Ik heb ze nog nooit buiten geprobeerd, Hugo, gewoon van te horen van mensen die 't kunnen weten, dat het met die Japanse schoonheden niet lukt in ons klimaat.
Als ik echter je hele beschrijving van het habitat dat je voor hen op het oog hebt nalees, dan zou ik het toch eens voorzichtig wagen met één of twee minder dure exemplaren - het lijkt heel verleidelijk... 
Hier is een eerste bloem op een heel donkere vorm van Hepatica nobilis open gegaan - in werkelijkheid is hij nog donkerder dan op de foto ! 
Wat is dan eigenlijk juist het probleem buiten met de Japonicas dat het niet wil lukken?
Temperatuur, vocht/droog (lucht/grond)?
Heb ik het juist dat Japonica's buiten een zuur substraat in hun rust periode een drogere standplaats prefereren of moeten zij echt droog staan(zonder echt uit te drogen)?
Wat ik niet vermeld had de vorige keer is dat de plaats waar ik ze wilde uit proberen zuid/west gelegen is en beschut door een coniferenhaag (thuja) van 2m hoog van de buren, komt ook bij dat eens de azalea's in blad staan deze ook als regenscherm boven de planten staan. als je op de grond klopt dan klinkt hij echt hol.
Ik ga het zeker proberen.
Ik denk dat het vooral onze kille/vochtige winterperiodes zijn die hen allerminst bevallen Hugo - en heel vochtige periodes in de zomer zijn voor hen ook nefast - alle Hepatica's zijn immers bosplanten die graag groeien onder bladverliezende bomen en struiken waardoor ze tijdens de groei en bloeiperiode in het voorjaar voldoende licht en vocht krijgen, maar in de zomer daarvoor beschermd worden door het bladerdek.
Wat de japonica's betreft weet ik niet zeker of ze harde vorst die we hier ook wel eens krijgen, verdragen, in tegenstelling tot H. nobilis en H. transsylvanica die dat wel zonder problemen overleven.
Zoals ik al schreef, lijkt uw biotoopje wel enige kans op overleven te bieden, dus proberen maar zou ik zeggen.
(Je kan morgen alvast een opportuniteit hebben, want op onze VRV tombola zijn een aantal japanse hepa's te winnen !
)
