hebt getoond heb ik er ook gezien. Alleen E. nanum heeft zich weten te verstoppen voor mij, hoe hard ik ook gezocht heb op de meest hachelijke plaatsjes.
Dan kan ik alleen maar zeggen: kom op Frankie met de foto's en verhalen. Ik vind het altijd een van de mooiste dingen van het forum.
Dat serietje foto's zit nog eventjes in de koelkast, Gerrit. Zo blijven de bloempjes langer bewaard tegen dat ik ze zal tonen. ;)