najaarsflora van enkele Griekse eilanden

[Kris De Raeymaeker]

Sternbergia's komen voor op de Peloponnesos en op Corfu maar gek genoeg niet op Zakynthos dat zich tussen de 2 vernoemde gebieden bevind...
Toch troffen we Sternbergia's aan in Zakynthos maar niet in het wild maar ergens op een erf...

Kris, om welke Sternbergia's gaat het op deze foto's?
 

De brave man had er geen labeltjes bijstaan op zijn erf Ger (hij had wel enkele vervelende honden) maar toch denk ik dat we er vrij zeker kunnen van zijn dat het Sternbergia lutea is.
Het houd me ook bezig vanwaar die planten dan komen...Op Zakynthos zie je geen tuincentra's of bestaat er geen Van Tubergen of Bakker...De lokale bevolking zal wel haast geen mogelijkheden hebben om zulks te kopen.
Dus we mogen er bijna zeker van zijn dat die meegebracht zijn ergens uit het wild. Maar omdat ze niet voorkomen op Zakynthos ? Dus mijn theorie is dat ze komen van het naburige Corfu of het Griekse vasteland (in dat geval Peloponnesus dat er kortste bijligt) en dat het waarschijnlijk natuurimporten zijn?         

[Kris De Raeymaeker]

Leuk om die foto's te zien, Kris.

Zo'n groep Amaryllis belladonna is echt wel prachtig om te zien... is trouwens hier ook winterhard (alhoewel die bij mij maar één bloemstengel had na de strenge winter van vorig jaar )

Hier in Rumst heb ik ze de vorige winter niet doorgekregen Wim  
Nochtans moet het wel te fixen zijn ,maar zoals met alle planten is het soms zoeken naar de "right spot "...
Trouwens zou Amaryllis belladonna op zijn natuurlijke standplaats in Afrika het best floreren nadat de hele boel een keertje is afgebrand. 

[Ger van den Beuken]

Doet er voor de rest ook weinig toe Kris, maar ik dacht misschien herkende je enkele kenmerken van soorten die je op je reizen hebt gezien.
Ik ben een vrij onbekende in de bollen wereld, maar de Sternbergia's maken een geweldige indruk op mij.
Het zal waarschijnlijk de wonderbaarlijk mooie zwavel gele bloemkleur zijn die mijn hart sneller doet kloppen.
Hier in de rotstuin staat Sternbergia lutea die ik van jou heb gekregen nog volop in blad. Is dit normaal om deze tijd van het jaar??

[Frankie Wulleman]

Sternbergia's komen voor op de Peloponnesos en op Corfu maar gek genoeg niet op Zakynthos dat zich tussen de 2 vernoemde gebieden bevind...
Toch troffen we Sternbergia's aan in Zakynthos maar niet in het wild maar ergens op een erf...

Kris, om welke Sternbergia's gaat het op deze foto's?
 

De brave man had er geen labeltjes bijstaan op zijn erf Ger (hij had wel enkele vervelende honden) maar toch denk ik dat we er vrij zeker kunnen van zijn dat het Sternbergia lutea is.
Het houd me ook bezig vanwaar die planten dan komen...Op Zakynthos zie je geen tuincentra's of bestaat er geen Van Tubergen of Bakker...De lokale bevolking zal wel haast geen mogelijkheden hebben om zulks te kopen.
Dus we mogen er bijna zeker van zijn dat die meegebracht zijn ergens uit het wild. Maar omdat ze niet voorkomen op Zakynthos ? Dus mijn theorie is dat ze komen van het naburige Corfu of het Griekse vasteland (in dat geval Peloponnesus dat er kortste bijligt) en dat het waarschijnlijk natuurimporten zijn?         

Ook bij ons zie je dit wel eens: bijvoorbeeld: enkele grote groepen sneeuwklokjes bij een oud boerderijtje of zo... Deze zijn er dikwijls ook vele tientallen jaren geleden aangeplant door de lokale mensen die ze ergens uit een naburig gebied gevonden hebben. Of ze hebben ze kado gekregen van iemand die ze van wat verder heeft meegebracht.
Wanneer het dan uitheemse planten zijn wordt er gesproken van stinzenplanten. Stinzenplanten zijn dat ook meestal planten die er van nature niet voorkomen maar zich wel alsdusdanig hebben ingeburgerd.
Het woord 'stins' komt nog uit friesland en betekent 'stenen huis'. Een stins was dan meestal ook een plaats op de buiten: een versterkte hoeve, een kleine burcht, e.d. Bij zulke bouwwerken werd er al eens iets aangeplant en dit zijn dan uiteindelijk de stinzenplanten geworden.
Zo zullen deze Sternbergia's ginder ter plaatse stinzenplanten zijn.

[Wim Boens]

Leuk om die foto's te zien, Kris.

Zo'n groep Amaryllis belladonna is echt wel prachtig om te zien... is trouwens hier ook winterhard (alhoewel die bij mij maar één bloemstengel had na de strenge winter van vorig jaar )

Hier in Rumst heb ik ze de vorige winter niet doorgekregen Wim  
Nochtans moet het wel te fixen zijn ,maar zoals met alle planten is het soms zoeken naar de "right spot "...
Trouwens zou Amaryllis belladonna op zijn natuurlijke standplaats in Afrika het best floreren nadat de hele boel een keertje is afgebrand.  

Interessant, misschien moet ik eens een vuurtje stoken  

Hij staat heel warm bij mij, in goed doorlatende grond...

[Kris De Raeymaeker]

Doet er voor de rest ook weinig toe Kris, maar ik dacht misschien herkende je enkele kenmerken van soorten die je op je reizen hebt gezien.
Ik ben een vrij onbekende in de bollen wereld, maar de Sternbergia's maken een geweldige indruk op mij.
Het zal waarschijnlijk de wonderbaarlijk mooie zwavel gele bloemkleur zijn die mijn hart sneller doet kloppen.

Er zijn her en der nogal serieuze discussie's rond het geslacht Sternbergia Ger ! Vooral dan wanneer het gaat om S. lutea-sicula-grueteriana-colchiflora.
Sommigen gaan zover om te zeggen dat er slechts 1 soort bestaat met een aantal subspecies of erger nog een aantal standplaatsvormen... (ik laat nu even de voorjaarsbloeiende Sternbergia's zoals candida en fischeriana buiten beschouwing)
Ieder najaar merk ik op het Schots forum dat er daar ook veel "'debat" over gevoerd wordt.Nu het lijkt soms ook onduidelijk wanneer het gaat over de compacte vormen van Sternbergia sicula en die andere kleinere soort Sternbergia grueteriana.Ik denk dat er minder discussie bestaat over de allerkleinste nl. Sternbergia  colchiflora.Ik heb altijd gedacht heel goed het verschil te zien tussen Sternbergia lutea (doorgaans de grootste van de hier genoemde )en Sternbergia sicula...
Tot ik vorig jaar in het bezit kwam van Sternbergia lutea ssp. angustifolia......Ik kweek de plant nog niet lang genoeg om hem door en door te kennen maar op het eerste zicht is het een lutea die er een beetje uitziet als een sicula.Op sommige vindplaatsen komen dan weer zowel sicula's als lutea's voor op dezelfde habitat  met alle heisa vandien. 
Dus zoals je ziet een klein geslacht met veel deining.

Nu om een lang verhaal kort te maken , op basis van het bredere groene blad zonder grijze tekening denk ik dat hetgeen we gezien hebben wel lutea is .         

[Kris De Raeymaeker]

Het zal waarschijnlijk de wonderbaarlijk mooie zwavel gele bloemkleur zijn die mijn hart sneller doet kloppen.
Hier in de rotstuin staat Sternbergia lutea die ik van jou heb gekregen nog volop in blad. Is dit normaal om deze tijd van het jaar??

Los van al die botanische discussies blijft dit idd een meer dan schitterend geslacht Ger! En ze bloeien ook op een tijdstip dat hun goudgele gloed zo heel erg welkom is ...

Het is helemaal normaal dat Sternbergia lutea nu in blad staat. Het is pas in het voorjaar dat dit blad gaat verdrogen.Daarna komt er nog een cruciale periode om ze in bloei te krijgen. In die tijd is het heel belangrijk dat ze de nodige warmte krijgen en niet teveel water.Dit is nodig om de bollen genoeg te laten afrijpen. Dit voldoende afrijpen is nodig om ze tot bloei te krijgen... 

[Kris De Raeymaeker]

Hier in de rotstuin staat Sternbergia lutea die ik van jou heb gekregen nog volop in blad. Is dit normaal om deze tijd van het jaar??

Nog een foto van hoe hij er hier bijstaat Ger ......Ik merk ook dat er zaadbesjes aanzitten.

[Frankie Wulleman]

Hier in de rotstuin staat Sternbergia lutea die ik van jou heb gekregen nog volop in blad. Is dit normaal om deze tijd van het jaar??

Nog een foto van hoe hij er hier bijstaat Ger ......Ik merk ook dat er zaadbesjes aanzitten.

Staat die daar in de volle grond van uw rotstuin, Kris, zonder winterbescherming?

[Kris De Raeymaeker]

Staat die daar in de volle grond van uw rotstuin, Kris, zonder winterbescherming?

Jawel Frankie , het grondmengsel is wel duchtig aangepast !Vanaf eind november /december gaat er wel een glasplaatje over tot  in het voorjaar.

[Frankie Wulleman]

Staat die daar in de volle grond van uw rotstuin, Kris, zonder winterbescherming?

Jawel Frankie , het grondmengsel is wel duchtig aangepast !Vanaf eind november /december gaat er wel een glasplaatje over tot  in het voorjaar.

Worden de bollen in het voorjaar uitgegraven om een droge zomerperiode te voorzien? Dat zou de bloemaanzet bevorderen wanneer ze dan in het najaar in vochtigere grond terechtkomen.

[Kris De Raeymaeker]

Worden de bollen in het voorjaar uitgegraven om een droge zomerperiode te voorzien? Dat zou de bloemaanzet bevorderen wanneer ze dan in het najaar in vochtigere grond terechtkomen.

Nog niet geprobeerd Frankie. Schijnt dat enerzijds de bollen vrij droog moet blijven in die tijd maar anderzijds ook dat de vlezige wortels toch altijd een beetje vocht moeten hebben? Die vlezige wortels gaan toch nog dieper dan waar de bol zit.

[Luc Gilgemyn]

Sternbergia wil het tijdens de rustperiode in de zomer graag warm en droog, anders is de bloei zwak of onbestaande.
In onze streken betekent dit op het Zuiden en in héél doorlatende grond - sommige mensen krijgen ze op die manier ook hier aan de bloei, anderen weer niet.
Ik probeerde ze dit najaar voor het eerst uit in de tuin - uitgeplant in een vijvermandje.
Na de winter, wanneer de bladen vergaan zijn, komt het vijvermandje eruit en gaan de bollen droog en warm overzomeren in mijn tuinhuis...  m.a.w. precies dezelfde behandeling als ik mijn botanische tulpen geef, bij gebrek aan een echte bollenbak.  Op de lege plaatsen graaf ik dan mijn potten met Rhodohypoxis in zoals sommigen zullen gelezen hebben in het jongste tijdschrift. 

[Frankie Wulleman]

Sternbergia wil het tijdens de rustperiode in de zomer graag warm en droog, anders is de bloei zwak of onbestaande.
In onze streken betekent dit op het Zuiden en in héél doorlatende grond - sommige mensen krijgen ze op die manier ook hier aan de bloei, anderen weer niet.
Ik probeerde ze dit najaar voor het eerst uit in de tuin - uitgeplant in een vijvermandje.
Na de winter, wanneer de bladen vergaan zijn, komt het vijvermandje eruit en gaan de bollen droog en warm overzomeren in mijn tuinhuis...  m.a.w. precies dezelfde behandeling als ik mijn botanische tulpen geef, bij gebrek aan een echte bollenbak.  Op de lege plaatsen graaf ik dan mijn potten met Rhodohypoxis in zoals sommigen zullen gelezen hebben in het jongste tijdschrift. 

Ik dacht al dat die planten een dergelijke behandeling als de tulpen op prijs zouden stellen, Luc. Luc S. vertelde me ook al zoiets.

[Kris De Raeymaeker]

Tijd om verder de natuur in te trekken in Zakynthos ...
Deze zal waarschijnlijk ook de Galanthus-liefhebbers kunnen bekoren.
Niet door iedereen wordt deze naam aangehouden maar volgens Lafranchis is dit Leucojum ionicum.