Ik heb er nog een paar.
Arenaria tetraquetra in een tufsteen. (foto 1)
Minuartia stellata (foto 2), een kussen die al meer dan tien jaar op zijn plaats staat. (foto 2)
Gypsophila tenuifolia. (foto3) eveneens een oude bewoner in de rotstuin kreeg er duchtig van langs (foto 3)
Cotula hispida (foto 4) was nauwelijks hersteld van de harde winter, of de hete zomer kreeg hem ook al te pakken (foto 4)
En zo kunnen we nog een tijdje doorgaan, heel jammer dat heel wat van die mooie kussens beschadigd zijn. Er gaan wel weer wat jaartjes over eer de schade hersteld is ...als het nog goedkomt. Het valt me op dat het heel vaak het midden van het kussen is die er aan moet geloven, het oudste deel dus. Ook een vorm van natuurlijke selectie dus. Het jongste, buitenste gedeelte zal in het beste geval verder groeien.