Ger. Ik heb ze bij jou zien staan een paar jaar terug tijdens een open dag, prachtig die structuur en ook de beplanting. Ik heb er eind vorig jaar ook zo een gemaakt. Het viel mij wat tegen omdat die zandbak halfweg deels begon in te storten en het later uit de grond tillen was ook erg zwaar (de trog + het aanhangende zand). Maar nogmaals ze zijn prachtig. Over 'natuurlijk uiterlijk' is inderdaad een kwestie van smaak. Ik had voor ogen een stuk natuursteen waar een steenhouwer een functionele en nette trog uithakt zoals ik denk dat het vroeger gebeurde.
Ik heb ze ook al "live" mogen bewonderen en ze zijn idd heel mooi.
Ik denk dat het heel interessant is om deze diverse werkwijzes naast mekaar te zetten, de liefhebber zal er allicht de methode uitkiezen die hem of haar het best ligt.
Ik heb er ook al zelf gemaakt en heb dan ook gebruik gemaakt van "een mal ". Voor wie de eerste keer zoiets doet is dat mischien iets gestructureerder en daardoor wat makkelijker. Nadat ik reeds de ervaring met "mal" (bekisting) heb zou ik ook durven beginnen op de methode van Ger.
Wat ik nog anders deed dan Gerrit is het bewerken van de trog. Ik begon hiermee op het moment dat de trog nog niet helemaal uitgehard was. Het juiste tijdstip is moeilkijk theoretisch op te geven ,dat is een beetje aanvoelen.Dit hangt ook af van de klimaatomstandigheden waarin je werkt. De mortelspecie moet hard genoeg zijn om de bekisting te kunnen verwijderen maar toch nog bewerkbaar. De beitel wordt nagenoeg niet gehanteerd bij deze methode.
Dan neem ik een stalen borstel om de kanten af te ronden en groeven aan te brengen. Maar ik ben dan ook geen goede beeldhouwer.
Hoe je het ook doet ,het is een lonende bezigheid als je de prijzen bekijkt voor de troggen die men in de handel verkoopt! Zowel Gerrit als Ger zijn heel erg bedankt voor deze praktische bijdrages.Ik denk dat menig rotstuinier hier heel wat aan heeft.Het lijkt trouwens allemaal heel complex maar eens je het een keer hebt gedaan valt het wel mee. Het belangrijkste is de tijd .... vermits je met materialen werkt die opdrogen en dan nog moeilijk te verwerken zijn...
Maar ik ga er verder niet meer over uitweiden ,anders haal ik de suspens al uit het verhaal van Ger. Er mag nog wat over blijven voor ons tijdschrift.
Eigenlijk was de knappe rapportage van Gerrit ook wel te gebruiken.Dan beschrijven we de 2 methodes.Maar dat laten we helemaal over aan onze redacteur. Frankie , misschien moeten we een "troggen en schalen"-nummer maken?
