Ook deze Calceolaria fothergillii heb ik een plekje in mijn peatbed gegeven. Deze ingeving kwam er nadat ik deze planten zag op hun natuurlijke standplaats .
Is niks geworden .....kregen nog teveel zon/warmte , was volgens mij trouwens geen fothergillii .....(eerder iets uniflora -achtig )
C. uniflora zal schier onmogelijk worden in onze tuin denk ik .
C. fothergillii doet het voorlopig niet slecht in een gravelbed ...
De 4 soorten die enigszins op elkaar lijken: Calceolaria uniflora, C.uniflora 'Darwinni', C. fothergillii en de kruising tussen uniflora en fothergillii, C. x 'Walter Shrimpton', hebben vooral te lijden tijdens de opkweek van luizen. Ik heb alle geprobeerd uit zaad en tegen de voortdurende belegering van luizen was niets te doen. Bij darwinni heb ik de kwijnende, niet meer groeiende plantjes in arren moede maar bespoten met een luisdodend gif, maar dat was meteen de doodsteek voor de planten zelf. In ons klimaat groeien de plantjes zo zwak, dat ze zich niet kunnen weren tegen luizen en natuurlijk ook nog schimmels die op de loer liggen. Ze komen van nature voor in de arctische gebieden van Patagonie, waar deze bedreigingen niet voorkomen.
Om deze plantjes te kweken - het moet lukken, ik heb prachtige exemplaren gezien bij Geert Bourgonje in Raalte - moeten we eerst aan zaad zien te komen. Ik denk, dat kweken uit zaad de beste methode is. Er kiemt een aantal en de sterkste blijven in leven. Maar het verkrijgen van goed zaad is al een groot probleem. Ik heb nu 2 jaar achtereen zaad besteld bij de SRGC seedex en 1 keer bij de NRV en in alle gevallen bleek het zaad van een verkeerd soort te zijn.
Daarover heb ik de leider van de seedex, Mr.Pawley aangesproken en hij schreef mij dat bij een tekort aan donorzaad en een teveel aan aanvragers, het beschikbare zaad wordt gemixt. Het gevolg kan zijn, dat 1 verkeerde zaaddonor het hele zaadpakket vervuilt met planten die dominant kiemen en opgroeien en de juiste gewenste zaden kunnen verdringen.
In bijlage foto's van mijn trog waar Calceolaria fothergillii groeit. In het midden zit zo'n koekoeksjong, die al gebloeid heeft foto 1 en Calceolaria biflora bleek te zijn. Ook leuk, maar die wil je niet. Links en rechts de getormenteerde zaailingen van C. fothergillii. foto 2.
Waarom zien ze er zo treurig uit? Gaan dit ooit gezonde planten worden? Ze staan in neutrale grond, zeer veel steenslag. Maar volgens de info op het web hebben ze zure grond nodig. Dus Kris, dat peat bed was nog zo'n slecht idee niet. Daar waren het misschien de slakken wel. Je hebt immers ooit bloeiende planten gehad. Maar je kunt pas van succes spreken als de planten een winter overleefd hebben en terug in bloei komen, anders is het schijnsucces.
Foto 3 lijkt een gezond plantje, staat in een andere trog.
Nu denk ik er zo over. 1. kweken uit zaad. 2 zaad kopen bij een gerenommeerde leverancier, bv PlantWorldSeed 3. een licht zuur extreem doorlatend mengsel, 4. gescheiden opkweek, dus vele meters tussenruimte. 5 in alpiene kas met zeer veel luchtwerveling, 6. beter misschien in een trog op het oosten met veel wind en beschut tegen regen, waardoor minder kans op luizen en schimmels en slakken. 7 wie verzint een luizendodend middel dat wel de luizen en niet de planten doodt. (de huismiddeltjes, zoals Glasex, spiritus en groene zeep?)