Ik heb inderdaad ooit een zaailing geplant in een tufsteen als experiment. Townsendia jonessii, een van de gemakkelijkste. Het kleine ding heeft een jaar of zo staan verpieteren voordat hij doodging. Daarna nooit meer geprobeerd. Maar eigenlijk zou het moeten kunnen. Nu jij er zo over begint, denk ik, waarom niet nog eens proberen? Ik heb heel veel zaailingen. Het probleem bij Townsendia's is: ze hebben een lange wortel, die zich pas na een centimeter of zo gaat vertakken (tap root) Ik heb begrepen, dat het met zo'n wortel lastig is om zich te vestigen in een steen. Maar ja, het zijn kalkminnaars, dus het zou moeten kunnen.
Boor een vrij groot en diep gat in de steen. Schudt alle zwarte grond van de wortels af en laat de wortels in het gat zakken, vul het gat met wat tufsteenboorsel, beetje zand, fijne grit. Zorg dat de steen voor 1/3 in de grond staat. In de zomer mag de steen niet langdurig uitdrogen en het belangrijkste: Regenwater moet er langs en eraf lopen, Dus verticaal planten. Er mag geen stagnerend water bij de taproot komen, want daar is hij kwetsbaar. De soorten die je niet moet proberen zijn T. parryi, T. grandiflora, want die hebben een steel. De andere soort zijn stengelloos, dus het mooist.
Toevallig verschijnt een artikel over Townsendia, ik denk begin september in het blad van de VRV, dus als je lid bent krijg je dat. Maar ik heb daar niet geschreven over tufsteen, helaas, niet aan gedacht.