Ik weet bv. dat er Nederlandse, Duitse, Franse, Ierse en Engelse sneeuwklokjes zijn (benaamd) uit heel andere landen dan het land van de vinder. Er zijn zelfs Tsjechische en Poolse sneeuwklokjes die per opbod worden verkocht op Engelse sites, Italiaanse, Griekse en Balkanklokjes (reg-olgs)die in het Nederlands, Engels of Duits benaamd werden. Oostduitsers of Engelsen benaamden soms Poolse of Franse sneeuwklokjes, Nederlanders en Engelsen zoeken in België ,Engeland en Schotland/. Duitsers benoemden ganse groepen 'Scharlockii' uit België, Engelsen benaamden vondsten uit Frankrijk, er zijn Engelsen die Canadese sneeuwklokjes benaamden, de toekomstige nieuwste cv's in andere soorten dan nivalis of elwesii komen uit landen uit Oekraïne, Kazachstan, Turkije, Kroatië....enz....
Ik zal niet telkens de naam bij bovenstaande Galanthussen noteren, maar een beetje insider weet dat ook wel. Van oorsprong is er trouwens geen enkel sneeuwklokje inheems, het zijn allemaal allochtonen, zelfs 'onze' nivalissen.
Als ik ergens word uitgenodigd, ga ik er met heel veel plezier naar toe. Het is gebaseerd op vertrouwen dat je jarenlang opbouwt en waardering als je op een privé-domein wordt gevraagd om selecties te maken.
Tussen vondst en een mooie groep in je tuin zitten vaak vele jaren van verdere selectie om tuinwaardige sneeuwklokjes te realiseren, de opkweek en het vermeerderen vraagt meestal een lange tijd. Pas daarna kan je het gaan benamen. Is dat niet het leuke van de hobby? Iets nieuws brengen nadat je het 8 à 10 jaar hebt beoordeeld en tuinwaardig hebt gemaakt?
