Bijzondere planten die de uitdaging van onze hobby vormen

[Thomas Eckert]

Geweldig Thomas, ik heb Polemonium viscosum hier nog nooit lang kunnen houden. Ik had nog nooit gehoord van Ivesia gordonii.
[/quote]

@Eberhard

Dit is ook de eerste keer van de paar pogingen dat Polemonium viscosum voor het tweede voorjaar is ontwaakt. Maar het blijft een diva.

Het werkt echter veel beter
Polemonium pulcherrimum. Die wordt ongeveer 25 centimeter hoog in mijn tuin en bloeit betrouwbaar. Zelfs de nieuwe scheuten zijn een lust voor het oog.

Als je geïnteresseerd bent, geef me dan een seintje... ik heb hem gezaaid en de eerste zaailingen verschijnen.

[Ger van den Beuken]

Monardella macrantha behoort zeker in deze catagorie thuis. Namelijk volgens veel kenners een behoorlijk moeilijke plant in onze klimaatomstandigheden. Staat in California op droge stenige bergellingen tot op zo'n 2000 meter hoogte.
Het is een beauty die ik de laatste 3 jaren zonder problemen in cultuur heb gehad. Niet alleen in de alpiene kas, maar ook als jonge planten zonder afdekking buiten. Wel altijd in potten, nooit geprobeerd in de volle grond. Ook stekken valt zeker goed te doen. Zal volgens de kenners altijd een uitdaging blijven derhalve hier gepost.

[Kris De Raeymaeker]

Nog een juweeltje dat misschien niet zo bekend is en daarom zelden in tuinen te vinden is... Besseya wyomingensis. Toen ik deze eeuwen geleden op internet vond, was ik meteen verliefd.
Toen, in januari 2019, de langverwachte kans om hem te zaaien (Bear Tooth, Wyoming, 2900 meter)
Tot nu toe zijn er slechts een paar blaadjes verschenen, die kort daarna weer verdwenen. Slechts één keer heb ik een enkele bloem kunnen vastleggen.
Dan deze week een "sterke" nieuwe scheut. Ik hoop dus dit seizoen weer een bloem te zien.
Duimen maar...misschien helpt het...🤞

Waar blijf je ze halen al die speciale planten Thomas ....Kende ik ook weer niet . De sterke scheut doet vermoeden dat hij wel zal bloeien dit jaar .

[Kris De Raeymaeker]

@Eberhard
Dit is ook de eerste keer van de paar pogingen dat Polemonium viscosum voor het tweede voorjaar is ontwaakt. Maar het blijft een diva.
Het werkt echter veel beter
Polemonium pulcherrimum. Die wordt ongeveer 25 centimeter hoog in mijn tuin en bloeit betrouwbaar. Zelfs de nieuwe scheuten zijn een lust voor het oog.Als je geïnteresseerd bent, geef me dan een seintje... ik heb hem gezaaid en de eerste zaailingen verschijnen.

Ik heb gisteren spijtig genoeg moeten vast stellen dat mijn exemplaar van Polemonium viscosum ook weer is gesneuveld . Hij zou zijn derde jaar zijn ingegaan maar dat is nu niet het geval . Als je genoeg zaailingen hebt van P. pulcherrinum ben ik ook kandidaat om er eentje te proberen Thomas 

[Kris De Raeymaeker]

Monardella macrantha behoort zeker in deze catagorie thuis. Namelijk volgens veel kenners een behoorlijk moeilijke plant in onze klimaatomstandigheden. Staat in California op droge stenige bergellingen tot op zo'n 2000 meter hoogte.
Het is een beauty die ik de laatste 3 jaren zonder problemen in cultuur heb gehad. Niet alleen in de alpiene kas, maar ook als jonge planten zonder afdekking buiten. Wel altijd in potten, nooit geprobeerd in de volle grond. Ook stekken valt zeker goed te doen. Zal volgens de kenners altijd een uitdaging blijven derhalve hier gepost.

Zonder meer Ger ! Ik heb er ook nog eentje in pot , deze is ingegraven in een verhoogd bed en heeft de winter zonder afdekking overleefd maar ik durf hem toch niet uit te planten in de crevice. Eerst maar is zien groter te krijgen en dan te stekken ...

[Thomas Eckert]

Nog een juweeltje dat misschien niet zo bekend is en daarom zelden in tuinen te vinden is... Besseya wyomingensis. Toen ik deze eeuwen geleden op internet vond, was ik meteen verliefd.
Toen, in januari 2019, de langverwachte kans om hem te zaaien (Bear Tooth, Wyoming, 2900 meter)
Tot nu toe zijn er slechts een paar blaadjes verschenen, die kort daarna weer verdwenen. Slechts één keer heb ik een enkele bloem kunnen vastleggen.
Dan deze week een "sterke" nieuwe scheut. Ik hoop dus dit seizoen weer een bloem te zien.
Duimen maar...misschien helpt het...🤞

Waar blijf je ze halen al die speciale planten Thomas ....Kende ik ook weer niet . De sterke scheut doet vermoeden dat hij wel zal bloeien dit jaar .

Ik heb al heel lang een passie voor Besseya wyomingensis. Ik kwam het eeuwen geleden tegen tijdens onderzoek op het internet en was meteen gefascineerd. Helaas was hij nergens verkrijgbaar. In 2018/19 vond ik hem toevallig op de zaadlijst van V. Holubeck en heb hem meteen besteld.

Daarna begon het gissen pas echt... geen van mijn weinige contacten in NA kon er enige ervaring mee melden. Het wordt gewoon niet gekweekt.

Zelfs in de Denver BG was het onbekend...🤔

Wie weet hoeveel andere planten er daar zijn die mooi zijn maar zelden gekweekt worden?

[Thomas Eckert]

Monardella macrantha behoort zeker in deze catagorie thuis. Namelijk volgens veel kenners een behoorlijk moeilijke plant in onze klimaatomstandigheden. Staat in California op droge stenige bergellingen tot op zo'n 2000 meter hoogte.
Het is een beauty die ik de laatste 3 jaren zonder problemen in cultuur heb gehad. Niet alleen in de alpiene kas, maar ook als jonge planten zonder afdekking buiten. Wel altijd in potten, nooit geprobeerd in de volle grond. Ook stekken valt zeker goed te doen. Zal volgens de kenners altijd een uitdaging blijven derhalve hier gepost.

Deze Monardella macrantha hoort bovenaan deze lijst thuis...Ger. Leuk dat je hem noemt.

Ik heb hem rond 2019 voor het eerst gezaaid en de kieming was uitstekend. Na twee jaar zag mijn beste resultaat er zo uit (foto 1). Ik had het buiten onder een snavel staan...precies in het substraat. Twee jaar later was het over.

Toen bracht een Duitse vriend me een exemplaar van Ger's kraam in Utrecht. Ik was heel blij dat ik het eindelijk terug had. Hier in Duitsland is het op geen enkele manier te koop!

Opnieuw met een bedekking in de winter, ontwikkelde ze zich goed en begon in juni 2024 haar eerste bloemen te produceren. (foto 2)
Maar toen werden de Monardella macrantha en de Helichrysum milfordiae die ernaast stonden gedood door mieren in het wortelgebied. Verdomd!

Maar gelukkig is dat niet het einde van het verhaal. Deze winter kreeg ik wat zaden van twee vrienden (Wyoming & Washington State) uit hun tuinen. Nu staan er hier in totaal vier potjes in de huidige zaaiing en gisteren kon ik zowaar de eerste twee piepkleine zaailingen ontdekken. Dus het spel gaat verder...😉

Overigens heb ik me laten vertellen dat deze goddelijke plant in veel kwekerijen in het westen van de VS verkrijgbaar is. Ongelooflijk...🙈

[Frankie Wulleman]

Deze Fibigia triquetra  uit Kroatië lijkt echt wel een vergeten plant te zijn, want je ziet die nergens meer. Nochtans is het een heel mooie verschijning in de rotstuin.
Deze plant maakt echter geen zaad aan en ook stekken lijkt niet vanzelfsprekend. Misschien de reden dat je hem nooit meer aangeboden ziet?

[Frankie Wulleman]

Monardella macrantha behoort zeker in deze catagorie thuis. Namelijk volgens veel kenners een behoorlijk moeilijke plant in onze klimaatomstandigheden. Staat in California op droge stenige bergellingen tot op zo'n 2000 meter hoogte.
Het is een beauty die ik de laatste 3 jaren zonder problemen in cultuur heb gehad. Niet alleen in de alpiene kas, maar ook als jonge planten zonder afdekking buiten. Wel altijd in potten, nooit geprobeerd in de volle grond. Ook stekken valt zeker goed te doen. Zal volgens de kenners altijd een uitdaging blijven derhalve hier gepost.

Deze Monardella macrantha hoort bovenaan deze lijst thuis...Ger. Leuk dat je hem noemt.

Ik heb hem rond 2019 voor het eerst gezaaid en de kieming was uitstekend. Na twee jaar zag mijn beste resultaat er zo uit (foto 1). Ik had het buiten onder een snavel staan...precies in het substraat. Twee jaar later was het over.

Toen bracht een Duitse vriend me een exemplaar van Ger's kraam in Utrecht. Ik was heel blij dat ik het eindelijk terug had. Hier in Duitsland is het op geen enkele manier te koop!

Opnieuw met een bedekking in de winter, ontwikkelde ze zich goed en begon in juni 2024 haar eerste bloemen te produceren. (foto 2)
Maar toen werden de Monardella macrantha en de Helichrysum milfordiae die ernaast stonden gedood door mieren in het wortelgebied. Verdomd!

Maar gelukkig is dat niet het einde van het verhaal. Deze winter kreeg ik wat zaden van twee vrienden (Wyoming & Washington State) uit hun tuinen. Nu staan er hier in totaal vier potjes in de huidige zaaiing en gisteren kon ik zowaar de eerste twee piepkleine zaailingen ontdekken. Dus het spel gaat verder...😉

Overigens heb ik me laten vertellen dat deze goddelijke plant in veel kwekerijen in het westen van de VS verkrijgbaar is. Ongelooflijk...🙈

Fantastische plant, Thomas. Ik ben de mijne ook kwijt gespeeld.

[Frankie Wulleman]

Deze Fibigia triquetra  uit Kroatië lijkt echt wel een vergeten plant te zijn, want je ziet die nergens meer. Nochtans is het een heel mooie verschijning in de rotstuin.
Deze plant maakt echter geen zaad aan en ook stekken lijkt niet vanzelfsprekend. Misschien de reden dat je hem nooit meer aangeboden ziet?

Oké, misschien niet bijzonder genoeg, maar ik vind het wel een prachtplant. Is er dan niemand van de twee andere forumnisten die hem nog heeft? 

[Frankie Wulleman]

Met een beetje fantasie... ergens in de Zwitsere alpen, een rotsklif op 2300 meter hoogte, uitstekend boven een alpenweide met een bijzondere bewoner.

Zal deze plant dan ook uit het circuit verdwijnen...?  Ik zag hem nergens nog aangeboden in Utrecht dit weekend. En ook vanuit het buitenland is hij wellicht niet meer te verkrijgen.

Zaad winnen zal de boodschap zijn. En ik probeer hem in ieder geval dit najaar eens te stekken. We zullen zien. En in het slechtste geval zullen we in de toekomst naar Zwitserland of Italië moeten om hem bewonderen. Ik vind dit echt wel het neusje van de zalm. Een echte rotsplant om bij weg te smelten.

[Mark Stolk]

Fantastisch, nu op z’n mooist!

[Frankie Wulleman]

Hetzelfde geldt ook voor Daphne petraea. Cultivars worden sporadisch nog aangeboden, maar deze echte natuurvorm biedt schijnbaar niemand meer aan.

[Eberhard Prößdorf]

Met een beetje fantasie... ergens in de Zwitsere alpen, een rotsklif op 2300 meter hoogte, uitstekend boven een alpenweide met een bijzondere bewoner.
Zal deze plant dan ook uit het circuit verdwijnen...?  Ik zag hem nergens nog aangeboden in Utrecht dit weekend. En ook vanuit het buitenland is hij wellicht niet meer te verkrijgen.
Zaad winnen zal de boodschap zijn. En ik probeer hem in ieder geval dit najaar eens te stekken. We zullen zien. En in het slechtste geval zullen we in de toekomst naar Zwitserland of Italië moeten om hem bewonderen. Ik vind dit echt wel het neusje van de zalm. Een echte rotsplant om bij weg te smelten.

Androsace helvetica? Je laat een geweldige plant zien. Ik ben er ook al lang naar op zoek.

[Marcel van den Berg]

Hetzelfde geldt ook voor Daphne petraea. Cultivars worden sporadisch nog aangeboden, maar deze echte natuurvorm biedt schijnbaar niemand meer aan.

Schitterend Frankie!

Ik heb er 2 jaar terug 1 gekocht van Ger, maar hier was ik te voorzichtig mee en is verdroogd in het potje waar hij in kwam 
Als ik er nog eens 1 tegenkom, zet ik hem direct in de tuin.