Rotsplantenforum nr 39 van september 2014

[Kris De Raeymaeker]

Soms moet je beslissingen nemen met weemoed Kris,dit is daar een van.
Je neemt op een waardige wijze afscheid van het bestuur.
Samen met anderen heb jij de VRV op de kaart gezet,waar je erg trots op mag zijn vindt ik.
Gelukkig val je volgens mij niet in een zwart gat,en blijf je op een  andere wijze betrokken bij onze fantastische hobby.

Mooie woorden Theo, die ik weet te waarderen. Je zegt het helemaal correct. "Samen met anderen " , want dat is natuurlijk de sterkte van een vereniging. En die anderen dat zijn vooral ook de leden.   

[Kris De Raeymaeker]

Tjah.... ik denk dat ik mede namens mijn collega bestuursleden Freddy, Franky, Johan en Wim gerust mag schrijven dat wij met zijn allen betreuren dat de Kris er het voorzitters bijltje bij neer legt... we hebben met zijn allen geprobeerd hem tot andere gedachten te brengen, we hebben echter jammerlijk gefaald.   
We zijn het onszelf en Kris dan ook verplicht om begrip en respect op te brengen voor zijn beslissing in de wetenschap dat hij de VRV allerminst in de steek laat.
Rest ons nu nog de taak een waardige opvolger te vinden !

Jullie kunnen en mogen jezelf niks verwijten Luc. Jullie hebben met zijn allen gedaan wat kon om me van gedachte te doen veranderen. Dus falen kan je het onmogelijk noemen. Weemoed zal ook nog mijn deel zijn maar we hebben het er vaak over gehad , soms ja soms ...soms moet een mens zulke beslissingen nemen.
Ik hoop zelf heel erg dat er eerst  versterking komt en dat er vervolgens iemand binnen de eigen rangen een positie doorschuift.
Maar ik blijf idd. nog steeds "VRV-er" in hart en nieren.     

[Frankie Wulleman]

Ik wil er nog het volgende aan toevoegen.
Onze vereniging telt heel wat gepassioneerde mensen, waarbij sommige al tien jaar lid zijn. Dat sommigen al zo lang lid zijn, betekent ook dat ze de VRV waarderen. Ik kan me dan ook niet van de indruk ontdoen dat bepaalde mensen misschien wel overwegen om bestuurslid te worden. In ieder geval...het is beslist de moeite...want, het bestaan van de VRV hangt er van af. Toen ik indertijd in het bestuursbootje stapte was het mijn bedoeling om de VRV zo lang mogelijk mee in stand te helpen houden. Dat is de prioriteit. Immers...indien de vereniging ooit moest worden opgedoekt, zou het hoogstwaarschijnlijk definitief zijn. En dat is iets wat natuurlijk niet mag gebeuren.
Misschien is het wel ieders 'plicht' om ooit eens een keertje in het bestuur te hebben gezeten. Met dit gegeven zouden we nooit zonder bestuursleden  komen te zitten.
In ieder geval...ik heb er vertrouwen in dat één of misschien wel meerdere personen tot het bestuur willen toetreden. Het is immers nu ook weer niet zo'n gewichtige bedoening. Tijdens een bestuursvergadering zitten we evenveel te keuvelen over plantjes, reizen, 'forumgebeurtenissen', enz... Het moet natuurlijk ook een beetje leuk blijven, hé.  Bovendien heeft onze gastheer een goede wijnkelder voor de liefhebbers

Ook al hadden we wel eens onze meningsverschillen of akkefietjes, het was een genoegen om onder u te 'dienen', Kris.

[Frankie Wulleman]

Zo, de Kris gaat de fakkel doorgeven ... spijtig, waar vindt men nog zo een voorzittende mens ?
Enfin, ik begrijp dat wel, de boog kan niet altijd gespannen zijn ! Danke schön, Kris !

Indeed, mooie artikels van tegenwoordig in het Rotsplantforum tijdschrift. Vooral dat van Frankie in Wallis kon mij bekoren.
Deed mij denken aan mijn eerste reis ooit in de bergen.
Ik leg dat boekje steeds op het toilet, daar zit je rustig en het is tenslotte wat handiger dan de krant. 

Ach, ik zal ook nog wel eens een artikel neerpennen, ik heb 'stof' genoeg momenteel. Dan moet ik wel een paar zaken van onder het stof halen. 
We zien wel, zei de blinde ....

Merci Jan, ik had wel gedacht dat een 'bergbewoner' als jij wel graag een 'alpenartikel' leest. Dat was ook een beetje de bedoeling van het artikel: een ode aan één van de mooiste bergstreken in de alpenketen.

Blij te horen dat je literair wellicht ook nog wat te vertellen hebt. We zien er alvast naar uit.

[Kris De Raeymaeker]

Ik wil er nog het volgende aan toevoegen.
Onze vereniging telt heel wat gepassioneerde mensen, waarbij sommige al tien jaar lid zijn. Dat sommigen al zo lang lid zijn, betekent ook dat ze de VRV waarderen. Ik kan me dan ook niet van de indruk ontdoen dat bepaalde mensen misschien wel overwegen om bestuurslid te worden. In ieder geval...het is beslist de moeite...want, het bestaan van de VRV hangt er van af. Toen ik indertijd in het bestuursbootje stapte was het mijn bedoeling om de VRV zo lang mogelijk mee in stand te helpen houden. Dat is de prioriteit. Immers...indien de vereniging ooit moest worden opgedoekt, zou het hoogstwaarschijnlijk definitief zijn. En dat is iets wat natuurlijk niet mag gebeuren.
Misschien is het wel ieders 'plicht' om ooit eens een keertje in het bestuur te hebben gezeten. Met dit gegeven zouden we nooit zonder bestuursleden  komen te zitten.
In ieder geval...ik heb er vertrouwen in dat één of misschien wel meerdere personen tot het bestuur willen toetreden. Het is immers nu ook weer niet zo'n gewichtige bedoening. Tijdens een bestuursvergadering zitten we evenveel te keuvelen over plantjes, reizen, 'forumgebeurtenissen', enz... Het moet natuurlijk ook een beetje leuk blijven, hé.  Bovendien heeft onze gastheer een goede wijnkelder voor de liefhebbers
Ook al hadden we wel eens onze meningsverschillen of akkefietjes, het was een genoegen om onder u te 'dienen', Kris.

Gezonde meningsverschillen kunnen alleen maar de zaak dienen hé Frankie. Mensen die geen mening hebben treden best niet toe tot een bestuur van een vereniging. Want het is inherent aan het besturen van iets dat je een mening moet hebben en we zijn allemaal verschillend van mening. En uit diverse meningen komen vaak schitterende oplossingen maar af en toe ook eens akkefietjes zoals jij ze omschrijft. Maar dat is allemaal zo erg niet. We hebben met zijn allen -en dat is nu nog steeds zo -altijd het beste voor met onze vereniging maar dat beste kan nooit voor ieder van ons dezelfde invulling hebben. Dat is pas een utopie.
Ik hoop vooral dat je het woord dienen maar hebt gebruikt omdat je graag -zoals mezelf- met woorden speelt maar dat jet het nooit echt als dienen hebt beschouwd. Want ik zie de voorzitter ook maar als een gewone dienaar 
Het plezier was eveneens wederzijds en we blijven natuurlijk goeie plantenvrienden.
Ik vind dat je gelijk hebt als je zegt dat het misschien wel ieders plicht is om zich een keer voor een bepaalde periode in te zetten voor het bestuur. Als iedereen dat doet , dan wordt de vereniging altijd bestuurd.