Vandaag heb ik mijn bijna 600 bollen van Galanthus elwesii geplant.
Eerste fase: bollen uitgesorteerd. Zieke en zwaar beschadigde weggedaan. Slechts 8 bollen waren volledig uitgedroogd. Een vijftal heb ik weggegooid vooraf wegens zwaar aangetast door schimmels. Drie bollen hadden een (verdroogde) larve van een narcisvlieg (of wat er van restte!).
Tweede fase: de bollen in een oplossing met fungicide gedaan. Ik had nog een restje 'Topsin' liggen, naar verluid is dat fungicide ook weer uit de handel genomen. Hierin hebben de bollen ongeveer 6 uur gelegen.
Derde fase: bollen vrij oppervlakkig (slechts 3 cm diep) opgeplant in zeven grote zinken bakken (zie foto waarop je er zes van de zeven ziet, de grootste bleek niet meer 'transporteerbaar'). Opvallend is dat de dag nadat de bollen uit de oplossing werden gehaald, sommigen al meteen activiteit vertonen, groene scheutjes zichtbaar en soms al minieme worteltjes. Snowdrops are born survivors!
Vierde fase: de bakken gaan allemaal de serre in. Ik doe dit bewust om de klimaatomstandigheden te controleren. Deze bollen zijn natuurlijk al allemaal gestresst. Logisch dat ik ze gelijkmatig wil laten opgroeien. Vorst zou dan wellicht niet goed zijn...Omdat deze bollen zo laat zijn, plant ik ze ondiep, amper 3 cm.
Vijfde fase. Ik wacht enkele dagen voordat ik zal (voorzichtig) water geven om te vermijden dat de bollen te verzadigd raken van het water.
Ik kan momenteel geen foto's daarvan posten (nieuw fototoestel)
Digest: drie zakken universele bloemgrond, twee zakken stekgrond, twee zakjes rijnzand gebruikt.