Ideale rotstuinplanten in een veranderend klimaat.

[Frankie Wulleman]

Elders op dit forum werd de bedenking gemaakt dat het heden ten dage niet gemakkelijk meer is om alpiene planten te kweken in de rotstuin. Het klimaat verandert in sneltempo en veel van onze favoriete planten die we vroeger vrij gemakkelijk konden cultiveren in de tuin zijn niet meer deftig te kweken. Dan ontstaat wel eens de gedachte wat er wel nog kan in de tuin. Ervaren liefhebbers hebben ondertussen wel een sortiment opgekweekt waarvan men weet dat ze ons harde klimaat wel aankunnen.

Ons klimaat wordt momenteel gekenmerkt door intens lange droge periodes afgewisseld met lange natte episodes. Extreme hitte is dan vaak ook nog eens een factor die er bij komt en het nog harder maakt. Dit zijn dus de factoren die "ideale rotstuinplanten" moeten kunnen verdragen: droogte, nattigheid, hitte en niet te vergeten vorst, willen ze in dit topic terecht komen. Dat is de bedoeling van dit topic: planten die zonder al te veel heksentoeren vrij gemakkelijk in de open tuin of trog kunnen worden gecultiveerd.

Sommige planten zullen ongetwijfeld al lang bekend zijn in het hobbygebeuren en andere zullen dan weer nieuwkomers zijn in het sortiment die nog (vrij) onbekend zijn. Aan ons "forumnisten" om hier een reeks neer te zetten die een leidraad kan vormen voor zowel de beginner als de doorwinterde rotstuinmaniak.

[Frankie Wulleman]

Ik zou willen beginnen met een klassieker die al lang bekend is in de rotstuinwereld, nl. Verbascum 'Letitia'. Vroeger werd deze plant bestempeld als een zorgenkindje voor de alpiene kas. Niks is minder waar. In de rotstuin kan hij perfect buiten het jaar rond, zonder enige bescherming. De droge zomers die we de laatste jaren kennen was geen probleem en ook met natte omstandigheden kan hij perfect om in een goed gedraineerde grond van de rotstuin. De plant is steriel en kan alleen vermeerderd worden door heel vroeg in het seizoen stekken te nemen. Diverse mensen die langere tijd met rotstuinen bezig zijn, hebben ongetwijfeld deze zeer rijk bloeiende plant wel in de rotstuin staan.

[Frankie Wulleman]

Een plant die nog vrij nieuw is in het rotstuingebeuren is deze Zauschneria septentrionalis, afkomstig van droge hellingen uit Californië. Deze matvormende species met fuschia achtige bloemen in een opvallende kleur verdient het echter om aangeplant te worden in ons grillige klimaat, want hij is beresterk en kan zowat alles aan! Bovendien strekt de bloeiperiode zich uit over het hele seizoen tot de eerste vorst er een eind aan maakt. Hij staat pas enkele seizoenen in de tuin, maar ik heb nu al het idee dat dit een plant tot het einde ter tijden zal zijn in de tuin.

[Thomas Eckert]

Frankie...

Prachtig dat je het initiatief hebt genomen en dit onderwerp hebt geopend.

Een verandering in denken zal nodig zijn voor ons allen om op de klimaatverandering te reageren.

De twee planten die je liet zien zijn een goed voorbeeld dat er mooie alternatieven zijn. Vooral de oneindige verscheidenheid van de Californische flora zal ons in de toekomst van pas komen.

In het algemeen zou ik zeggen dat weerstand tegen hitte en droogte in de toekomst het belangrijkste zal zijn. Er zijn genoeg trucs tegen winterse nattigheid door gerichte bedekking. Kou maakt niet uit voor de meeste soorten op het noordelijk halfrond... mits het droog blijft.

Aangezien de flora van het Amerikaanse Westen een van mijn favorieten is geworden, wil ik hier beginnen met een familie die mij hopelijk in de toekomst door de droge zomers zal vergezellen... kleine varens voor de droge zonnige rotstuin.
Cheilanthes eatonii uit het zuidwesten van de VS is misschien een van de mooiste...

[Mark Stolk]

Oei, dat is een mooie plant! De bladeren zijn inderdaad bestand tegen droogte en koude met hun bijzondere zilveren bedekking

[Kris De Raeymaeker]

Heel goed initiatief Thomas en Frankie ! Ook hier onderscheiden we ons als VRV weer van de rest !  Ik haak mijn wagon  nog wel aan ... 
Prachtige varen Thomas en ook Zauschneria septentrionalis is een prachtige plant Frankie !

[Herman Mylemans]

Ik zou willen beginnen met een klassieker die al lang bekend is in de rotstuinwereld, nl. Verbascum 'Letitia'. Vroeger werd deze plant bestempeld als een zorgenkindje voor de alpiene kas. Niks is minder waar. In de rotstuin kan hij perfect buiten het jaar rond, zonder enige bescherming. De droge zomers die we de laatste jaren kennen was geen probleem en ook met natte omstandigheden kan hij perfect om in een goed gedraineerde grond van de rotstuin. De plant is steriel en kan alleen vermeerderd worden door heel vroeg in het seizoen stekken te nemen. Diverse mensen die langere tijd met rotstuinen bezig zijn, hebben ongetwijfeld deze zeer rijk bloeiende plant wel in de rotstuin staan.

Prachtig initiatief Frankie! Wel moet ik zeggen dat ik Verbascum 'Letitia' na een aantal jaren toch altijd kwijt speel. Met andere woorden de plaats in België of een ander land gaat ook invloed hebben. Het zal geen gemakkelijke topic worden.

[Bert Stegeman]

inderdaad mooi nieuw topic ga het zekers volgen.

[Bert Stegeman]

Niet alleen rotsplanten in onze eigen tuinen gaan het moeilijk krijgen door veranderend klimaat.
Maar ook de rotsplanten in hun oorspronkelijke habitat.
Door de opwarmende aarde zullen rotsplanten die bij sneeuwveldjes groeien ook of weg gaan of hoger op gaan groeien misschien.
word in de bergen ook warmer en minder sneeuw. dus minder smeltwater.
dus ook daar zullen ze een (klap) krijgen denk ik zo
Weet niet of ik dit hier kan plaatsen maar bedacht me dit.

[Frankie Wulleman]

Ik zou willen beginnen met een klassieker die al lang bekend is in de rotstuinwereld, nl. Verbascum 'Letitia'. Vroeger werd deze plant bestempeld als een zorgenkindje voor de alpiene kas. Niks is minder waar. In de rotstuin kan hij perfect buiten het jaar rond, zonder enige bescherming. De droge zomers die we de laatste jaren kennen was geen probleem en ook met natte omstandigheden kan hij perfect om in een goed gedraineerde grond van de rotstuin. De plant is steriel en kan alleen vermeerderd worden door heel vroeg in het seizoen stekken te nemen. Diverse mensen die langere tijd met rotstuinen bezig zijn, hebben ongetwijfeld deze zeer rijk bloeiende plant wel in de rotstuin staan.

Prachtig initiatief Frankie! Wel moet ik zeggen dat ik Verbascum 'Letitia' na een aantal jaren toch altijd kwijt speel. Met andere woorden de plaats in België of een ander land gaat ook invloed hebben. Het zal geen gemakkelijke topic worden.

Herman, ook in mijn tuin geeft deze Verbascum na x aantal jaren de geest. Gemiddeld staan ze zo'n 6 à 8 jaar vast in de tuin. Deze cultivar begint na enkele jaren ter verhouten en verjongt zichzelf niet meer. Maar ik bedoel dat de plant geen problemen heeft met de huidige klimaatsomstandigheden. Het kortlevende aspect van deze toorts is gewoon eigen aan de species.

Maar inderdaad, je hebt overschot van gelijk dat de standplaats vast en zeker van invloed is op het welbehagen van iedere plant. De omstandigheden aan de kust zijn verschillend met de condities diep in het binnenland. Elke plant reageert daar anders op. Het wordt inderdaad geen makkelijk topic, maar wel o zo boeiend.

[Frankie Wulleman]

Niet alleen rotsplanten in onze eigen tuinen gaan het moeilijk krijgen door veranderend klimaat.
Maar ook de rotsplanten in hun oorspronkelijke habitat.
Door de opwarmende aarde zullen rotsplanten die bij sneeuwveldjes groeien ook of weg gaan of hoger op gaan groeien misschien.
word in de bergen ook warmer en minder sneeuw. dus minder smeltwater.
dus ook daar zullen ze een (klap) krijgen denk ik zo
Weet niet of ik dit hier kan plaatsen maar bedacht me dit.

Ja zeker, Bert. Goed opgemerkt, ook in de natuur zullen veel planten het moeilijk krijgen. Als we kijken in onze eigen natuur, met name de kalkgraslanden, gaan veel orchideeën er op achteruit. Deze planten verdragen heel wat, maar het mag natuurlijk niet al te gortig worden. Er zijn grenzen.

[Frankie Wulleman]

Frankie...

Prachtig dat je het initiatief hebt genomen en dit onderwerp hebt geopend.

Een verandering in denken zal nodig zijn voor ons allen om op de klimaatverandering te reageren.

De twee planten die je liet zien zijn een goed voorbeeld dat er mooie alternatieven zijn. Vooral de oneindige verscheidenheid van de Californische flora zal ons in de toekomst van pas komen.

In het algemeen zou ik zeggen dat weerstand tegen hitte en droogte in de toekomst het belangrijkste zal zijn. Er zijn genoeg trucs tegen winterse nattigheid door gerichte bedekking. Kou maakt niet uit voor de meeste soorten op het noordelijk halfrond... mits het droog blijft.

Aangezien de flora van het Amerikaanse Westen een van mijn favorieten is geworden, wil ik hier beginnen met een familie die mij hopelijk in de toekomst door de droge zomers zal vergezellen... kleine varens voor de droge zonnige rotstuin.
Cheilanthes eatonii uit het zuidwesten van de VS is misschien een van de mooiste...

De Californische flora is mij grotendeels onbekend, Thomas. Misschien dat jij in dit topic daar verandering kan in brengen? Er moeten inderdaad nog meer planten uit die regio geschikt zijn voor ons klimaat.

Cheilanthes is een mooi varengeslacht. Ik ken enkel Cheilanthes lanosa, wellicht de meest aangeboden soort.

[Theo Stronks]

Mooi dat er op het forum weer nieuwe/andere gesprekstof komt.

[Frankie Wulleman]

Mooi dat er op het forum weer nieuwe/andere gesprekstof komt.

Nu nog genoeg liefhebbers vinden die dit topic verder kunnen uitbouwen, Theo. Oude klassiekers, onbekende  nieuwigheden, rotsplanten, heestertjes, bollen, knollen en orchideetjes. Alles moet hier kunnen. Zolang ze de rotstuin continue kunnen bevolken zonder al te veel zottigheden te moeten ondernemen komen in aanmerking om een soort van lijst op te bouwen met aardig spul.

Ik vernoemde bollen. Deze Allium senescens kan er ook wat van. Hij bloeit op het einde van de zomer en dit in een bodem die volledig is uitgedroogd na een maandenlange droogte en loden hitte. Onwaarschijnlijk. Hij staat daarbij ook nog een een meter boven het maaiveld...
De species is ook zeer vorstbestendig. Een aantal bollen in een pot hebben temperaturen van -8°C perfect doorstaan. Een ijzersterk uitje die een plaats in dit topic waard is.

[Thomas Eckert]

@Frankie

Ik denk dat het heel goed is dat dit nieuwe onderwerp sommige mensen hier evenveel interesseert als ons tweeën.

De Allium senescens die je liet zien is een zeer dankbare soort. Hij groeit ook in de volle zon in een bak op het terras. Voor mij is het Allium senescens ssp. glaucum. Hij is niet alleen overtuigend door zijn late bloei. Het licht golvende blad van deze ondersoort is ook zeer aantrekkelijk. Heel gemakkelijk te verzorgen.

Hier is nog een suggestie voor zonnige en droge locaties...Matthiola montana uit Turkije. Hij heeft geen bedekking nodig in de winter...experiment succesvol. 😎

Op de foto van vanmorgen kun je misschien zien dat veel planten ook zonder bloemen veel vreugde kunnen brengen.