Onder onze rotsplanten bevinden zich heel wat zilver en grijsbladigen, alsook planten met een blauwachtige kleur. Vaak zijn die planten nog eens behaard ook. Dit zijn allemaal aanpassingen aan de groeiomstandigheden waar de planten zich van nature bevinden. Meestal gaat het om planten die zich bevinden op warme en droge locaties of die aan hoge intensiteit van de zonnestralen zijn blootgesteld. De grijze kleur van het loof ketst de zonnestralen enigszins af en de beharing beperkt de verdamping.
Die aanpassingen zorgen voor de nodige aantrekkingskracht voor ons rotstuiniers. Laten we in dit topic maar eens een aantal van die planten in het zonnetje zetten. Ze kunnen er immers tegen. Maar laat ons één ding afspreken: we plaatsen hier geen saxifraga's. Die komen in andere topics al genoeg aan bod. Ik zou er zowaar nog een saxifrag-indigestie kunnen aan overhouden.
Zulke planten kunnen echt wel de nodige aandacht in de rotstuin opeisen. Deze Verbascum 'Letitia' is er zo ééntje. Deze grijsbladige staat al zo'n tien jaar in de rotstuin en heeft inmiddels een respectabele omvang gekregen van ruim 60 cm doorsnede. Ook buiten de bloeitijd is het een echte eyecatcher.
Ook Cotula hispida moet inmiddels al zo lang in de rotstuin staan. Deze plant heeft dan nog eens het voordeel dat hij lang blijft doorbloeien met zijn bescheiden bloeihoofdjes.
Ook Arenaira lithops wordt nog mooier met de jaren.
