Silver Saxifraga's

[Hans Meulenbelt]

Bart,

voor zover ik weet is het binomial Sax. x pectinata ook gebruikt om de combinatie van S. crustata en S. paniculata te beschrijven, maar omdat het binomial Sax. x fritschiana hiervoor al eerder gebruikt is, is het binomial Sax. x pectinata nu 'invalid'.

[Bart Moerland]

Kwam vanmiddag ook nog een andere wilde crustata vorm tegen,denk als ik zoek dat er nog wel meer rondspoken.
Wel een mooie trouwens.

1. crustata

2. 'Kath's Delight',een prachtige bolgroeiende Silver uit Engeland vernoemd naar Kath Dryden
     verder weinig van bekend. 

[Bart Moerland]

Bart,

voor zover ik weet is het binomial Sax. x pectinata ook gebruikt om de combinatie van S. crustata en S. paniculata te beschrijven, maar omdat het binomial Sax. x fritschiana hiervoor al eerder gebruikt is, is de binomial Sax. x pectinata nu 'invalid'.

Ja Hans dat weet ik,maar nu hoorde ik dat de afwijking zo groot was met 'Portae' en 'krain' dat
x pectinata beter was?    Soms......

[Frankie Wulleman]

Wat grappig is dat jij 'Cairos' de dikke cochlearis van Adrian heb gepost,vanmiddag kwam ik in de tuin 'Oh Yes' tegen
een zaailing die Adrian heeft geselecteerd uit 'Cairos'

1. 'Oh Yes' zaailing van cochlearis 'Cairos'

2. Saxifraga valdensis heeft het naar zijn zin in een oude bemoste en best vochtige Tufsteen.

S. cochlearis, twee keer, ééntje in een trog en ééntje op de tuf. Nog altijd één van mijn favoriete silvers.

[Gerrit Eijkelenboom]

S. cochlearis, twee keer, ééntje in een trog en ééntje op de tuf. Nog altijd één van mijn favoriete silvers.

Ach heden, wat een dikke planten. Die in de steen lijkt me wat compacter niet. Ja Frankie, ook voor mij is het een favoriet. Op de laatste verkoopdag heb ik er toch maar weer eentje gekocht, om hem te ontleden en overal stukjes in de rotsen te zetten.

[Frankie Wulleman]

Nog een paar cochlearis, ook S. cochlearis 'Oh Yes' (de grootste) en S. cochlearis 'Probinyii' (de kleinste). Deze laatste vind ik echt wel de mooiste uit de 'cochlearisfamilie', : kleine rozetten, vormt een harde pol en mooi blauwgroen loof, en veel kalkafscheiding.

[Frankie Wulleman]

S. cochlearis, twee keer, ééntje in een trog en ééntje op de tuf. Nog altijd één van mijn favoriete silvers.

Ach heden, wat een dikke planten. Die in de steen lijkt me wat compacter niet. Ja Frankie, ook voor mij is het een favoriet. Op de laatste verkoopdag heb ik er toch maar weer eentje gekocht, om hem te ontleden en overal stukjes in de rotsen te zetten.

Ja hoor, Gerrit, op een steen is de groei extra traag, maar de planten worden nog compacter en vormen na vele jaren de allermooiste pôllen die je je maar kan voorstellen. Geduld is hier echt een schone deugd.

[Frankie Wulleman]

Saxifraga cartilaginae, nog zo'n mooierd.

[Gerrit Eijkelenboom]

De S. 'Probinyii', die ik niet kende vind ik toch ook wel best gaaf. (zegt de jeugd hier altijd)

Hier twee foto's van:

Saxifraga cochlearis foto1
Sacifraga  "Ceciel Davies'. foto 2.

Deze  staat al een jaar of twee in de stenen en ik zie ze eigenlijk niet groter worden. Maar keihard he.

[Frankie Wulleman]

Prachtig, Gerrit, zo staan ze op hun best, op z'n 'spartaans' op een steen. 

[Hans Meulenbelt]

S. cochlearis, twee keer, ééntje in een trog en ééntje op de tuf. Nog altijd één van mijn favoriete silvers.

Saxifraga cochlearis behoort ook tot mijn favorieten, Frankie, van de hele grote tot de hele kleine en alles wat er tussenin zit. Ik probeer het hele scala in m'n verzameling te hebben en selecteer vervolgens op de mooiste bloemen.

Er zijn diverse dwergvormen van Sax cochlearis in omloop, zoals S. 'Probynii' en S. 'Pseudo-valdensis'. Volgens Beryl Bland was haar plant van S. 'Pseudo-valdensis' nog kleiner dan haar S. 'Probynii'. Ik heb de indruk dat er momenteel verschillende planten in omloop zijn van deze beide cultivars, dus planten die ten onrechte de cultivar naam op het label hebben. En er zijn ook nog een heel stel kleine vormen van S. cochlearis in omloop zonder cultivar naam. Heel veel doet het er denk ik niet toe, het blijven mooie zilvers.

[Kris De Raeymaeker]

Terwijl het nog steeds gouden tijden zijn voor bezitters van terrasjes waar men nog steeds een bronzen tintje kan krijgen heb ik is gekeken of ik wel "zilvers" heb in de tuin .
Zou ik die wel hebben ?

Ik heb althans dit gevonden .........

Ik vind vele van die "zilvers" nogal op mekaar lijken 
Maar de kenners halen ze natuurlijk zo uit mekaar ........

Welke is dit dan jongens ?   

[Hans Meulenbelt]

Eerder liet ik een foto zien van een plant met als naam S. 'Ota Vlasak', maar deze plant is helemaal nog niet geregistreerd en heeft dus nog helemaal geen cultivar naam, het is een zaailing die door Ota Vlasak in zijn tuin is gevonden en die Ota aan Adrian Young heeft gegeven. Ik heb de tekst bij de foto inmiddels aangepast.

[Hans Meulenbelt]

Terwijl het nog steeds gouden tijden zijn voor bezitters van terrasjes waar men nog steeds een bronzen tintje kan krijgen heb ik is gekeken of ik wel "zilvers" heb in de tuin .
Zou ik die wel hebben ?

Ik heb althans dit gevonden .........

Ik vind vele van die "zilvers" nogal op mekaar lijken 
Maar de kenners halen ze natuurlijk zo uit mekaar ........

Welke is dit dan jongens ?

Ik hou het op een vorm van Saxifraga crustata, Kris, en ik ben eerlijk gezegd verbaasd dat je de zilvers nogal op mekaar vindt lijken  Ze zijn als groep planten vrij goed herkenbaar, maar er is toch wel heel veel variatie aanwezig in deze groep planten. Van de reusachtige rozetten van Saxifraga longifolia tot de kleine rozetjes van Saxifraga valdensis is toch wel een flinke stap.

[Frankie Wulleman]

Terwijl het nog steeds gouden tijden zijn voor bezitters van terrasjes waar men nog steeds een bronzen tintje kan krijgen heb ik is gekeken of ik wel "zilvers" heb in de tuin .
Zou ik die wel hebben ?

Ik heb althans dit gevonden .........

Ik vind vele van die "zilvers" nogal op mekaar lijken 
Maar de kenners halen ze natuurlijk zo uit mekaar ........

Welke is dit dan jongens ?

Ik hou het op een vorm van Saxifraga crustata, Kris, en ik ben eerlijk gezegd verbaasd dat je de zilvers nogal op mekaar vindt lijken  Ze zijn als groep planten vrij goed herkenbaar, maar er is toch wel heel veel variatie aanwezig in deze groep planten. Van de reusachtige rozetten van Saxifraga longifolia tot de kleine rozetjes van Saxifraga valdensis is toch wel een flinke stap.

Lijkt bijna zeker op één of andere crustata, heeft ook wel wat weg van Nicomedes.