Voorjaar langs de oostkant van de alpen, de lager gelegen gebieden.

[Kris De Raeymaeker]

Inderdaad Gerrit, het harlekijntje. Maar wat zijn ze vroeg. We schrijven 1 april... . Bij ons is dat altijd een paar weken later, half april of zo.

Super populatie Frankie ! En wat een kleur  Die mooie grote groep op foto 4  is ongelooflijk knap ...

[Kris De Raeymaeker]

Super reportage nog steeds , om van te genieten en duimen en vingers af te likken ! En zoals Luc te recht opmerkt ook weinig bekend ...

[Danny Bonnez]

Dat is Orchis morio (Anacamptis) zo te zien. Wel een heel donkere vorm

Inderdaad Gerrit, het harlekijntje. Maar wat zijn ze vroeg. We schrijven 1 april... . Bij ons is dat altijd een paar weken later, half april of zo.

Wat een knap graslandje heb je daar ontdekt , Frankie ! Wat een mooie populatie Orchis morio zeg ! Heel mooi donker van kleur en vrij veel variatie zo te zien !

[Bert Stegeman]

Frankie, mooie foto’s! 

mee eens

[Bert Stegeman]

Nog een flinke groep Iris pumila staat hier uit te waaien in de avondbries. Het is hier zo goed toeven.

mooie foto
en prachtige reis

[Frankie Wulleman]

Super verhaal Frankie, en wat heb je toch veel moois ontdekt in die weinige dagen !  Een locatie die absoluut niet op de radar staat van de meeste plantaholics heb ik de indruk. 

Super reportage nog steeds , om van te genieten en duimen en vingers af te likken ! En zoals Luc te recht opmerkt ook weinig bekend ...
[/quote]

Luc, Kris, dit gebied staat inderdaad helemaal niet bekend bij het doorsnede publiek dat planten gaat spotten in de natuur. Ik kwam de regio op het spoor via een facebookvriend die in de buurt van Wenen woont. Het is een mens die geen rotstuin heeft of zo, maar enkel en alleen de natuur intrekt om zoveel mogelijk planten te spotten, waarvan vaak foto's op facebook te zien zijn. Hij is echter zeer terughoudend met het uitdelen van locaties. Zodoende heb ik zelf informatie moeten verzamelen op het net en via andere mensen in Oostenrijk die een beetje met de regio vertrouwd zijn. Zoals ik al zei, het grootste gedeelte van neder oostenrijk is gecultiveerd. De natuur is er net als bij ons zeer gefragmenteerd en het vergde wat speurwerk om alles op te sporen. Als je de reportage ziet zou je denken dat de streek daar één groot kleurenpallet is, waar het bol staat met leuke palnten, maar dat is absoluut niet zo. Maar alles bij elkaar, is dit wel een rijke en interessante flora wat daar voorkomt.

[Frankie Wulleman]

Dat is Orchis morio (Anacamptis) zo te zien. Wel een heel donkere vorm

Inderdaad Gerrit, het harlekijntje. Maar wat zijn ze vroeg. We schrijven 1 april... . Bij ons is dat altijd een paar weken later, half april of zo.

Wat een knap graslandje heb je daar ontdekt , Frankie ! Wat een mooie populatie Orchis morio zeg ! Heel mooi donker van kleur en vrij veel variatie zo te zien !

Het was Orchis morio op zijn best, Danny, met zeer intens gekleurde exemplaren.

[Frankie Wulleman]

Adonis vernalis in harmonie met Muscari neglectum.

Mooie ontdekking van dit grasland , Frankie , ieder ander stukje grasland heeft wel wat te bieden waarschijnlijk ! Terug een mooie ontdekking met de knappe Adonis !

Veel planten zijn overal in grotere of mindere mate te zien, Danny. Maar elk grasland heeft wel zijn 'specialiteit'.

[Frankie Wulleman]

Wat me wel opvalt hier dat ze in een vrij droog tot heel droog biotoop groeien. Op foto 1 zie je hem samen met Chamaecytisus ratisbonensis en op foto 2 met Pulsatilla pratensis nigricans, 2 planten die liefhebber zijn van droge bodems. Blijkbaar is Orchis morio vrij tolerant wat betreft de bodemomstandigheden. Bij ons in de Ardennen zag ik ze in vochtigere weides.

Bij mijn weten moet Harlekijn echt wel vochtig staan. Door verdroging verdwijnen in Nederland veel biotopen Op Texel staan ze onderaan dijken, kwelwater. Het is een zeer zeldzame soort aan het worden in de Lage Landen

Zo heb ik het ook begrepen, Gerrit, dat Orchis morio een liefhebber is van eerder vochthoudende gronden. Deze graslanden zijn dat echter absoluut niet, getuige de begeleidende flora die er bij staat.

[Frankie Wulleman]

De deelstaat Burgenland, waar het Leithagebirge gelegen is, doet on-Oostenrijks aan, waarbij de golvende streek met zijn eindeloze vergezichten vooral centraal of oost europees aandoet.
Straks bezoeken we een andere interessante site in dit rijtje.

[Frankie Wulleman]

We betreden een nieuw grasland, pal op de grens met Hongarije. En we zijn naar hier gekomen om een bepaalde plant te zien...
Een flinke Adonis vernalis is de eerste plant die we te zien krijgen.

[Frankie Wulleman]

En nog meer Adonis vernalis duikt op. Het lijkt hier echt wel onkruid in deze streek.

[Frankie Wulleman]

Tussen de Adonis bemerken we een roze vlek.

[Frankie Wulleman]

Het doel was dit keer Daphne cneorum. Via het internet was ik deze locatie op het spoor gekomen. Maar ik had gedacht hier veel te vroeg te zijn...
Maar we vinden hier dan toch maar ons eerste exemplaar in bloei, zij aan zij met Adonis vernalis.

[Frankie Wulleman]

We begeven ons verder het grasland in en bemerken dat het niet bij één exemplaar zal blijven.
Ik sta perplex. Het is 2 april. Daphne cneorum bloeit normaal weken later, ergens eind april. Het lijkt unreal. Maar ik kan er maar wat blij mee zijn natuurlijk.