Ai, wat een rotdingen zijn het toch.
zo zou ik ze toch nooit omschrijven Gerrit !
Daarvoor zijn ze veel te mooi !
"Uitdagingen" zijn het duidelijk wel en in ons klimaat zeker ! Als je ze dan koste wat het kost wilt proberen in een tuin waar bijna geen schaduw is, zoals bij mij, dan blijft het moeilijk ! Mijn "Huntfield" heeft twee winters en drie zomers overleefd - de derde winter werd hem fataal. Hij had vorig jaar goed gebloeid, en in de loop van het seizoen zeker 5 extra rozetten aangemaakt die er in de herfst prima bij stonden en toch....
Tot nu toe heb ik uit zaad nog de beste resultaten. En dan de meest simple soorten. bayleyi, x sheldonii en zijn cultivar Lingholm. Van alle honderden zaden die kiemen blijven de sterkste over en die passen zich aan. Zo is mijn theorie. Die geimporteerde planten komen uit de hemel (Schotland) rechtstreeks in de hel (Nederland)
Luc om bovenstaande te illustreren, hier een foto van een zaaipot met Meconopsis grandis. Er is een hap uit en dat is verspeend. Dit is dus reservemateriaal. Deze pot heeft altijd onder afdak gestaan, maar je ziet hoe slecht de plantjes er aan toe zijn. Toch geeft dit een mooie kans om de sterksten nu te isoleren. Ik ga nu aan de gang, de niet aangetaste bewaar ik en de rest gooi ik weg.
Wat hier op de foto natuurlijk meteen opvalt, is dat er veel te dicht is gezaaid. Dan krijg je dit soort aantasting.
Er is overigens een paar keer gesproeid tegen schimmel.
Je hebt ongetwijfeld gelijk dat je met zelf gezaaide en opgekweekte planten het meeste kans op succes maakt Gerrit, maar zoals je zelf al schreef, het is lang wachten ! Dat maakt het natuurlijk ook spannend !
Een proces dat ik in elk geval met grote interesse zal volgen !
