Toen ik de eerste foto’s zag met de planten in hun habitats dacht ik, nee dat is geen maculata. Dat zijn statige planten, de bloemen gerangschikt als bij dakpannen. Maar later dacht ik, ja, wat kan het anders zijn. De bloemen zijn gevormd zoals hoort bij maculata, rond, hoog in de schouders, middenlob even lang als de zijlobben.
Nu zie ik de foto van het blad en ik zie, dat de bladeren niet helemaal omhoog aan de steel zitten, een kale steel bijna. D. maculata subsp. maculata heeft veel bladeren, die langzaam kleiner worden naar mate ze hoger aan de stengel zitten en gaan dan over in bracteeen.
Ik denk nu aan D. maculata subsp ericetorum, de heideorchis. De soort heeft een duidelijkere tekening op de lip van vooral lijntjes. De plant is armbloemig. En de bladeren zitten onder aan de steel met nog een paar hoger aan de steel. Het bovenste deel van de steel is bijna onbebladerd. En inderdaad, D. ericetorum komt voor in de Pyreneeen.
Bron, Karel Kreutz, orchideeen van de Benelux.
