La Palma 2013

[Gerrit Eijkelenboom]

Echium is het geslacht dat op dit eiland massaal voorkomt. Het is in de winter eigenlijk het eerste wat je ziet. Grote pollen met erg mooie bloemen.

Echium brevirame, de witte vorm
Echium brevirame, de roze vorm, zeldzaam.

[Gerrit Eijkelenboom]

Op een plek vond ik de blauwe vorm.

Mogelijk heeft die een andere naam, nl Echium webbii



Wordt vervolgd.

[Luc Gilgemyn]

Fantastische beelden Gerrit !
Vulkanisme is een fenomeen dat mij altijd al mateloos heeft geïnteresseerd !
(en de plantengroei is ook niet mis  )

Ik volg de storyline met interesse !

[Kris De Raeymaeker]

2. Dezelfde plant, maar in bloei, geleend van het internet.

Dat bedoelde ik Gerrit ...zo hebben wij ze ook gezien in Tenerife . Ik kan je beamen , heeeeeeeeeeel mooi .

[Kees Jan van Zwienen]

Hoi Gerrit,

Die andere blauwe met veel bloemen is inderdaad E. webbii. Het blad van webbii is heel anders dan van gentianoides (puntig ipv afgerond aan het einde). Leuk dat je E. gentianoides nog in bloei hebt gezien, ik heb die soort alleen in blad gezien. Dat exemplaar van Echium wildprettii ssp. trichosiphon komt me bekend voor, volgens mij heb ik precies dezelfde plant daar ook gefotografeerd :-)

[Gerrit Eijkelenboom]

Hoi Gerrit,

Die andere blauwe met veel bloemen is inderdaad E. webbii. Het blad van webbii is heel anders dan van gentianoides (puntig ipv afgerond aan het einde).

Inderdaad Kees Jan, nu zie ik het. Ik heb eerder zitten turen naar de verschillen, maar wist niet waar op te letten. Het is met moeite op de foto's te zien. Dank je.

[Gerrit Eijkelenboom]

La Palma is het eiland van de Aeoniums. Een voor mij moeilijk te determineren geslacht. Ook wel onder Sempervivum of huislook vallend.

In een kloof langs de noord-westkust stonden de planten die u op de foto's ziet. De wand aan de linkerzijde was volledig gekoloniseerd. Eerst even de beschrijving van de soort: Duidelijk is dat het gaat om 2 of 3 jarige planten die na de bloei afsterven. Dat weet ik omdat van de duizenden planten nergens een stam aanwezig was zoals bij de meeste Aeoniums wel het geval is. De bladeren zijn mat grijsgroen. De bladeren ziijn spatelvormig en hebben vaak een kleine inkeping op het uiteinde.

Kees Jan, foto 460 is beslist dezelfde plant, maar jij noemt het een Greenovia met vraagteken. Jij hebt dus ook al je twijfels. Ik weet het ook niet. De volgende mogelijkheden zijn er. A. canariense. A. canariense var. palmense.  A.palmense. A.caldirense. Ik dacht aan A.canariense var palmense, maar die is een langlevende plant. De bloeiwijze kunnen we inschatten aan de hand van de bloeiaar. Die wordt vertakt lichtgeel. Marijn vd Brink heeft daar een foto van bij Flora Pix.

Een mogelijkheid is nog dat het hier om een geisoleerde kolonie gaat.

[Gerrit Eijkelenboom]

op de vele foto's zijn goed de verschillende jaargangen terug te zien. Jonge zaailingen, pubers en volwassen planten.

Kees Jan, zou jij je gedachten er nog eens over willen laten gaan? Jij bent per slot deskundige op het gebied van vetplanten, denkend aan je lezing over Turkije.

[Kees Jan van Zwienen]

Het is allemaal Greenovia, vrijwel zeker G. diplocycla. Greenovia aurea en G. diplocycla lijken sterk op elkaar, onbehaard en zilvergrijs. G. diplocycla vormt geen zijrozetten, G. aurea juist wel. Het vraagteken achter mijn eigen foto's had betrekking op de soortaanduiding. Wil je bij een Greenovia zonder zijrozetten op La Palma echt zeker weten welke van deze twee Greenovia's het is, dan zou je de bloem moeten zien.

Aeonium palmense (syn. A. canariense var. palmense) is een sterk behaarde plant met grotere rozetten, dikkere bladeren die groen zijn ipv grijs. Dat is een erg algemene Aeonium van wat iets vochtige plaatsen.

[Gerrit Eijkelenboom]

Greenovia dyplocycla dus. Uit de Barranco de izcagua, zoals ook beschreven door Paul Christian, Rare Plants.
Ik werd op het verkeerde been gezet door foto's waarbij de binnenste bladeren een kolom vormden. Ik vermoed dat zulke foto's uit de zomer dateren, waarbij de zon loodrecht in de kloven schijnt en de plant zich al sluitend op deze manier beschermt tegen de hitte. Op mijn foto's staan de bladeren horizontaal gespreid, juist om zoveel mogelijk licht te ontvangen. De plant maakt in de zomer ook meer eivormige bladeren, dit om een betere overlapping te bewerkstelligen, zo vermoed ik.

Ik zag trouwens dat de naam Greenovia al als synoniem wordt gebruikt voor Aeonium.

Voor de lezers die willen weten hoe een bloeiende plant er uit ziet, een foto van het internet geplukt.

[Gerrit Eijkelenboom]

Nog meer vetplanten in dezelfde kloof


 Umbilicus horizontalis. foto 1 en 2.
Aichryson laxum, foto 3, een zachtbehaard mooi dingetje, tegen de wand geplakt.

[Kris De Raeymaeker]

La Palma is het eiland van de Aeoniums. Een voor mij moeilijk te determineren geslacht. Ook wel onder Sempervivum of huislook vallend.

Er is een goed boekje geschreven over de geslachten Aeonium , Greenovia , Aichryson door Eric Piens . Eric heeft een deel van zijn leven gewijd aan de studie van deze planten . Spijtig is Eric ons te vroeg ontvallen . Hij kon het in zijn sappig Gents (ik denk eigenlijk Merelbeeks ....)uren hebben over deze planten ..Dit boekje heeft me vroeger toch meermaals geholpen als we op één van de Canarische eilanden vertoefden ....

[Kees Jan van Zwienen]

Een handig boek voor de planten van de Canarise Eilanden is 'Wild Flowers of the Canary Islands' van Bramwell & Bramwell. Je moet dan wel de 2e editie hebben van 2001, want de eerste editie is een stuk minder bruikbaar.

[Gerrit Eijkelenboom]

In dezelfde kloof als boven:
Lobularia canariensis foto 1 en 2.

Even verderop in een dorpje deze gevuldbloemige Oxalis. Ik dacht eerst, ontsnapt uit een tuin maar later vond ik grote gebieden gekoloniseerd door dit klavertje. Wel mooi, wil ik best wel in een potje in de kas. Maar het plantje heeft geen wortelstokjes, alleen wat vlezige rhizomen, dus maar niet meegenomen. Er stonden er miljoenen.

foto 3 en 4.

[Gerrit Eijkelenboom]

We zijn nog steeds in het noordwesten van het eiland, een gebied waar wel heel weinig vakantiegangers komen, in het authentieke dorpje Las Tricias. Vandaar uit begint een wandeling langs het meest befaamde fenomeen van het eiland (op botanisch gebied, in mijn ogen dan) de drakenbloedbomen. Oorspronkelijk gebruikt om een rode kleurstof uit te winnen. Na een inkeping in de stam komt daar een rode (hars?) vloeistof uit. De bomen raken daardoor verzwakt en konden sterven. Nu schijnt het verboden te zijn. Harry Jans heeft een prachtige reportage (gedeeltelijk op dit forum) gemaakt over de drakenbloedbomen op het geheimzinnige eiland Socotra in de Indische Oceaan. Daar leeft een andere soort dat wel, maar je vraagt je af: Hoe kan het nou dat op 2 zeer geisoleerde plekken op de wereld deze bijzondere boom voorkomt. (misschien nog wel op andere plekken ook hoor, dat weet ik niet)
Wandel met ons mee langs Dracaena draco.