Bijzondere planten die de uitdaging van onze hobby vormen

[Kris De Raeymaeker]

Over elegans kom ik graag nog een keer terug een volgende keer ...

Linum elegans dus ... Een 10 - tal jaren terug (in de vorige tuin )kon ik er redelijk mee overweg en kon ik ze buiten in de rotstuin (tussen tufsteen , niet in de tufsteen  )wel in leven houden . (foto 1 )
Maar nadien is me dat niet meer gelukt .Niet in trogjes , ,niet in de rotstuin en zelfs in pot was het in 1 keer moeilijk . Elke keer ik bij Ger op bezoek ging zag ik hoe goed ze het wel deden in zijn tuin ! Zowel in de open rotstuin als in trogjes ...Het was telkens kwijlen ! Want dit is toch ook een super Linum ! Ik heb gehoord dat er toch mensen zijn in Vlaanderen (zoals Freddy )deze heel goed kunnen houden in hun tuin . Martijn vertelde ook dat deze geen problemen gaf in zijn tuin en dat gewoon in de open rotstuin . Wat zijn jullie ervaringen ?
Ik was deze winter ook weer zo goed als alles kwijt ook in potjes maar kon toch een stukje redden en deze staat er voorlopig goed bij . Ik zag deze of aff. Linum elegans ook een keer in de natuur in de Peloponnesos. (foto 2 en 3 )

Ik heb er enkele jaren terug ook eentje aangeschaft bij Ger, wie anders?
De plant stond in een trog volledig op het zuiden en in de wind. Hij deed het er heel goed over een periode van drie jaar. Zo goed zelfs dat de plant uitlopertjes begon te maken die ik kon afnemen en oppotten. Het opgepotte materiaal deed het echter niet goed en ik verloor alles weer in de kortste keren. De moederplant heeft een jaar of twee heel goed gebloeid, maar daarna ging het bergaf en verdween de plant. Ik had nog een goed groeiende stek overgehouden die ik op een andere plaats in de rotstuin plantte maar die is vorige winter ook afgestorven. Wat de reden zou kunnen zijn, heb ik geen benul van. Ik denk ook hier dat deze planten het in sommige tuinen  heel goed doen, terwijl ze in andere tuinen een kort leven beschoren zijn. De juiste plant op de juiste plaats.

De foto's met de bloeiende planten dateren inmiddels ook al weer van 2021.

Je hebt ze nochtans schitterend in bloei gekregen Frankie , super mooie foto's ...Zo vol heb ik ze nooit gehad ! Zonde dat het ook bij jou over en uit is...Het gekke is dat ik van Martijn hoor dat ze bij hem niet eens op het droogste en warmste plekje staan in zijn tuin !

[Kris De Raeymaeker]

Linum elegans heeft hier wel een flink aantal jaartjes - ik denk toch wel een 6-8 jaar - stand gehouden op het tufbergje, tussen de stenen, in een heel arm mengsel met heel veel zand.  Een paar jaar geleden gaf hij plots de geest....  Ik heb nooit zaadzetting gezien en ook niet geprobeerd om stek te nemen.  Een nieuwe poging met een (weliswaar klein) plantje van bij Ger een tweetal jaar geleden lukte helaas niet. 
De foto dateert van 2019.

We zitten blijkbaar allemaal in hetzelfde schuitje Luc ...

[Kris De Raeymaeker]

Vrij laat nu Frankie. Planten geraken in rust maar toch om overleving te waarborgen altijd een poging doen.Androsace houdt meer van koelte. Ik deed dit altijd rond deze tijd of liever nog wat later.

Als je perlite of bims gebruikt, Ger, is dit toch een medium dat vrij snel uitdroogt? Hoe kan je de vochtigheid van zo'n medium op het juiste peil houden?

Als ik bims noem Frankie bedoel ik Deco bims een fantastich medium puur te gebruiken maar enkel voor die soortjes die bijna onmogelijk op een andere manier te bewortelen zijn. De vocht huishouding is perfect. Alleen gebruikte ik dit medium voor kleine aantallen stek in trays. Vocht gehalte is een kwestie van ervaring en goed in de gaten houden. Vochtig houden deed ik met een klein Engels kannetje tussen re rijen in zonder de stekken te raken. Ik weet dat dit aandacht vraagt maar wordt echt beloond.
Deco bims is te bestellen bij www.vulkan-substrate.de      Kies de Vulkatec Deco Bims 0.3- 0.8 mm

Dat Engels kannetje herken ik gelijk Ger , daar heb ik je meermaals mee in actie gezien ...  Bedankt voor deze nuttige tips 

[Kris De Raeymaeker]

Al eerder getoond door onze vriend Thomas .....Sphaeralcea caespitosa uit Utah en Nevada . Net als de eerder getoonde Nototriche macleanii een lid uit de familie van de Malvaceae. Zeer zeker nog een zeldzame plant in onze regionen ...Ik heb een tweede plant in een schaal die ook gaat bloeien en ik hoop zaden te kunnen winnen . In de natuur staan de bloemen op kortere stengels omdat ze daar meer licht en vooral UV licht krijgen .

[Thomas Eckert]

Gefeliciteerd Kris🤩...

voor mij is deze soort een van de heel bijzondere planten van de Noord-Amerikaanse halfwoestijnen.
De drie bloemen die ik had waren elk maar een paar dagen open en verschenen niet tegelijkertijd... maar de een na de ander.

Een paar dagen geleden ben ik begonnen met het bouwen van een overdekt verhoogd bed om deze zeldzame diva's betere omstandigheden te bieden. Ik denk dat ze zich daar prettiger zullen voelen met meer overlevingsgids van droge plekken. 🤞

[Luc Gilgemyn]

Vrij laat nu Frankie. Planten geraken in rust maar toch om overleving te waarborgen altijd een poging doen.Androsace houdt meer van koelte. Ik deed dit altijd rond deze tijd of liever nog wat later.

Als je perlite of bims gebruikt, Ger, is dit toch een medium dat vrij snel uitdroogt? Hoe kan je de vochtigheid van zo'n medium op het juiste peil houden?
[/quot
Als ik bims noem Frankie bedoel ik Deco bims een fantastich medium puur te gebruiken maar enkel voor die soortjes die bijna onmogelijk op een andere manier te bewortelen zijn. De vocht huishouding is perfect. Alleen gebruikte ik dit medium voor kleine aantallen stek in trays. Vocht gehalte is een kwestie van ervaring en goed in de gaten houden. Vochtig houden deed ik met een klein Engels kannetje tussen re rijen in zonder de stekken te raken. Ik weet dat dit aandacht vraagt maar wordt echt beloond.
Deco bims is te bestellen bij www.vulkan-substrate.de      Kies de Vulkatec Deco Bims 0.3- 0.8 mm

Zoiets noemt men zonder woorden Ger !! 

[Kris De Raeymaeker]

Gefeliciteerd Kris🤩...
voor mij is deze soort een van de heel bijzondere planten van de Noord-Amerikaanse halfwoestijnen.
De drie bloemen die ik had waren elk maar een paar dagen open en verschenen niet tegelijkertijd... maar de een na de ander.
Een paar dagen geleden ben ik begonnen met het bouwen van een overdekt verhoogd bed om deze zeldzame diva's betere omstandigheden te bieden. Ik denk dat ze zich daar prettiger zullen voelen met meer overlevingsgids van droge plekken. 🤞

Dank je Thomas ! Ik vind ze ook heel erg bijzonder ! Ik hoop dat de 2 verschillende planten toch een keer samen bloemen ....   Ik wil ze zelf ook graag proberen in een soort verhoogd bed . Ben benieuwd naar je nieuwe projectje !!!

[Thomas Eckert]

Ja Kris... Ik had al lang een overdekt zolderbed moeten hebben. In het verleden ben ik talloze zeldzame planten kwijtgeraakt die ik in potten kweekte.

Ik heb nog steeds een paar "pijlen in mijn koker" die ik niet meteen kwijt wil vanwege hun zeldzaamheid. Daarom probeer ik nu een droog verhoogd bed.

Eén kandidaat is bijvoorbeeld
Astragalus utahensis...nog erg klein (afgelopen winter gezaaid)... maar hoop doet leven. 🤞

[Luc Scheldeman]

Allemaal wat te moeilijke planten voor mij...

Een plant die ik al vele jaren in de rotstuin heb en die ik eigenlijk nooit meer in het aanbod zie is deze Pterocephalus perennis subsp. bellidifolius (syn. Pterocephalus epiroticus).  Soms wordt deze plant door sommigen ondergebracht in het geslacht Scabiosa die een wat gelijkaardige bloei heeft.
Deze Pterocephalus vinden we in de natuur terug in Albanie en het Westen en Noordwesten van Griekenland waar ze groeit in rotsspleten en rotsen van kalksteen. Groeihoogte zit tussen de 800 en 2100m wat inhoud dat ze voldoende winterhard is als ze maar niet te nat staat. Meer naar het zuiden (centraal Griekenland en de Pelops) wordt deze ondersoort vervangen door P. perennis subsp. perennis die misschien wat beter bekend is. 
Interessant is de late bloei die ligt in juli & augustus.  Na de bloei komen nog erg decoratieve zaadhoofdjes als bonus.

[Luc Scheldeman]

Nog een plant die we terug in het aanbod moeten krijgen is deze Ptilotrichum macrocarpum.
Het geslacht Ptilotrichum verschilt van Alyssum alleen in een aantal minieme botanische eigenschappen waardoor je deze plant wel eens als Alyssum macrocarpum benaamd ziet.
P. macrocarpum vormt een vertakt struikje tot 20cm hoog die op termijn min of meer stekelig wordt. De bladeren zijn zilvergroen van kleur en de bloei is wit.
Herkomst is Zuid Frankrijk waar deze groeit op kalksteen.

[Frankie Wulleman]

Allemaal wat te moeilijke planten voor mij...

Een plant die ik al vele jaren in de rotstuin heb en die ik eigenlijk nooit meer in het aanbod zie is deze Pterocephalus perennis subsp. bellidifolius (syn. Pterocephalus epiroticus).  Soms wordt deze plant door sommigen ondergebracht in het geslacht Scabiosa die een wat gelijkaardige bloei heeft.
Deze Pterocephalus vinden we in de natuur terug in Albanie en het Westen en Noordwesten van Griekenland waar ze groeit in rotsspleten en rotsen van kalksteen. Groeihoogte zit tussen de 800 en 2100m wat inhoud dat ze voldoende winterhard is als ze maar niet te nat staat. Meer naar het zuiden (centraal Griekenland en de Pelops) wordt deze ondersoort vervangen door P. perennis subsp. perennis die misschien wat beter bekend is. 
Interessant is de late bloei die ligt in juli & augustus.  Na de bloei komen nog erg decoratieve zaadhoofdjes als bonus.

Hallo kroket! Wat een prachtige plant is dat. Deze mag dus zeker niet ontbreken in het sortiment. Kan je daar iets van opkweken, Luc? Ik hou me zeker aanbevolen.

[Frankie Wulleman]

Nog een plant die we terug in het aanbod moeten krijgen is deze Ptilotrichum macrocarpum.
Het geslacht Ptilotrichum verschilt van Alyssum alleen in een aantal minieme botanische eigenschappen waardoor je deze plant wel eens als Alyssum macrocarpum benaamd ziet.
P. macrocarpum vormt een vertakt struikje tot 20cm hoog die op termijn min of meer stekelig wordt. De bladeren zijn zilvergroen van kleur en de bloei is wit.
Herkomst is Zuid Frankrijk waar deze groeit op kalksteen.

Wederom een bjoetie, Luc. Heb ik ook nooit eerder aangeboden gezien. Vermeerderen maar die handel zou ik zeggen!

[Frankie Wulleman]

Al eerder getoond door onze vriend Thomas .....Sphaeralcea caespitosa uit Utah en Nevada . Net als de eerder getoonde Nototriche macleanii een lid uit de familie van de Malvaceae. Zeer zeker nog een zeldzame plant in onze regionen ...Ik heb een tweede plant in een schaal die ook gaat bloeien en ik hoop zaden te kunnen winnen . In de natuur staan de bloemen op kortere stengels omdat ze daar meer licht en vooral UV licht krijgen .

Heel apart, benieuwd hoe dit mooie ding het verder zal doen in cultuur.

[Mark Stolk]

Allemaal wat te moeilijke planten voor mij...

Een plant die ik al vele jaren in de rotstuin heb en die ik eigenlijk nooit meer in het aanbod zie is deze Pterocephalus perennis subsp. bellidifolius (syn. Pterocephalus epiroticus).  Soms wordt deze plant door sommigen ondergebracht in het geslacht Scabiosa die een wat gelijkaardige bloei heeft.
Deze Pterocephalus vinden we in de natuur terug in Albanie en het Westen en Noordwesten van Griekenland waar ze groeit in rotsspleten en rotsen van kalksteen. Groeihoogte zit tussen de 800 en 2100m wat inhoud dat ze voldoende winterhard is als ze maar niet te nat staat. Meer naar het zuiden (centraal Griekenland en de Pelops) wordt deze ondersoort vervangen door P. perennis subsp. perennis die misschien wat beter bekend is. 
Interessant is de late bloei die ligt in juli & augustus.  Na de bloei komen nog erg decoratieve zaadhoofdjes als bonus.

Heel mooi en compact

[Kris De Raeymaeker]

Nog een plant die we terug in het aanbod moeten krijgen is deze Ptilotrichum macrocarpum.
Het geslacht Ptilotrichum verschilt van Alyssum alleen in een aantal minieme botanische eigenschappen waardoor je deze plant wel eens als Alyssum macrocarpum benaamd ziet.
P. macrocarpum vormt een vertakt struikje tot 20cm hoog die op termijn min of meer stekelig wordt. De bladeren zijn zilvergroen van kleur en de bloei is wit.
Herkomst is Zuid Frankrijk waar deze groeit op kalksteen.

Volledig met je eens Luc , heel mooi mini heestertje !