Bibberen in Noord-Tirol 2011

[Frankie Wulleman]

zalig , dat je zo dicht bij die marmotten kan komen - het kan zijn dat ze gewoon zijn van wat voedsel of zo van mensen te krijgen
en daarom niet zo bang zijn - wie weet ?
zijn dat jouw kinderen Franky ? mottigaards zou ik ze zeker niet noemen ! fantastische leeftijd - nog zoveel te ontdekken !
groetjes
L.A.

Ja dat zijn de mijne, Lily-Anne, soms hebben ze wel eens hun kuren.

[Kris De Raeymaeker]

Schitterend toch die marmotjes Frankie en Gerrit. Hier nog niet gezien tussen mijn rotsen en gentianen ....

[Frankie Wulleman]

En nog ééntje, ze moeten maar zo mooi niet zijn.

[Frankie Wulleman]

Schitterend toch die marmotjes Frankie en Gerrit. Hier nog niet gezien tussen mijn rotsen en gentianen ....

Zo is dat Kris. Ze zijn behoorlijk talrijk in deze contreien. Wanneer je door de weiden loopt hoor je geluid als van een roofvogel en kijk je omhoog. Maar je moet naar beneden kijken, want het zijn de marmotten die elkaar waarschuwen voor 'gevaar'.

[Bert Stegeman]

wat een mooie foto's
ik zal zo spoedig mogelijk wat foto's posten.
we hebben net een nieuwe computer dus dat eerst maar even uit pluizen.
nu ben ik hier niet goed in maar we hebben goede hulp.
als dit redelijk op orde is zal ik wat posten

[Frankie Wulleman]

Nog een plant die bij deze vochtige stukken zeer algemeen is, is deze hele mooie Parnassia palustris.

[Frankie Wulleman]

In hetzelfde biotoop groeit deze Gentianella. Gentianella germanica is één van de bekendste uit deze groep, maar er bestaan nog tal van nauw verwante soorten en ondersoorten die allen heel goed op elkaar gelijken zodat determinatie uiterst moeilijk is.

Gentianella campestris.

[Frankie Wulleman]

In de buurt liggen ook wat grote rotsblokken waar vanalles en nog wat opgroeit. De echte rotsplanten dus.
Saxifraga paniculata blijkt daarbij erg talrijk.

[Frankie Wulleman]

Ook een Sempervivum (foto 1 en 2) ontbreekt niet. (of zou het een Jovibarba zijn?)
Nog een andere Saxifraga op de stenen, ik denk dat het S. bryoides is. (foto 3)
En Saxifraga oppositifolia blijkt al lang te zijn uitgebloeid. (foto 4)

[Frankie Wulleman]

Ook Loiseleuria procumbens blijkt al te zijn uitgebloeid.

[Frankie Wulleman]

Dit heestertje (Salix?) groeit werkelijk tussen de spleten van de rotsblokken in een fijn laagje humus en is daarbij een echte creviceplant. De knoestige takjes hebben soms mooie vormen.

[Frankie Wulleman]

Nog wat houtige gewassen op de stenen.

[Frankie Wulleman]

Nog een uitgebloeide topper, die ik met heel wat moeite kon vinden in een nauwe spleet van een rotsblok, Primula hirsuta.

[Lily-Anne Vereecken]

Nog een uitgebloeide topper, die ik met heel wat moeite kon vinden in een nauwe spleet van een rotsblok, Primula hirsuta.

weeral prachtige foto's Frankie ! die salix op die steen ! prachtig om als bonsai op te kweken op een steen ! het kan natuurlijk wel , dat die hier minder compact zou groeien, maar daar kan de snoeischaar misschien bij helpen  - die saxifraga paniculata  met dat sneeuwhoedje !
de primula hirsuta staat al een tijdje op mijn verlanglijstje - mocht je daar ( of iemand anders ) nog een plantje van in de verkoop hebben , graag !
doe gerust nog zo een poosje verder - gezien mijn vakantie naar Zuid Tirol dit jaar niet is kunnen doorgaan , kan ik dank zij de foto's toch nog wat genieten van de plantjes
groetjes
Lily-Anne

[Frankie Wulleman]

Dank u, Lily-Anne. Primula hirsuta is een echte schoonheid wanneer hij bloeit, maar blijkt in cultuur eerder een lastige klant.

En we gaan er zeker nog wat mee door. In wat hoger gelegen plaatsjes van het dal vindt je her en der ook wat van die pittoreske veenpoeltjes. Het breed wollegras (Eriophorum latifolium)  blijkt daarbij een trouwe begeleider.