cushions

[Bert Stegeman]

mooi luc

[Kris De Raeymaeker]

Geplant in een tufsteen is Arenaria tetraquetra var. granatensis zo mogelijk nog compacter dan elders in de tuin.  In foto 2 omarmt (?) hij liefdevol zijn naaste buur, Sempervivum 'Fritz Kohlein'...

Dat blijven toch wel juweeltjes mijn inziens ...

[Frankie Wulleman]

De moederplant van inmiddels meer dan 20 jaar oud vertoont een aantal zwakke plekken, op de plaatsen tussen de stenen waarover hij is gegroeid.

Ondertussen een legendarische plant geworden, Luc!  Toch wel knap om hem zo groot te krijgen.

[Frankie Wulleman]

Eentje die hier ook traag maar gestaag een opvallend kussen begint te worden is deze Acantholimon trojanum.

[Frankie Wulleman]

Convolvulus is hier nooit een goede bloeier geweest, maar de zilvergrijze mat blijft het jaar rond een blikvanger.

[Frankie Wulleman]

Deze spontane Dianthus zaailing met vermoedelijk D. haematocalyx genen is een van de meeste compacte anjers die ik in de tuin heb. Groeit traag uit tot een zeer compact matje. Ondertussen al wat stekjes genomen.

[Thomas Eckert]

Nog wat 'cushions' :
Petrophytum cinerascens is een houterig plantje dat zich tegen de rotsten aan schurkt en amper 2 cm hoog is.  De bloeiwijze (je ziet één stengel de hoogte in gaan) is ca 10 cm hoog met vrij onbeduidend kleine witte bloempjes.

Luc... Prachtig om deze plant te zien. Ik ben erg verbaasd dat het blad bij jou zo opvallend groen is. Ik ken hem alleen met een zilverachtige glans.

Ik dacht altijd dat
Petrophytum caespitosum iets groener kan zijn en Petrophytum cinerascens meer naar een grijsgroene metaalkleur neigt. Maar eerlijk gezegd heb ik altijd moeite gehad om ze van elkaar te onderscheiden. Ter vergelijking zijn hier twee foto's van mijn exemplaren.

Trouwens... de bloemen zijn misschien nogal onopvallend voor anderen. Ik vind ze erg mooi.

De derde in de groep is Petrophytum hendersonii... misschien wel de mooiste van de drie soorten die ik ken. Helaas ben ik hem deze zomer kwijtgeraakt en dat doet veel pijn. Ik denk dat ik me er in dat opzicht maar bij neer moet leggen dat ik van de herinneringen moet leven...;-)

[Kris De Raeymaeker]

Deze spontane Dianthus zaailing met vermoedelijk D. haematocalyx genen is een van de meeste compacte anjers die ik in de tuin heb. Groeit traag uit tot een zeer compact matje. Ondertussen al wat stekjes genomen.

Prachtige vorm !!!
Heel belangrijk om van zulke plantjes stekjes te nemen Frankie .... . Als ze lukken dan kan je me altijd blij maken met een afstammeling  ...
We kunnen wel altijd iets ruilen ...

[Kris De Raeymaeker]

Luc... Prachtig om deze plant te zien. Ik ben erg verbaasd dat het blad bij jou zo opvallend groen is. Ik ken hem alleen met een zilverachtige glans.
Ik dacht altijd dat
Petrophytum caespitosum iets groener kan zijn en Petrophytum cinerascens meer naar een grijsgroene metaalkleur neigt. Maar eerlijk gezegd heb ik altijd moeite gehad om ze van elkaar te onderscheiden. Ter vergelijking zijn hier twee foto's van mijn exemplaren.
Trouwens... de bloemen zijn misschien nogal onopvallend voor anderen. Ik vind ze erg mooi.
De derde in de groep is Petrophytum hendersonii... misschien wel de mooiste van de drie soorten die ik ken. Helaas ben ik hem deze zomer kwijtgeraakt en dat doet veel pijn. Ik denk dat ik me er in dat opzicht maar bij neer moet leggen dat ik van de herinneringen moet leven...;-)

Prachtig loof die hendersonii Thomas !

[Kris De Raeymaeker]

Convolvulus is hier nooit een goede bloeier geweest, maar de zilvergrijze mat blijft het jaar rond een blikvanger.

Ik weet niet waar hij bij jou staat Frankie maar ze moeten wel "bakken " in de zon heb ik de indruk ...Nu kan het ook zijn dat er slecht bloeiende klonen in omloop zijn ...Ik heb er alleszins eentje die heel goed bloeit maar wie zal zeggen of dat aan de omstandigheden van de tuin of aan de respectievelijke kloon is gelegen ...

[Kris De Raeymaeker]

Eentje die hier ook traag maar gestaag een opvallend kussen begint te worden is deze Acantholimon trojanum.

Wat een prachtige groep/kussen Frankie ...Hier groeit een jong exemplaar voorlopig niet zo goed aan ...Hij staat maar wat aan te modderen voorlopig ...En krijgt ook redelijk veel bruine blaadjes . Staat nochtans heel zonnig en droog  tussen 2 tufstenen ...Ik dacht dat dit een goed biotoop was maar dat is het toch niet helemaal zo te zien .

[Thomas Eckert]

Luc... Prachtig om deze plant te zien. Ik ben erg verbaasd dat het blad bij jou zo opvallend groen is. Ik ken hem alleen met een zilverachtige glans.
Ik dacht altijd dat
Petrophytum caespitosum iets groener kan zijn en Petrophytum cinerascens meer naar een grijsgroene metaalkleur neigt. Maar eerlijk gezegd heb ik altijd moeite gehad om ze van elkaar te onderscheiden. Ter vergelijking zijn hier twee foto's van mijn exemplaren.
Trouwens... de bloemen zijn misschien nogal onopvallend voor anderen. Ik vind ze erg mooi.
De derde in de groep is Petrophytum hendersonii... misschien wel de mooiste van de drie soorten die ik ken. Helaas ben ik hem deze zomer kwijtgeraakt en dat doet veel pijn. Ik denk dat ik me er in dat opzicht maar bij neer moet leggen dat ik van de herinneringen moet leven...;-)

Prachtig loof die hendersonii Thomas !

Oh nee Kris... helaas laten de twee foto's GEEN P. hendersonii zien. Ze laten een van de andere twee soorten zien. Aan de kleur te zien vermoed ik dat het Petrophytum cinerascens is...maar ik weet het niet zeker.

Helaas ben ik Petrophytum hendersonii twee of drie maanden geleden voorgoed kwijtgeraakt. Het verschil is bijvoorbeeld dat hij al eind mei begint te bloeien. De bloemen zitten ook op kortere stelen en zijn wat dikker in omtrek. Het is een endemische hoogalpiene soort die uitsluitend voorkomt op het Olympic Peninsula in Washington.

Ter vergelijking een foto van begin juni 2020.

Als mijn vertaling verwarring heeft veroorzaakt, bied ik mijn excuses aan.

[Frankie Wulleman]

Deze spontane Dianthus zaailing met vermoedelijk D. haematocalyx genen is een van de meeste compacte anjers die ik in de tuin heb. Groeit traag uit tot een zeer compact matje. Ondertussen al wat stekjes genomen.

Prachtige vorm !!!
Heel belangrijk om van zulke plantjes stekjes te nemen Frankie .... . Als ze lukken dan kan je me altijd blij maken met een afstammeling  ...
We kunnen wel altijd iets ruilen ...

Ik hou het in gedachten Kris.

[Frankie Wulleman]

Eentje die hier ook traag maar gestaag een opvallend kussen begint te worden is deze Acantholimon trojanum.

Wat een prachtige groep/kussen Frankie ...Hier groeit een jong exemplaar voorlopig niet zo goed aan ...Hij staat maar wat aan te modderen voorlopig ...En krijgt ook redelijk veel bruine blaadjes . Staat nochtans heel zonnig en droog  tussen 2 tufstenen ...Ik dacht dat dit een goed biotoop was maar dat is het toch niet helemaal zo te zien .

Mijn exemplaar staat eveneens heel zonnig en droog, Kris, op het allerhoogste punt in de rotstuin. Waarschijnlijk is uw exemplaar nog niet goed ingeworteld?

[Luc Gilgemyn]

Nog wat 'cushions' :
Petrophytum cinerascens is een houterig plantje dat zich tegen de rotsten aan schurkt en amper 2 cm hoog is.  De bloeiwijze (je ziet één stengel de hoogte in gaan) is ca 10 cm hoog met vrij onbeduidend kleine witte bloempjes.

Luc... Prachtig om deze plant te zien. Ik ben erg verbaasd dat het blad bij jou zo opvallend groen is. Ik ken hem alleen met een zilverachtige glans.

Ik dacht altijd dat
Petrophytum caespitosum iets groener kan zijn en Petrophytum cinerascens meer naar een grijsgroene metaalkleur neigt. Maar eerlijk gezegd heb ik altijd moeite gehad om ze van elkaar te onderscheiden. Ter vergelijking zijn hier twee foto's van mijn exemplaren.

Trouwens... de bloemen zijn misschien nogal onopvallend voor anderen. Ik vind ze erg mooi.

De derde in de groep is Petrophytum hendersonii... misschien wel de mooiste van de drie soorten die ik ken. Helaas ben ik hem deze zomer kwijtgeraakt en dat doet veel pijn. Ik denk dat ik me er in dat opzicht maar bij neer moet leggen dat ik van de herinneringen moet leven...;-)

Je kunt gerust gelijk hebben Thomas.  Ik heb er slechts eentje in de verzameling.  Nog even het etiket bekeken, de plant komt bij Gerd Stopp vandaan...    Uw grijsbladig exemplaar is wel een schitterend plantje.