Regen…
Het regent dat het giet
het zonnetje ligt nog niet in ’t verschiet
de regen zingt een lied :
‘het regent dat het giet’
en alles wordt nat
zelfs tot op uw gat
de lucht is grijs en mat
tot groot jolijt van de rondspringende pad
plassen in overvloed
het werkt wel op uw gemoed
en op uw systeem, naar ik vermoed
een depressie zit in de lucht
nee, ’t is geen klucht
zucht, zucht, zucht
’t weer is naar de knoppen
zal de regen ooit stoppen ?
moet ik eens op uw gezicht kloppen ?
en de regen zingt een lied:
‘het regent dat het giet’.
Nota van de redactie : toen ik dit gedicht maakte, moest ik onwillekeurig denken aan mijn tijd in school in lang vervlogen tijden.
Toen was er bijna altijd amok, toen al die opgeschoten pubers, lekker knus samen zaten onder het veel te kleine afdak van de schoolkoer.
Vandaar dat ik dat zinnetje er bij gezet heb van 'kloppen op uw gezicht'.
Je kan er niet toch omheen, die regen werkt op je gemoed !
