winterharde cactussen

[Kris De Raeymaeker]

Jawel ook deze Chamaecereus sylvestrii hybride verdraagt hier in de winter temperaturen tot minus 12 graden ! Normaal bloeit de soortechte vorm oranje rood maar er is door de jaren heen wel wat gekruisd. Gewoon een keer gevonden in een tuincentrum ...

[Marcel van den Berg]

Maar je hebt het duidelijk onder de knie Marcel ! Ze staan er perfect bij !

Er zat niet zo veel groei in, totdat ik ze een tijdje terug uit kas haalde en buiten plaatste.
Hier is het vochtiger en toch wat koeler wat bijdraagt aan een goede groei en minder stres.


Ondertussen staat er in de schaal weer het een en ander in bloei.
Links staan Escobaria vivipara neomexicana en Escobaria zilziana mooi in bloei.
Ook blijven de Gynocaliciums aardig doorbloeien.
In het midden staat de Mammillaria monancistracantha weer in bloei.
Afgelopen winter had ik deze nog opgegeven omdat deze zo zwaar was toegetakeld door een slak, maar daar zie je nu nauwelijks meer wat van.
Rechts staat Echinocereus rigidissimus rubispinus ook weer prachtig in bloei, al valt de knoppenaanmaak van de soort mij best wel tegen. Volgend jaar zal ik proberen de Echinocereus langer droog te houden.

[Marcel van den Berg]

Jawel ook deze Chamaecereus sylvestrii hybride verdraagt hier in de winter temperaturen tot minus 12 graden ! Normaal bloeit de soortechte vorm oranje rood maar er is door de jaren heen wel wat gekruisd. Gewoon een keer gevonden in een tuincentrum ...

Deze plant is wel heel erg mooi zeg!
Ik vraag we af wat de andere ouder is.
Geeft hij ook stekken? 

[Kris De Raeymaeker]

Maar je hebt het duidelijk onder de knie Marcel ! Ze staan er perfect bij !

Er zat niet zo veel groei in, totdat ik ze een tijdje terug uit kas haalde en buiten plaatste.
Hier is het vochtiger en toch wat koeler wat bijdraagt aan een goede groei en minder stres.

Klopt Marcel , zelfs  volwassen cactussen stoppen met groeien als de temperatuur boven de 35 graden komt ...De kleintjes nog sneller .

[Kris De Raeymaeker]

Ondertussen staat er in de schaal weer het een en ander in bloei.
Links staan Escobaria vivipara neomexicana en Escobaria zilziana mooi in bloei.
Ook blijven de Gynocaliciums aardig doorbloeien.
In het midden staat de Mammillaria monancistracantha weer in bloei.
Afgelopen winter had ik deze nog opgegeven omdat deze zo zwaar was toegetakeld door een slak, maar daar zie je nu nauwelijks meer wat van.

Knappe schaal Marcel! 

[Kris De Raeymaeker]

Rechts staat Echinocereus rigidissimus rubispinus ook weer prachtig in bloei, al valt de knoppenaanmaak van de soort mij best wel tegen. Volgend jaar zal ik proberen de Echinocereus langer droog te houden.

Dat is inderdaad de sleutel tot een rijke bloei ....Lange en koele rust. Ik nevel deze wel maar wacht met de eerste gietbeurt tot de knoppen zichtbaar zijn ...Eind augustus -begin september stop ik aak al met gieten ....  Hier gaan de bloemen ook elk moment open komen .

[Kris De Raeymaeker]

Deze plant is wel heel erg mooi zeg!
Geeft hij ook stekken? 

Hij maakt diverse zijscheuten die je kan laten wortelen Marcel . 

[Kris De Raeymaeker]

Deze plant is wel heel erg mooi zeg!
Ik vraag we af wat de andere ouder is.

De exacte ouder kan ik niet achterhalen Marcel omdat hij zonder naam/label werd aangeboden in het tuincentrum.
Maar het zijn naar mijn weten altijd kruisingen met Lobivia . Sommige noemen deze hybrides ook x Chamaelobivia ....Waarschijnlijk is dit zelfs de huidige correcte naam bedenk ik me nu . Je hebt ze in de meest fantastische kleuren. Iedereen zou deze moeten hebben want ze zijn makkelijk , zorgeloos en wat een bloemenpracht.
En ze kunnen verbazen . Zo maak ik nu met deze soort momenteel ook iets heel raars mee . Twee verschillende bloemkleuren aan 1 plant ..Iets wat ik in meer dan 40 jaar hobby nog nooit heb meegemaakt ....En wel degelijk aan 1 en dezelfde stengel. Hij werd aangeschaft als geel bloeiend en de eerste bloemen eerder dit jaar waren dat ook . En nu plots ook een rode ....    

[Kris De Raeymaeker]

Rechts staat Echinocereus rigidissimus rubispinus ook weer prachtig in bloei, al valt de knoppenaanmaak van de soort mij best wel tegen. Volgend jaar zal ik proberen de Echinocereus langer droog te houden.

Dat is inderdaad de sleutel tot een rijke bloei ....Lange en koele rust. Ik nevel deze wel maar wacht met de eerste gietbeurt tot de knoppen zichtbaar zijn ...Eind augustus -begin september stop ik aak al met gieten ....  Hier gaan de bloemen ook elk moment open komen .

Alhoewel de knoppen allemaal nagenoeg even groot waren komen ze niet tegelijk open.  Ik vermoed een trucje van deze planten ,die in droge streken groeien, om de bloei toch wat proberen te spreiden en zo meer kans op bestuiving/zaden te bekomen. 

[Mark Stolk]

Vuurwerk! Prachtig.

[Marcel van den Berg]

Deze plant is wel heel erg mooi zeg!
Ik vraag we af wat de andere ouder is.

De exacte ouder kan ik niet achterhalen Marcel omdat hij zonder naam/label werd aangeboden in het tuincentrum.
Maar het zijn naar mijn weten altijd kruisingen met Lobivia . Sommige noemen deze hybrides ook x Chamaelobivia ....Waarschijnlijk is dit zelfs de huidige correcte naam bedenk ik me nu . Je hebt ze in de meest fantastische kleuren. Iedereen zou deze moeten hebben want ze zijn makkelijk , zorgeloos en wat een bloemenpracht.
En ze kunnen verbazen . Zo maak ik nu met deze soort momenteel ook iets heel raars mee . Twee verschillende bloemkleuren aan 1 plant ..Iets wat ik in meer dan 40 jaar hobby nog nooit heb meegemaakt ....En wel degelijk aan 1 en dezelfde stengel. Hij werd aangeschaft als geel bloeiend en de eerste bloemen eerder dit jaar waren dat ook . En nu plots ook een rode ....    

Zo zie je toch hoe klein de genetische afwijking maar is tussen de twee 
Ik heb dat ook wel eens gehad met bloeiende planten die vol in de zon stonden.

[Marcel van den Berg]

Rechts staat Echinocereus rigidissimus rubispinus ook weer prachtig in bloei, al valt de knoppenaanmaak van de soort mij best wel tegen. Volgend jaar zal ik proberen de Echinocereus langer droog te houden.

Dat is inderdaad de sleutel tot een rijke bloei ....Lange en koele rust. Ik nevel deze wel maar wacht met de eerste gietbeurt tot de knoppen zichtbaar zijn ...Eind augustus -begin september stop ik aak al met gieten ....  Hier gaan de bloemen ook elk moment open komen .

Alhoewel de knoppen allemaal nagenoeg even groot waren komen ze niet tegelijk open.  Ik vermoed een trucje van deze planten ,die in droge streken groeien, om de bloei toch wat proberen te spreiden en zo meer kans op bestuiving/zaden te bekomen.

Dat zou zomaar kunnen, dan is de kans op zelfbestuiving ook kleiner.
Maar wat een kleurenpracht zeg, het is echt een schitterende soort.

[Kris De Raeymaeker]

Toumeya papyracantha SB 330 (San Ysidro, NM)kan -als ze helemaal droog staan - lage temperaturen doorstaan. We gaan er van uit dat de temperatuur kan zakken tot minus 12 graden.
Door de papierachtige doorns is het plantenlichaam nog nauwelijks te zien ...