Niet winterharde cactussen, succulenten, caudiciformen

[Kris De Raeymaeker]

Het is drummen in de "succulenten corner " ....

[Kris De Raeymaeker]

Een plant met een caudiciforme groei ...maar tevens lid van de Campanulaceae . Ook bekend als de Hawai palm .Met uitsterven bedreigd in de natuur en op merkwaardige wijze gered van de ondergang : https://nl.wikipedia.org/wiki/Brighamia_insignis
Mooi verhaal ....staat hier nu volop te bloeien (in de huiskamer ) . Brighamia insignis , de eerste keer dat ik hem goed in bloei krijg .

[Frankie Wulleman]

Een plant met een caudiciforme groei ...maar tevens lid van de Campanulaceae . Ook bekend als de Hawai palm .Met uitsterven bedreigd in de natuur en op merkwaardige wijze gered van de ondergang : https://nl.wikipedia.org/wiki/Brighamia_insignis
Mooi verhaal ....staat hier nu volop te bloeien (in de huiskamer ) . Brighamia insignis , de eerste keer dat ik hem goed in bloei krijg .

Wat een vreemd ding, Kris, een Campanula? Echt?

[Frankie Wulleman]

Het is drummen in de "succulenten corner " ....

Knappe verzameling, agave, cactus... . Waar plaats je al die kleinoden in de winter?

[Thomas Eckert]

Crassula rupestris subsp. marnieriana ‚Hottentot'

[Thomas Eckert]

Een kleine bloem van Titanopsis schwantesii uit het zuiden van Namibië...

[Kris De Raeymaeker]

Een kleine bloem van Titanopsis schwantesii uit het zuiden van Namibië...

Prachtig , zonder meer een pareltje uit de rijkdom der natuur Thomas !!!! En dan die structuur van die bladeren ....Super !

[Luc Gilgemyn]

Een kleine bloem van Titanopsis schwantesii uit het zuiden van Namibië...

Een echt klein juweel Thomas !  Prachtig! 

[Thomas Eckert]

Hartelijk dank voor de vriendelijke woorden...Luc en Kris. Voor mij is de structuur van het gebladerte de echte fascinator van de meeste planten die ik probeer. Bloemen zijn geweldig... maar niet in de eerste plaats.

Misschien laat deze foto van Titanopsis calcarea zien wat ik bedoel. Dit exemplaar heeft een opvallende blauwachtige basiskleur, waardoor de "wratten" in contrast nog meer opvallen.

[Kris De Raeymaeker]

Hartelijk dank voor de vriendelijke woorden...Luc en Kris. Voor mij is de structuur van het gebladerte de echte fascinator van de meeste planten die ik probeer. Bloemen zijn geweldig... maar niet in de eerste plaats.
Misschien laat deze foto van Titanopsis calcarea zien wat ik bedoel. Dit exemplaar heeft een opvallende blauwachtige basiskleur, waardoor de "wratten" in contrast nog meer opvallen.

Een echt prachtige groep van planten Thomas ! Ze fascineren me al heel vele jaren . Ook echt een staaltje van " mimicry  " want in de natuur groeien ze vaak in dezelfde kleuren en structuren van rotsten of stenen waardoor ze haast niet opvallen . Ik had vroeger diverse soorten in de collectie . Hier 2  foto 's van vroeger ..... Foto 1 : Titanopsis luederitzii
Foto 2 de reeds door jou getoonde T. calcarea .Planten van het genus Titanopsis , Aloinopsis , Nananthus ...bloeien bij ons vaak in de wintertijd omdat ze zich niet of slecht aanpassen aan hun nieuwe omgeving qua bloeitijd.Ze komen van beneden de evenaar (Zuid Afrika , Namibië )  en daar is het in tegenstelling tot onze contreien nu  zomer ...Ook nog een foto van Facebook (niet van mij )van een oude exemplaar van Aloinopsis schoonesii ...

[Kris De Raeymaeker]

Hartelijk dank voor de vriendelijke woorden...Luc en Kris. Voor mij is de structuur van het gebladerte de echte fascinator van de meeste planten die ik probeer. Bloemen zijn geweldig... maar niet in de eerste plaats.
Misschien laat deze foto van Titanopsis calcarea zien wat ik bedoel. Dit exemplaar heeft een opvallende blauwachtige basiskleur, waardoor de "wratten" in contrast nog meer opvallen.

Zowat de meeste Titanopsis soorten (calcarea al zeker )kunnen echt wel redelijk wat koude verdragen ! Ik schat in dat ze zeker winterhard zijn tot minus 10 graden als ze uiteraard kurkdroog staan (lichaam van de plant en substraat). Ik heb er nu ook weer buiten in de tuin onder een afdak uiteraard .  Nog gekker werd het toen er een  kruising kwam tussen 2 aan Titanopsis verwante geslachten . Aloinopsis spathulata x Nananthus transvaalensis noemt dit nieuwe wonder . Deze zou nog veel meer winterhard moeten zijn en staat in bepaalde Amerikaanse rotstuinen gewoon buiten zonder bescherming . Iets wat hier niet mogelijk is mijn inziens ...Maar mits de goede afscherming een plant met toekomst hier in onze tuinen . Op de eerste foto een collectie met diverse bloemkleuren van deze hybride .Een foto uit de tuin van John Stireman in de USA. Zelf heb ik er een schaal aan gewijd (foto2 en 3 ). Ik heb ook een exemplaar in de nieuwe crevice wat nu afgeschermd is met een glasplaat .

[Kris De Raeymaeker]

Hartelijk dank voor de vriendelijke woorden...Luc en Kris. Voor mij is de structuur van het gebladerte de echte fascinator van de meeste planten die ik probeer. Bloemen zijn geweldig... maar niet in de eerste plaats.
Misschien laat deze foto van Titanopsis calcarea zien wat ik bedoel. Dit exemplaar heeft een opvallende blauwachtige basiskleur, waardoor de "wratten" in contrast nog meer opvallen.

Mijn exemplaren -die buiten onder een afdak staan -zijn momenteel volop in knop aan het komen ...

[Kris De Raeymaeker]

Ook deze Lithops-en kunnen wel lichte vorst verdragen en staan nog buiten onder het afdak ....

[Kris De Raeymaeker]

Nog een keer Titanopsis calcarea , een typische winterbloeier in onze contreien .

[Kris De Raeymaeker]

Nog een keer Titanopsis calcarea , een typische winterbloeier in onze contreien .

Blijft de hele tijd door bloemen produceren ....